Çıplağız Çıplak Çırılçıplak

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Yazısı - Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Nil Alaz - Nil Alaz Yazıları

Arşimet yıkanmak için bir hamama gittiğinde, havuzunun içindeyken hamam tasının ağırlığının azaldığını hissetmiş ve "Buldum, buldum" diyerek hamamdan fırlamış

Bir bilinmeyene ışık tuttuğu hazzınla ama çıplak!

Aynı duygu ile kendi küçük dünyamda gece yarısı sayıkladım durdum "Buldum, buldum" diyerek

Peki, neyi buldum? Benden önce bu yaşlı dünyada bulan vardı tabi bu duyguyu

İlk değilim ki

Son hiç değil

Abartılacak neyi var bunun demeyiniz sakın

Kıvırmayınız burnunuzu

Patentini alacak değilim

Ne kadar çıplak olduğumuzu buldum

Buldum

Oturduğum yerden bakıp duruyorum

Ateş düştüğü yeri yakıyor*Bir kalem ile dünya fetih ediliyor, bir insan alaşağı ediliyor ve çoğu insan sessiz sıradan, sürü zihniyetiyle başınla onaylayıp çekip gidiyor

Dur bende fikrimi beyan edeyim demiyor

Aman sendecilikle yürüyor işler

Arada çıkıyor tiz sesler

Onlarda düşünce suçlusu oluveriyor anında

Asıyorlar kesiyorlar acımasızca

Ucuz kahramanız(!)Pek ucuz

Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın*Ülkesindeyiz

Hep koşturuyoruz, bitip tükenmiyor bu amansız koşuşturma adlarımız soyadlarımız farklı dillerimiz, renklerimiz, tenlerimiz ama hep koşturuyoruz

Çıplak

Elbiseler anlamını yitirmiş, çoğu dar geliyor ya da bol

Giyindiğimizi sanırken soyunuyoruz gerçeklerden

Ve

Çıplağız

Çıplak

Çırılçıplak

Anamızdan doğdumuz an gibi

Lakin o kadar değiliz masum

Değiliz

Kirlendik

Simsiyah

Yaramız var yaramız, gözle görülmeyen, içimizde açar katmerli güllerimiz

İnceden sızımız, ağlar sazımız ikitellimiz

İnce, kalın akortsuz sesler

Tarumar olmuş ağlar lalezarımız

Ne çok ödün verdik ne çok, ne çok yok etmeğe çalıştılar

Her defasında inadına dirildik

Dirildik canhıraş

Büyüdük

Tekrar tekrar

Çıplak

Çıplak

İki elimiz başımızın arasında ayaklarımız çıplak, ufaldık kaldık dağlar arasında sesimizi duyan olmadı

dümdüz ovalarda bile yolumuzu şaşırdık

nefesimiz öyle çıplak

Çıplak

Doğarken

Yaşarken

Ölürken açtık aç çıplak duygularla

Vatana, millete, insana, kurda kuşa

Ve hiçliğe duyduğumuz sempati aşktı aşk

Aşk ki güneş gibi biraz yakın olsa yakıyor uzak olunca donuyoruz hep birlikte

Çoğu zaman, kötülük tohumları ekilmemiş bakire bir kız, keşfedilmemiş saklı bir bahçe cennet

Küçük bir bilye, oynuyor kötü çocuklar hoyratça ellerinde, arka çıkmaz sokaklarda ne kadar yitik dünya

Çıplağız

Çıplak

Çırılçıplak

giydirmediler bizi sıkı inançla

Allahtan uzaklaştıkça soldu nurumuz

O ki karşılıksız verendir

imanla iste

Şiddetle arzula

Arzula

Göreceksin sıcaklığı yansır şeffaf

Uzaklaştıkça mavi hülyalardan

Batıyoruz yerin dibine

Dibine

Ey! Gerçeğin yüzü tut ellerimizden

Kırık dişlerimiz ısıramayız

Nasılda

Çıplağız

Çıplak

Bir kibrit çöpü ile yanar dibine erir bir mum

Aydınlattığı dar bir kuyu dar bir alan

Zehirlerken çocuklarımızın düşlerini

Yakınız sizler binlercesini usanmadan

Silkelenip çıkalım karanlıklardan

Silkelenip çıkalım arınalım riyadan

Çıplak

Çıplak

Açılacaktır ummadığımız yerden nice kapılar, her acıdan kapının ardında bir sevinç var çağlayan

