H Harfi 1

H
hâb: uyku
habâ


pislikler, kötülükler
habâset: pislik, pislik, kötülük
habb: tohum, dane
habbe: tohum, dane
habbecik: tohumcuk
haber: yeni duyulan bilgi
haberdâr: haberli
Habeş: Afrikada bir ülke
Habeşî: Habeşli
habîb: sevgili, sevilen
habîbiyet: sevgililik
Habîbullah: Allahın sevgili kulu
Habîr: her şeyden haberi olan Allah
habîr: haberli
habîs: pis, kötü
habîsât: pisler, kötüler
hablullah: Allahın ipi
hablülmetîn: sağlam ip
hablülverîd: şahdamarı
habr: âlim, bilgili
habrülümmet: ümmetin âlimi
habt: şiddetli vurma, battal etme, unutma
hacâlet: utanma
hacâletâver: utandırıcı
hacamat: kan aldırma
hâcât: ihtiyaçlar
hacc: Kâbeyi ziyaret ibadeti
hâce: hoca
hâcegân: Nakşîlerin bir ünvanı
hacel: utanma
hacer: taş, kaya
Hacerülesved: Kâbede bulunan ünlü kara taş
hâcet: ihtiyaç, lüzum
hacil: utanmış
hacim: oylum, bir cismin uzayda doldurduğu boşluk
hacz: engelleme, el koyma, ayırma
hâç: Hıristiyanların sembolü olan şekil
Haço: Ermeni isimlerinden biri
had: bir nevi ceza
hadâret: gençlik, tazelik
hadd: sınır, çizgi
haddibülûğ: ergenlik sınırı
haddizât: aslı, kendisi
hadeka: gözbebeği
hademât: hademeler
hademe: hizmetçi
hades: yeni, sonradan, abdest bozan bir hâl
Hâdî: hidayet veren Allah
hâdî: hidayete ermiş, mürşit
hadîd: demir
hadika: bahçe
hâdim: hizmet eden
hâdim: yıkan, mahveden
hâdimüllezzât: lezzetleri bozan
hadîs: Peygamberimizin sözü
hâd


