07-23-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Şimdi Okullu Olduk..
Anılarımızda okul sıralarının yeri yadsınmaz İlk öğretmenimizi,ilk okul arkadaşlarımızı yıllar geçse de anımsarız Ama nedense ebeveynlerimizin yaptıkları bazı hataları biz de çocuklarımızda tekrarlarız
Çocuk için ne kadar büyük bir adımdır okullu olmak İlk önlük,ilk çanta,ilk suluk   Aile için de büyük bir heyecandır çocuğun okula başlaması
Okumaya geçmek ilk büyük başarıdır minik yavrularımız için mutluluktur, onurdur  Kendine güven duygusu gelişir,öz saygısı artar,sosyalleşmeye başlar İlkokul sıraları kişiliğinin sağlıklı gelişimi için büyük önem taşır
Ama çok sevdiğimiz çocuklarımıza karşı hatalı bir tutum geliştirmeye başlarız  Ebeveynlerimizi tekrarlarız bir anlamda
Onu akranlarıyla mukayese etmeye başlarız Bazen bunun dozu o kadar kaçar ki kulakları duya duya, gözleri göre göre yaparız  Komşu çocuklarıyla ,sınıf arkadaşlarıyla,kuzenleriyle,kardeşiyle kıyaslarız onu 
Küçücük yüreği kim bilir nasıl kırılır, nasıl içerler bize Utanmaya başlar , kendine saygı duymaktan vazgeçer,içine kapanır Ya da tam tersi olur içinde kopan fırtınayı , öfkeyi dışa vurur ,yıkıcı olur,hırçınlaşır bu şekilde dikkat çekmeye çalışır Bir anlamda intikam alır bizden 
Unutmamamız gerekir çocuklarımızı birbirlerinin kopyası yapamayız  Çocuklarımızın yeterlilikleri farklıdır Onların başarılarını kendi sınırları içinde değerlendirmeli ve optimum noktaya ulaşabilmeleri için onları güdülemeliyiz
Başarılarını görmeli,onları fark etmeliyiz   Başarısızlıklarını , başarıya çevirmelerinde onlara destek olmalıyız
Unutmayın içten diyeceğiniz bir aferin , yanağına koyacağınız kocaman bir öpücük ,sımsıkı bir sarılış onu yüreklendirecek ve çok mutlu edecektir
Eğitmen Esin Sağlamcı
|
|
|