Dramatik Hikayeler

Dünya Çocuklar Günümü

Dayak atmak için fırsat arayan öfkeli bir hoca sınıfa girmiş ve girer girmez;"Geçen gün müfettiş geldiğinde kimler yaramazlık yaptı bakayım diye sormuş"Bir kız hemen ayağa fırlayıp;"Öğretmenim ahmet ve serdar yaramazlık yaptı" demişHocada onları tahtaya kaldırıp bi güzel dövmüşDaha sonra aynı kız tekrar "Öğretmenim bugün UNICEF dünya çocukları koruma günü siz bize bugün kimseyi dövmeyeceğinizi söylemiştiniz"demişHocada "Tüh yav ben bugün kimseyi dövmeyecektim neden hatırlatmadanız"deyipsinirlenerek o kızı dövmüş

Bir Garip Gece Yarısı

Bir gece yarisi Uykusuzluk hatirasi, Kara kalemle karalanmis ve belki,kara kalemin hayatimizda biraktigi izlerden pek de geri kalmayan bir yazi Yasamasak da düsünmenin suç olmadigi bir kaç ani… Geceyi aydinlatmaya engel nankör sanci… Bedene ihanet eden beyindeki müthis agri… Hepsi kelepçe vurmusken geceme ; Diyelim kapi çalmis,sohbete gelmissinBir kaç bardak çay içmissin elimden,pek canin istemese deBiraz da sikilmissin sohbetimdenYorgun gibisin,bir çay içer misin? sözün ün söylendigi her yerin evimiz sayilabilecegi bu dönemin geregiyle,sabretmissin biraz da…Evimiz uzak sehirlerde… Pek de sevmezmissin gece yarisi sohbetlerini ama içinden gelmis…Belki biraz da sevildigini duymak istemissinOysa kapiya yaklastiginda içindeki ses ; gelecegim bazen uykudayken sen,beklenmedik uzak bir konuk gibi,kapiyi üzerime sürgüleme,disarida bir basima koyma beni,usulca girecek bir yere ilisecegim,görüntün doyasiya dolunca gözlerime seni kucaklayacak ve çikip gidecegim dizelerini söylemis Ne düsünüyorum biliyor musun? diye baslayan konusmamin devamini dinlememissinOysa içinden geçirmissin o ara defalarca,ne olurdu sana biraz daha yakin olup,düsündüklerini yasayabilseydim Fransiz müzigi eslik etmis geceye sayemde,çayin yanina hiç de gitmeyecek,çayin tatsizligini biraz olsun tatlandiramayacakZevksizligime anlam veremeyip bir kaç sarki mirildanmissin,sözleri pek de anlasilmayanBir de o igrenç sesimle sarki söylemeye kalkmisim sana eslik anlamindaSusmussun çaresizNe zulüm oldugumu düsünmekten alamamissin kendini …Ve tablolardaki soyut çalismalarin evden çok soyutlanmis oldugunu vurgulasan da defalarca,resimler hakkinda bilgi vermekten geri kalmamisim Yapmayi bildigim tek seydi kek çayin yanina,aslinda begenmeyip tok oldugunu söylesen de,çatalin ucunda uzatinca gülümseyerek,yutmak zorunda kalmissin sevgimle beraber…Bir daha kek yemeye tövbe ederek ama herseye ragmen sevgiyi tatmis olmanin sarhoslugu ile… Baktim ki sikildin ellerin anlatir bunu bana televizyonu açmisimTürkan Soray ve Tarik Akan filmiTürkan Soray’a dalmissin derin derinOnun gözlerini benimkinden daha çok begenmissinOysa her gözlerimi hayal edisinde aklindan geçenin su siir oldugunu zannetmisim;ben senin en çok gözlerini sevdimKah inadina yesil,kah çocukça maviAydinliklar,mutluluklar hiç biri anlamli degil gözlerin kadar…Gözlerim kara olsun istemisim o anKara gözlerimi çerçeveleyen kara sürmenin,bu kara gecenin biraktigi izden daha derin bir iz birakmasini istemisimBense Tarik Akan’a hiç bakmamisim bileBal rengi gözlerine doyamadigimdan Ve ben sana doyamadan,sen de bana daha fazla katlanamadan çikip gitmissin,gecenin tüm çekilmezligini geride birakarakOysa gelisinde sokaga yaklastirdikça ayaklarin seni,içim ürperiyor ya evde yoksan satirlarini geçirdigini düsünmüsüm aklindanBelki de bir kaç dizesini daha söyledigini türkünün… Gitmissin…Öyle derin bir sanci çekmisim ki,dogum sancisindan,ölüm sancisindan bin beter Gecenin serinligine kendini teslim etmemek için sardiginda montunu bedenine,aslinda içini isitanin bu sahte kusanmalar olmadigini anlamissinGeceden kalan tüm kirintilari toplamak kalmis hafizandakiler arasindan sana… …Ve aslinda saat vurmus;yi…Ne kapi çalmis,ne sen gelmissin,ne de bir ani kazandirmisiz yasanmamisliklarimizaBunu anlayinca daha bir yanmis canimBiraz aglamisim ve uyuyakalmisim Yeni günüm günaydin

