Aşk Bir Yaşayıştır Var Oluştur Yeniden Doğmak İçin

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

"Yüzyılların birikimiyle oluşan aşk kültürünü kavrayabilmek derinliği

olmayanlardan aşk beklemek (!)

gereksiz bir iyimserlikti belki, ama ben, her aşkta umudumla yine

sevdim

Aşktı inandım, güvendim,, hatamı yaptım? Belki evet, belki hayır

Karşıma çıkan basit kişilerle diğerlerinin değerini anladım

Bu bir tecrübeydi belki de

Biliyordum, Yaşam, kimsenin anlayamayacağı dengesiyle her gün doğumunda

sunduğu umudu,

akşam çökünce durduk yerde alırdı gözlerimden

Çoğunlukla aynı

başlardı

masallar;

Zamanın birinde bir kızla bir erkek varmış

Erkek sevdalıymış, kız onu

bilmezmiş

Aşkını bilirmiş de onu bilmezmiş

Dilekler ise yüksek katlara bir türlü ulaşmazmış

Kız ay parçasıymış, dolunaydan güzel

Gözlerinin pırıltısını yıldızlar kıskanırmış, bakışlarını şirin

Ellerinin

inceliğini

Leyla kıskanırmış, belinin inceliğini Aslı

Kadifeden yumuşak sesliymiş, sözleri senfoni inceliğinde güzel

Konuştukça

inciler üretirmiş dudaklarından da,

sıraya giren kuyumcuların hiçbirinin gücü yetmezmiş satın almaya

Saçlarını deniz kızları örermiş o uyuduğunda

Uykusunda terlediği zaman

papatya kokarmış teni de,

bütün gün etkisi gitmeyen

bu kokuların nedenini kimsecikler bilmezmiş

Uyanınca yeryüzü anlam kazanırmış her gün doğumunda yeniden

Gelincikler güneşle barışır da, taç yaprakları kırmızıya boyanırmış

kendiliğinden

Rengarenk kuşlar ötüşerek

selamlarmış bu güzelliği, denizler çırpınarak

Rüzgar onun için esermiş

saçlarını dağıtmaya

Saçları dağılıp çiçek yüzüne dolanınca, kelebekler raksedermiş

çevresinde

Gülmesi bir ömre bedelmiş

Güldükçe, diğer çiçekler onun kendilerinden

soylu

olduğunu anladıkları

için aralarında fısıldaşırlar, gizlice yaprak dökerlermiş

Gün gelmiş üzmüşler onu, ama dudaklarından dökülen inciler hiç

azalmamış

Ağladığında bütün yıldızlar sönermiş

Ateş böcekleri böyle zamanlarda haber ulaştırırmış onu çok sevene

(!)

Birlikte ağlarlarmış; gökyüzü

aştan sona yağmur dökermiş gönüllerdeki ateşe

Aşık kimseyi ona benzetemediğinden, içine tek bir damla düşmemiş

serinletmeye

Gün gelmiş, çiçek yüzlü sevgili hasta olmuş, aşık sağlığından utanmış

Ama

bunu kimsecikler anlamazmış

Bekleyelim dermiş çiçek yüzlü sevgili

Başka bir söz demeyince, ne

kadar

sevse de aşığın elinden bir şey gelmezmiş

Çiçek yüzlü sevgilinin sesini duymadığı günü gün saymazmış

Burada anlatılır ki, bu aşk başlayalı beri, ateş böcekleri geceleri

bilinirmiş yalnızca

Kalbimi kelimelerle doldurdum, mektuplarım onun için parmaklarını

yakıyor

Dudaklarını da yakacak

Dudaklarını ve tüm varlığını

Kıskanıyorum kelimeleri birer kelebek

gibi

sana uçuyorlar

Kelimeler senin kokunla sarhoş

Saçlarını okşayan rüzgarı kıskanıyorum

Kıskanıyorum

Aşk bir yaşayıştır, var oluştur

Yeniden doğmak için bir uyanıştır

Aşkın

bütün sırrı ise iki kelimede

"Seni Seviyorum"

