Beklenen Hüküm

Nihayet, bu üç Sahabînin çektikleri çilenin ellinci günü tamamlanmıştı Cenâb-ı Hak, Resûlüne onlar hakkındaki hükmünü göndererek tevbelerinin kabul edildiğini şöyle müjdeledi:

"Haklarında hüküm bırakılmış olan üç kişiye de Allah tevbe nasip etti Öyle ki, yeryüzü, o kadar genişliğiyle beraber onlara dar gelmiş, kalbleri sıkıştıkta sıkışmış ve Allah'ın azâbından kurtulmak için Ondan başka sığınacak bir yer olmadığını anlamışlardı Sonra Allah onlara pişman olup dönmeleri için tevbe nasip etti Muhakkak ki Allah, tevbeleri çokça kabul edici ve kullarına merhamet edicidir"

Cenâb-ı Hakkın, kendilerini affetmiş olduğunu bildirmesiyle bu üç zatın elli gün süren acı ve ızdıraplı imtihanı bitmiş oluyordu

Resûl-i Ekrem Efendimiz, sabah namazını kıldıktan sonra, Cenâb-ı Hakkın malûm üç kişinin tevbelerini kabul buyurduğunu Ashab-ı Kirama bildirdi

Bunun üzerine, Zübeyr bin Avvam (ra) atına atlayarak son sürât Kâ'b bin Mâlik'i, Said bin Zeyd ise Hilâl bin Ümeyye'yi müjdelemeye gitti

O sırada Kâ'b bin Mâlik evinde oturuyordu Düşünceliydi Dünya bütün genişliğine rağmen ona dar geliyor ve ruhunu âdeta tutmuş sıkıyordu Tam bu esnada Hz Zübeyr yetişip müjdeyi verince, birden secdeye kapandı Artık üzerindeki bütün sıkıntılar gitmişti O küçücük evi sanki bir dünya gibi genişlemişti Ruhundaki sıkıntı, yerini ferah ve sürûra terk etmişti Sevincinden üzerindeki elbisesini çıkarıp Hz Zübeyr'e giydirdi

Tevbesinin kabul olunduğunu duyan Hilâl bin Ümeyye de derhal secdeye kapandı Uzun bir süre başını secdeden kaldırmadı Müjdeyi veren Sahabî der ki: "Sevincinden can verdiğini sandım"

Mürâre bin Rebi'yi de bir başka Sahabî müjdeledi

Kâ'b bin Mâlik, bizzat gidip tevbesinin kabul olunduğunu bir kere de Peygamber Efendimizden öğrenmek istiyordu Bunun için Mescid-i Nebevînin yolunu tuttu Her gören kendisine, "Allah, tevbeni kabul etti, müjdeler olsun sana, ey Kâ'b!" diyordu

Kâ'b, mescide vardı Selâm verip Hz Resûlüllahın huzurunda diz çöktü Resûl-i Ekrem Efendimizin de yüzü sevinçten gülüyordu Kâ'b'ın selâmını tatlı bir tebessümle birlikte aldı Sonra da, "Müjde, ey Kâ'b! Bugün, annenden doğduğun günden beri yaşadığın günlerin en hayırlısı, en mesûdudur" diye buyurdu

Kâ'b bin Mâlik, "Yâ Resûlallah! Bu müjde senden mi, yoksa Allah'tan mı?" diye sordu

Peygamber Efendimiz, "Benden değil, doğrudan doğruya Allah katından" diye buyurdu

Mânevî sıkıntıdan kurtulan Kâ'b, son derece memnun ve mesrurdu, "Yâ Resûlallah! Tevbem kabul olunduğu için Allah ve Resûlü yolunda sadaka olarak malımı dağıtmak istiyorum" dedi

Peygamber Efendimiz bu teklife, "Malımın bir kısmını kendine alıkoy Böylesi senin için daha hayırlıdır" cevabını verdi

Salih SURUÇ

Talha bin Ubeydullah kalkıp bana doğru koşar adımlarla gelip elimi tokaladı ve tebrik etti


Vallahi bana Muhacirler arasında Talha'dan başka ayağa kalkan olmamıştı


Ben Talha'nın o davranışını asla unutamam


Resulü Ekrem (sav) yüzleri sevinçle parlayarak:


"Annenin seni doğurduğu günden beri geçirdiğin


bu en hayırlı gün'ün sana müjde olsun"


buyurdu


Ben de, "Yâ Resûlallah!


Bu af sizin katınızdan mı, yoksa Allah tarafından mı?"


diye sorunca Efendimiz (sav) :


"Hayır, benden değil, Allah katındandır" buyurdu


burada iki farklı sahabenin isminin gecmesi muhaliflikten değil


belki de bu müjdeyi veren bir kac sahabe de olmus olabilir


veya kademeli sekilde de olmus olabilir



ikisi de cennetle müjdelenen sahabedirAllah cc onlardan razı olsun