Acının İlacı

Tek oglunu kaybeden üzüntü içindeki çinli kadın bir din adamına gider ve, \hangi duaları etsem, hangi büyüleri, sihirleri yapsam oglumu bana geri getirir?\ diye sorar Ona birkaç teselli sözü söyleyip, geri yollamak yerine; din adamı, \Bana asla acı tatmamış bir evden, bir hardal tohumu getir Onu, senin yaşamından acıyı yoketmek için kullanacagız\ der Kadın hemen bu büyülü tohumu aramaya başlar Çok güzel, kocaman bir evin önüne gelir ve kapıyı çalar \Asla acı yaşamamış bir ev arıyorum Burası öyle bir yer mi? Bu benim için çok önemli\ diye sorar Onu içeri alırlar ve \sen yanlış yerdesin\ diye söze başlarlar Daha sonra son günlerde başlarından geçen tüm trajik olayları anlatmaya koyulurlar Kadın kendi kendine düşünür \Bunlar benden daha acılı, bunlara birinin yardımcı olması gerekir\ Ve orada kalıp onlara yardımcı olmaya karar verir Daha sonra başka evler aramayı sürdürür, acısı olmayan Ama nereye gitse her birinden acı dolu binbir hikaye duyar Ancak insanların acılarını azaltabilme işine öylesine kendini kaptırır ki neredeyse oglunun acısını ve onu unutturacak olan hardal tohumunu aramayı unutur Böylece yavaş yavaş acı onun yaşamından çıkar gider

Bir Aşk ve Dram

bir gün olur diyar deginin gurbetde gözlerin dolarsa sen aglam derler ama öyle bir aglarsınız ökteki yagmur misaliolup akar evet yaşandıgım yerlerdeki hasret ve hüzün bir savaş sonrası olan ırakta başladı ve sonunda hüzün denizde yok oldu bu aşk her sevdaya masal olup şekilde inş devamı gelecek görüşmek dileyle

