On Yedi Yaşındaydı...

On yedi yaşındaydı

Kutbüddin Bahtiyar Kaki “rahime-hullahü teâlâ”, büyük velilerdendir Delhi’de yaşayıp, orada vefat etti
Bir buçuk yaşındayken, babası ayrıldı dünyadan
Onun yetişmesiyle annesi meşgul oldu
Daha sonra Muinüddin-i Çeşti adında bir evliya zat, bir gün, bir vesileyle oraya gelmişti
Kutbüddin, on yedi yaşındaydı o zaman
Bu zatı görünce, gayri ihtiyari kalbi meyletti bu büyük veliye
Talebesi olmayı istedi
Bu niyetle huzuruna gidip yalvardı bunun için
O da kalb gözüyle bakıp,
Onun yüksek istidadını gördü ve kabul etti bu dileğini
O büyük evliyanın feyiz ve himmetiyle tasavvufun yüksek makamlarına yükseldi
Bir gün, huzuruna bir genç gelip;
- Hocam, “Cehennemde ateş yoktur” deniyor, bu doğru mu? diye sordu bu zata
Ona cevaben;
- Evet, doğru, buyurdu
- Peki ateş yoksa nasıl yanacak bu insanlar efendim?
- Herkes ateşini dünyadan götürecek evladım Dünyada işlenilen “küfür” ve “günahlar” var ya, işte bunlar, ahirette “ateş” olup, sahiplerini yakacak
- Ya iyi iş ve ibadetler hocam?
- Onlar da âhirette birer “Cennet nimeti” olacak sahibine Köşk, huri, ırmak ve ağaç gibi
- Anladım efendim

HUZURLU OLMAK İÇİN
Bir gün de;
- Huzurlu olmak için ne yapalım efendim? diye sordular bu zata
Cevaben;
- Günah işlemeyin! buyurdu
- Günah işlememek için ne yapalım efendim?
- Ölümü düşünün “Ölüm”ü düşünen, günah işleyemez