alıntı

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aşk Bir Yaşayıştır Var Oluştur Yeniden Doğmak İçin "Yüzyılların birikimiyle oluşan aşk kültürünü kavrayabilmek derinliği olmayanlardan aşk beklemek (!) gereksiz bir iyimserlikti belki, ama ben, her aşkta umudumla yine sevdim Aşktı inandım, güvendim,, hatamı yaptım? Belki evet, belki hayır Karşıma çıkan basit kişilerle diğerlerinin değerini anladım Bu bir tecrübeydi belki de Biliyordum, Yaşam, kimsenin anlayamayacağı dengesiyle her gün doğumunda sunduğu umudu, akşam çökünce durduk yerde alırdı gözlerimdenÇoğunlukla aynı başlardı masallar; Zamanın birinde bir kızla bir erkek varmış Erkek sevdalıymış, kız onu bilmezmiş Aşkını bilirmiş de onu bilmezmiş Dilekler ise yüksek katlara bir türlü ulaşmazmış Kız ay parçasıymış, dolunaydan güzel Gözlerinin pırıltısını yıldızlar kıskanırmış, bakışlarını şirin Ellerinin inceliğini Leyla kıskanırmış, belinin inceliğini Aslı Kadifeden yumuşak sesliymiş, sözleri senfoni inceliğinde güzel Konuştukça inciler üretirmiş dudaklarından da, sıraya giren kuyumcuların hiçbirinin gücü yetmezmiş satın almaya Saçlarını deniz kızları örermiş o uyuduğunda Uykusunda terlediği zaman papatya kokarmış teni de, bütün gün etkisi gitmeyen bu kokuların nedenini kimsecikler bilmezmiş Uyanınca yeryüzü anlam kazanırmış her gün doğumunda yeniden Gelincikler güneşle barışır da, taç yaprakları kırmızıya boyanırmış kendiliğinden Rengarenk kuşlar ötüşerek selamlarmış bu güzelliği, denizler çırpınarak Rüzgar onun için esermiş saçlarını dağıtmaya Saçları dağılıp çiçek yüzüne dolanınca, kelebekler raksedermiş çevresinde Gülmesi bir ömre bedelmiş Güldükçe, diğer çiçekler onun kendilerinden soylu olduğunu anladıkları için aralarında fısıldaşırlar, gizlice yaprak dökerlermiş Gün gelmiş üzmüşler onu, ama dudaklarından dökülen inciler hiç azalmamış Ağladığında bütün yıldızlar sönermiş Ateş böcekleri böyle zamanlarda haber ulaştırırmış onu çok sevene (!) Birlikte ağlarlarmış; gökyüzü aştan sona yağmur dökermiş gönüllerdeki ateşe Aşık kimseyi ona benzetemediğinden, içine tek bir damla düşmemiş serinletmeye Gün gelmiş, çiçek yüzlü sevgili hasta olmuş, aşık sağlığından utanmış Ama bunu kimsecikler anlamazmış Bekleyelim dermiş çiçek yüzlü sevgili Başka bir söz demeyince, ne kadar sevse de aşığın elinden bir şey gelmezmiş Çiçek yüzlü sevgilinin sesini duymadığı günü gün saymazmış Burada anlatılır ki, bu aşk başlayalı beri, ateş böcekleri geceleri bilinirmiş yalnızca Kalbimi kelimelerle doldurdum, mektuplarım onun için parmaklarını yakıyor Dudaklarını da yakacak Dudaklarını ve tüm varlığını Kıskanıyorum kelimeleri birer kelebek gibi sana uçuyorlar Kelimeler senin kokunla sarhoş Saçlarını okşayan rüzgarı kıskanıyorum Kıskanıyorum Aşk bir yaşayıştır, var oluştur Yeniden doğmak için bir uyanıştır Aşkın bütün sırrı ise iki kelimede "Seni Seviyorum" alıntı