Üzücü Bir Olay

Adam genç eşini çok seviyor,bir o kadarda kıskanıyordu öyleki iş yerinde yemek verildiği halde,her öğlen o uzun yola rağmen evine gidiyor,eşiyle birlikte yemek yiyorduKadın, eşinin sadece yemek yemek için geldiğini düşünüyorduBilmediği bir şey vardı eşi kendisini kontrol ediyorduBu bilinmeyenle uzun süre birlikte yediler yemeklerini taa ki adam gelipte eşini evde bulamayana kadar Kapıyı açıp seslendi eşine ses yokOdaları gezdi bir biryokyokyokTelefona sarıldı hemenKapalıydı kadının telefonuİrkildi birden"korktuğum başıma geldi kesin aldatıyor beni" diye düşündüTanıdığı herkesi aradı ailesi,arkadaşları,aile dostları,komşuları hiç kimse görmemişti kadını saatler geçiyor kadından ses çıkmıyorduAkşam oldu adam evin içinde ümitsiz ve karışmış düşüncelerle dönüp duruyorduSabahın ilk ışıklarıyla birlikte adam kararını vermişti boşanacaktı avukat arkadaşına giderek dava açtırdıKesin aldatmıştı kocasını ve dönmeye yüzü yoktu artık herşey bitmişti Eve dönünce eşine ait ne varsa attı resimleri yırttı,elbiselerini yaktı,takılarını karşılıksız verdi bir eskiciye geriye sadece bir sevgililer günü kartı kalmıştı" hep seninimhep senin kalacağım"yazıyordu üzerindeadam nefretle bakarak duvara astı kartı uzun uzun baktı elinde tuttuğu içki kadehini sıktığının farkında bile değildiElleri kan içinde kalmıştı ama o görmüyordu bile Telefonun sesini duyduğunda ancak farketti elinin acıdığını ve kan içinde kaldığını açtı telefonu ADAM __ buyrun dedi adam TELEFONDAKİ __ iyi günler beyfendi beylerin evimi? ADAM __ buyrun benim TELEFONDAKİ __ ben hastanesinden arıyorum iki gün önce yaralı bir bayan getirdiler hastanemize henüz bugün kendine gelebildi sizin isminizi öğrenebildik hemen gelebilirmisiniz? Adam yığıldı olduğu yere yanlış duymuş olabilirmiydi"kesin sevgilisi dövdü" dedi içinden gitmekle gitmemek arasında bocaladı birden sonra "gidip yüzüne tükürmeliyim"diye düşündüFırlayıp çıktı sokağa attığı adımların sesini duyuyordu sadece koştu,koştuHastaneye ulaştığında nefesi tıkanmıştı danışmadan eşinin kaldığı odanın numarasını öğrendi artık biliyorduki anlatılan doğruydu eşi yaralıydı ama neden?merdivenleri nasıl çıktığını hatırlamıyorduKapıya geldiğinde doktorları gördüKendisini tanıttı ve eşini görmek istediğini söylediDoktorlardan birisi başını öne eğdi "başınız sağolsun eşinizi kurtaramadık dedi adam aldatılmışlığın acısıylamı yoksa sevdiği içinmi bilinmez, bakamadı eşinin yüzüne son kez cenaze işlemlerini bile eşinin ailesine bıraktı Aradan 10 gün geçmişti adam iyiden iyiye yıpranmış,çökmüş,sanki hayattan elini eteğini çekmişti devamlı duvarda asılı duran karta bakıyordu o arada kapı çaldıGenç bir kurye,büyük bir paket bıraktı kapının önüneGülümseyerek "doğum gününüz kutlu olsun efendim eşiniz 10 gün önce ayırdı hediyenizi ve bugün için size teslim etmemizi tembihlediÇok şanslısınız beyfendi dedi ve çıkıp gitti ne yapmalıydı bilmiyordu adamAçtı kutuyu elleri titreyerek bir kazak vardı en üstte "çok beğenmiştin bu tazağı ama bana elbise alabilmek için vazgeçmiştin bundan güle güle kullan aşkım" yazılı bir kağıt iliştirilmişti bir paket daha vardı kutuda açtısaatti buYine bir yazı "eve geleceğin zamanlar,geç kaldığın her dakika ölüm gibiydiUmarım artık geç kalmazsın" en alttada bir kart vardıSanki sonunu biliyormuş gibiydi yazdıkları "son olacak belki belkide hep yanında,hep birlikte kutlayacağızBizli nice yıllara aşkım" Genç kadın,eşi için seçtiği hediyeleri,doğum gününde teslim edilmek üzere bırakmıştı mağazaya dönüşte şarjı bittiği için telefonu kapanmıştıYolun karşısındaki kulübeden eşini aramak istemişti merak etmesin diye ama hızla gelen arabayı farkedememişti

