![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiOsmanlıca Sözlük Lügat H Harfi HA Osmanlı alfabesinde sekizinci harftir ve ebced sayısı ile de sekizi ifade eder ![]() ![]() HA $ harfinin ismidir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HA f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HA(Y) f ![]() ![]() ![]() ![]() HA Kelime-i tenbihtir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAB´ Gizli, saklı, hafi ![]() ![]() HAB f ![]() ![]() ![]() HÂB-I ADEM Ölüm uykusu ![]() HÂB-I CÂVİD Ebedî uyku, ölüm ![]() HÂB-I GAFLET Gaflet uykusu ![]() HÂB-I GİRAN Ağır uyku ![]() HÂB-I HARGUŞ Tavşan uykusu ![]() ![]() ![]() HÂB-I NUŞİN Tatlı uyku ![]() HÂB-I RAHAT İstirahat için uyku ![]() HAB (HÂBE) Günah ![]() ![]() HABAB (Habâbe) Son derece muhabbet ![]() ![]() HABAİB (Habibe ![]() ![]() ![]() HABAİK (Habike ![]() ![]() ![]() ![]() HABAİL (Hibale ![]() ![]() ![]() HABAİL-İ MEVT Ölümün sebepleri ![]() HABAİL-ÜŞ ŞEYTAN Şeytanın tuzakları ![]() ![]() HABAİS (Habise ![]() ![]() ![]() ![]() HABAK f ![]() ![]() ![]() HABAL Bozulma, düzensizlik ![]() ![]() ![]() HABALA (Hublâ ![]() ![]() ![]() HABALEYAT (Habâlâ ![]() ![]() ![]() HAB-ALUD Uykulu ![]() ![]() HABAR (C ![]() ![]() ![]() HABARAT (Habâr ![]() ![]() ![]() ![]() HABARÎR (Hıbrîr ![]() ![]() ![]() ![]() HABASET (Hubs) Murdarlık, pislik, kötülük ![]() HABAT Vücuttaki bir yara iyileştikten veya vücuda bir sopa ile vurulduktan sonra bedende kalan iz ![]() ![]() HABAYA Gizli işler, gizli şeyler ![]() ![]() HABAZ Hareket ![]() ![]() ![]() HABB Tane, çekirdek ![]() ![]() ![]() HABB Aldatıcı, kurnaz, hileci, hilekâr ![]() ![]() HABBAL (Habl ![]() ![]() HABBAR Terzi ![]() ![]() HABBAS Zindancı, gardiyan, hapseden ![]() HABBAT (Habbe ![]() ![]() ![]() ![]() HABBAZ (Hubz ![]() ![]() ![]() HABBAZÎ Ekmekçilikle ilgili ![]() HABBE Tane ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABBET-ÜL KALB (Bak: Süveydâ) HABBET-ÜS SEVDA Çörek otu ![]() HABBE (HUBBE) Yol, tarik ![]() HABBE Gammazlık yapan kadın ![]() HABBEYİ KUBBE YAPMAK Değeri olmayan bir şeye çok fazla ehemmiyet vermek ![]() ![]() HABBEZA "Ne güzel, ne sevimli, ne hoş" mânâsında bir takdir edatıdır ![]() HABBÜL BÜLUĞ (Habb-ül büluğ) Erginlik çağındaki erkek ve kız çocukların yüzlerinde ve alınlarında çıkan sivilceler ![]() HABC Vurmak, darbetmek ![]() HABC Devenin ot yemekten dolayı karnının şişmesi ![]() ![]() HABCAME f ![]() ![]() HAB-DİDE f ![]() ![]() ![]() HABE f ![]() ![]() HABE Zarara ziyana uğradı (mânâsına fiil) ![]() HABEB Aldatma, kandırma ![]() ![]() HABEK f ![]() ![]() ![]() HABEL Ana rahmindeki çocuk, cenin ![]() ![]() ![]() HABELE Üzüm çubuğu ![]() HABELLAK Küçük olup büyümeyen koyun ![]() HABEN Siroz denilen ve karında su toplanmasından ileri gelen bir hastalık ![]() HABEN Kısaltma, azaltma, kasma ![]() ![]() HABENDAT Şişman kadın ![]() HABENNEKA (Bak: Hebenneka) HABENTA´ Kısa boylu, tıknaz kişi ![]() HABER Hâriçten insanın fikrine intikal eden ilim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABER-İ KÂZİB Yalan haber ![]() HABER-İ MEŞHUR Bidayette râvisi mahdut iken sonraki devirlerde, yalan üzere ittifakları muhal olan bir cemaat tarafından nakledilegelen makbul hadistir ![]() ![]() ![]() ![]() HABER-İ MÜTEVATİR Birçok kimselerin çokları vasıtası ile rivâyet ettikleri hadis ![]() HABER-İ SÂDIK Doğru haber ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABER-İ VÂHİD Bir sahabeden, bir kişiden veya bir koldan gelen sahih hadis ![]() HABER Berelenme, yaralanma ![]() ![]() HABERDAR Haberli, vâkıf, bir mes´eleden haberi olan ![]() HABERÎ (Haberiyye) Haberle ilgili ![]() ![]() ![]() HABERKAS Küçük deve ![]() ![]() HABERPİJUH f ![]() ![]() ![]() HABES(E) (Habis ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABEŞ Afrika´nın Kızıldeniz sâhili güneyinde müstakil bir memleket ![]() ![]() ![]() HABEŞÎ Habeş memleketi ahalisinden olan ![]() ![]() ![]() ![]() HABETIKTIK Atın tırnağı taşa dokunduğunda çıkan ses ![]() HABEVKERA Belâ, mihnet ![]() HABGAH f ![]() ![]() ![]() HAB-GÜZAR f ![]() ![]() HABHAB Karpuz ![]() HABHAB (C: Habâhıb) Kısa boylu adam ![]() HABHAB Takunye ![]() ![]() HABHABE Yumuşaklık, rahavet ![]() ![]() HABHABÎ İşsiz güçsüz boş olarak dolaşan adamlar ![]() HABIT Susturucu ![]() ![]() ![]() ![]() HABIT (Hübut ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABİ Sürünüp emekleyen ufak çocuk ![]() HABİB (Hubb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABİB-ÜL BEKKÂÎN Ağlayanların sevgilisi ![]() ![]() HABİB-ULLAH (Habib-i Hudâ) Allah´ın sevgilisi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABÎDE (C ![]() ![]() ![]() HABÎE Görülmemiş, daha henüz keşfedilmemiş ![]() ![]() ![]() HABİH Ağaçla vurmak ![]() ![]() HABÎKE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABİL Sihirbaz, efsuncu, büyücü ![]() ![]() HABÎL Yiğit, bahadır, genç, delikanlı ![]() ![]() HABİL İlk insan Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HABİLE Gebe, hâmile, yüklü ![]() HABÎN Zakkum ağacı ![]() HABİR Taze ve yeni şey ![]() HABİR Haberli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABİRÂNE f ![]() ![]() HABİS Bağışlanan şey ![]() ![]() ![]() HABÎS (Hubs ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABİS Hapseden ![]() ![]() ![]() HABİS(A) Un helvası ![]() HABİSTAN f ![]() ![]() HABÎT Fâsid, yaramaz, bozuk ![]() HABİYE (C: Havâbi) Küp ![]() ![]() ![]() HABK Bükmek ![]() ![]() ![]() HABL Bir şeyin bozulması ![]() ![]() ![]() HABL İp ![]() ![]() ![]() ![]() HABL-ÜL MESAKÎN Sarmaşık bitkisi ![]() HABL-ÜL METİN Sağlam ip ![]() ![]() ![]() HABL-İ MEVHUM Mc: Daima olacak gibi görünüp de gittikçe uzaklaşan istek, gaye ![]() ![]() HABLULLAH Allah´ın ipi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABL-ÜL VERİD Şah damarı ![]() ![]() HABN Karnın şişmesi ![]() HABN Eteğini kaldırmak ![]() ![]() HABNA´ Çıbanları olan kadın ![]() HABNADİDE (Hâb-nâdide) f ![]() ![]() ![]() HAB-NAK f ![]() ![]() HABNAME f ![]() ![]() HABR (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABR-ÜL ÜMMET Ümmetin âlimi, meşhur âlim ![]() HABR (C: Hubur) Büyük tuluk ![]() HABRA´ (C: Habâri-Haberât) Sedir ağacı biten düz yer ![]() ![]() HABREKÎ Kene böceği ![]() HABRENCE Güzel yemek ![]() ![]() HABRÎR Şey mânâsına gelir bir isim ![]() HABS Murdar, pis ![]() ![]() ![]() HABS Hapis, alıkoyma, bir yere kapatıp dışarı çıkarmama ![]() ![]() ![]() HABS-İ BEVL İdrarını tutma ![]() HABS-İ DÜMÛ´ Metanet gösterip gözyaşlarını zaptetme ![]() HABS-İ MÜNFERİD Tek başına olan hapis ![]() ![]() ![]() HABS Bir kaç şeyi birden karıştırmak ![]() HABŞ Cemetmek, toplamak ![]() HABT Şiddetli vurmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABT (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HABT Yanlış hareket ![]() ![]() ![]() ![]() HABT-İ A´MÂL İrtidad eden, yâni dinden çıkan bir kimsenin, dindar iken yapmış olduğu ibadetlerinin ibtâl olup sevapsız kalması ![]() ![]() HABT U HATA Düzensizlik, yanlış, hata ![]() HABUL Hurma ağacına çıkarken kullanılan urgan ![]() HABUS Galip kimse ![]() HABY (C ![]() ![]() ![]() HABZ Ekmek pişirmek ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAC (Hâcet ![]() ![]() ![]() ![]() HAC f ![]() ![]() HACA Haris olmak ![]() ![]() HACA´ (C ![]() ![]() ![]() HACAC (HİCÂC) Kaş kemiği ![]() HACACE (C ![]() ![]() HACALET Utanma ![]() ![]() HACALET-ÂVER f ![]() ![]() ![]() HACAMET (Hacamat) Tıb: Vücudun bir tarafından kan aldırmak ![]() HACAT (Hacet ![]() ![]() ![]() ![]() HACB Men´etme ![]() ![]() HACB-İ HİRMÂN Huk: Bir vârisi mirastan tamamen mahrum etme ![]() HACB-İ NOKSAN Bir vârisi mirastan kısmen mahrum etme ![]() HÂCC (C ![]() ![]() ![]() HACC Kasdetmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACC-I İFRAD Umreye niyet etmeksizin yalnız başına yapılan farz, vâcib veya nâfile hacdır ki, ihrama girerken yalnız hacca niyet edilmiş olur ![]() ![]() HACC-I KIRAN Hac aylarından önce veya hac aylarında hac ile umrenin ikisi için birden ihrama girilip umre yapıldıktan sonra usulü dairesinde ifa edilen hacca denir ![]() ![]() HACC-I TEMETTU´ Hac mevsiminde evvelâ umre için ihrama girilip umre yapıldıktan sonra; aynı mevsimde daha yurda, aile ocağına dönülmeden tekrar ihrama girilerek usulü dairesinde yapılan hacdır ![]() ![]() HACC SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 22 ![]() ![]() HACCAC Çok eskiden Irakta vâlilik yapan fakat, Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACCAL Şatafatlı, debdebeli, gösterişli ![]() HACCAM Hacamat eden, kan alan ![]() HACCAR Taş işçisi, taş işinde çalışan, taşçı ![]() HÂCCE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HACCE Cadde ![]() HÂCC-ÜL HAREMEYN Usulüne uygun surette, Mekke-i Mükerreme´yi ve Medine-i Münevvere´yi ziyaret eden ![]() HÂCE f ![]() ![]() HÂCE-İ ÂLEM (Hâce-i Kâinat) Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂCE-İ EVVEL Milletin ilmen ve fikren terakki etmesi için, çeşitli bilgileri, halkın rahatlıkla anlayabileceği bir lisan ile yayan kimse ![]() HACEB Gırtlak ![]() HACEBE (Hâcib ![]() ![]() ![]() ![]() HÂCEGÂN (Hâce ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂCEGÂN-I DİVAN-I HÜMAYUN Eskiden devlet dairelerindeki yazı işlerinin başında ve bir takım mühim memuriyetlerde bulunanlar hakkında kullanılan bir tâbirdi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACEGÎ f ![]() ![]() ![]() HACEL (Hacl) Utanma, sıkılma, hayâlılık ![]() HACEL Keklik kuşu ![]() HACELAN Ayağında köstek olan kişinin yürümesi ![]() ![]() HACELE (C ![]() ![]() ![]() HACEN Eğrilik ![]() HACER Taş, kaya ![]() ![]() HACER-İ SEMAVÎ Gökten düşen taş ![]() ![]() HACERAT (Hacer ![]() ![]() ![]() HACEREYN İki taş ![]() ![]() HACER-ÜL ESVED (El-Hacer-ül Esved) Kâbe´de bulunan meşhur siyah taş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂCE-SERA f ![]() ![]() HÂCET (C ![]() ![]() HÂCETAŞ f ![]() ![]() HÂCETMEND f ![]() ![]() HÂCET-MENDÂNE f ![]() ![]() HÂCET-MENDÎ f ![]() ![]() HÂCETREVA İhtiyacı gideren, ihtiyaç olan bir şeyi te´min eden ![]() HACEVCA´ Uzun ayaklı adam ![]() ![]() HACEZE Zâlimler ![]() HACFE (C ![]() ![]() HACHACE Korkudan melul olmak ![]() ![]() HACHACE Gizlenmek ![]() HACI (C ![]() ![]() HACIYATMAZ Dibindeki ağırlıktan dolayı yere ne şekilde bırakılırsa bırakılsın, dik bir durum alan oyuncak ![]() ![]() HACÎ (Hicv ![]() ![]() HÂCİB Perde ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂCİB-İ BÂRİ Cebrail (A ![]() ![]() HÂCİB-İ YEMİN Sağ kaş ![]() HÂCİB-İ YESAR Sol kaş ![]() HÂCİBEYN İki kaş ![]() HACÎC (Hâcc ![]() ![]() ![]() HACİD Uyuyucu, uyuyan ![]() HACİF Karın gurultusu ![]() HACİL Utanmış ![]() ![]() ![]() HACİL Ayaklarından üç tanesi beyaz olan at ![]() HACİL Otu çok olan yer ![]() HACİM Saldıran ![]() ![]() HACİM (Bak: Hacm) HACİN Küçük hayvan ![]() ![]() HACİR Hicret eden ![]() ![]() ![]() HACİRE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HACİRÎ Yapıcı, kurucu ![]() HACİS Tasa, keder, hüzün, gam ![]() ![]() ![]() HACİSE (C ![]() ![]() HACİYAN (Hâcı ![]() ![]() ![]() HACİZ Ayıran ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACL (HİCL) (C ![]() ![]() ![]() ![]() HACLA´ Ayakları beyaz olan koyun ![]() HACLE (Haclegâh) f ![]() ![]() ![]() HACLET Şaşırma, acaibine gitme, taaccüb ![]() ![]() HACLET-ÂVER f ![]() ![]() HACLET-DİH f ![]() ![]() HACLET-ENGİZ f ![]() ![]() HACM (Hacim) Bir cismin kapladığı yer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACM-İ İSTİABÎ Bir şeyin içine alabildiği miktar ![]() HACMEN Büyüklükçe ![]() ![]() HACR (Hicr) Men´etmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HACRA´ Taş gibi katı ve sert olan şey ![]() HACREN Malını kullanmaktan menetmek suretiyle ![]() HACUC şiddetli esen rüzgâr ![]() HACUN Eğrilik ![]() ![]() ![]() HACUR (C ![]() ![]() HACZ Men´etmek ![]() ![]() ![]() ![]() HAÇ (Ermeniceden) Put ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#3 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAD f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAD´ Baş aşağı eğmek ![]() ![]() HAD´A Kamçıdan çıkan ses ![]() HADAA (Hâdı´ ![]() ![]() ![]() HADACİR Sırtlan ![]() HADAD Mürekkep ![]() ![]() ![]() ![]() HADAD Küçük, beyaz boncuk ![]() HADADE Hamâkat, ahmaklık ![]() HADAE İki yüzlü balta ![]() HADAFİL Eski kaftanlar, eski elbiseler ![]() HADAİ´ (Hadîa ![]() ![]() ![]() HADAİC (Hidâce ![]() ![]() ![]() HADAİD (Hadîd ![]() ![]() ![]() ![]() HADAİK (Hadîka ![]() ![]() ![]() HADAİK-I HÂSSA Saray bahçeleri ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADAK Patlıcan ![]() HADAKA Elmas ![]() ![]() HADALET Baldırı ve kolu etli olma ![]() HADAN Necid´de bir dağ ![]() HADANE Çocuk beslemek ![]() HADAR Suyu çok olan süt ![]() HADAR Mukim olmak, ikâmet etmek, oturmak ![]() HADAR Çabuk yetişen ot ![]() HADARET Bir şeyin yanında bulunmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADASET Gençlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADB şefaat etmek ![]() HADB Vurmak, darb etmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADBA´ (C ![]() ![]() HADBA´ Uzun boylu akılsız kadın ![]() ![]() HADBE Arka yumruluğu, kamburluk ![]() HADC Deve palanı ![]() HADD Hudut ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADD-İ ASGAR Man: Bir hükmün veya neticenin mevzuu ![]() ![]() HADD-İ BÜLUĞ Büluğa erme yaşı ![]() ![]() HADD-İ EKBER Man: Bir hükmün veya neticenin mahmulü, yani sıfatı veya hali, oluşu ![]() ![]() HADD-İ EVSAT Man: Hadd-i asgar ile hadd-i ekberden çıkartılan diğer bir hüküm veya netice ![]() ![]() ![]() HADD-İ İ´CAZ Edb: Fasahatın mu´cize şeklinde olanı ![]() HADD-İ İMKÂN Mümkünün son haddi ![]() ![]() ![]() HADD-İ İTTİSAL Bitişme noktası ![]() HADD-İ KAT´-İ TARÎK Huk: Yolkesenlere verilecek ceza ![]() HADD-İ KAZİF Nâmuslu bir kadına zina isnad edene karşı verilen şer´î ceza ![]() HADD-İ KEMAL Olgunluk hâli ![]() ![]() HADD-İ KİFAYE Kifâyet derecesi, yeterlik derecesi ![]() HADD-İ KUSVA Son derece ![]() ![]() HADD-İ MA´RUF şeriatça bilinen, makbul olan had ![]() ![]() HADD-İ MÜNTEHA Son nokta ![]() HADD-İ MÜŞTEREK Ortak derece ![]() HADD-İ SEKR Fık: Şarap haricindeki diğer içkilerin bil´ihtiyar içilmesinden hâsıl olan sarhoşluğun icab ettirdiği ceza ![]() HADD-İ ŞER´Î Şeriat kanunlarıyla verilen ceza ![]() HADD-İ ŞÜRB Fık: Az veya çok miktarda şarap (alkollü içki) içilmesinden dolayı uygulanacak ceza ![]() HADD-İ TE´DİB Bir suç işleyeni başkalarına örnek olacak şekilde cezalandırmak ![]() ![]() HADD-İ ZÂTINDA Aslında ![]() ![]() HADD-İ ZİNA Zinâ suçu işleyene verilen ceza ![]() HADD Gürültülü bir sesle çağıran ![]() ![]() ![]() HADD Yol ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADDA´ (Hud´a ![]() ![]() HADDA Deve çobanı ![]() HADDAD Demir işleri yapan usta, demirci, çilingir ![]() ![]() ![]() HADDADÎ Demircilik ![]() HADDAM Muvaffakiyetli kişi ![]() ![]() ![]() ![]() HADDAN İki yanak ![]() HADDAS (Hads ![]() ![]() HADDE Erimiş madeni döküp tel yapmağa mahsus delikli maden levha ![]() HADDE-İ TEDKİK İnceden inceye araştırmak ![]() HADD-NA-ŞİNAS f ![]() ![]() HADEB Kambur olma, kamburluk ![]() HADEB Uzun boylu, akılsız kimse ![]() HADEBE Kambur, yumru ![]() ![]() HADEBİYYET Yumruluk, kamburluk ![]() HADED Engel, mâni, set ![]() HADEKA Gözün siyahlığı, gözbebeği ![]() HADEKA-İ AYN Göz güllesi, göz hadakası ![]() HADEMAT Hademeler ![]() ![]() HADEME Hizmetçiler, hâdimler ![]() ![]() ![]() ![]() HADENG (Hadenk) f ![]() ![]() ![]() HADER Uyuşma ![]() HADER-İ UMUMÎ Bütün vücudu kaplayan uyuşukluk ![]() HADERNAK Örümcek ![]() HADES Yeni olmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADES-İ ASGAR Fık: Taharet-i suğra ile, yani yalnız abdest ile giden taharetsizlik hali ![]() ![]() HADES-İ EKBER Fık: Taharet-i kübra ile, yani gusül abdesti ile giderilen taharetsizlik halidir ![]() HADES (Hads) Sür´atle idrak etmek ![]() ![]() ![]() ![]() HADESAN Şanssızlık, kısmetsizlik, talihsizlik ![]() ![]() HADESAT (Hades ![]() ![]() ![]() ![]() HADEYAN Yelmek ![]() HADF Yürüme hızı ![]() HADI´ Alçaltıcı ![]() ![]() HADIL Yumuşak taze ot ![]() ![]() HADIM AĞASI (Bak: Hâdim ağası) HADINE Süt nine ![]() HADIR Tembel, uyuşuk, uyumuş ![]() HADIYD (Hazîz) Oturaklı, mütemekkin, yer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎ Birinci ![]() ![]() ![]() HADİ´ Hileci, aldatıcı ![]() ![]() HÂDÎ Hidayete ermiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİY-ÜT TARİK Hidayet yoluna sevkeden, mürşid ![]() ![]() HADÎA (C ![]() ![]() HADÎA Davarın karnından gelen ses ![]() HADİÂNE f ![]() ![]() HADÎ AŞER Onbirinci ![]() HADÎB Kınalı, kına yapılmış ![]() ![]() HADİC(E) Vaktinden evvel doğan erkek veya kız çocuğu ![]() HADİD Demir, çelik ![]() ![]() ![]() ![]() HADİD-ÜL BASAR Gözü keskin ![]() HADİD-ÜL MİZÂC Öfkeli, çabuk kızan ![]() HADİD-ÜN NAZAR Görüşü keskin olan ![]() HADİD SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 57 ![]() ![]() HADÎD Dağ eteği ![]() ![]() ![]() HÂDİFE Halktan bir kısım ![]() HADÎKA Etrafı duvarla