Mizanın Kurulması

Mizan’ın iki gözü, yani kefesi vardır

Biri (zulmet)ten olup, ikincisi (nur)dandır

Mizan günü, insanlar secdeye kapanırlar

Lakin secde edemez kâfir ve münafıklar

Zira imansızların hepsinin beli o gün,

Sanki demir kesilip, hiç olmaz secde mümkün

Kur'anda, Nun suresi, kırkikinci âyeti,

Şöyle beyan ediyor bize bu hakikati:

(Secdeye çağrılırlar mahşer günü cümle halk

Lakin buna, kâfirler olamazlar muvaffak)

Herkes secdede iken, Hak teâlâ bu sefer,

Şöyle nida eder ki, duyar hep ehl-i mahşer

Buyurur ki: (Bu günün hakimi benim yalnız

Bana, hiçbir zalimin zulmü etmez tecavüz)

Hükmeder ilk evvela hayvanat arasını

Alır boynuzsuz koyun, boynuzludan hakkını

Dağ hayvanları ile her çeşit bütün kuşlar,

Hepsi, aralarında o gün hesaplaşırlar

Sonra, (Toprak olunuz!) diye nida olunur

Hayvanatın cümlesi, bir anda toprak olur

Kâfirler şöyle der ki buna hayıflanarak:

(Keşke hayvanlar gibi, olsaydık biz de toprak)

Bunu da, cenab-ı Hak Kur'an-ı kerim’inde,

Bildiriyor Amme’nin sonuncu âyetinde

Onlar toprak olunca, Hak teâlâ bahusus,

Şöyle nida eder ki: (Nerdedir Levh-i mahfuz?)

Yine bu nidayı da, arsa-i Arasat’ta,

Ehl-i mahşerin hepsi, işitir o saatta

Hesap başlamıştır ki insanlara o zaman,

Başlanır sorulmaya, önce Levh-i mahfuz’dan

Buyurulur ki: (Ey Levh, Tevrat, İncil ve Kur'an,

Bunlarda yazdıklarım nerdedir, eyle beyan)

O der ki: (Ya ilahi, malumdur hazretine

Cibril tebliğ eyledi, bir bir sahiplerine)

Levh’in bu şekildeki cevabına mukabil,

Hak teâlâ sorar ki: (Nerededir Cebrail?)

Cibril aleyhisselam, titrer halde bu sefer,

Gelir ve hayretinden diz üstü yere çöker

O zaman Hak teâlâ, hazret-i Cebrail’e,

Hitaben buyurur ki: (Ey Cibril, beyan eyle!

Bu Levh der ki, sen benim bütün vahiylerimi,

Alıp tebliğ etmişsin Resullere, öyle mi?)

Buna cevap olarak Cibril aleyhisselam,

Der ki: (Doğru ya Rabbi, ilettim hepsini tam)

O böyle arz edince, o zaman Hak teâlâ,

Sorar ki: (O tebliği nasıl yaptın pekala?)

Cibril aleyhisselam, arz eder: (Ya ilahi!

Kendi sahiplerine ilettim her bir vahyi

Tevrat’ı Musa’ya ve hem İncil’i İsa’ya,

Götürdüm Kur'anı da Muhammed Mustafa’ya

Bunlardan ayrı olan sahifeleri dahi,

Kendi sahiplerine ilettim ya ilahi!)

O böyle arz edince, bu sefer Hak teâlâ,

Resulleri çağırıp sual eder onlara
HUZUR PINARI - İslamiyet, İslam Dini, Ehl-i Sünnet İtikadı, İlmihal, Kitaplar

Sual - Hesap

Hak teâlâ çağırıp, hem Cibril-i emin’i,

Sorunca (Nasıl yaptın sen vahiy tebliğini?)

Der ki: (Bana ya Rabbi, ne vahyettinse eğer,

Harfiyyen Resullere ilettim birer birer)

O zaman (Ya Nuh!) diye çağırır cenab-ı Hak

Huzur-u ilahiye gelir o çok korkarak

Sual eder ki: (Ya Nuh, Cebrail şöyle der ki,

Sana suhuf indirmiş, doğru mudur dediği?)

Arz eder ki: (Ya Rabbi, doğrudur, öyle evet)

Buyurur ki: (Kavminle ne iş gördün, beyan et)

Der ki: (Gece ve gündüz, yaptım ben tebliğimi

Lakin yalanladılar onlar nübüvvetimi)

O zaman (Ey Nuh kavmi!) diye nida edilir

Onlar, gurup halinde huzura getirilir

Hak teâlâ, onlara sorar ki: (Ey Nuh kavmi!

Nuh tebliğ eyledi mi size benim vahyimi?)

Onlar, inkâr ederek derler ki: (Hayır, yalan!

Bir şey tebliğ etmedi o bize hiçbir zaman)

Onlar böyle deyince, o zaman Nuh Nebi’ye,

Sual eder Rabbimiz (Şahidin var mı?) diye

Arz eder ki: (Ya Rabbi, son Resul'ün Muhammed,

Senin Habibindir ki, şahidim Odur elbet)

Rabbimiz, hakikati bildiği halde yine,

Şöyle sual buyurur Sevgili Habibine:

(Ya Muhammed Nuh der ki, ben yaptım tebliğimi

Seni de şahid tutar, doğru mudur değil mi?)

O dahi, Hud suresi, yirmibeşinci âyet,

Var ki, buna cevaben, onu eder tilavet

O âyette, mealen buyurulur ki zira:

(Biz Peygamber gönderdik Nuh’u o insanlara

Onları korkutarak, dedi ki o nihayet:

Allah’tan başkasına etmeyiniz ibadet)

O zaman buyurur ki bu kavme cenab- Hak:

(Cehennem azabına oldunuz siz müstehak)

Ne hesap olunurlar, ne de mizan yapılır

Topyekün hepsi birden, Cehenneme atılır

Bunlardan daha sonra, (Ad kavmi nerededir?)

Diye, Allah katından bir nida daha gelir

Hud aleyhisselamın kavmidir ki bunlar da,

Yine aynı hususlar sorulur bunlara da

Peygamber Efendimiz, yine eder şehadet

Onlar da, Cehenneme atılırlar nihayet

Sonra, Hak teâlâdan bir nida daha gelir

Salih Peygamber ile kavmi davet edilir

O, Semud kavmidir ki, onlar da inkâr eder

Derler: (Tebliğ etmedi bize Salih Peygamber)

Nuh ve Hud kavmi gibi, Semud kavmine dahi,

Hak olur neticede bir azab-ı ilahi

Bunlardan sonra yine Marih, Esra ve Duha,

Gibi kötü kavimler vardır ki birkaç daha,

Bunlar da, hakikati ederler hepsi inkâr

Kendi Resullerine, yaparlar iftiralar

Bu yüzden, bunlar dahi güruh güruh, peş peşe,

Başka şey sorulmadan, atılırlar ateşe