Mavi Bir Ölüm

AnTikoR · 08-12-2007

MAVİ BİR ÖLÜM

Yine sana sesleneceğim,
Senin kim olduğunu hiç bilmeden
Senin kim olduğunu en çok bilerek
İsyankar zambakların,çılgın nilüferlerin,
Dört nala açan kiraz çiçeklerinin
Dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım
Sarı bir hüzün,
Kızıl bir gurur,
Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım sana
Sana oklardan değil;
Yaydan bahsedeceğim
Gülün dikenlerinden değil;
Gülleri ve dikenleri doğurmaktan yorulmayan
Topraktan söz açacağım
Akan su gelmeyecek kelimelerime,
Suyu şefkatle kucaklayan,
Sessiz taşların canını yakan
Damlaları dillendireceğim

Yine sana sesleneceğim,
Senin kim olduğunu hiç bilmeden
Bilmek istemeden
Alaaddin`in sihirli lambasından çıkan cin
Bana gelseydi
Ve ne dilersem dilememi isteseydi,
Hiçbir şeyi elde etmeyi dilemezdim,
Bir şeyden vazgeçmeyi isterdim sadece
Hayatta bir şeyden vazgeçmem lütfedilseydi
Bedeli her şeyim olsa bile ,
Sana seslenmekten vazgeçmeyi isterdim
Garip değil mi?
Sana seslenmekten vazgeçmediğimi
Bundan hoşlandığı düşünüyorsun belki de
Oysa sana seslenmek;
Bütün hesaplarımı gördüğüm bu dünyadaki
Tek geride kalmış hesap benim için
Bu dünyadaki tek yük;
Bu seslenişin kalbini avucumda tutabilmek
Kürek mahkumu için kürek neyse,
Benim için de sana seslenmek o;
Bir yandan gemiyi ufka ulaştırmanın tek yolu,
Öbür yandan bileklerimden sızan kanların
Gönlümü işgale yeltendiği bir notanın can suyu
Oysa ben sana küreklerden değil;
Gemiden bahsetmek isterdim
Atalarım bana,
Kadınlara,gökyüzünü,gemileri ve yelkenleri
Anlatmayı öğrettiler
Sen bana yağlı urganları,
Geceyi siyaha gömen fırtınaları
Öğretmeye çalışıyorsun
Sana ellerimle dokunarak,
Gözlerimle okşayarak anlatmak isterdim
Rüzgarla şişen beyaz yelkenleri,
Ama senin vaktin yoktu
Ben bunu hiç anlayamadım
Kavmimin kadınları bana öğretmediler ki
Bazı kadınların beyaz güvercinlerden daha çok
Siyah apoletleri sevebileceğini

Sana sesleniyorum
Ve gözlerin bileklerimden parmak uçlarıma kadar toplanmış
Kan pıhtılarını seyrediyor,
Kürekli bırakmıyorum
Önce yücelttiğin,sonra terk ettiğin aşkın onuru için
Kalemi bir an elimden düşürmüyorum
Ankara kalesinin önünde sana sesleniyorum;
Ben kaçıp cennete gitmek isteseydin
Seni cennetin kapısına kadar götürürdüm,
Bana gelmek için seni korkutan cehennem olsaydı
Cehennemle konuşurdum,seni ona anlatabilirdim
Oysa sen!
Ne cenneti isteyecek kadar aşık oldun
Ne de cehennemi isteyecek kadar ayrılık
‘seviyorum seni ama…’dedin
‘hoşça kal’diye ekledin
‘şimdi gitmeye mecburum,
belki yine gelirim,umarım gelirim’son sözün oldu
Cennetin ve cehennemin dillerini,
Savaş naralarını ve aşk şiirlerini
Gazelleri ve boleroları öğreten atalarım
Senin sözlerinin anlamını öğretmediler
Hiçbir şey söylemeden gittin
Ayrılığın dilsiz olduğunu
Ben senden öğrendim
Dilsiz olanın yaşayabileceğini sen öğrettin bana
Ve kalemime ilk defa yaban gözlerle baktım

Yine,yeniden sana sesleneceğim
Müebbet bir aşk dışında
Bildiğim tüm duyguları terk edeceğim
Sana sesleneceğim yine,
Seni sadece kuru bir sevdayla değil;
Derin bir hüzünle,
Binlerce yıllık bir gururla
Ve pervasız bir öfkeyle sevdiğimi
Duyumsuyor musun?
Mütevazı bir sevgiyle değil,
Küstah bir aşkla sevdim seni
Ben Osmanlı gibi,
Kollarımın yetişemediği bir aşkı kucaklamaya çalışırken,
Sen köprülerin ülkesi Venedik teki son sancağı
Kışın üşümemek için şal yaptın kendine
Neden bilmiyorum
Özlemin artıyor içimde,
Zaman geçtikçe eksilir demiştin oysa
Atalarımın öğrettiklerine ters düşse de
Sana inanırım bilirsin
Zamanla unutursun demiştin
Niye daha derinleşiyor öyleyse?
Derinleşiyor özlemin ve gönlümde
Bir iç savaşta dökülen kanları
Coşturuyor ayrılık sözlerin
Öfkelerin kararlılığını aşka katık ederek konuşacağım
Bedenim bu dünyayı terk edene kadar
Öyle sanıyorum ki,
Hüzünle ve acıyla pek barışık olmadığın için
Benden uzun yaşayacaksın,
Benden sonra kelimelerim gelecek gönlüne
Onların benden geldiğini bir tek sen bileceksin
Küstah bir aşkla seveceğim seni
Ben savaşla ve ölümle haşır neşir olan
Kelimeler dışındakileri unutmaya gayret edeceğim,
Ömrümün geri kalanında