çevrilmiş bahçe ![]() ![]() HADÎKA-YI FERAHFEZA İç açan bahçe ![]() ![]() HÂDİL (Hadl ![]() ![]() ![]() HADÎLE Çayır, çimen ![]() HÂDİM (Hidmet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİM-ÜL FUKARA Fakirlere hizmet eden ![]() HÂDİM-ÜL HAREMEYN-İŞ ŞERİFEYN Hilâfeti haiz olmaları hasebiyle Osmanlı Padişahlarına verilen ünvandır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİM Yıkıcı olan, yıkan, tahrib eden ![]() HÂDİM-ÜL LEZZAT Lezzetleri mahveden, yıkan ![]() HADİM AĞASI Erkekliği yok edilmiş olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADİME (Hâdim ![]() ![]() HADÎME Su içinde eriyince pişmiş olan buğday ![]() HADÎN (C ![]() ![]() HADÎN-İ KADÎM Eski dost ![]() HADİN Bir kuş cinsidir ![]() ![]() HADİR Öten güvercin ![]() ![]() ![]() HADİR (C ![]() ![]() HADİR Gevşek, tembel, uyuşuk ![]() HADÎRE Kalabalık olmayan topluluk ![]() ![]() HADÎRE Hurması gök iken dökülen hurma ağacı ![]() HÂDİS Yeni ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİS-ÜS SİNN Yaşı taze ![]() ![]() HADÎS Her söylenişinde yeni haber gibi dinlenmeğe lâyık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ Bİ-L MA´NA Kelâm itibarı ile değil de mânaca doğru olan hadis ![]() HADÎS-İ KUDSÎ Mânası Peygamberimiz´e (A ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ MEŞHUR (Bak: Meşhur) HADÎS-İ MEVZU´ Başkası tarafından söylendiği hâlde Peygamberimize (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ MUALLAK Senedinin yalnız ibtidasından bir veya birkaç ravisi hazf edilmiş olan hadistir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ MÜRSEL Peygamberimiz´den (A ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ MÜTEVATİR Kizb üzerine ittifakları aklen tecviz olunmayan cemaatlerin birbirinden ve ilk cemaatin de bizzat Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâmdan rivâyet ettiği Hadis-i şeriftir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADÎS-İ SAHÎH Hakkında şüphe edilemiyen ve doğru senetlere ve râvilere isnad edilerek müsbet olarak kat´i bilinen hadis-i nebevidir ![]() HADÎS-İ ŞEYHEYN En muteber ve büyük hadis âlimlerinden İmam-ı Buharî ve İmam-ı Müslim´den rivayet edilen hadis-i şerif ![]() HÂDİSAT (Hâdise ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİSE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HÂDİŞE Derisi parçalandığı halde kan çıkmayan yara ![]() HÂDİYE Değnek, asâ, sopa ![]() ![]() HADL Meyletmek, yönelmek ![]() HADLEKA şiddetle bakmak ![]() HADM Birşeyi ağzına koyup, bir lokmada çiğneyip yemek ![]() HADMA´ Beyaz koyun ![]() HADME Ateş gürültüsü ![]() HADR Evmek, acele etmek ![]() ![]() ![]() ![]() HADRA (Müennestir) Yeşillik ![]() ![]() ![]() ![]() HADRAVAT (Hadrevât) (Hadrâ ![]() ![]() ![]() HADRE Yüz yüze olmak ![]() HADREBAN Feryadı şiddetli olan, çok fazla bağıran ![]() HADRECE Bükmek ![]() ![]() HADS Uzun düşünce ve delile ihtiyaç kalmadan hâsıl olan ilim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HADS-İ SÂDIK Tam, doğru ve şüphesiz idrâk etme ve bilme ![]() HADSEN Sezmekle ![]() ![]() HADSÎ Hadsle ![]() ![]() HADSİYYAT Mümkün olan şeyler ![]() ![]() ![]() HADSİZ Hesapsız, sayısız ![]() ![]() HADŞ Kaşımak ![]() ![]() HADŞE (C ![]() ![]() HADŞE-İ DERUN İç sıkıntısı, gönül üzüntüsü ![]() HADŞE-AVER f ![]() ![]() HADŞE-NİSAR f ![]() ![]() HADUN Memesinden biri diğerinden uzun olan koyun ![]() HADUR Yemen diyarında bir şehrin adı ![]() HADUR İniş ![]() ![]() HADUŞ Pire ![]() ![]() HADV Sürmek ![]() HADY Evmek, acele etmek ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#4 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAFA Gizlilik ![]() ![]() ![]() HAFA Berdi denilen otun beyaz ve yaş olan kökü ![]() HAFA´ Yalın ayak yürümek ![]() HAFA (HAFÂYE) Çok yürümekten adamın ayağının ve davarın tırnağının aşınması ![]() HAFAFÎŞ (Huffâş ![]() ![]() ![]() HAFAGÂH f ![]() ![]() HAFAİR (Hafîr ![]() ![]() ![]() HAFAK (HAFAKAN) Muzdarib olmak, acı çekmek ![]() ![]() HAFAKAN Sıkıntı ![]() ![]() ![]() HAFAT (Hâfe ![]() ![]() ![]() HAFAVE Bir kimseyi mübâlâga ile sormak ![]() ![]() ![]() HAFAYA (Hafi ![]() ![]() ![]() ![]() HAFAYA-YI UMÛR İşlerin gizli tarafı ![]() HAFAZA (Hâfız ![]() ![]() ![]() ![]() HAFC Titremek ![]() ![]() HAFCAG Tatar beyi ![]() HAFD Evmek, sür´at ![]() HÂFE (C ![]() ![]() ![]() HÂFE-İ NEHR Nehir kenarı ![]() HÂFE-İ TARÎK Yol kenarı ![]() HAFE İçine bal konulan sahtiyan tuluk ![]() HAFEDE (Hafid ![]() ![]() ![]() HAFEF Fakirlik ![]() ![]() ![]() HAFELLEH Ayaklarının uç kısmı birbirine yakın olup, ökçeleri uzak olan ![]() HAFENDER Malını güzel tedbirlerle çoğaltan mal sahibi ![]() HAFER Çukurdan çıkartılan toprak ![]() ![]() HAFER Çok fazla utanmak ![]() HAFEŞ (C ![]() ![]() ![]() HAFEŞ Gözün küçük olması ve görme kuvvetinin zayıf olması ![]() ![]() HAFET Islıklı yılan ![]() HAFF Bir şeyin etrâfını dolanan ![]() ![]() HAFF Tavaf etmek ![]() ![]() ![]() ![]() HAFF Alaca renkli at ![]() HAFFAF Ayakkabı, terlik vb ![]() ![]() ![]() HAFFANE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAFFAR Çukur kazan, kuyu kazan ![]() HAFFE (C ![]() ![]() HAFHAFA (C ![]() ![]() ![]() HAFIK Ufkun nihayeti ![]() ![]() ![]() HAFIKAN (Hâfıkeyn) Mağrib ile maşrık ![]() ![]() ![]() HÂFIZ Kur´ân-ı Kerim´i tamamen ezbere okuyan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂFIZ-I HAKİKÎ Hakiki ve tam muhafaza eden ![]() HÂFIZ-I KÜTÜB Kitabları hıfzeden, saklayan ![]() ![]() HÂFIZ-I ŞİRAZÎ (Bak: Sa´d-ı Şirazî) HÂFIZ Alçaltıcı ![]() ![]() ![]() HÂFIZA Muhafaza eden ![]() ![]() ![]() HÂFIZA-PİRÂ f ![]() ![]() ![]() HAFİ Yalın ayak yürüyen veya koşan ![]() ![]() ![]() HAFÎ Gizli ![]() ![]() ![]() ![]() HAFÎD Evlâd ![]() ![]() ![]() HAFÎDE Kız torun ![]() HAFİF Ağır olmayan ![]() ![]() ![]() HAFİF-ÜL MİZAC Kararsız, hoppa, temkinsiz ![]() HAFİF-ÜR RUH Ruhu hafif olan, hoşsohbet ![]() HAFÎF Kuş uçarken, at koşarken veya rüzgâr eserken meydana gelen hışırtı, hışlama ![]() HAFİF-İ KEBUTER Güvercinin uçarken çıkardığı ses ![]() HÂFİL Dolu, mümteli ![]() HÂFİR Kazan, kazıcı, hafriyat yapan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂFİR-İ Bİ´R Kuyu kazan ![]() HÂFİR-İ KABR Mezar kazan, mezarcı ![]() HAFÎR Kazılmış yer ![]() ![]() ![]() HAFİR (C ![]() ![]() HAFİRE Evvelki hâline ve evvelki yerine dönmek ![]() HAFİŞE Sel yolu ![]() HAFİY Her şeyi arayıp bilmiş olan âlim ![]() ![]() HAFİYE Saklı ve gizli şeyleri araştıran ![]() ![]() ![]() HAFİYE (HÂFİYYE) (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAFİYEN İkram ederek ![]() ![]() HAFİYYAT Gizli şeyler ![]() ![]() HAFİYYAT-I UMÛR İşlerin saklı tarafları, gizli kısımları ![]() HAFİYYEN Gizlice, saklı olarak, gizliden ![]() ![]() HAFİYYETEN Gizlice, gizli ve saklı olarak ![]() HAFİYY Ü CELÎ Gizli ve âşikâr ![]() HAFÎZ Esirgeyen ![]() ![]() ![]() ![]() HAFÎZ Hodbinliği, kibri, serkeşliği kırılmış kimse ![]() ![]() HAFİZALLAH Allah korusun ![]() ![]() HAFÎZİYYET Muhafaza edicilik, koruyup esirgeyicilik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAFK Naldan çıkan ses ![]() HAFL Kederlenme, hüzünlenme, tasalanma ![]() ![]() HAFNE (C ![]() ![]() HAFR Kazmak ve çukur etmek ![]() HAFR Ahdinde durmamak ![]() ![]() HAFRİYAT Yeri kazıp derinleştirmeler ![]() ![]() HAFS Toplama, cem´etme ![]() ![]() HAFS Hız ![]() ![]() HAFS Her nesnenin boşu ![]() HAFSA Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAFŞ Tıb: "Tavuk karası" adı verilen bir göz hastalığı ![]() HAFŞ Celbetmek, çekmek ![]() ![]() ![]() HAFT Dövmek ![]() HAFT Sâkin olmak ![]() ![]() HAFTA f ![]() ![]() ![]() HAFTAN Eskiden savaşlarda zırh üzerine giyilen bir cins pamuklu elbise ![]() ![]() HAFUD Karnındaki yavrusunu âzası belirmeden düşüren deve ![]() HAFUR Bir ot cinsi ![]() HAFV Men etmek, mâni olmak, engel olmak ![]() HAFY Gizlemek ![]() ![]() ![]() ![]() HAFZ Aşırı olmama hali ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAFZ Taşımak için hazırlanmış ev eşyası ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#5 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAH f ![]() ![]() ![]() ![]() HAHAM Mûsevilerin dinî reisi, râhibi, âlimi ![]() HAHAN f ![]() ![]() HAHEM (Hâsten) mastarından, "İsterim" mânasına fiildir ![]() HAHER f ![]() ![]() ![]() HAHERÎ f ![]() ![]() HAHER-ZADE f ![]() ![]() ![]() HÂHİŞ f ![]() ![]() HÂHİŞ-İ VİCDANÎ Vicdanî isteyiş ve arzu ![]() HÂHİŞGER (HÂHİŞKER) f ![]() ![]() ![]() ![]() HÂHİŞGERAN (HÂHİŞKERÂN) f ![]() ![]() HAH NA-HAH f ![]() ![]() HAİB (Heybet ![]() ![]() ![]() HAİB