Tevekkül

Abbâs(ra)'dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte Resûlullah(sav) efendimiz şöyle buyurmuşlardır: "Ümmetimden yetmişbin kişi hesapsız olarak cennete girecektir Bu kimseler, büyü yapmayan ve başkalarının söylediklerini te'vil edip abartmayan ve Rabblerine tevekkül eden kimselerdir"


Şeyh hazretleri şöyle buyurdular: "Tevekkül iki kısımdır Birincisi âmm; ikincisi hâss Âmm olan tevekkül, kişinin herşeyde müessir olanın Allah olduğuna inanmasıdır Meselâ, ateşin yakıcılığı, suyun akıcılığı, karın soğukluğu hep Allah'ın emriyledir Bunun aksi asla sahih değildir Hass tevekkül ise, te'vil ve büyüyü bırakıp Allah'ın kendisi hakkında yazmış olduğu kadere teslim olmaktır" Diğer bir mânâ ile tedbiri bırakarak tümüyle Allah'ın iradesine teslim olmaktır


Zünnûn hazretleri bu hususta şöyle diyor: "Tevekkül, kulun tedbiri bırakıp kendini Allah'ın kudretinin eline terketmesidir Tıpkı meyyitin (ölünün) kendisini yıkayan gassâl'a terketmesi gibi" Yani kulun, bütün olacak şeylerin hâkimiyetini ve ayarlamasını Halikına bırakmasıdır tevekkül


Şeyhü'l-İslâm hazretleri şöyle buyuruyor: "Tevekkül, işlerin bütününü mâlikine terketmektir Ve onun delâletine itimât etmektir" Bu tevekkül avama en zor gelen tevekkül şekli olmakla beraber, havasa en zayıf gelen tevekküldür


Avama zor gelmesinin sebebi, avamın esbaba tevessüle alışmış olmasından ve muhabbet duymasındandır Bu muhabbetlerinden dolayı, sevmiş oldukları sebepler, kendileriyle Allah(cc) arasında perde olmuştur Sebeplere olan itimatları, Allah'a olan itimatlarından daha fazladır Onun için sebepleri terkedemezler Ve tevekkül yoluna gidemezler Zannederler ki, esbaba tevessül etmeden bir kâr edilmez Ve sebepsiz hiçbir şey zuhur etmez Halbuki sebep bir âlettir Ama avam bunu böyle anlamaz Onun için avama tevekkül zor gelir


Sen çocukluğundan sebepleri görüyor,


bilgisizliğinden sebeplere yapışıyorsun


Sebepleri görüyor da müsebbibten gafil kalıyorsun


Bu hakikati örten, müsebbibin yüzünü gizleyen sebeplere


ondan meyletmektesin sen


Sebepler gitti mi başına vurmaya başlar,


'Aman Yarabbü' demeye koyulursun


Allah da sana "Hadi, yürü, sebebe git Ne acayip şey; sen beni


yarattığım sebepler için andın ha!" der


Şeyh hazretleri Fütuhat'ında şöyle diyor:


"Tevekkül, kalbin Allah'a itimadıdır Kalb sebeplere meyletmekle zayi olur Sebeplere meyletmek ise nefsin şânındandır Eğer kalb bu nev'i meyillerle hasta ise, esbaba tevessül etmekten asla ızdırap duymaz Allah'a hakikî mânâda tevekkül edenlerin kalbi ise, gassal elindeki meyyit gibi, tamamıyla Allah'ın tasarrufuna ait kudretinin elindedir Tıpkı efendisinin emrindeki köle gibidir Bazılarının tevekküldeki hali, babasıyla oğlu arasındaki hale benzer Ama tevekkülün havas katında en zayıf hali ifâde etmesi, "Her iş Allah'ındır" hükmüne binâendir Havasa göre bütün mülk Allah'ındır Ve her türlü sebepli sebepsiz hükümranlık ona aittir Bu kanaate sahip olan havas hiçbir zaman vesile ittihaz etmez Ve ondan gelen herşeye razı olur"