Sana sesleneceğim yine,
Ben seni Beyrut gibi sevdim ama
Sana ne mağrib i ne de Manhattan ı anlatamadım
Bağdat’ı ve Şam işgale yeltenmişken
Venedik’ten gelen ihanet
Tarumar etti ordularımı
Sarı bir keder,
Kızıl bir kibir,
Siyah bir isyanla konuşacağım sana
Senin kim olduğunu hiç bilmeden
Ağlayan zambakların dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım
Senin kim olduğunu en çok bilerek
Kavmimin bana vaat ettiği
Tüm aşkları terk edeceğim
Müebbet bir aşk,
Sarı bir hüzün,
Kızıl bir gurur
Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım
Bu dünyayı terk etme müjdesi gelene kadar
Hüznü,gururu ve öfkeyi bilseydin keşke…
Hüznümün beni aşan taşkınlığını,
Gururumun binlerce yıl öncesinden
Miras kalmış hoyratlığını,
Öfkelerimin hiçbir zaman sona ermeyecek
Ve azalmayacak kararlılığını anlayabilseydin,
Anlatabilirdim sana;
Seninle yaşanan bir aşktan sonra
Ayrılığın ölüm bile olsa
Mavi bir ölüm olacağını…

ÖMER ÇELİK

mate · 08-12-2007

Oysa sen!
Ne cenneti isteyecek kadar aşık oldun
Ne de cehennemi isteyecek kadar ayrılık

‘seviyorum seni ama…’dedin
‘hoşça kal’diye ekledin
‘şimdi gitmeye mecburum,
belki yine gelirim,umarım gelirim’son sözün oldu

Anlatabilirdim sana;
Seninle yaşanan bir aşktan sonra
Ayrılığın ölüm bile olsa
Mavi bir ölüm olacağını…