Mahrum ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAİBEN Muvaffakiyetsiz olarak ![]() ![]() HAİBÎN (Hâib ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAİC (Hâyic) Coşkun, heyecanlı ![]() HAİD Pişman, nedamet eden, tövbekâr, nâdim ![]() HAİF (Havf ![]() ![]() ![]() HAİF Gadir eden, azarlayan ![]() ![]() HAİFEN Korkarak, korkakçasına ![]() HAİFANE Korkakcasına, ödlekçesine ![]() HAİK (C ![]() ![]() HAİL Perde ![]() ![]() ![]() HAİL Korku ve dehşet veren ![]() HAİLE Neticesi fâcialı tiyatro piyesi ![]() ![]() HAİM (Hâyim) Hayrette kalan ![]() ![]() ![]() HAİN Emanete hıyanet eden ![]() ![]() HAİNANE Hâincesine, hâin bir kişiye yakışır şekil ve surette ![]() HAİR Hayrette kalmış, mütehayyir ![]() ![]() HAİR-İ BAİR Şaşkın, sapıtmış ![]() ![]() HAİT Bir yeri çevreleyen duvar ![]() ![]() ![]() HAİZ Bir şeye sahip olma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAİZ-İ EHEMMİYET Ehemmiyetli, mühim, önemli ![]() HAİZ (Bak: Hayz) HAK (Bak: Hakk) HÂK Vasat ![]() ![]() ![]() HÂK f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂK-İ MEZAR Mezar toprağı ![]() HÂK-İ PÂK Temiz toprak ![]() HÂK-İ VATAN Vatan toprağı ![]() HAKAİD (Hakd ![]() ![]() ![]() HAKAİK (Hakayık) (Hakikat ![]() ![]() ![]() HAKAİK-I NİSBİYE Nisbete, ölçüye göre olan hakikatlar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKALLED Dar gönüllü, bahil kimse ![]() HAKAN Eski Türklerde hükümdar mânasınadır ![]() HAKAN-I MAĞFUR Ölmüş hükümdar ![]() HAKANÎ Hâkan ile ilgili, hâkana mensub ![]() HAKARET Küçüklük ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKARET-ÂMİZ f ![]() ![]() ![]() HAKAYIK (Bak: Hakaik) HAKAYIK-I NİSBİYE (Bak: Hakaik-ı nisbiye) HAKAYIK-I SEB´A Yedi hakikat ![]() ![]() ![]() ![]() HAKAYIK-ÜL VEKAYİ´ Hâdiselerin hakikatları ![]() HAKB Devenin semerini karnına bağlamakta kullanılan ip ![]() ![]() HAKBA´ Yaban eşeğinin dişisi ![]() HAK-BÎN f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKBÎZ f ![]() ![]() HAKD Kin tutmak ![]() ![]() HAKDAN f ![]() ![]() HAKEK Yumuşak beyaz taş ![]() HAKEM İki tarafın anlaşmak üzere hükmüne rıza göstermek için seçtikleri kimse ![]() ![]() HAKEME (C ![]() ![]() HAKEMEYN İki hakem ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAK-ENDİŞ f ![]() ![]() ![]() HAKESARÎ f ![]() ![]() HAKEZA Öylece ![]() ![]() ![]() HAKHAH Gecenin ilk saatlerinde gitmek ![]() HAKHAKA Zahmetli ve meşakkatli yolculuk yapmak ![]() HAKIB Karnı guruldayan kişi ![]() ![]() HAKIL Erkek fâre ![]() HAKIN Sidik zorluğu olan kimse ![]() HAKINE Boğaz altındaki çukurcuk ![]() HAKÎ Anlatan ![]() ![]() HAKÎ f ![]() ![]() ![]() HAKδ Kırağı ![]() HAKÎBE Heybe ![]() HAKÎK Haklı, hak sahibi olan ![]() ![]() HAKİKAT (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKİKAT-I HÂRİCİYE Hayat gibi âlem-i şehadete gelmiş varlık ![]() HAKİKAT-I SÂBİTE f ![]() ![]() HAKİKAT-BÎN f ![]() ![]() ![]() ![]() HAKİKATEN Doğrusu, gerçekten, hakikat olarak ![]() HAKİKAT-GU f ![]() ![]() ![]() HAKİKAT-PEREST f ![]() ![]() ![]() HAKİKAT-ŞİNAS f ![]() ![]() ![]() HAKİKAT-ŞİNASÂNE f ![]() ![]() HAKİKÎ Gerçek ![]() ![]() ![]() HAKÎLE Uzun buğday ![]() ![]() HÂK İLE YEKSAN Yerle bir ![]() HAKÎM Hikmetle muttasıf olan ve mevcudatın hakikatına vâkıf olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKÎM-İ LOKMAN (Bak: Lokman) HAKÎM-İ MUTLAK Tam hikmet sahibi olan ![]() ![]() ![]() HÂKİM Galib ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂKİM-ÜŞ ŞER´ Kadılar (hâkimler) için kullanılan bir tâbirdir ![]() ![]() ![]() HAKÎMANE f ![]() ![]() ![]() HÂKİMANE Hükmederek, hâkim olarak ![]() ![]() HÂKİME Kadın hâkim ![]() HAKİM EBU ABDULLAH Muhammed bin Abdullah ibn-i Beyyi´ (Hi: 321-405) Sâmâniye Devleti Nişabur Kadılığında bulunmuş büyük muhaddislerden, Şafiî fakihlerinden, asrının en büyük din âlimi diye bilinen bir zattır ![]() ![]() ![]() HÂKİMİYYET Hâkim oluş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKÎ-NİHAD f ![]() ![]() HAKİR Küçük ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKİRÂNE f ![]() ![]() ![]() HAKİSTER f ![]() ![]() HAKİYAN (Hâki ![]() ![]() ![]() HAKK (Bâtılın zıddı) Doğru ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAKK-I ÂMİRİYYET Âmirlik hakkı ![]() HAKK-I İHTİTAB Ormana yakın olan kimselerin ormandan odun kesmek hakkı ![]() HAKK-UL YAKÎN (Hakk-al yakîn) Mârifet mertebesinin en yükseği ![]() ![]() ![]() HAKK Kazıma ![]() ![]() ![]() HAKK-İ MÜHÜR Mühür kazıma ![]() HAKK-İ SEHV Yanlışı kazıma ![]() HAKKA (Hakkan) Doğru olarak ![]() ![]() ![]() ![]() HÂKKA Kıyamet günü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂKKA SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 69 ![]() ![]() HAKKÂK Hakkeden ![]() ![]() HAKKÂKÎ Mühür ve saire kazıma, hakkâklık ![]() HAKKAK Hokkacı, kutucu ![]() HAKKAN Hakikaten, doğrusu ![]() HAKKANÎ Hak ve adalete uygun ![]() ![]() HAKKANİYET Haktan ve doğruluktan ayrılmamak ![]() ![]() ![]() HAKK-BÎNANE f ![]() ![]() HAKK-BÎNÎ f ![]() ![]() HAKK-CU f ![]() ![]() HAKKE Arka yükü ![]() ![]() HAKKETMEK Oyarak veya kazıyarak işlemek, yazmak ![]() HAK-GÛ f ![]() ![]() HAKK-GÜZAR f ![]() ![]() HAKKIYET Haklılık ![]() HAKK-ŞİNAS f ![]() ![]() ![]() ![]() HAKL Ziraate uygun yer ![]() HAKLE (C ![]() ![]() HAKM Atın ağzına gem vurmak ![]() HAKM Bir nevi kuş ![]() HAKN Sütü tuluma koyup toplamak ve sağıldıkça üzerine koymak ![]() ![]() HÂK-NİŞİN f ![]() ![]() HÂK-NİŞİNÎ f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAK-PEREST HAKR Hor görmek ![]() HAKR Cem etmek, toplamak ![]() HÂK-RAH f ![]() ![]() HÂK-RUB f ![]() ![]() HÂK-SAR f ![]() ![]() ![]() HÂKSARÎ Perişanlık, düşkünlük, rezillik ![]() HAK-SEVER Adaletle hareket eden, doğru bildiği şeyden ayrılmayan, dürüst ![]() HAKUD Çok kin güden, hasetçi ![]() HAKV (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAKVE Yürek ağrısı ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#6 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HÂL Durum, vaziyet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂL-İ HÂZIR Şimdiki zaman, bu anki durum ![]() HÂL-İ İHTİZAR Can çekişme, ölüm ânı ![]() HÂL-İ İNTİZAR Bekleme hâli ![]() HÂL-İ SAHV Arızi veya dâimi sebeplerle, şuurunu kaybetmiş bir kimsenin, muvakkaten şuurunun yerine gelmesi hâli ![]() HAL´ Kaldırma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂL Dayı ![]() ![]() HÂL-İ SİYAH Siyah ben ![]() HAL´ (HULÂE) Debbâğların dibâgat ettikleri derinin kazıntısı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAL Küçük Hindistan cevizi ![]() HAL (Harf-i cerrdir) İstisnaya delâlet eder ![]() HÂL (Hâlen) şimdi ![]() ![]() ![]() ![]() HAL´ Boş, hâli ![]() ![]() ![]() HALA (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAL Yaş ot ![]() HALA´ Koparmak ![]() ![]() HALÂA(T) Yüzsüzlük, utanmazlık, hayâsızlık ![]() ![]() HALAB f ![]() ![]() ![]() HALACA f ![]() ![]() HALAFET Ahmaklık, hamâkat, budalalık ![]() HALAHİL (Halhal ![]() ![]() ![]() ![]() HALAİF Halifeler ![]() HALAİK (Halayık) (Halk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALAİL (Halile ![]() ![]() ![]() HALAK Nasib, hisse ![]() HALAK Eskimiş ve yıpranmış bez ![]() ![]() HALAK (Halka ![]() ![]() ![]() HALAKA (Hâlik ![]() ![]() ![]() HALAKAT Halkalar ![]() HALAKAT Halukluk, güzel ahlâklılık, iyi huyluluk ![]() ![]() HALAKÎ Paçavracı ![]() HALAKİM (Hulkum ![]() ![]() ![]() HALAL Dostluk, ahbaplık ![]() ![]() HALA´LA´ Erkek sırtlan ![]() HALALE Kadın eş ![]() ![]() HALAL(ET) İki şeyin arası açık olmak ![]() ![]() ![]() HALALUŞ f ![]() ![]() HALAS Kurtulma, kurtuluş ![]() ![]() HALAS Üzüm ağacına benzer bir ağaç (yanındaki ağaca sarılır gider; hoş kokusu vardır; akik gibi taneleri olur ![]() HALAŞE f ![]() ![]() ![]() HAL-AŞİNA f ![]() ![]() HALAT (Hâlet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALAT Kalın ip, gemi ipi ![]() HALAT (Hâle ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALAVET Tatlılık ![]() ![]() HALAVET-İ KELÂM Sözün güzelliği ve akıcılığı ![]() HALAVETBAHŞ f ![]() ![]() HALAVETYAB f ![]() ![]() HALAYIK Cariye, hizmetçi ![]() HALB Süt sağmak ![]() HALB Parçalama, pençeleme ![]() ![]() HALBA Ahmak ![]() ![]() ![]() HALBE (C ![]() ![]() HALBES (C ![]() ![]() ![]() HALBUKİ (Hâl bu ki) Hakikat ve doğrusu şudur ki, öyle iken ![]() HALBUS Serçeden küçük bir kuş ![]() HALC Pamuğu temizlemek, havalandırmak ve kabartmak için yay ile atmak ![]() HALC Çekmek ![]() ![]() HALCE Uzak, ırak yer, baid ![]() HALCEM Uzun, tavil ![]() HALD Devamlılık ![]() ![]() ![]() ![]() HAL-DAR f ![]() ![]() HALE Ay ve güneşin etrafında bazen görünen parlak dâire ![]() HALE Annenin kız kardeşi ![]() ![]() ![]() ![]() HALEB Süt sağma ![]() ![]() HALEBE (Hâlib ![]() ![]() ![]() HALEBE (Hâlib ![]() ![]() ![]() HALEBÎ Halepli, Halep ahalisinden olan ![]() HALEC Çalışmaktan, yürümekten veya ibadetten kemiklerin ağrıması ![]() HALECAN Titreme ![]() ![]() ![]() HALECAN-I KALB Kalb çarpıntısı ![]() HALED Kalb ![]() HALEDAR Haleli, halelenmiş ![]() ![]() HALEDE Küpe ![]() HAL´ EDİLME Hükümdarın tahttan indirilmesi ![]() ![]() ![]() HALEF Birinin yerine sonradan geçen kimse ![]() ![]() HALEF AN-SELEF Seleften halefe geçme ![]() ![]() ![]() HALEFEN Arkadan gelerek ![]() HALEFİYYET Haleflik, birinin yerine geçmiş olma ![]() HALEK Kara, siyah ![]() HALEL Bozukluk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALELDÂR f ![]() ![]() ![]() ![]() HALELPEZÎR f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALEM Helâk olmak ![]() ![]() HALEMAT (Halme ![]() ![]() ![]() HALEME (C ![]() ![]() ![]() ![]() HALEN şu anda, henüz, şimdiki hâlde ![]() HALENBUS Serçe renginde, ondan küçük bir kuş ![]() HALENC (C ![]() ![]() HALESA (Hâlis ![]() ![]() ![]() HÂLET Suret ![]() ![]() ![]() HÂLET-İ CEHENNEM-NÜMUN Cehennem gibi çok azab verici hal ![]() HÂLET-İ GAŞY Kendini bilmeyecek derecede baygınlık ![]() HÂLET-İ NEZ´ Ölüm hâleti ![]() ![]() ![]() HÂLET-İ RUHİYE İnsanın ruh hâleti, manevi ve iç durumu ![]() HÂLET-İ ŞUHUD şuhud hali, mânen veya misalen seyretme hâleti ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALEVAR f ![]() ![]() HALEVAT (Halâ ![]() ![]() ![]() ![]() HALEZON Sümüklü böcek kabuğu ![]() ![]() HALF(E) Yemin etmek ![]() ![]() ![]() HALF Ardı ![]() ![]() ![]() ![]() HALF-I İMÂM İmâmın ardı, arkası ![]() HALFE Yerine adam koymak ![]() ![]() HALFE Andiçme, yemin etme ![]() HALFÎ Arka, ard ile alâkalı olan ![]() HALHAL Eskiden kadınların süs için ayaklarının topuklariyle baldırları arasına yani ayak bileklerine taktıkları altundan veya gümüşten yapılmış halka ![]() ![]() HALHAL (C ![]() ![]() HALHALE Esneklik, elâstikiyet ![]() HALIK Yoktan yaratan ![]() ![]() ![]() ![]() HALIK (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALIKIYYET Yaratıcılık ![]() ![]() ![]() HALİ Tenhâ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALÎ Hâl ile, vaziyet ile ![]() ![]() ![]() ![]() HALÎ Gamsız, kedersiz, gailesiz, dertsiz ![]() ![]() HALİ´ Boşanmış erkek, zevcesini şer´an terketmiş adam ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALδ Ailesinden ayrılan kimse ![]() ![]() HALÎ-ÜL-İZAR Yüzü yırtık ![]() ![]() HALİB Sütçü, süt satan kimse ![]() ![]() HALİB (C ![]() ![]() ![]() HALÎB Taze süt ![]() HALÎC Liman ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALÎC-İ FÂRİS Basra körfezi ![]() HALİC(E) Hareket ettirme ![]() ![]() HALİCE Pamuk eğiren ![]() HALÎCE İçinde hurma ıslanmış süt ![]() ![]() HALİÇ (Bak: Halîc) HALİÇE Küçük halı ![]() ![]() ![]() ![]() HALİD (Hulud ![]() ![]() ![]() HALİDAT (Hâlide ![]() ![]() ![]() HALİD BİN SİNAN Benî Abes kabilesinin Bin-Bagis´ten ehl-i tevhid bir zat olup; Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HALİD BİN VELİD Câhiliye devrinde Kureyş eşrafındandı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİDE f ![]() ![]() HANÇER-İ HALİDE Saplanmış hançer ![]() HALİDE Hâlid´in müennesidir ![]() HALİF Yemin etmek ![]() HALİF Yemin ederek sözleşenlerden herbirisi ![]() HALİF (Half ![]() ![]() HALİF İki dağ arasındaki yol ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİFE Öncekinin yerine geçen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİFE-İ EVVEL Devlet dairelerinde yazı işlerinde çalışanlar ![]() ![]() ![]() HALİFE-İ MÜSLİMÎN Yavuz Sultan Selim Han´dan sonraki Osmanlı Padişahları hakkında kullanılmış bir tabirdir ![]() ![]() HALİFE-İ RUY-İ ZEMİN Yeryüzünün halifesi mânâsına gelen bu tabir, Yavuz Sultan Selim Han´dan sonra Osmanlı Padişahları hakkında kullanılmıştır ![]() HALİFE (C ![]() ![]() HALİFE (C ![]() ![]() HALİFE (C ![]() ![]() ![]() HALİK Helâk olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİK Tıraş edilmiş ![]() HALİKA (C ![]() ![]() HALİKE Çok hırslı, haris olan nefis ![]() HALİKÎ Demirci ![]() HALİL (HALİLE) Zevc, koca ![]() ![]() ![]() HALİL Samimi dost ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİL-ÜR RAHMAN Allah´tan başkasından hiçbir zaman yardım dilemeyip, O´nun dostluğunu ihtiyar eden Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HALİLİYYE Samimi dostluk ve kardeşlik ![]() HALİLULLAH Allah´ın dostu, Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HALÎM Yumuşak huylu ![]() ![]() HALÎMÂNE f ![]() ![]() ![]() HALÎME Yumuşak huylu kadın ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALİN Ahmak ![]() HÂLİS Hilesiz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂLİS-ÜD DEM Arı kan, safkan ![]() HALİS Bahadır ve haris kimse ![]() HALÎS Karışmış, muhtelif ![]() ![]() ![]() HÂLİSANE f ![]() ![]() ![]() HÂLİSEN Halis ve katıksız olduğu halde ![]() ![]() HÂLİSET Edb: İbarenin düzgün ve akıcı olması ![]() HÂLİSİYYET Doğruluk, hâlislik, hilesizlik ![]() HALÎT Huk: Yol ve su gibi umumi olan araziler hukukunda ortak olan kimse ![]() ![]() ![]() HALÎT Buz ![]() ![]() ![]() HALİTA Karışık halde olan ![]() ![]() ![]() ![]() HALİTA-İ DİMAĞÎ f ![]() ![]() ![]() HALİYE (C ![]() ![]() HALİYEN Şimdiki hâlde, şimdiki zamanda ![]() HALİYEN (Hâli ![]() ![]() HALİYYAT (Haliye C ![]() ![]() HALİYYE Bağından boşanmış deve ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALK Boğaz ![]() ![]() HALK İnsan topluluğu ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALK-I CEDİD Ba´sü bade-l mevt, yeniden yaratılış ![]() ![]() ![]() HALK-I DÜ CİHAN İki cihanın halkı ![]() ![]() HALK-I EF´ÂL Mu´tezile fırkasının bir tabiridir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALK-I EZDAD Birbirine zıd halleri bir şeyde yaratmak ![]() ![]() HALK-I ŞER Şerrin yaradılışı ![]() ![]() ![]() ![]() HALKA Ortası boş yuvarlak şekil ![]() ![]() HALKA-İ ÂB-GÛN Gökyüzü, semâ ![]() HALKA-İ DÜRR İnci dizisi ![]() HALKA-İ ZİKİR Tasavvufta, zikir esnasında daire şeklinde oturmak ![]() HALKABEGUŞ f ![]() ![]() ![]() HALKABEND f ![]() ![]() HALKAN Yaradılışça, hilkatça ![]() HALKAVÎ Halka şeklinde ![]() HALKAZEN f ![]() ![]() HALL Sağlamlaştırmak ![]() ![]() ![]() ![]() HALL Giren, dâhil olan ![]() ![]() HALL Çözme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HALL-İ MES´ELE Mes´elenin halledilmesi ![]() HALL-İ MÜŞKİLÂT Müşkilâtın yenilmesi, zorlukların çözülmesi ![]() HALLAC Pamuk atan ![]() ![]() HALLAC-I MANSUR Asıl adı Hüseyin olan bu zat, tasavvuf mesleğinde meşhurdur ![]() ![]() HALLAF Çok fazla yemin eden kimse ![]() HALLAK İyi traş eden ![]() ![]() ![]() HALLAK Yaratan, her şeyi halkeden, Kadir-i Zülcelal, Allah Teala Hazretleri (C ![]() ![]() HALLÂL Halleden, çare bulan, çözen ![]() HALLÂL-I MÜŞKİLÂT Zorlukları yenen, müşkülâtı halleden kimse ![]() HALLÂL-ÜL UKAD Düğümleri çözen ![]() ![]() HALLAL Sirkeci, sirke yapan kimse ![]() HALLAS Yakalıyan, tutan kimse ![]() HALLAT Yersiz ve münâsebetsiz sözler konuşan ![]() ![]() HALLE Fakirlik ![]() ![]() ![]() HALLEDALLAH Allah dâim ve bâki eylesin (meâlinde duâ) ![]() HALLER Bakla ![]() HALLİ Zengin, gani, malı mülkü çok olan ![]() ![]() HALLİ (Halliye) Sirke ile ilgili ![]() HALLİSN Bizi halâs eyle, bizi kurtar (meâlinde duâ ![]() HALL Ü AKD Çözme ve düğümleme ![]() ![]() ![]() HALL Ü FASL Çözme ve ayırma ![]() ![]() ![]() HALLÜSİNASYON Lât ![]() ![]() HALME Meme başı, meme tepesi ![]() HALS Bir şeyi soymak ![]() ![]() ![]() ![]() HALSAN Kişinin dostu, sevgilisi ve yâri ![]() HALT Karıştırmak ![]() ![]() ![]() ![]() HALTA Köpeklere takılan boyun halkası ![]() ![]() HALTIYYAT Yersiz ve münasebetsiz sözler ![]() HALUB(E) Sağılan şey ![]() HALUF Sütün veya yemeğin bozulması ![]() HALUK İyi huylu ![]() ![]() ![]() ![]() HALUM Yaş peynir gibi olan koyu yoğurt ![]() HALVET Yalnızlık ![]() ![]() ![]() ![]() HALVET-İ FÂSİDE Karı-kocanın aralarında şer´î mâni olmasına rağmen birleşmeleri ![]() HALVET-İ SAHİHA Karı-kocanın aralarında şer´î mâni bulunmaması halinde birleşmeleri ![]() HALVETGÂH f ![]() ![]() ![]() ![]() HALVETGÜZİDE (Halvetgüzin) f ![]() ![]() HALVETHANE f ![]() ![]() ![]() HALVETÎ Halvete müteallik, halvetle alakalı ![]() ![]() ![]() HALVETNİŞİN Yalnız başına bir yere çekilip ibadetle meşgul olanlar ![]() HALY Ot biçmek ![]() HALY (C ![]() ![]() HALZ Kabuğunu çıkarmak, derisini soymak ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#7 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAM f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAM f ![]() ![]() HAM-I ZÜLF Saç lülesinin kıvrımı ![]() HAM´ (HIM´) (C ![]() ![]() ![]() HAM´ (HUMU´) Eğrilik, aksaklık ![]() HAMA Hıfzetmek, korumak ![]() ![]() HAMA´ Kara balçık ![]() HAMAİD (Hamîde ![]() ![]() ![]() HAMAİL (Himâle ![]() ![]() ![]() ![]() HAMAİM (Hamâme ![]() ![]() ![]() HAMAK İki ağaç veya direk arasına asılarak içine yatılan ağyatak ![]() HAMAKAT Ahmaklık ![]() ![]() ![]() ![]() HAMALE Bir mala kefil olma ![]() HAMAM(E) (C ![]() ![]() HAMAN Peygamber Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HAMARAT Becerikli, elinden iş gelir, cerbezeli ![]() HAMAS Verem ![]() ![]() HAMASET Yaradılıştan olan cesâret ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMASÎ Hamâsetle alâkalı ![]() ![]() HAMASİYYAT Kahramanlık destanları ![]() HAMAT Kaynana ![]() HAMATA Katılık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAM-BE-HAM f ![]() ![]() ![]() HAMD Medih, övmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMDE Ateş gürültüsü ![]() HAMDELE "Elhamdülillah" demenin kısaca ismi ![]() ![]() HAMD Ü SENA Cenab-ı Hakk´a hamd ve O´nu isimleriyle medhetmek ![]() HAME Kafatası, başın üst kısmı ![]() HAME´ Uzun müddet su ile yumuşayıp değişmiş cıvık ve kokar çamur ![]() ![]() HAME Yaş ot demeti, taze ekin destesi, bir sap üzere bitmiş taze ekin ![]() ![]() HÂME f ![]() ![]() HÂME-İ EDEB Edebiyat kalemi ![]() HÂME-İ ŞEKVÂ şikâyet kalemi ![]() ![]() HÂME-İ ZERRİN Altın kalem, altından yapılmış kalem ![]() HÂME VÜ ŞEMŞİR Kalem ve kılıç ![]() HAMEC Zayıflık ![]() HÂMEGÜZAR f ![]() ![]() HAMEK Her şeyin küçükleri ![]() ![]() HAMEL Kuzu ![]() ![]() ![]() ![]() HAMELAT (Hamle ![]() ![]() ![]() ![]() HAMELE Taşıyanlar, yüklenenler, kaldıranlar ![]() HAMELE-İ ARŞ İsrâfil, Cebrâil, Mikâil, Azrâil (A ![]() ![]() ![]() HAMELE-İ HÜCCET Günah ve sevabları yazan melekler ![]() HAMELE-İ KUR´AN Hâfızlar ![]() ![]() HAMELE-İ MÜMTESİL Aldığı emri imtisal edip yüklenen, mes´uliyeti üzerine alan ![]() HAM-ENDER-HAM f ![]() ![]() HAMER Davarın arpa yemekten dolayı içinin ve ağzının kokması ![]() HÂME-RÂN f ![]() ![]() HAME-ZEN f ![]() ![]() HAMH Fahirlenmek, büyüklenmek, kibirlenmek ![]() HAMHAMA Hımhımlık, sözü genizden söyleyerek konuşma ![]() HAMHAMA Atın yulaf ve su gördüğünde çıkardığı ses ![]() HÂMIZ Sirke gibi ekşi olan ![]() ![]() HÂMIZ-I FAHİM Kim: Karbonik asit ![]() HÂMIZ-I HALL Kim: Sirke asidi ![]() HÂMIZ-I KARBON Kim: Karbonik asit ![]() HÂMIZAT (Hâmız ![]() ![]() ![]() ![]() HÂMIZAT-I ŞAHMİYE Yağ asitleri ![]() HÂMIZİYYET Ekşilik, kekrelik ![]() HAMÎ f ![]() ![]() HAMÎ Himaye edici, himaye eden ![]() ![]() ![]() HÂMİD Cenab-ı Hakk´a hamd ü sena eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMÎD Sena edilmeğe, medhedilmeğe elyak olan ![]() ![]() ![]() ![]() HAMİD Alevi sönen ateş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMİDE f ![]() ![]() HÂMİDE Uzun müddet geçmesi sebebi ile rengine tegayyür ve siyahlık gelip eskimiş olan ![]() ![]() ![]() HAMİDEGÎ f ![]() ![]() HÂMİDÎN (Hâmid ![]() ![]() ![]() HÂMİDÛN (Hâmid ![]() ![]() ![]() HAMİE Hararetli, çamurlu, volkanlı, alevli, dumanlı ![]() HÂMİL (Hâmile) Yüklü yüklenmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂMİL-İ VAHY Vahyi Peygamberimize (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMİL Kötü tanınmış olan kimse ![]() HAMÎL Kefil ![]() ![]() HAMÎLE Sıklığından dolayı birbirine girmiş olan ağaçlar ![]() ![]() ![]() HAMİLEN Hâmil olarak ![]() ![]() ![]() HAMİM Sıcak ve kızgın su ![]() ![]() ![]() HAMÎME (C ![]() ![]() HAMİNNE Hanım nine sözünün bozulmuş şekli, büyük anne ![]() HAMÎR (Hımâr ![]() ![]() ![]() ![]() HAMÎR(E) Eyer yapmada kullanılan tüysüz beyaz deri ![]() HAMÎR Hamur ![]() HAMÎR-İ MÂYE Mayanın hamuru ![]() HAMÎRE Hamur içine katılan maya ![]() HAMÎR-GÂR f ![]() ![]() HAMÎS Beşinci ![]() ![]() ![]() HÂMİSEN Beşinci olarak, beşinci olmak üzere ![]() HAMİŞ Mektubun altına sonradan yazılan sözler ![]() ![]() HAMİT Şiddetli, sağlam ![]() ![]() HAMİT (HÂMİT) Yanmış ve pörsümüş süt ![]() HAMİYE Tırnak kenarı ![]() ![]() HAMİYET Gayret ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMİYET-İ CÂHİLİYE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMİYET-FÜRUŞ f ![]() ![]() ![]() HAMİYET-KÂR f ![]() ![]() ![]() HAMİYET-MEND (C ![]() ![]() ![]() HAMİYET-MENDÂNE f ![]() ![]() ![]() HAMİYET-MENDÎ f ![]() ![]() HAMKA Ahmak ve budala kadın ![]() HAMKE (C ![]() ![]() HAML Yük ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAML Saçak ![]() ![]() HAMLE Hücum etme ![]() ![]() ![]() HAMLEC Bükmek ![]() HAMLETMEK Yüklemek, zannetmek ![]() HAMM Çok sıcaklık, şiddetli hararet ![]() HAMM Kuyuyu temizlemek ![]() ![]() ![]() HAM MADDE Bir şeyin meydana getirilmesi için işlenilen ana maddelerden her biri ![]() HAMMADUN Çok hamdedenler ![]() ![]() HAMMAL (Haml ![]() ![]() ![]() HAMMALİYYE Hamal ücreti ![]() HAMMAM Banyo, hamam ![]() HAMMAMÎ Hamam idare eden adam veya kadın ![]() ![]() HAMMAMİYYE Edb: Divan Edebiyatında giriş kısmı hamam eğlencesi tasvirine tahsis olunan kaside ![]() HAMMAR (Hamr ![]() ![]() ![]() ![]() HAMMAR Eşekçi ![]() HÂMME (C ![]() ![]() ![]() HÂMME Bir kişinin akrabası, yakınları ![]() ![]() HAMME (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAMMURABİ (Bak: Nemrud) HAMNANE Kene ![]() HAMR Ekşi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMR Yüzmek ![]() HAMRA (Müennes) Çok kırmızı, kızıl renk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMS(E) Açlık ![]() ![]() HAMSE Beş (sayısı) ![]() HAMSE-İ ÂL-İ ABÂ (Bak: Âl-i Abâ) HAMSE Mesnevi şekliyle yazılmış beş kitabdan ibaret bir takım demektir ki, böyle eser meydana getirmiş olanlara "Hamsenüvîs", yâhut "Hamseci" denilir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMSENÜVIS f ![]() ![]() ![]() HAMSÎN Elli ![]() ![]() HAMSUN Elli sayısı ![]() HAMŞ Baldırı ince olan ![]() HAMŞ Kaşımak ![]() ![]() HAMŞEK Mestin üstüne vurulan parça ![]() HAMŞÜDE f ![]() ![]() HAMT Misvak ağacı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMT Şiddetli ve zahmetli olmak ![]() ![]() ![]() HAMTA Üzüm çiçeğinin kokusu ![]() HAMTAR Dolu kırba ![]() ![]() HAMUL (Haml ![]() ![]() HAMULANE f ![]() ![]() HAMULE f ![]() ![]() ![]() HAMULÎ Tahammüllülük, sabırlılık, dayanıklılık ![]() HAMUM İç yağı ![]() HAMUN f ![]() ![]() ![]() HAMUS Sâkin olmak, susmak ![]() HAMUŞ f ![]() ![]() ![]() ![]() HAMUŞ Sivrisinek ![]() HAMUŞAN Mevlevi tâbirlerindendir ![]() ![]() ![]() HAMUŞANE f ![]() ![]() ![]() HAMUŞÎ f ![]() ![]() ![]() HAMVÎ Sıcaklık ![]() HAMYAZE f ![]() ![]() ![]() HAMYE İçine yağ ve zeytin konulan kap ![]() HAMZ Keskinlik, katılık, şiddet ![]() ![]() HAMZ Ekşilik ![]() ![]() HAMZA (R ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAMZA İstemek ![]() ![]() ![]() HAMZE Baklaya benzer bir bitki ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#8 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAN f ![]() ![]() ![]() HAN f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAN f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAN f ![]() ![]() ![]() HANA Yaramaz ve boş sözler konuşmak ![]() HANACIR (Hancere ![]() ![]() ![]() HANADIK (Handek ![]() ![]() ![]() ![]() HANADIR Görme kabiliyeti kuvvetli olan ![]() HANADİS (Hındıs ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANAK (C ![]() ![]() HANAN Merhamet, şefkat, acıma ![]() HANAN (Hân ![]() ![]() ![]() ![]() HANASÎR Helâk olmak ![]() HANASİRE Hıyânet ehli, hâinler ![]() HANAT (Hân ![]() ![]() ![]() HANAZÎR (Hınzır ![]() ![]() ![]() HANBELÎ Dört hak mezhepten birisi ![]() ![]() HANCER Ucu sivri, iki tarafı keskin büyük bıçak ![]() ![]() ![]() HANCER-İ BÜRRAN Keskin hançer ![]() HÂNÇE f ![]() ![]() HÂNÇE-İ ZER Küçük altın tepsi ![]() ![]() HANÇERE Gırtlak, boğaz ![]() HANDA HAND f ![]() ![]() ![]() HANDAN f ![]() ![]() HANDAN-RU(Y) f ![]() ![]() HANDE f ![]() ![]() HANDE-İ ÂFTÂB Güneşin gülmesi ![]() ![]() HANDE-İ GÜL Gülün açması ![]() HANDEBAHŞA f ![]() ![]() HANDEBAR f ![]() ![]() HANDEFERMA f ![]() ![]() HANDEFEŞAN f ![]() ![]() HANDEHARİŞ f ![]() ![]() HANDEK Kale ve tarla gibi yerlerin etrafına kazılan geniş ve derin çukur ![]() ![]() HANDEKÂR f ![]() ![]() HANDEK GAZVESİ Peygamberimizin (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANDEKÜNAN f ![]() ![]() HANDEMEŞHUN f ![]() ![]() ![]() HANDEMU´TAD f ![]() ![]() HANDEN f ![]() ![]() HANDENÜMA f ![]() ![]() HANDERİS Eski şarap ![]() HANDERİZ f ![]() ![]() HANDERUY f ![]() ![]() HANDEZEN f ![]() ![]() HANDİSTAN f ![]() ![]() HANE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANE-İ AVARIZ Avarız ve bedel-i nüzul ve buna benzer vergiler ve tekâlifin toplanmasında tutulan ölçü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANE-İ ÂYİNE Her yanı birbirinin aynı olan oda, salon veya köşk ![]() HANE-İ DEVVAR Dâim dönen, devreden hane ![]() ![]() HANE-İ FERDA Ahiret ![]() HANE-İ HUDA Beytullah, Kâbe ![]() HANE BER-DUŞ Evi omuzunda ![]() ![]() ![]() HANE Meyhane ![]() HANEBERENDAZ (Hâne ber-endaz) f ![]() ![]() HANEDAN f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANEF İstikamet, doğruluk ![]() ![]() ![]() HANEFÎ Dört hak mezhepten birisi ![]() ![]() HANE-FÜRUŞ f ![]() ![]() HANE-GÎ f ![]() ![]() ![]() HANE-GİR f ![]() ![]() HANE-HARAB f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANE-HUDA f ![]() ![]() HANEK Ağzın tavanı, damak ![]() HANE-KÜŞ f ![]() ![]() HANEN şevk ![]() ![]() HÂNENDE f ![]() ![]() HÂNENDE-GÂN f ![]() ![]() ![]() ![]() HÂNENDE-GÎ f ![]() ![]() HANES Burnun uç tarafının biraz yüksek olup geri kısmının basık olması ![]() ![]() HANE-SUZ f ![]() ![]() ![]() HANEŞ (C ![]() ![]() ![]() HANEV Eğmek ![]() ![]() HANEZ Mütegayyer olmak, değişmek ![]() ![]() HANE-ZAD f ![]() ![]() HANFEC şişman, etli kişi ![]() HANFES (C ![]() ![]() ![]() HANGAH f ![]() ![]() HANGAR Fr ![]() ![]() ![]() HANHANA Sözü burun içinden söylemek ![]() ![]() HANIK (Hunk ![]() ![]() ![]() HANIK Boğmak ![]() HANIM SULTAN Tar: Osmanlı hanedanında "sultan" nâmı verilen İmparatorluk prenseslerinin kızlarına verilen resmi ünvan ![]() HANİ´ Karısını boşamış koca veya kocasından boşanmış kadın ![]() HANİF İslâmiyetten evvel Allah´ın birliğine inanan ve Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANİF Gururlu, mağrur, kibirli ![]() ![]() HANİFE Bir kabile ismi ![]() HANİFEN MÜSLİMEN Müslim ve hanif olarak ![]() HANİN Fazla istekten dolayı inleyiş, şiddetli ağlayış ![]() ![]() ![]() HANİN-ÜL CİZ´ Kuru direğin inleyip ağlayışı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HANİN-İ HAZİN Acıklı sızlanma ![]() HANÎN Burun içinden ağlamak ![]() ![]() HANÎRE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HANÎS Yeminini bozan, ahdinde durmayan ![]() ![]() ![]() HANİS Sinen, dönen ![]() HANİS Ettiği yemini yerine getirmeyen ![]() ![]() HANİS İki kat olmuş kimse ![]() ![]() HANİYE Şarap ![]() ![]() HANÎS Kebap olmuş nesne ![]() HANK (Hınk) Boğmak ![]() ![]() ![]() HANK Muhkem etmek, sağlamlaştırmak ![]() ![]() ![]() HANKAH (Bak: Hangâh) HANKAN Boğmak suretiyle, boğarak ![]() HÂNMÂN f ![]() ![]() HÂNMÂN-SÛZ f ![]() ![]() HANN Yalvarmak ![]() ![]() ![]() HANNAK Boğan, boğucu ![]() HANNAN Rahmetlerin en lâtif cilvesini gösteren, Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah (C ![]() ![]() HANNAS (El-Hannâs) (Hunus ![]() ![]() ![]() ![]() HANNASÎ Şeytanla alâkalı ![]() HANSA Sırtlan ![]() HAN-SALAR f ![]() ![]() HANSİR (C ![]() ![]() ![]() HANŞEFİR Bela, zahmet ![]() HANŞUŞ Bakiyye, artan ![]() HANTAL Kaba, büyük ve ağır ![]() HANTEM (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAN U MAN (Hanmân) Ev ![]() ![]() ![]() ![]() HANUN Gümleyerek esen rüzgâr ![]() HANUT Ölüyü, bozulup kokmaması için ilaçlama ![]() HANUT (C ![]() ![]() ![]() HANVE Güzel kokulu bir ot ![]() HANYA´ Beli bükülmüş kadın ![]() HANZ Kebap yapmak ![]() HANZAL(E) Zakkum ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#9 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAPİS (Bak: Habs) HÂR f ![]() ![]() HÂR-I FİRKAT Ayrılık acısı ![]() HAR´ Yarmak ![]() HAR (Her) f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAR-İ DEŞTÎ Yaban eşeği ![]() HAR Yıkılmış, hedmolmuş ![]() HAR f ![]() ![]() ![]() ![]() HARA´ Süstlük, zayıflık ![]() HARA Deve kuşu yumurtasının yeri ![]() ![]() HARAB Viran ![]() ![]() ![]() ![]() HARAB-ABAD f ![]() ![]() ![]() HARABAT Harabeler ![]() ![]() ![]() HARABE Harab yer ![]() ![]() ![]() HAR´ABE İnce kemikli, genç ve güzel kadın ![]() ![]() ![]() HARABENİŞİN f ![]() ![]() HARABEZAR f ![]() ![]() ![]() HARABİYET (Harabî) Yıkılma ![]() ![]() ![]() HARAC Vaktiyle müslüman olmayan vatandaşlardan alınan vergiye denirdi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARAC-I MUKASSEME Arazinin hâsılatından yerin tahammülüne göre alınacak bir vergidir ![]() ![]() ![]() ![]() HARAC-I MUVAZZAF Tar: Arazi üzerine her dönüm başına senevi maktuan muayyen bir miktar meblağ olarak alınacak bir vergidir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARAC (Bak: Harec) HARAC Beyazdan ve siyahtan meydana gelen, iki renk olan ![]() HARAC-GÜZAR f ![]() ![]() HARAFE Aklın bozulması ![]() ![]() HARAFET Hararetiyle dili yakan tad ![]() HARAHİR (Harhara ![]() ![]() ![]() ![]() HARAİB (Harîbe ![]() ![]() ![]() HARAİD (Harîde ![]() ![]() ![]() ![]() HARAİF (Harife ![]() ![]() ![]() HARAİT Haritalar ![]() HARAK Ateş, nâr ![]() HARAK Korkudan veya utanmaktan dolayı dehşet içinde kalmak ![]() HARAM Helâl olmayan, İslâmiyetçe ve dince nehyedilen şeyler ve ameller ![]() ![]() ![]() HARAMİ Katı-üt tarik, yol kesen ![]() ![]() HARAMİLİK Tar: Akıncı kumandanının iştirak etmediği ufak kuvvetler tarafından düşman memleketlerine yapılan akınlar ![]() ![]() ![]() ![]() HARAM-ZADE Gayr-ı meşru münasebetten doğmuş çocuk ![]() ![]() HARARET Sıcaklık ![]() HARARET-İ GARÎZİYE Vücudun normal harareti ![]() HARARET-İ GARİZİYYENİN İLTİHABI ZAMANI İnsanda şehvanî ve nefsanî hislerin galeyanda olduğu devresi ![]() HARARET-İ HEV Havanın harareti ![]() ![]() HARARET-BİN f ![]() ![]() ![]() HARÂS f ![]() ![]() HARÂS-I HARÂB Harap olmuş değirmen ![]() ![]() HARAS f ![]() ![]() HARASET Çift sürme ![]() ![]() ![]() ![]() HARAŞ f ![]() ![]() HARAŞİF (Harşef ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARAT Davarın memesinde olan bir hastalık ![]() HARATÎN-İ HASSA Osmanlılar zamanında Topkapı Sarayı´ndaki bir sınıf san´atkârın adı idi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARAZ Tasadan veya aşktan dolayı zayıflayan ![]() HARAZET Hastalığın uzaması, derdin müzminleşmesi ![]() HARB İki veya daha çok devletin birbirleriyle siyasi alâkaları keserek silahlı kuvvetlerle çarpışmaları, vuruşmaları ![]() HARB-İ UMUMÎ Genel harp, umumî savaş ![]() ![]() HARB (C ![]() ![]() ![]() ![]() HARBA´ Kulağı delik koyun ![]() HARBAK Yarmak ![]() ![]() ![]() ![]() HAR-BAN f ![]() ![]() HARBAT f ![]() ![]() ![]() ![]() HARBCU Kavga çıkarmaya istekli olan, savaş arzu eden ![]() HARBE Tar: Kısa mızrak tarzında bir nevi silâhın adıdır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARBELE f ![]() ![]() ![]() HARBEN Savaşarak, harbederek, döğüşerek ![]() ![]() HAR-BENDE f ![]() ![]() ![]() ![]() HARBES Bir ot cinsi ![]() HARBESİSA "Şey" mânasına kullanılan bir isimdir ![]() HARBEŞ Fesâd vermek, ifsad etmek, bozmak ![]() HARB-GÂH f ![]() ![]() HARB-GİR f ![]() ![]() ![]() HARBÎ Dâr-ül harbde bulunan ve müslim olmayan kimse ![]() ![]() ![]() ![]() HARBİYE Harb işlerine ait ![]() ![]() ![]() HARBİYE NAZIRI HARBÜŞ Yırtıcı bir kuş ![]() ![]() HARBÜZ(E) f ![]() ![]() HARBÜZE-İ RUBAH Ebucehil karpuzu ![]() HARBÜZE-FÜRUŞ f ![]() ![]() HARBÜZE-ZAR Karpuz kavun bostanı ![]() HARC Gider, sarfiyat, bir iş için kullanılan madde ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARC-I ÂLEM Herkese elverişli, her keseye münasib ![]() HARC-I RAH Yol harcı, yol parası ![]() ![]() HARCA´ Ayakları beline varana kadar beyaz olan koyun ![]() HARCE (C ![]() ![]() ![]() HARCEF Soğuk rüzgâr ![]() HARDAL Çok küçük tohumları olan ve yaprakları yenen bir nebat ismi ![]() ![]() HARDALE Hardal tanesi ![]() ![]() HARDAN Kızgın, hiddetli, gadaplı ![]() ![]() HARE f ![]() ![]() ![]() HARE f ![]() ![]() HAREC Darlık, zorluk, sıkıntı ![]() ![]() ![]() HARED Hışım etmek ![]() ![]() HAREKÂT (Hareket ![]() ![]() ![]() HAREKÂT-I HARBİYE Harp harekâtı ![]() HAREKÂT-I MÜŞTEREKE Müşterek hareketler, beraber davranışlar ![]() HAREKE Arapça harflerin u, e, i şeklinde okunacağını gösteren işaretler ![]() ![]() HAREKET Kımıldanma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAREKET-İ ARZ Zelzele, deprem, yer sarsıntısı ![]() HAREKET-İ DÂHİL Tar: Kanuni Sultan Süleyman zamanında Süleymaniye medreselerinin binasından sonra onikiye çıkarılan tarik-i tedris (okutma