18 Yaşındaydı

Daha henüz 18 yaşındaydı, ama hayatının sonundaydı Tedavisi mümkün olmayan ölümcül bir kansere yakalanmış, dert içinde eve kapanmıştı Sokaga çıkmıyordu Annesi Bir de kendisi O kadardı bütün hayatıBir gün fena halde bunaldı, dayanamadı, attı kendini sokağa Bir yığın vitrinin önünden geçti Tam bir CD satan dükkanı da geride bırakmıştı ki, bir an durdu Geri döndü, kapıdan içeri, gözüne hayal meyal takılan genç kıza bir daha baktı Kendi yaşlarında harika bir genç kızdı tezgahtar Hani ilk bakışta ask derler ya, öyle takılıp kalmıştı işteİçeri girdi Kız gülümseyerek koştu ona "Size nasıl yardım edebilirim" diyeNasıl bir gülümsemeydi o Hemen oracıkta sarılıp öpmek istedi kızı Kekeledi, geveledi, sonra "Evet" diyebildi Rastgele bir plağı işaret ederek "Evet Su CDyi bana sarar mısınız?" Kız CDyi aldı, içeri gitti Az sonra paket edilmiş geri geldi Aldı paketi, çıktı dükkandan, evine döndü, açmadan dolabına attı Ertesi sabah gene gitti aynı dükkana Gene bir CD gösterdi kıza, sardırdı, aldı eve getirdi, attı paketi dolaba, gene açmadanGünler hep alınıp sardırılan CDlerle geçti Kıza aıilmaya bir türlü cesaret edemiyordu Annesine açıldı sonunda Annesi "Git konuş oğlum, ne var bunda" dedi Ertesi sabah bütün cesaretini topladı Erkenden dükkana gitti Bir CD seçti Kız gülerek aldi plağı Arkaya gitti, paketlemeyeKız içerdeyken bir kağıda "Sizinle bir gece çıkabilir miyiz" diye yazdı, altına telefon numarasını ekledi, notu kasanın yanına koydu gizlice Sonra paketini alıp kaçtı gene dükkandan Iki gün sonra evin telefonu çaldı Anne açtı telefonu CD dükkanındaki tezgahtar kızdı arayan Delikanlıyı istedi Notunu yeni bulmuştu da Anne ağlıyordu "Duymadınız mı" dedi "Dün kaybettik oğlumu" Cenazeden birkaç gün sonra, anne oğlunun odasına girebildi sonundaOrtalığa çeki düzen vermeliydi Dolabı açtı Oraya atılmış bir yığın açilmamış paket gördü Paketleri aldı, oğlunun yatağına oturdu ve bir tanesini açtıIçinde bir CD vardı, bir de minik not "Merhaba Sizi öyle tatlı buldum ki Daha yakından tanımak istiyorum Bir aksam birlikte çıkalım mı Sevgiler Jacelyn!" Anne bir paketi daha açtı Onda da bir CD ve bir not vardı "Siz gerçekten çok tatlı birisiniz, hadi beni bu gece davet edin, artık Sevgiler Jacelyn!" Unutmayın Düşündüğünüz seyi mutlak söyleyin Birini seviyorsanız, söyleyin ona Içinizdekini söylemekten korkmayın Birisi hakkında ne hissediyorsanız söyleyin ona Ve hemen söyleyin Hemen! Çünkü, doğru zamanı bekler ve "İşte şimdi tam zamani" derseniz, bir bakarsınız çok geç olmuş Gününüze sahip olun ki, pişmanlıklar yaşamayasınız Yaşamı yaşanmaya değer yapan şey sevgidir

Sevmek Suçmu

mrb arkadaalr bende bu siteye girdim bişeyler yazayim dedimevet arkadaşlar bende çok sevdim ölürcesineama şimdi o yok hayatimdadüşünün çocukluk aşkimdişimdi 18yaşindayim bu yaşim 8yilini ona harcadimbende ona çok bakiyordum oda bana çok ama çok aşiri bakiyordudiyordumki bu;bu beni seviyorsonra aradan yillar geçti 16yaşindaydim ben sevdiğimi kuzenimle konuşturdumdenemek amaciylabaktimki çocuk konuşuyor kizlaöyle bir zoruma giittiki geceleri yastiğa sarilip ağliyordumsonra kuzenim ikimizin arasini yapmak istedibenim konu açti benim yaninda olduğumu söyledioda tlfonu kapattibenim numaramla aramişti kuzenimsonra benim orda olduğumu öğrendikten sonra yine kuzenimle konuşmaya devam ettisonra bunlar konuşmayi biraktilararadan 6ayfalan geçti ben vicdanim el vermedi benim arattirdiğimi söyledimben ona msj yazdğmda iyi bi cvb yazdisevindim msonra söyledim işte arattirdiğimisonra bana çok kötü tepki verdibhaneler uydurmaya başladiyani hata yaptim sevdiğim aşkim herşeyim hatami kabul etmedi beni küçümsediağladim saatlerceonu kaybettiğim içinbende onu unutmak için konuştuğ erkeklerle ama hata yaptiğimi anladinşimdim ise nişanlaniyorumbu yaziniişte arkadaşlar neyapayim ben onu unutmak için bu yola girim ya ben bu deli olurum hatasiz kul olmaz ama bu hatami kabul etmediişte biti herşey yine yanlizim