benim için yazılmış gibi çok güzel teşekkürler

08-12-2007	#1
AnTikoR	Mavi Bir Ölüm MAVİ BİR ÖLÜM Yine sana sesleneceğim, Senin kim olduğunu hiç bilmeden Senin kim olduğunu en çok bilerek İsyankar zambakların,çılgın nilüferlerin, Dört nala açan kiraz çiçeklerinin Dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım Sarı bir hüzün, Kızıl bir gurur, Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım sana Sana oklardan değil; Yaydan bahsedeceğim Gülün dikenlerinden değil; Gülleri ve dikenleri doğurmaktan yorulmayan Topraktan söz açacağım Akan su gelmeyecek kelimelerime, Suyu şefkatle kucaklayan, Sessiz taşların canını yakan Damlaları dillendireceğim Yine sana sesleneceğim, Senin kim olduğunu hiç bilmeden Bilmek istemeden Alaaddin`in sihirli lambasından çıkan cin Bana gelseydi Ve ne dilersem dilememi isteseydi, Hiçbir şeyi elde etmeyi dilemezdim, Bir şeyden vazgeçmeyi isterdim sadece Hayatta bir şeyden vazgeçmem lütfedilseydi Bedeli her şeyim olsa bile , Sana seslenmekten vazgeçmeyi isterdim Garip değil mi? Sana seslenmekten vazgeçmediğimi Bundan hoşlandığı düşünüyorsun belki de Oysa sana seslenmek; Bütün hesaplarımı gördüğüm bu dünyadaki Tek geride kalmış hesap benim için Bu dünyadaki tek yük; Bu seslenişin kalbini avucumda tutabilmek Kürek mahkumu için kürek neyse, Benim için de sana seslenmek o; Bir yandan gemiyi ufka ulaştırmanın tek yolu, Öbür yandan bileklerimden sızan kanların Gönlümü işgale yeltendiği bir notanın can suyu Oysa ben sana küreklerden değil; Gemiden bahsetmek isterdim Atalarım bana, Kadınlara,gökyüzünü,gemileri ve yelkenleri Anlatmayı öğrettiler Sen bana yağlı urganları, Geceyi siyaha gömen fırtınaları Öğretmeye çalışıyorsun Sana ellerimle dokunarak, Gözlerimle okşayarak anlatmak isterdim Rüzgarla şişen beyaz yelkenleri, Ama senin vaktin yoktu Ben bunu hiç anlayamadım Kavmimin kadınları bana öğretmediler ki Bazı kadınların beyaz güvercinlerden daha çok Siyah apoletleri sevebileceğini Sana sesleniyorum Ve gözlerin bileklerimden parmak uçlarıma kadar toplanmış Kan pıhtılarını seyrediyor, Kürekli bırakmıyorum Önce yücelttiğin,sonra terk ettiğin aşkın onuru için Kalemi bir an elimden düşürmüyorum Ankara kalesinin önünde sana sesleniyorum; Ben kaçıp cennete gitmek isteseydin Seni cennetin kapısına kadar götürürdüm, Bana gelmek için seni korkutan cehennem olsaydı Cehennemle konuşurdum,seni ona anlatabilirdim Oysa sen! Ne cenneti isteyecek kadar aşık oldun Ne de cehennemi isteyecek kadar ayrılık ‘seviyorum seni ama…’dedin ‘hoşça kal’diye ekledin ‘şimdi gitmeye mecburum, belki yine gelirim,umarım gelirim’son sözün oldu Cennetin ve cehennemin dillerini, Savaş naralarını ve aşk şiirlerini Gazelleri ve boleroları öğreten atalarım Senin sözlerinin anlamını öğretmediler Hiçbir şey söylemeden gittin Ayrılığın dilsiz olduğunu Ben senden öğrendim Dilsiz olanın yaşayabileceğini sen öğrettin bana Ve kalemime ilk defa yaban gözlerle baktım Yine,yeniden sana sesleneceğim Müebbet bir aşk dışında Bildiğim tüm duyguları terk edeceğim Sana sesleneceğim yine, Seni sadece kuru bir sevdayla değil; Derin bir hüzünle, Binlerce yıllık bir gururla Ve pervasız bir öfkeyle sevdiğimi Duyumsuyor musun? Mütevazı bir sevgiyle değil, Küstah bir aşkla sevdim seni Ben Osmanlı gibi, Kollarımın yetişemediği bir aşkı kucaklamaya çalışırken, Sen köprülerin ülkesi Venedik teki son sancağı Kışın üşümemek için şal yaptın kendine Neden bilmiyorum Özlemin artıyor içimde, Zaman geçtikçe eksilir demiştin oysa Atalarımın öğrettiklerine ters düşse de Sana inanırım bilirsin Zamanla unutursun demiştin Niye daha derinleşiyor öyleyse? Derinleşiyor özlemin ve gönlümde Bir iç savaşta dökülen kanları Coşturuyor ayrılık sözlerin Öfkelerin kararlılığını aşka katık ederek konuşacağım Bedenim bu dünyayı terk edene kadar Öyle sanıyorum ki, Hüzünle ve acıyla pek barışık olmadığın için Benden uzun yaşayacaksın, Benden sonra kelimelerim gelecek gönlüne Onların benden geldiğini bir tek sen bileceksin Küstah bir aşkla seveceğim seni Ben savaşla ve ölümle haşır neşir olan Kelimeler dışındakileri unutmaya gayret edeceğim, Ömrümün geri kalanında Sana sesleneceğim yine, Ben seni Beyrut gibi sevdim ama Sana ne mağrib i ne de Manhattan ı anlatamadım Bağdat’ı ve Şam işgale yeltenmişken Venedik’ten gelen ihanet Tarumar etti ordularımı Sarı bir keder, Kızıl bir kibir, Siyah bir isyanla konuşacağım sana Senin kim olduğunu hiç bilmeden Ağlayan zambakların dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım Senin kim olduğunu en çok bilerek Kavmimin bana vaat ettiği Tüm aşkları terk edeceğim Müebbet bir aşk, Sarı bir hüzün, Kızıl bir gurur Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım Bu dünyayı terk etme müjdesi gelene kadar Hüznü,gururu ve öfkeyi bilseydin keşke… Hüznümün beni aşan taşkınlığını, Gururumun binlerce yıl öncesinden Miras kalmış hoyratlığını, Öfkelerimin hiçbir zaman sona ermeyecek Ve azalmayacak kararlılığını anlayabilseydin, Anlatabilirdim sana; Seninle yaşanan bir aşktan sonra Ayrılığın ölüm bile olsa Mavi bir ölüm olacağını… ÖMER ÇELİK

08-12-2007	#2
mate	Oysa sen! Ne cenneti isteyecek kadar aşık oldun Ne de cehennemi isteyecek kadar ayrılık ‘seviyorum seni ama…’dedin ‘hoşça kal’diye ekledin ‘şimdi gitmeye mecburum, belki yine gelirim,umarım gelirim’son sözün oldu Anlatabilirdim sana; Seninle yaşanan bir aşktan sonra Ayrılığın ölüm bile olsa Mavi bir ölüm olacağını… benim için yazılmış gibi çok güzel teşekkürler