Ben Mi? Evet...

BEN Mİ? EVET


Ben mi?evet

Bir gün çıkıp gideceğim kapıları,evleri,dergileri,hüzünleri bırakarak

Bir çiçek merhaba diyecek

Hoş geldin diyecek dağ

Orman gülümseyecek

Anımsayışların,bekleyişlerin,ümitlerin yada Ümitsizliklerin

Hırsların,yarışların,tasaların kalktığı yerde


Tam anlatanın kaldığı yerde başlayacak şiir

Hiç kimseye seslenmeyen,kendi kendine yeten sadece

Kendi mantığı;kendi güzelliği içinde tutarlı

Ama halkın yaşantısı girecektir oraya,çünkü yaşayan büyük

bir şeydir halk


Deniz ve ufuk girecek,karınca yuvaları,gökyüzü,kozalaklar

Ve kopuk ve artık hasetsiz bir aşk

Yani sevişmek denizle,koşulsuz,önyargısız,hesapsız

Yani uzanmak ve düşünmek binlerce yıl

Doğan,ölen ve yaşayan şeyleri

Doğumu,ölümü ve yaşamayı

Yani dingin ve büyük olan herşeyi anlatmak


Ben mi?evet çıkıp gideceğim bir gün

Tasasız,gözyaşsız,geride birşey bırakmadan ve birşey Beklemeden ilerde

Sadece yağmur sularından pırıl pırıl bir yürek

Artık kendi kendinin anlamı ve nedeni olan bir yürekle


Ataol Behramoğlu