TiFus Tavsiye Hikaye ;

ilk Görüşte Aşk

ilk görüşte aşk derler ya hani!ben buna inanmazdimbir insan daha tanimadan,konuşmadan,bakişmadan bir insani nasil sevebilirki derdimta ki onu ilk gördüğüm ana kadaro zamana kadar saçma sapan bulduğum bu düşünceler artik benim hayatima girmiştiumursamadiğim,yadirgadiğim bu görüş benim o anki yaşadiğimla öyle örtüşüyordu ki inanamadimyapim itibariyle sevmeninde,sevmeninde bir o kadar zor olacağini düşünmüştüm benim içinama o kadar kolay oldu kibir anda kayiverdi gönlüm onagözlerim kamaşmişti onu gördüğümdeondan başkasini göremiyordumonu nerede mi görmüştüm?bir arkadaşimin doğumgünü partisindeo kapidan içeri girer girmez bağlanmiştim onagerçekten abartmiyorumgözüm ondan başkasini görmez olmuştuutangaç bir yapim vardidişarida ne kadar neşeli biri gibi görünsem de içimdeki firtinalari yalnizca ben biliyordumöyle kolay kolay aşik olan birisi de değilimzor ama tam severimkim olduğunu dahi bilmiyordumsonra öğrendimki bizim okuldaymiştelefonunu zar zor buldumaramak için değildiçünkü arasam ne söyleyebilirdim kiarkadaş çevresindeydi artik ve ben onu hergün görüyordumokulda da görüyordumona aşkimi söyleyemedimbelli etmemeye onu kalbimden çikarmaya çaliştimama öyle dokunulmaz öyle korumali yerine koymuştumki kalbimin kalbimdeki yerine yaklaşamadimher ne kadar belli etmemeye çalişsamda er geç birileri tarafindan anlaşildi aşkimyalan dedimo benim aşkim değil sadece arkadaşim dedimama yalan derken en büyük yalani söylüyorduminanmadilar elbetüstüme geldileren sonunda dayanamadimitiraf ettimevet sevmiştim onu dedim sevmiştim ama artik arkadaşim o benim demiştimne koca bir yalanartik daha dikkatli olmaya,gözlerim ona kayinca hayallere dalip uzun uzun bakmamaya gayret ediyordumaci çekiyordum,çok büyük aci çekiyordumonu her görüşümde kalbim aciyor,gözlerimde yaşlar birikiyorduonu çok ama çok seviyordumama söyleyemiyordumneden mi?kendime güvenim yoktuo bana bakar mi hiç diyordumkendimi çirkin buluyordum ki bunu her söylediğimde arkadaşlarim bunun tamamen kuruntu olduğunu söylüyorlardiyinede ben kendime güvenmiyordumçirkindim işte beni avutmak,üzmemek için öyle söylüyorlardi diye düşünüyordumama her yemin ettirerek söyletişimde yalan değil gerçekten yakişiklisin diyorlardiama ben yine söyleyemedim,yine söyleyemedimdişarda neşeli görünsemde,aynaya baktiğimda tek parça görünsemde,içim,yüreğim paramparça,lime limeydiher gece onu düşünüp sessizce gözyaşi döküyordumarkadaş bile olamiyordum onla,yaklaşamiyordumyaklaşmaya dahi kiyamiyordumta ki kötü bir olay olana kadar güvendiği,dostum dediği kişiler arkasindan vurmuştu onuyapayalniz,kalbi kiriktidayanamadim onu öyle görmeyealdiğim telefon numarasi işe yaramiştiyazin bir mesaj attim ellerim titreye titreyetakma kafani onlara ne olur üzülme dedimdeğmez hiçbir şey senin üzülmene her şey geçer her şey zamanla unutulur,gözyaşi dökme ne olur dedimve yaz tatilinde destek oldum onaher zaman arkasindaydimsiğinacak limaniydim artikçok iyi dost olmuştu benimleama gördüğüm bir sahneyle başimdan aşaği kaynar sular boşaldibirisiyle gördüm onubirisiyle çikiyordubirini seviyordudayanamadim,ikinci kez dönüp bakamadim bileeve gidip yalnizliğima kapandimen iyi dostuydum onun neler olup bittiğini öğrenebilirdimkonuştum onunla aşik değilim sadece seviyorum,bu aşk değil dedifakat sonuçta seviyordu işte3 sene oldu onu göreli,aşik olalive bu olay benim ona iki sene aşkimi söyleyemememden sonra geçen sene olduhala onunla çikiyorhala en iyi dostu benimyapabileceğim hiçbir şeyim yokartik umudumu kestim bu aşktan,yani onun beni sevebilme ihtimalindenyanliş anlaşilmasin hala onu seviyorum ve sonsuza kadar onu seveceğimumudumu kessemde çok küçük kirik bir ümit taşiyorum halabelki bir gün ben kendimi aşabilirde ona içimi dökebilirsemhala bir umut,neden olmasinçok aci çekiyorumçok yakinimda ayrica çok çok uzağimdasevilmek ümidi sevmekten daha beter gerçektenama yine de ona söyleyebileceğim bir şey varsen mutlu olsanda yeter benim içinben burda acimi çekerimhatta senin acilarinida çekerim her zaman yanindayimsiğinacağin bir limanim halagörünmez bir şekilde seni izliyor,koruyorumSENi ÇOK SEViYORUM