sonradan var olan
hâdisât: olaylar
hâdise: olay
hadîsibilmânâ: anlam bakımından doğru hadîs
hadîsikudsî: mânâsı ilâhî sözü peygamberî olan hadîs
hadîsişerîf: Peygamberimizin şerefli sözü
hadra: yeşillik, yeşil
hadravat: yeşillikler
hads: birdenbire sezilen bilgi
hadsen: birdenbire sezmekle
hadsî: birdenbire sezilen
hadsiz: sınırsız
hafâ: gizlilik
hafakan: yürek oynaması, sıkıntı
hafâyâ: sırlar
hafaza: koruyucu
haffâr: kazıcı
hâfız: Kurânı ezberlemiş kimse
hâfıza: ezberleme yeteneği
hafî: gizli, saklı
hafîd: torun, oğul
hafiye: biri hakkında gizlice bilgi toplayan kimse
Hafîz: her şeyi koruyan ve saklayan Allah
hafîz: koruyan
hafîzâne: hafîzce
hafîziyet: hafîzlik, koruyuculuk
hafriyât: kazılar
hahambaşı: Musevîlerin dinî lideri
hâhem: isterim
hâhiş: fazla arzu
hâhişger: arzulayan
hâib: nasipsiz, ümitsiz, utanan
hâif: korkan, korkak
hâil: perde
hâin: emanete hıyanet eden
hâinâne: haince
hâiz: sahip, içine alan
hâize: sahip olan
hak: adalet, pay, doğruluk, emek, ücret, doğru
hâk: toprak
hakâik: hakikatlar, gerçekler
hakâikâşinâ: hakikatlere alışık
hakâiknümâ: hakikatları gösteren
hakaret: küçüklük, küçük görme
hakaretâmiz: hakaretle karışık
hakaretkârâne: hakaret edercesine
hakbîn: hakkı gören
Hakem: haklı ile haksızı ayıran Allah
hakendiş: hak için kaygılanan
hakeza: bunun gibi
hâkî: toprakla ilgili
hakîkat: öz, asıl, gerçek
hakîkatbîn: hakikatı gören
hakîkatfeşân: hakikat saçan
hakîkatmedâr: hakikatın kaynağı
hakîkatperest: hakikata pek düşkün
hakîkatperestâne: hakikata düşküncesine
hakîkatşiken: hakikatı kıran
hakîkatdâr: hakikatlı
hakîkî: gerçek, asıl, öz
Hakîm: her fiilinde hikmet ve gayeleri gözeten Allah
Hâkim: "hüküm veren, hak ve adalet üzere hükmeden, başkasını müdahale ettirmeden idare eden" mânâsında ilâhî isim
hakîmâne: hikmetlice
hâkimâne: hükmedercesine
hakîmiyet: hakîmlik
hâkimiyet: hâkimlik
hakîr: aşağı, küçük, önemsiz
Hakk: Allah
hakk: doğru, gerçek, pay, adalet, din
hâkk: kazma, oyma
hakkalyakîn: kendisi yaşamışcasına en yüksek seviyede bilme
hakkan: gerçekten, doğrusu
hakkaniyet: gerçeklik ve doğruluk
haknümâ: hakkı gösteren
hakperest: hakka pek düşkün
hakperestâne: hakka pek düşkün biri gibi
hakşinas: hakkı tanıyan
hâl: durum, görünüş, nitelik, şimdi, tâkat
hal: yapıp bitirme, indirme
hâlâ: şimdi, henüz
halâs: kurtuluş
halâskâr: kurtarıcı
hâlât: hâller
halâvet: tatlılık, şirinlik
halâyık: hizmetçi
hâle: ay çevresinde görülen parlak daire, ayla
halecân: kalbin çarpıntısı
hâledâr: hâleli
halef: birinin yerine geçen
halel: bozukluk, zarar
haleldâr: bozulmuş, zarar görmüş
hâlen: durumca, şimdi de
hâlet: hâl, durum
hâletinezi: can çekişme
half: arka
Hâlık: yaratıcı
Hâlıkıyet: yaratıcılık
hâlî: boş, tenha
hâlî: hâlle ilgili
halîc: liman, koy
haliçe: küçük halı
hâlid: sonsuz
hâlif: yeminli, sözleşen
halîfe: öncekinin yerine geçen, Peygamberimizin vekili
hâlihâzır: şimdiki durum
hâlik: helâk olan, yıkılan, bozulan, silinen
halîl: samimi dost
halîliye: dostane münasebet ve samimi kardeşlik
Halîlullah: "Allahın dostu" mânâsında ibrahim aleyhisselâmın namı
halîm: yumuşak huylu, kızmayan
halîme: yumuşak huylu kadın, Peygamberimizin süt annesi
hâl


