çaba
 

merhaba

eğleniyordum amaçsızca
toz pembe gözlük kullandığımı kimse söylemedi.
yüzüyordum engin sularda.girdap başladığında çok geçti.
yediğim kazıkları anlayana kadar;senatoryum teşhisi çoktan koymuştu:
sessiz tehlike.depresyon.
acılar ciğerlerimi param parça ederken duygularım, bir heykelin
ağlayamayacağını anlatıyordu.
heykel düşüncenin varlığını keşfetti.
gece gündüze vakit var, diyordu.
insan olmayı çabaya borçlu olduğunu anladığında kafası patladı.
Allah korkusunu yüreğiyle öğrendi.
seridea