Sevmeyi Bilmiyoruz Galiba

Sevmeyi Bilmiyoruz Galiba Hikayesi - Handan Akbaş Yazıları - Handan Akbaş - Sevgi Hikayeleri

Sıcacık bir bahar gününe uyandık Akşam sabah serin olsa da biraz, havalar ısınıyor gibiCamı açıp temiz Nisan havasını soluyorum, büyük şehir cadde ve sokaklarında az da olsa kalan ağaçlar baharlarını patlatmış Muhtemelen, güzel İstanbul boğazının iki yakasındaki, Emirgan, Yıldız parkı, Beykoz, Mihrabat korusu ve Fethi Paşa’da erguvanlar, iğde çiçeleri açmaya başlamıştırBu sene, henüz hiç birine gidemediğim için, açmıştırlar diye umuyorum Şu kainatta ne varsa insana hizmet için yaratılmış! Güneş, ay, yıldızlar, tabiat, topraklar, dereler, denizler, her şey…Düşünüp, tefekkür edince ne nimetler içinde olduğumuzu daha iyi anlıyor insan

Hasta olmayan sağlığın, yaşlanmamış insan gençliğin, çocukları olan da, olmayanın halini anlamazmış Bu tespitleri sayarak çoğaltabiliriz

Açık camdan, şen çığlıklarla öten kuşların cıvıltısı geliyor Duyabildiğim için şükrediyorum, yarattığı güzellikleri görebildiğim için Rabbime minnettarım Mutlu olmak için, insanın illa çok para olması gerekmiyorÇalıştığı, çabaladığı, hak ettiği kadar kazanıyor insan oğluDiyeceksiniz ki, bazıları hak etmediği halde, refah ve bolluk içinde yüzüyorO da Rabbimin cilvelerinden Ben onu sorgulamamayı öğrendim, helalinden olan bize yeter

Şükretmek ve sevmek!!! Yüce Yaradanımızın bize bahşettiği güzel hasletlerden Sokakta gördüğümüz minik bir kedi yavrusu, içimizi titretiyorsa, küçük bir bebeğin ağlaması, bizde

merhametle karışık sevgi uyandırıyorsa, o güzel duygularımızın halen aktif olduğunu gösterir

Çocuk, dünyaya geldiği andan itibaren, gözlemleyerek hayatı, ana babasından öğrenir Baba, kendi ana babasının yanında, ayıptır saygısızlıktır diyerek kendi çocuğunu sevemezse; bilhassa töre kanunlarının, çok fazla önemsendiği Anadolu’mun birçok kesiminde, gelin, evlendiği zaman, kendi öz babası gibi olan kayınpederine, saygı gereği konuşamazsa, sevmeyi nasıl öğrensin!

-Ayıptır çocuğunu öpüp koklama, ayıptır eşine, anne babanın yanında, gönül alıcı bir söz söyleme! O ayıp, bu saygısızlık, sevgisiz bir toplum olduk, çıktık Bizim özümüz, dinimizin gereği bu değil ki! Öyle yüce bir dine mensubuz ki:

-Eşine, çoluk çocuğuna sevgi güler yüz göstermek, sadakadır, diyen yüce Peygamberimiz, ailesinin rızkı için çalışan biri, Allah’ı(CC)andığı sürece, ibadet sevabı alır, der

Ayşe validemizin, bir gün ekmek yoğururken, teknenin başında uyuyup kaldığı; onu gören O Yüce insanın, hamuru tekneden çıkarıp, ekmeği pişirdiğini,hangimiz biliyoruzDinimiz bize her zaman, önce çoluk çocuğumuzdan başlayarak, ailemizi insanları sevmeyi tavsiye eder

Sahabeyi kiram, Peygamberimizden nakille anlattıkları hadislerde şöyle söylüyorlar:

-Peygamber (SAV) bize komşu haklarının önemini öyle anlattı ki, neredeyse komşuyu komşuya mirasçı yapacak zannettik

İsterse dar gelirli bir ortamda büyüsün, sevgi dolu evlerde büyüyen, içine Rabbinin sevgisi, iman yerleşmiş çocuklar, kendinden emin, iyi ahlaklı, insan sevgisi olan, her yaratılanı Yaratandan ötürü seven, karakterleri oturmuş kişiler olarak karşımıza çıkar

Bu dünyada her şey vermekle tükenip, eksilebilir Vermekle eksilmeyip artan tek güzel şey, sevgidir Ne kadar seversek, bunu hissettirirsek, o kadar sevildiğimizi görürüz

Gelinimizin, damadımızın söylediği bir söze:

-Bunu bana kendi oğlum, veya kızım söylese, gücenir miydim, diye soralım Cevap kırılmazdım olursa, geline damada kırılmak yok O da bizim evladımız

Kayınvalideler kendi gençlik dönemlerini, kendi eksiklerini hatırlarlarsa, gelinlerine sitem etmezler, tatsızlık çıkmazYakınlarımıza onları çok sevdiğimizi açıkça söyleyelim, gönüllerini alalımSevgi olan yerde, nifak tohumları atılmayacağı için, hır gür de olmaz

Oğlumuzu seviyorsak gelinimizi, kızımızı seviyorsak damadımızı sevelimEle güne dedikodu malzemesi yaparak huzursuzluk çıkarmayalım

Sevgiyle bakılan çiçekler bile daha canlı, daha güzel çiçek açıyor, hele ki söz konusu insan olursa!!!


Handan Akbaş