Sen Susuyorsun,Susuyorum Ben... |
10-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Sen Susuyorsun,Susuyorum Ben...her aşk suskun bir kör noktadır kendinde ve her aşk , kimsesiz bir büyümeyi dener hep sen susuyorsun , susuyorum ben korkuyoruz da böyle susmaktan ve susup korkmaktan ne kadar suçsuz kılabilirki bir ilişkiyi yaşananlar bize masum görünen ; aşkın beyaza bulanmış mahrem zamanlarıydı belkide kendimizi bizce yalıtarak tüm hüzünlerden devasal bir ikili yalnızlıkta kendimize mutlu bir günah yaratmak değil miydi ki tabi korkulur konuşmaktan , konuşulmaktan şimdi bana tüm bunları yaşatan yetmezliğim gelir aklıma ve bereketsiz yaz yağmurlarıyla düşerim toprağa şimdi bu cinnet akşamları ; bir avuç toz gibi savurur beni sana ve hiç gülmeksizin hiç ağlamaksızın , suretim ölü gibi sürünür duvarlarda ve ellerim dokundukça kanayan yanlarıma tanısız , reçetesiz bir aşkın yan etkisi çıkar ortaya ikinidisi , gecesi , günüdüzü değil aşklara da doğudan bakmak gerekir bence ki kaçmak kavramı yitirirken kendimi tüm pratik uslarda düş satılan geceler de camdan öteye bakmak neye yarar ve yaşadıkça hiç birşey bilinmez değildir inan ortak paydalarda pay olmak varken ya da ortak bir paylaşımın ardında insanca olmak varken seçeneklerde ne yarar böylesi çelişik seçeneklerde sıfırlanmak özgürlüğün cömert teninde bir ölüyü inkar ederken öksüz bulutlarla kanatlansak dahi ne yazar her aşk suskun bir gölgedir kendinde ve her aşk , kimsesiz sessiz bir umutla büyümeyi dener hep __________________ |
|