Yaşamak Kadar Sevmekde Ayıptı Bu Şehirde...

**zeynoo** · 02-21-2008

Yüreğinin taşınabilir bütün duygularıyla bir durakta beklemek
Ve geçen ilk rüzgarda savrulmak ayakta
Müsait bir ecelde durmak sonra
Kıyasıya susmak sorgularda
Yedi iklimi ortak paydada birleştirmek
Güneşi yakmak bir kıvılcımla
Cayır cayır yanmak yangınlarda
Sonra yüreğimdeki;
Bütün sokaklara,bütün caddelere,bütün kentlere adını vermek
Ama dedim ya;
Ayıptı adını vermek gayrı menkullere
Adının çok bilinmeyenli denklemlerde saklamak gerekti
Müfredat dışı öğrenmeydi sevmek
Yahut sessiz bir öğrenme biçimi
Kansız bir yenilgiydi
Ve birinci tekil zamanda yaşamak mecburuydi

Yine de ben adına aşk bulaşmış bütün kelimeleri
karambol zamanlarda haykırıyordum yıldızlara
herhangi bir öğretim yılında faili meçhul bir aşka karşıyordu adım
ölmeyi öğreniyordum yaşamsal faaliyetlerimi sürdürürken
yüreğimin başkenti ilan ediyordum okulun bütün kapsama alanlarını
çünkü orda sen vardın monarşik bir yapıda

artık yağmurlar da alışmıştı bu şehre gizlice yağmaya
oysa ben bu şehre inat kaçak yaşıyordum seni içimde
ve hiçbirşeye hasretin kadar hasret duymuyordum
hasretinin namlusu çevriliyordu her akşamüstü yüreğime
baktığım her yerde gözlerin yağıyordu gözlerime
gecenin her çöküşünde yitiriyordum kendimi
her şafakta seni beklemenin depremselliğiyle uyanıyordu kalbim
bütün hayallerimin başrolünde sen vardın
bütün cümlelerimin anakonusu oluyordun
bütün bütünlüğümle bütün oluyordum seninle
ama dedim ya
ayıptı hayal kurmak bu şehirde
hayallerimi saklamak gerekti
sakladım sana tüm hayallerimi

02-21-2008	#1
zeynoo	Yaşamak Kadar Sevmekde Ayıptı Bu Şehirde... Yüreğinin taşınabilir bütün duygularıyla bir durakta beklemek Ve geçen ilk rüzgarda savrulmak ayakta Müsait bir ecelde durmak sonra Kıyasıya susmak sorgularda Yedi iklimi ortak paydada birleştirmek Güneşi yakmak bir kıvılcımla Cayır cayır yanmak yangınlarda Sonra yüreğimdeki; Bütün sokaklara,bütün caddelere,bütün kentlere adını vermek Ama dedim ya; Ayıptı adını vermek gayrı menkullere Adının çok bilinmeyenli denklemlerde saklamak gerekti Müfredat dışı öğrenmeydi sevmek Yahut sessiz bir öğrenme biçimi Kansız bir yenilgiydi Ve birinci tekil zamanda yaşamak mecburuydi Yine de ben adına aşk bulaşmış bütün kelimeleri karambol zamanlarda haykırıyordum yıldızlara herhangi bir öğretim yılında faili meçhul bir aşka karşıyordu adım ölmeyi öğreniyordum yaşamsal faaliyetlerimi sürdürürken yüreğimin başkenti ilan ediyordum okulun bütün kapsama alanlarını çünkü orda sen vardın monarşik bir yapıda artık yağmurlar da alışmıştı bu şehre gizlice yağmaya oysa ben bu şehre inat kaçak yaşıyordum seni içimde ve hiçbirşeye hasretin kadar hasret duymuyordum hasretinin namlusu çevriliyordu her akşamüstü yüreğime baktığım her yerde gözlerin yağıyordu gözlerime gecenin her çöküşünde yitiriyordum kendimi her şafakta seni beklemenin depremselliğiyle uyanıyordu kalbim bütün hayallerimin başrolünde sen vardın bütün cümlelerimin anakonusu oluyordun bütün bütünlüğümle bütün oluyordum seninle ama dedim ya ayıptı hayal kurmak bu şehirde hayallerimi saklamak gerekti sakladım sana tüm hayallerimi