Gönüllerin Güneşi… Şems…

Gönüllerin Güneşi… Şems…





Bazı insanların isimleri Onların kaderleri olur sanki

Şems…

Ahh Şems…

Şems güneş demek

Mevlana’nın güneşi, gönüllerin güneşi O

İsmi kaderine yansımış bir güneş

Güneşi kimse söndüremez, saklayamaz, ne kadar kuytu köşelerde de olsa kabri,ne kadar gölgede kalsa da yaşamı…

Ne kadar sessiz olsa güneşi kimse söndüremez…

O bir ışık

Perdeyi araladığınızda içeri giren ve tüm yüreğinizi aydınlatan

İsmi kaderi oldu O’nun

Şems’in bendeki yansıması bu…

Şems’in gözlerinden yüreğime akanı yazdı ellerim…

Ve onun bana verdiği armağanı aşkımı…

Pınar olsun tevhidler ve aşk olsun…

Pınar akan aşk kokan dizelerle:

Bu tevhitten murat ancak
Cemali zat’a ermektir
Görünen kendi zatıdır
Değil sanma ki gayrullah…



Şems-i Tebriz bunu bilir
Ahad kalmaz fena bulur
Bu alem külli mahvolur
Hem baki kalır Allah…