Er geç hakikatler ortaya çıkar, bırakınız dönsün devran kendi halinde doğal

Doğal

Delmeyin ozanı kapatın kara delikleri utanmadan

Sakın ha sokmayın çomak arı kovanına

Önce sizi sokar

İğnesi

Çıplak

Çıplak

Serzenişte bedenler

Ayyuka çıktıkça feryat figan inler asuman

Doldu doldu sabır küplerimiz artık yok hiç bir şeye tahammülümüz, kemiriyor kafamızı o minicik kurtçuklar, ne zaman uzansa bir dost el şüphedeyiz

Ne kadar şüpheciyiz biz

Çıplak

Çıplak

Uyanın

Uyanınız ne olur

Soyunun geceden doğacaktır şafaklar

Ananızdan doğduğunuz ilk an gibi

Ana sütü gibi ak temiz ücretsiz

Çıplak

Çıplak

Ve

Bir tohum atın çorak toprağa, merhametle yağsın yağmur

Yeşersin sevgi dallarda tomurcuk tomurcuk

Sevgi ne güzel nimet, emek kokar anamın pişirdiği ekmek

Temizlensin kötülükten yana ne varsa, yüreğinizden söküp atın kaldırım taşlarını

Teker teker

Çıplak

Çıplak

Ve

Aç bağrını aç, boşuna dövme dizlerini, ben geleyim ben

Koşarak geleyim sana ey insan!

Bizim için hala bir umut var

Yılmadan çalış çabala

Kulaklara küpe olacak cinsten ders almalıyız her olaydan

Her darbeden sonra çürüse de etlerimiz mor güller açsa da ruhumuzda, ardımızdan geleceklere olmasın engel ayıklayalım taşları yollardan

