Bunlar Bizim Bildiğimiz Türkler değil

15 Temmuz 1877 akşamı,beş tabur veiki top himayesinde Niğbolu'dan bir kafile göründüBu grup Osma nehrinin üzerinden geçip Plevne'ye ilerliyorduOrtalık kararınca,altı bölük ve iki toptan ibaret Osmanlı öncüleri,Kafkasya Kazak livasının ordugahına taaruz ettiFakat Türklerin hucumu,esaslı bir plan ve terbiyeye dayanmıyorduNeferlerin kahramanca ileri atılmalarına ragmen,evvela durduruldularSonra Niğbolu kalesine sıgınmaya mecbur edildilerVid köprüsü üzerine çıkabilmiş olan bir Çerkes süvari bölüğü'de,karşılarındaki üstün kazak kuvvetleriyle döğüşe döğüşe eridi
15 Temmuz akşamı,Grenedya birliklerimiz Osmanlıların ileri hatlarından başka,ikici ve üçüncü tabyalarımızı ele geçirmiş bulunuyordu
Gönüllülerimiz şehrin varoşlarına kadar sokulmuşlardıBurada şiddetli bir tüfek atışı devam ediyorduGece yarısından sonra şehirde büyük yangınlar çıktıBunları,beldenin sakinlerinden olan Bulgarlar çıkarıyorduTürkleri yok etmek ve zarar sokmak,onların büyük zevki idi

Grandük'ün riyasetinde toplanan harp meclisi,sabah erken saatlerde umumi hücumu kararlaştırmıştıFakat bu hücumun yapılmasına lüzum kalmadı
15 Temmuz sabahı,Niğbolu muhafızları silahlarını teslim ediyorlardıTüeklerin tarihte buraktıkları büyük şerefe asla layık olmayan bu ezilişin sebebi,hala mechuldur300'ü yaralı,yedi bin kişi teslim olmuştuSadece sağ bölümdeki bir tabur komutanı,askerleriyle beraber teslimi reddetti ve üç alaya karşı gece karanlığına kadar dövüştübu tabur,ancak iki yüzü bulan son mevcudu ile'de,çetin bir süngü taaruzu yaptı ve başlarında kumandanları ile,mevcutlarının dört'te üçünden fazlasını,boğaz boğaza yapılan harpte kaybetti
Niğbolu'nun Türklere ait tarihteki son şeref sahifesini bu şehidler kanlarıyla yazdılar

Akşam,General Krodner,zaferin şerefine verilen ziyafette şunları söyledi:
-Bu teslim olanlar,bizim bildigimiz Türkler degildirBu milletin büyük bir bünye ve karakter değiştirmekte olduğunu zannediyorumYa tarihte okudugumuz Türkler başka milletti veya bunlar başka bir kavim
Öğleden sonra,Niğbolu'ya girdikŞehir,dumanlar içinde yanıyordukalenin burcuna bayragımız çekildiği anda(rus bayragı),etrafı hurra!sayhaları çınlattıBazı Türk'ler ağlıyorduTam bu arada bir silah sesi duydumBir Türk zabiti,hazin manzaraya tahammül edememiş,intihar etmiştiKoştum,artık cansızdıKim oldugunu anlamak için künyesini buldumBoynuna çok küçük ebatta bir Kur'an ile bağlı olan fotoğrafı vardıBu teslim olan alayın erkan-harbi,kolağası idi


alıntıdır

Türklerin tarihte buraktıkları büyük şerefe asla layık olmayan bu ezilişin sebebi,hala mechuldur
gerçekten çok hazin,çokhazin

Niğboluyu hatırladım, sayrular evinde bir at seyisi küçük çocuk iken Yıldırımın atını diline kaçan sülükten kurtarıp niğbolu kale komutanlığına yükselen Doğan beyi, sayrular evinde aşık olduğu Almula'ya taa yıllar sonra kavuşan Doğan Bey, gecenin karanlığında tüm haçlı ordusunu yarıp kale burçlarına kadar gelen "bre doğan bre doğan ben burdayım dayan" diyen Yıldırım Beyazid Hanı, bir günde imha edilen o mazzam haçlı ordusunu, sonra, sonrası işte hazin, çok hazin


teşekkürler çok güzel bir anekdot