Fasil : TIBB VE RUKYE BÖLÜMÜ

Konu : Rukyenin Nehyi

Ravi : İmran İbnu Husayn

Hadis : Resulullah (sav): "Ümmetimden yetmişbin kişi (Mahşer`de) hesaba çekilmeden cennete girecektir!" Buyurdular Kendisine: "Ey Allah`ın Resulü! Bunlar kimlerdir?" diye sual edildi "Onlar, kendilerini dağlatmayanlar, rukyeye başvurmayanlar, teşaüm`e (uğursuzluğa) inanmıyanlar ve Rabblerine tevekkül edenlerdir!" Buyurdu Ukkaşe (ra) kalkıp: "Ey Allah`ın Resulü! Dua Buyur, Allah beni onlardan kılsın!" dedi Aleyhissalatu vesselam: "Sen onlardansın" müjdesini verdi Bir başkası daha kalkıp: "Ey Allah`ın Resulü! Beni de onlardan kılması için Allah`a dua ediver!" dedi Aleyhissalatu vesselam: "O hususta Ukkaşe senden önce davrandı!" cevabını verdi

HadisNo : 4034




Fasil : KİTÂBÜ`T-TIB

Konu : Allâh`a tevekkül edenler;Cennete hesapsız girecekler;Sihir;Şifa Allah`tandır;Uğursuzluk telâkkisi

Ravi : Abdullâh b Abbâs

Baslik : MEŞHÛR UKÂŞE HAKKINDA ABDULLÂH İBN-İ ABBÂS RADİYA`LLÂHU ANH HADÎSİ

Hadis : Şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Resûlu`llah Salla`llahu aleyhi ve sellem Buyurdu ki: Bana bütün ümmetler arzolunup gösterildi: Bir, iki peygamber yanlarında onar, yirmişer, otuzar, kırkar ümmetleriyle berâber önümden geçmeğe başladılar Bir peygamber de yanında bir ümmeti bile olmaksızın geçti En sonu uzaktan büyük bir karaltı gösterildi Bu (kesîf) karaltı nedir? Bu benim ümmetim midir? Diye sordum Bu, Mûsâ peygamberle kavmidir? Diye cevab verildi, sonra bana ufka bak! Denildi Bakınca ufku dolduran sevâd-ı a`zamı gördüm Sonra bana semâ ufuklarının şurasına ve Bu tarafına da bak! Denildi Bir de ne göreyim! Bir sevâd-ı a`zâm baştanbaşa ufku kaplamıştı Bana: Bu senin ümmetindir Bunlar yetmiş bin kişi hesâba çekilmeksizin Cennet`e girecektir, denildi Resûl-i Ekrem (Bu hitâbesinden) sonra (odasına) girdi ve (hesâba çekilmeden Cennet`e gireceklerin evsâfı hakkında) mecliste Bulunanlara bir şey söylemedi, artık meclistekiler dağıldı (ve şöyle münâzara ediyorlardı): Biz, Allah`a îmân ve Resûlü`ne itba` eden kimseleriz Artık biz, Cennet`e hesapsız gideceğiz, yâhut: O bahtiyarlar evlâdlarımızdır, onlar İslâm câ`miası içinde doğmuşlardır Biz ise câhiliyyet devrinde doğduk, diyorlardı Bu münâzara Resûlu`llah`a erişmekle hemen hâne-i saâdetten çıkıp: "Cennet`e hesapsız girecek mü`minler efsun etmiyenler, teşe`üm iylemiyenler, şifânın (Allah`dan olduğuna inanıp) keyden olduğuna inanmıyanlar ve her hususta Allah`a tevekkül edenlerdir" Buyurdu Bunun üzerine `Ukkâşe İbn-i Mihsen: Yâ Resûla`llah, ben onlardan mıyım? Diye sordu Resûl-i Ekrem: Evet onlardansın! Buyurdu Sonra başka birisi ayağa kalkarak: Ben onlardan mıyım? Dedi Resûl-i Ekrem: Bu hususta `Ukkâşe senden öne geçti! Buyurdu

HadisNo : 1926




Allah cc razı olsun kardeşim