Ve

Atın

Atınız

Ne varsa içinizde tutuşup yanmadan

Kurum yapmadan boşaltın bacalarınızı

Dumanınızdan boğulmadan komşunuz

Çıplak

Çıplak

İğneye ipliği

Çuvaldızı sokarak hatta etinize dikiniz keçeye ipeği

İstersek yapabiliriz

Yaşayabiliriz istersek barındırır bizi bu dar çatı

Kardeşçe

Çıplak

Çıplak

Masal değildir bu yazdıklarım

Bir alaz işte yanar kendi halinde

Usulca

Hatalarım olduysa af ola

Nil Alaz

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Yazısı - Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Nil Alaz - Nil Alaz Yazıları Arşimet yıkanmak için bir hamama gittiğinde, havuzunun içindeyken hamam tasının ağırlığının azaldığını hissetmiş ve "Buldum, buldum" diyerek hamamdan fırlamış Bir bilinmeyene ışık tuttuğu hazzınla ama çıplak! Aynı duygu ile kendi küçük dünyamda gece yarısı sayıkladım durdum "Buldum, buldum" diyerek Peki, neyi buldum? Benden önce bu yaşlı dünyada bulan vardı tabi bu duyguyu İlk değilim ki Son hiç değil Abartılacak neyi var bunun demeyiniz sakın Kıvırmayınız burnunuzu Patentini alacak değilim Ne kadar çıplak olduğumuzu buldum Buldum Oturduğum yerden bakıp duruyorum Ateş düştüğü yeri yakıyorBir kalem ile dünya fetih ediliyor, bir insan alaşağı ediliyor ve çoğu insan sessiz sıradan, sürü zihniyetiyle başınla onaylayıp çekip gidiyor Dur bende fikrimi beyan edeyim demiyor Aman sendecilikle yürüyor işler Arada çıkıyor tiz sesler Onlarda düşünce suçlusu oluveriyor anında Asıyorlar kesiyorlar acımasızca Ucuz kahramanız(!)Pek ucuz Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasınÜlkesindeyiz Hep koşturuyoruz, bitip tükenmiyor bu amansız koşuşturma adlarımız soyadlarımız farklı dillerimiz, renklerimiz, tenlerimiz ama hep koşturuyoruz Çıplak Çıplak Elbiseler anlamını yitirmiş, çoğu dar geliyor ya da bol Giyindiğimizi sanırken soyunuyoruz gerçeklerden Ve Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Anamızdan doğdumuz an gibi Lakin o kadar değiliz masum Değiliz Kirlendik Simsiyah Yaramız var yaramız, gözle görülmeyen, içimizde açar katmerli güllerimiz İnceden sızımız, ağlar sazımız ikitellimiz İnce, kalın akortsuz sesler Tarumar olmuş ağlar lalezarımız Ne çok ödün verdik ne çok, ne çok yok etmeğe çalıştılar Her defasında inadına dirildik Dirildik canhıraş Büyüdük Büyüdük Tekrar tekrar Çıplak Çıplak İki elimiz başımızın arasında ayaklarımız çıplak, ufaldık kaldık dağlar arasında sesimizi duyan olmadı dümdüz ovalarda bile yolumuzu şaşırdık nefesimiz öyle çıplak Çıplak Doğarken Yaşarken Ölürken açtık aç çıplak duygularla Vatana, millete, insana, kurda kuşa Ve hiçliğe duyduğumuz sempati aşktı aşk Aşk ki güneş gibi biraz yakın olsa yakıyor uzak olunca donuyoruz hep birlikte Çoğu zaman, kötülük tohumları ekilmemiş bakire bir kız, keşfedilmemiş saklı bir bahçe cennet Küçük bir bilye, oynuyor kötü çocuklar hoyratça ellerinde, arka çıkmaz sokaklarda ne kadar yitik dünya Çıplağız Çıplak Çırılçıplak giydirmediler bizi sıkı inançla Allahtan uzaklaştıkça soldu nurumuz O ki karşılıksız verendir imanla iste Şiddetle arzula Arzula Göreceksin sıcaklığı yansır şeffaf Uzaklaştıkça mavi hülyalardan Batıyoruz yerin dibine Dibine Ey! Gerçeğin yüzü tut ellerimizden Kırık dişlerimiz ısıramayız Nasılda Çıplağız Çıplak Bir kibrit çöpü ile yanar dibine erir bir mum Aydınlattığı dar bir kuyu dar bir alan Zehirlerken çocuklarımızın düşlerini Yakınız sizler binlercesini usanmadan Silkelenip çıkalım karanlıklardan Silkelenip çıkalım arınalım riyadan Çıplak Çıplak Açılacaktır ummadığımız yerden nice kapılar, her acıdan kapının ardında bir sevinç var çağlayan Er geç hakikatler ortaya çıkar, bırakınız dönsün devran kendi halinde doğal Doğal Delmeyin ozanı kapatın kara delikleri utanmadan Sakın ha sokmayın çomak arı kovanına Önce sizi sokar İğnesi Çıplak Çıplak Serzenişte bedenler Ayyuka çıktıkça feryat figan inler asuman Doldu doldu sabır küplerimiz artık yok hiç bir şeye tahammülümüz, kemiriyor kafamızı o minicik kurtçuklar, ne zaman uzansa bir dost el şüphedeyizNe kadar şüpheciyiz biz Çıplak Çıplak Uyanın Uyanınız ne olur Soyunun geceden doğacaktır şafaklar Ananızdan doğduğunuz ilk an gibi Ana sütü gibi ak temiz ücretsiz Çıplak Çıplak Ve Bir tohum atın çorak toprağa, merhametle yağsın yağmur Yeşersin sevgi dallarda tomurcuk tomurcuk Sevgi ne güzel nimet, emek kokar anamın pişirdiği ekmek Temizlensin kötülükten yana ne varsa, yüreğinizden söküp atın kaldırım taşlarını Teker teker Çıplak Çıplak Ve Aç bağrını aç, boşuna dövme dizlerini, ben geleyim ben Koşarak geleyim sana ey insan! Bizim için hala bir umut var Yılmadan çalış çabala Kulaklara küpe olacak cinsten ders almalıyız her olaydan Her darbeden sonra çürüse de etlerimiz mor güller açsa da ruhumuzda, ardımızdan geleceklere olmasın engel ayıklayalım taşları yollardan Ve Atın Atınız Ne varsa içinizde tutuşup yanmadan Kurum yapmadan boşaltın bacalarınızı Dumanınızdan boğulmadan komşunuz Çıplak Çıplak İğneye ipliği Çuvaldızı sokarak hatta etinize dikiniz keçeye ipeği İstersek yapabiliriz Yaşayabiliriz istersek barındırır bizi bu dar çatı Kardeşçe Çıplak Çıplak Masal değildir bu yazdıklarım Bir alaz işte yanar kendi halinde Usulca Hatalarım olduysa af ola Nil Alaz