Bırakın Kalsın | Abdurrahim Karakoç

BIRAKIN KALSIN

Çokta kederlenir, az da gülerim

Ustura ağzında düşüncelerim

Deliliktir belkibırakın kalsın

Doğan her bebeğin hakkı var bende

Öğütülen benim her değirmende

Ne sonu, ne ilkibırakın kalsın

Sevdam büyüdükçe dünyam dar olur

Zamandan çıktığım zamanlar olur

Ve öyle güzel kibırakın kalsın

Saatler ya geri, ya hep ileri

Kıran yok hileli terazileri

Umutlar ıraktabırakın kalsın

Onbinlerle sohbet onbin nafile

Dönmüyor toprağa giren kafile

Öfkeler yürektebırakın kalsın

Ne yarım tam yarım, ne bütün tamam

Yolcular anlamaz, ben anlatamam

Tren son duraktabırakın kalsın

Gelir beni yakar suya düşer kor

Düşünen baş çekmek, dert çekmekten zor

Kutsaldır bu yarabırakın kalsın

Dursun, ayazına uyandığın kış

Dursun ki şevk ile sürsün bu yarış

Lüzum yok baharabırakın kalsın

Yıkılır, yırtılır her kalın perde

Hesaba çekilir dünya mahşerde

Yazın şu duvarabırakın kalsın

ABDURRAHİM KARAKOÇ