saf, duru, katışıksız
hâlisâne: halisçe
hâlisen: halis olarak
hâlisiyet: halislik, saflık, duruluk
halita: karışık olan, karma
hâliyet: hâl oluş
halk: insan topluluğu
halk: yaratma
halka: daire, çember
halkışer: kötüyü yaratma
hallâc: pamuğu didik didik eden
Hallâk: yaratan
hallâkiyet: yaratıcılık
hallisnâ: bizi kurtar
hallüakd: çözme ve düğümleme
hallüfasl: çözme ve ayırma
hallüsinasyon: olmayanı varmış gibi hissetme
halt: karıştırma, hata
halûk: iyi huylu
halvet: tenha yerde yalnız kalmak
halvethâne: yalnız kalınan yer
Halvetî: gizliliğe önem veren bir tarikatın mensubu
hamâkat: ahmaklık, bönlük
Hâmân: Firavunun veziri
hamâset: kahramanlık
hamd: medih ve şükür
hamdele: Elhamdülillah sözü
hamdüsenâ: medih, şükür ve övgü
hâme: kalem
hamele: taşıyanlar, yüklenenler
hâmızıkarbon: karbondioksit
hâmî: himaye edici, koruyucu
hâmîd: hamdeden
hâmie: çamurlu, dumanlı
hâmil: yüklenen
hâmile: yüklü, gebe
hâmisen: beşinci olarak
hamiyet: din ve millet gibi önemli değerleri koruma ve bunlara hizmet etme duygusu
hamiyetfurûş: hamiyetlilik taslayan
hamiyetkâr: hamiyetli
hamiyetperver: hamiyetsever
haml: yük, yüklenme, yükleme
hamle: yüklenme, saldırma
hamletme: yükleme
hamr: şarap
hamrâ: kırmızı
hamse: beş
hamûle: yük
hamûş: susmuş
han: eski zaman oteli
hân: hükümdar
han: "okuyan" mânâsında son ek
hân: sofra
Hanbelî: bir mezhep, bu mezhepten olan kimse
hançere: gırtlak
handân: gülen
hande: gülüş
hâne: ev
hânedân: asil ve köklü aile
Hanefî: bir mezhep, bu mezhepten olan kimse
hânende: şarkıcı
hangâh: tekke
hanîf: islâmdan önce eski dinlerin kalıntılarıyla kulluk eden kimse
hanîn: arzudan gelen inleme, sızlanma
hanîs: yemini bozan
hankâh: tekke
Hannân: "çok acıyan, pek acıyıcı" mânâsında ilâhî isim
hannâs: şeytan
hanumân: ev, ocak
hanzale: meyvesi acı bir bitki
haps: hapis
har: diken
harâb: harap, yıkık
harâbe: yıkıntı
harâbegâh: yıkıntı yeri
harâbezâr: yıkılmış yer
harâbiyet: haraplık
harac: müslüman olmayanlardan alınan vergi
harâm: dince yasak edilmiş şey
harâmî: haydut, yolkesen
harâmiyet: haramlık, yasaklık
harârât: hararetler, sıcaklıklar
harâret: sıcaklık, ısı
harb: savaş
harbî: düşman
harbiye: harble ilgili, askeri okul
harc: gider, vergi
hardal: tohumları küçük bir bitki
hardale: hardal tanesi
harec: zorluk, sıkıntı
harekât: hareketler
hareke: Kurân harflerinin okunuşunu belirleyen işaretler
hareket: kımıldanma, davranma
harem: herkesin giremeyeceği yer, aile, eş
Haremeyn: Mekke ve Medine
Haremişerîf: kâfirlerin giremeyeceği Kâbe ve civarı
harf: alfabenin kendi başına bir mânâsı olmayan her işareti
harfiye: harf gibi olan şeyler
hârık: yakıcı, yakan
hâric: dış, dışarı, dışarıdan
haricen: dışarıdan
Haricî: Haricîler denilen asiler hareketine mensub kimse
haricî: dışa ait, dış ile ilgili
Haricîler: islâm tarihindeki asi ve sapık topluluklardan biri
hariciye: dışişleri
hârika: normalin üstünde olup hayret uyandıran şey
hârikanümâ: harika gösteren
hârikapîşe: harika eserler yapan
harikıyet: harikalık
hârikulâde: olağanüstü
harîm: herkesin girmesi yasak yer, harem
Harîrî: Makamât adlı eseri yazan ünlü edibin ünvanı
hâr


ekici
hâr


hırslı, açgözlü
harîs: aşırı hırslı
harita: bir yerin coğrafî durumunu bildiren çizgiler
hark: yakma
hârre: çok sıcak
hars: sürme, koruma, ekme, kazanma
Hârûn: Musa aleyhisselâmın kardeşi olan peygamber
Hârût: sihir belleten iki melekten birinin ismi
hâs: özel
hasâd: hasat, ürün kaldırma
hasâil: hasletler, huylar, nitelikler
hasâ


hasseler, nitelikler
Hasan: Peygamber Efendimizin büyük torunu
hasârât: zararlar