Ben Seni En Çok Yokken Sevdim !!‏

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

En ağır şartlarda filiz veren mucizeler gördüm ben

ya da en mucizevi anlarda kopan fırtınaları da

yalın ayak çocuk yürüyüşü gibi yüreğime batan cam kırıklarını görmezden gelmeliydim gelemedim

gördüm tüm korku yüklü,ürkütücü,soğuk kırıkları

korktum bir kez daha;kendime dönememekten

şimdi ufkuma yeni yollar çiziyorum,beğenmeyip siliyorum

baştan çiziyorum bir sürü söz biriktirip kendime saklıyorum

her gece ansızın kırıp,her sabah yeniden almaya yola koyuluyorum

yeni sözler öğreniyorum;yeni acılarıma süslü kelimeler kuruyorum

oysa ne çok söz varmış seni anlatmaya ama hiçbir cümlenin tabiri caiz olmamış

Senin bu kadar fazla hatta özel sözleri hakkettiğini düşünmüyorum aslında

Senin için söylendiğini de düşünmemelisin,keza sana değil

Benim sevdamaydı sözlerim

ben sevdama ağladım ağladıysam,ben sevdama aşıktım aşıksam

çünkü ben aşık olabilmeyi özledim,ben aşık olabilmeyi;sen olmasan da öğrenirdim

yani şu kadarını söylüyorum;sen değilsin bu hikayenin ne baş kahramanı ne de ilhamı bir tek benim

tek başıma hakkettim,kimseye el sürdürmedim

Sevdama tek kötü söz gelmesin diye yüreğimi paramparça ettim

Bir kırık sözüm olmadı bu yüzden sana yoksan yoksun

var (?) hiç olmadın

ölüme hasret yazıldı adın

ben ölmeyi de yaşamayı da en az senin kadar istedim

gözlerimi kapatıp karanlığa yürüdüm ben zifiri karanlıkta sana en yakışır sözü ayak seslerinden tanıdım

Yokluğun yeni bir varlık oldu kimliğime

Ben seni en çok yokken sevdim

şimdi seni her düşümden engelliyorum

Ve nihayet kendime dönüyorum

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ben Seni En Çok Yokken Sevdim !!‏ En ağır şartlarda filiz veren mucizeler gördüm ben ya da en mucizevi anlarda kopan fırtınaları da yalın ayak çocuk yürüyüşü gibi yüreğime batan cam kırıklarını görmezden gelmeliydim gelemedim gördüm tüm korku yüklü,ürkütücü,soğuk kırıkları korktum bir kez daha;kendime dönememekten şimdi ufkuma yeni yollar çiziyorum,beğenmeyip siliyorum baştan çiziyorum bir sürü söz biriktirip kendime saklıyorum her gece ansızın kırıp,her sabah yeniden almaya yola koyuluyorum yeni sözler öğreniyorum;yeni acılarıma süslü kelimeler kuruyorum oysa ne çok söz varmış seni anlatmaya ama hiçbir cümlenin tabiri caiz olmamış Senin bu kadar fazla hatta özel sözleri hakkettiğini düşünmüyorum aslında Senin için söylendiğini de düşünmemelisin,keza sana değil Benim sevdamaydı sözlerimben sevdama ağladım ağladıysam,ben sevdama aşıktım aşıksam çünkü ben aşık olabilmeyi özledim,ben aşık olabilmeyi;sen olmasan da öğrenirdim yani şu kadarını söylüyorum;sen değilsin bu hikayenin ne baş kahramanı ne de ilhamı bir tek benim tek başıma hakkettim,kimseye el sürdürmedim Sevdama tek kötü söz gelmesin diye yüreğimi paramparça ettim Bir kırık sözüm olmadı bu yüzden sana yoksan yoksun var (?) hiç olmadın ölüme hasret yazıldı adın ben ölmeyi de yaşamayı da en az senin kadar istedim gözlerimi kapatıp karanlığa yürüdüm ben zifiri karanlıkta sana en yakışır sözü ayak seslerinden tanıdım Yokluğun yeni bir varlık oldu kimliğime Ben seni en çok yokken sevdim şimdi seni her düşümden engelliyorum Ve nihayet kendime dönüyorum