Ecel...

Kapı çalar
> > > > Sabahın erken saatlerinde Açarsınız Sütçünüzdür
> > > > gelen Sütçünün
> > > > litreliğinden kabınıza dökülen beyazlıkta sabahın
> > > > güzelliğine
> > > > kavuşursunuz Gözünüzde pırıl pırıl bir sabah
> > > > kahvaltısı canlanır
> > > > İçinizden "Bugün kahvaltıyı bahçede yapalım" diye
> > > > geçirirsiniz
> > > >
> > > > Kapı çalar
> > > > Gelen postacıdır Kucağında büyükçe bir paket
> > > > Uzattığı kağıda imza
> > > > atarsınız Daha önceden ısmarladığınız kitaplara
> > > > kavuşmanın sevincini
> > > > yaşarsınız Zaten tatilde olduğunuzdan bu kitaplara
> > > > çok ihtiyacınız
> > > > vardır "Artık canım sıkılmayacak " deyip
> > > > keyiflenirsiniz En çok merak
> > > > ettiğinizi alıp şezlonga uzanırsınız
> > > >
> > > > Kapı çalar
> > > > Kapıya koşarsınız Yıllardır görmediğiniz bir dost
> > > > gelmiştir
> > > > Sevinirsiniz Sohbetleriniz saatler boyu hatta
> > > > bütün gün sürer
> > > > "Yaşamak ne güzel" dersiniz içinizden Hele böyle
> > > > dostlar varken
> > > >
> > > > Kapı çalar
> > > > Dürbünden bakarsınız Kimseyi göremezsiniz Dönüp
> > > > yeniden koltuğa
> > > > gömülürsünüz Bir daha çalar Bakarsınız, yine
> > > > kimse yok Tam o sırada
> > > > bir daha çalınca kapıyı açarsınız Komşunuzun oğlu,
> > > > elindeki sopayla
> > > > zile uzanmakta Meğer tuzları bitmiş İçeriden tuz
> > > > getirirken kendi
> > > > kendinize söylenirsiniz "Elbette göremem
> > > > Keratanın boyu bir metre"
> > > > Bu küçük hadise neşelendiriverir ortalığı
> > > >
> > > > Kapı çalar
> > > > Düşüp bayılacak kadar şaşırırsınız Askerdeki
> > > > oğlunuz haber vermeden
> > > > izne çıkmıştır "Oğlum benim" diye hasretle
> > > > kucaklarken göz yaşlarınızı
> > > > zaptedemezsiniz Mutluluğunuz oğlunuzun izni kadar
> > > > uzar
> > > >
> > > > Kapının her çalışında sanki mutluluğa
> > > > koşmaktasınız Huzur tüter
> > > > gözlerinizden Her sessizlikte kulaklarınız zil sesi
> > > > arar
> > > >
> > > > Ve kapı çalmaz
> > > > O gün en büyük misafiriniz gelir Adeta kapıyı
> > > > kırmıştır Alıp gider
> > > > sizi, şaşırırsınız "Niye haber vermedi?" diye
> > > > içinizden geçirirken;
> > > > "Doğduğundan beri zile basmaktayım" der Bir şeyler
> > > > söylemek istersiniz
> > > > o an Ama o andan sonra diliniz dönmez Ölüm sessiz
> > > > sedasız
> > > > gelivermiştir
> > > >
> > > >
> > > > Can DÜNDAR