Neden Hep Ben

ne gelirse zaten benim başıma geliyo,14 yaşındayım ve emin olun tattığım acılar sayesinde gün görmüş fakat geçirmiş değil geçirememiş bir kişiyimCanımdan çok sevdiğim iki arkadaşımı gözlerimin önünde kaybettim en çok sevdiğim arkdaşım kardeşim gibiydi,bir gün pikniğe gittik yeşillik güzel bir gündü rahmetli dondurmayı çok severdi hele antepfıstıklısı yokmu ölürdü onun için öldü zaten,canı dondurma çeken iki öğretmenim ve arkdaşım ve beraberinde ben yolun karşısındaki dondurmacıya gittik,yedik geri dönüyordukki arkim WC ihtiyacı duydu geri dödük tabi bizim öğretmenler piknik alanına dönmüştü,nese ben arkimi beklerken o bana şaka yapmaya çalışıyormuş,benim haberim olmadan pknik alanına gidip beni bekletecekmiş ki olmadı fren sesi üzerine gözlerimi yola çevirdiğimde arkadaşımı paramparça olarak gördüm,onunla son dakikalarında konuştum,onu hatırladığımda; bana ağlamamı değil,gülmemi istedi yoksa hakkını helal etmeyeceğini söyledi ve sonra onu ebedi bi yolculuğa uğurladım daha sonra bayılmışım tabi kendime geldiğimde hiç ağlamadan gülmeye başlamışım ve cenazede bile gülmüşümonun öldüğü ilk ay kendimi toparlayamamış,bitkisel bir çöküşe girmişim sürekli okuldaydım,yanımda oturuyordu rahmetli,sıramızda onun bir resmi ve mum vardı mum yanıyordu,arkimin resmi mumla beraber düştü ve yandı ve de o güne kadar hiç ağlamamıştım işte bu bir ay içerisinde onu hatırlıyorum sanki o resim yanarken ben yandım sadece ama sadece onu hatırlıyorum diğerleri arkilerimin anlatııkları ,arkadaşlarım beni bir bebekmişim gibi bakıyorlarmış cenazesinde kollarımdan ikiz olan atilla ve atakan tutmuşlar ve bana ddestek olmuşlar fakat atakan ve atilla çok zayıf olduklarından beni tutmamışlar ve mezarın içine düşmüşüm tabi güç bela zor çıkarmışlarArkadaşlarımın aramadığı hoca kalmamış ve o günden sonra hatırladıkça bayılma nöbetlerim çoğalmış Tabi daha sonraları kendime gelmişim bir arkimin sayesinde bana yaptığı konuşma sayesinde hayata yeniden başlamıştımFakat çok geçmedi bir yıl sonra öğretmenlerle beraber gittiğimiz bir alışveriş mağazasında bana konuşma yapan arkadaşım kenini merdiven boşluğundan atarak intihar ettiFakat hiç bir zaman Allah benden arkadaşlarımı aldı diye hiç bir zaman isyan etmedim ama neden hala ben