çaba

merhaba

eğleniyordum amaçsızca
toz pembe gözlük kullandığımı kimse söylemedi
yüzüyordum engin sulardagirdap başladığında çok geçti
yediğim kazıkları anlayana kadar;senatoryum teşhisi çoktan koymuştu:
sessiz tehlikedepresyon
acılar ciğerlerimi param parça ederken duygularım, bir heykelin
ağlayamayacağını anlatıyordu
heykel düşüncenin varlığını keşfetti
gece gündüze vakit var, diyordu
insan olmayı çabaya borçlu olduğunu anladığında kafası patladı
Allah korkusunu yüreğiyle öğrendi
seridea