yolu) silsilesinin dördüncü mertebesindeki müderrislerine verilen bir ünvandır ![]() HAREKET-İ MER´İYYE Gerçekte olmadığı halde, var imiş gibi görünen hareket ![]() HAREKET-İ MİHVERİYE Mihver, eksen etrafındaki muntazam hareket ![]() ![]() ![]() HAREKET-İ MÜSTAKİME Fiz: Doğru bir çizgi üzerinde olan hareket ![]() HAREM Herkesin girmesine müsaade edilmeyen yer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAREM-İ ŞERİF Kâfir ve müşriklerin girmesi yasak olan ve canlı mahlukun öldürülmesi men´edilen Mukaddes Kâbe ve civârı ![]() HAREMEYN İki mukaddes harem ![]() ![]() HAREMEYN-İ ŞERİFEYN Mekke´deki Kâbe ile Medine´deki Ravza-i Mutahhara ![]() HAREM-SERAY Sarayların kadınlara mahsus olan kısımları ![]() ![]() ![]() HARES (Haris ![]() ![]() ![]() HARES Dilsizlik, ebkemiyyet ![]() HAREŞE Sinek ![]() HAR´ET Terslemek ![]() HAREZ (C ![]() ![]() HAREZE (C ![]() ![]() HARF Ağızdan çıkan her bir sese âit verilen işaret ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARF-İ ÂB-DÂR Güzel ve mânidar söz ![]() HARF-İ ASLÎ Gr: Arabça bir kelimenin kökünü teşkil eden harften olan ![]() ![]() HARF-İ ATIF Gr: İki kelime veya cümleyi birbirine bağlayan harf ![]() ![]() ![]() ![]() HARF-İ CERR Gr: Kelimenin sonunu esre ile (i diye) okutan harf ![]() ![]() HARF-İ İLLET Gr: Elif, vav, ya harfleri ![]() HARF-İ MASDARÎ Fiil mânasında olan bir kelimeyi, masdar mânâsına çeviren harf ![]() HARF-İ MEDD Kendinden evvel gelen harflerin uzun sesli okunmasına vesile olan "elif, vav, yâ" harfleri ![]() HARF-İ MEZİD Arabçada masdar olan kelimeye harf ilâvesi ile başka masdar yapılır ![]() ![]() ![]() ![]() HARF-İ NÂSIB Muzari fiilinin sonunu üstün (e, a diye) okutan harf ![]() HARF-İ NİD´ Ya, ey, â gibi harflerle çağırılanın ismine eklenen harf ![]() ![]() HARF-İ TÂRİF Arabçada, elif lâm harflerinin ismin başına gelmesi hali ![]() HARF-İ ZÂİD Gr: Kelimenin bazı tasrifinde düşen harf ![]() ![]() ![]() ![]() HARF Yemiş toplama ![]() HARF-AŞİNA Harfleri birbirinden ayırdedebilen ![]() ![]() HARF BE HARF Aynen, aslı gibi, olduğu gibi ![]() HARFECE Güzel gıda ![]() HARF-ENDAZ Söz atan; dokunaklı, haysiyete ilişen söz söyleyen ![]() HARF-GİR f ![]() ![]() HARFÎ Harfe âit ![]() ![]() ![]() HARFİYE Kendi başına müstakilen bir mânası ve te´siri olmadığı halde, kendi cinsinden bir topluluğun içinde olduğu zaman ancak bir vazife gören şeylere denir ![]() HARFİYEN (HARFİYYEN) Harfi harfine ![]() ![]() HARGÂH f ![]() ![]() ![]() HARGAR(E) f ![]() ![]() HARGELE f ![]() ![]() ![]() HARGUŞ Tavşan ![]() HARHAR f ![]() ![]() ![]() ![]() HARHARA Uykuda horlamak ![]() ![]() ![]() HARHİŞE f ![]() ![]() HARIK Muhalefet eden, aykırı olan, karşı gelen ![]() ![]() HÂRIK-I ÂDE Âdeti yırtan, âdetin dışarısında, hârikulâde ![]() HARIK Yakan, yakıcı ![]() ![]() ![]() HARIS Hırslı olan, haris ![]() HARISA İnsanın başında veya yüzünde kan çıkmaksızın yalnız deri yırtılmış olarak peyda olan yara ![]() HARÎ Müstehak, lâyık ![]() HARÎ f ![]() ![]() HARδ Kimseden çekinmeyen, fâcire kadın ![]() ![]() HARİB Yıkan, harab eden ![]() ![]() HARİB Kaçan, firar eden ![]() HARÎB Yağma olunmuş, soyulmuş, talan edilmiş ![]() HARÎBE (C ![]() ![]() HARÎC Dar, ensiz ![]() ![]() HÂRİC Bir şeyin veya mahallin veya memleketin dışında kalan ![]() ![]() HÂRİC-İ VATAN Vatanın harici ![]() HARİC Günahkâr, günah işlemiş ![]() ![]() HARİCEN Dışardan, dıştan ![]() ![]() HARİCE TEMESSÜL Zihnî olan kelâmın hâricî âlemdeki kanunlara uygun şekilde tanzim edilişi ![]() HARİCÎ Dışarıya âit olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARİCİYYE Hariçle alâkalı ![]() ![]() ![]() ![]() HARİD Satın alma ![]() HARİD Öfkeli, hidetli, kızgın ![]() HARÎD Tek, ayrı ![]() HARİDAR Satın alıcı, satın alan ![]() HARİD(E) (C ![]() ![]() ![]() HARİDE Satın alınmış ![]() HARİF (Hırfet ![]() ![]() ![]() ![]() HARİF Güz mevsimi, sonbahar ![]() ![]() HARİF Yemiş toplayan ![]() HARİFANE f ![]() ![]() ![]() HARİFE (C ![]() ![]() HARİFÎ Sonbaharla alâkalı ![]() HARİK Omuz küreklerinin arası ![]() HARÎK Yangın, ateş ![]() HARÎK-I KEBİR Büyük yangın ![]() ![]() HARÎK Erkekliği olmayan adam ![]() HARİK Zeyrek akıllı kimse ![]() HÂRİKA İmkânların üstünde olan şey, hayret uyandıran, hayranlık vren ![]() ![]() ![]() HÂRİKA Ateş, nâr, od ![]() HÂRİKA-İ SEVD Aşk ateşi ![]() HARÎKA Acı, sızı ![]() ![]() ![]() HÂRİKA-PİŞE f ![]() ![]() ![]() HÂRİKAT (Hârika ![]() ![]() ![]() ![]() HÂRİKAVÎ Harika cinsinden, harika gibi ![]() HÂRİKULÂDE Fevkalâde, âdetin hâricinde bulunan şey, eser ![]() ![]() ![]() HARÎK-ZEDE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HÂRİM Fakir ![]() HARÎM Herkesin giremiyeceği, dokunmıyacağı şey ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARÎM-İ HÂSS Büyük bir kimsenin kendi dairesi ![]() HARÎM-İ İSMET Namus ocağı, mukaddes ocak ![]() ![]() HARÎM Saygısız, çekinmez ![]() ![]() HARÎME Bir kimsenin, istediği gibi kulanabilecek hakka sahib olduğu malı ![]() HARİR İpek ![]() ![]() ![]() ![]() HARÎR Su akarken çağlamak ![]() ![]() ![]() HARİRÎ İpek eşya ![]() ![]() ![]() HARİRÎ (Kasım bin Ali) (Mi: 1054-1122) Irak´ta doğdu ![]() ![]() ![]() ![]() HARİRİYE Un ve süt ile yapılan bulamaç ![]() HARİS Süngü demiri ![]() ![]() HÂRİS Eken, ekici ![]() ![]() HÂRİS-İ GAYUR Çalışkan ve gayretli çiftçi ![]() HÂRİS Muhafız ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂRİS-İ VATAN Vatanın koruyucusu, vatanın bekçisi ![]() HARİS Son derece hırslı olan ![]() HARÎS Bir şeye fazlası ile düşkün ![]() ![]() HARÎS-İ CÂH Mevki, makam ve rütbe düşkünü ![]() HARÎS-İ ŞÖHRET şöhret ve nam düşkünü ![]() HARÎSA (HÂRİSA) Yağmuruyla yer yüzünü süpürüp gideren bulut ![]() ![]() HARÎSANE f ![]() ![]() ![]() ![]() HARÎSET (C ![]() ![]() HARİSTAN f ![]() ![]() HARÎSUN ALEYKÜM Tevbe Suresi´nin bir âyetinde geçen bu ifade, birinci derecede Peygamberimiz (A ![]() ![]() ![]() ![]() HARİŞ f ![]() ![]() HARÎŞ Bir cins yılan ![]() HARİTA yun ![]() ![]() ![]() HARİYE Yavuz bir yılan ![]() HARÎZ Tâkatsiz kimse, güçsüz ve kuvvetsiz insan ![]() HARÎZ Mahfuz, hıfzolunmuş, saklanılmış ![]() HARİZME Azgın hayvanların ağzına ve ayının dudağının üstüne geçirilen demir halka ![]() HARK Yakmak ![]() ![]() ![]() HARK-I KEBİR Büyük yangın ![]() ![]() HARK Yarma ![]() ![]() ![]() HARKA´ Kulağı delik koyun ![]() ![]() HARKAFA (C ![]() ![]() ![]() HARKAHE Koyuncuların kara evi ![]() HARKEKET (C ![]() ![]() HARKÜRRE f ![]() ![]() HARK VE İLTİYAM Yarmak ve yapıştırmak ![]() ![]() HARM Muhkem etmek, sağlamlaştırmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HARMED Kokusu ve rengi değişen ![]() ![]() HARMEL Üzerlik otu ![]() HAR-MENİŞ f ![]() ![]() HARMEŞ İfsad etmek, bozmak ![]() HARNUB Keçiboynuzu adı verilen bir cins yemiş ![]() HARP (Bak: Harb) HAR-PÜŞT f ![]() ![]() ![]() HARPÜŞTE f ![]() ![]() HARR Hararet, sıcaklık ![]() ![]() HARR-I ŞEDİD Şiddetli hararet, fazla sıcaklık ![]() HARR Yarmak ![]() HARR(E) Hararetli ![]() ![]() ![]() ![]() HARRA (Hurur) Yüksekten aşağı düşmek ![]() HARRAKA Eskiden düşman gemilerini veya düşman şehirlerini ateşlemek için, yakıcı âletlerle donatılmış olan harp gemisi ![]() HARRAN Susuz ![]() HARRARE Gürleyerek, çağlayarak akan su ![]() HARRAS (Harâset ![]() ![]() ![]() HARRAS Yalancı ![]() HARRAS Küp yapan ![]() HARRAT Doğramacı, çıkrıkçı ![]() ![]() HARRAZ Terzi ![]() HARRE (C ![]() ![]() HARRE (C ![]() ![]() HARRUB "Keçiboynuzu" adı verilen bir yemiş cinsi ![]() HARS Yarmak, yırtmak ![]() HARS Koruma ![]() ![]() ![]() HARS (C ![]() ![]() HARS Tahmin etmek ![]() ![]() ![]() HARS Tarla sürmek ![]() ![]() ![]() ![]() HARS-I IRKÎ Milli maarif, ırkî hars ![]() HARSA´ Dilsiz kadın ![]() ![]() ![]() HARSEK Küçük cisim ![]() HARSİNÎ Tunç ![]() HARŞ Avlamak ![]() ![]() HARŞ Kesbetmek, almak ![]() ![]() HARŞA Bir cins ot ![]() HARŞEF (C ![]() ![]() ![]() ![]() HARŞUF Enginar bitkisi ![]() HART El ile ağacın yaprağını sağmak ![]() ![]() ![]() HART Katı katı ovmak ![]() ![]() HARTAVÎ Tar: Sipahilerin yeniçeri keçesine mümasil olarak giydikleri toparlak keçe külâh ![]() HARTUC f ![]() ![]() HARUF Küçük kuzu, hamel ![]() ![]() HARUN Musa Peygamber´in (A ![]() ![]() ![]() ![]() HARUN İlerleyeceği yerde duran veya geri giden hayvan ![]() HARUNÎ Hayvanın ilerlemeyip durması veya gerilemesi ![]() ![]() HARUR Sıcaklık ![]() ![]() ![]() HARUR Yüksekten düşmek ![]() ![]() HARUS Sütü az olan kadın ![]() ![]() HARUT Mukaddes kimse ![]() ![]() HARUT VE MARUT Kur´an-ı Kerim´de ismi geçen iki meleğin ismidir ![]() HARVA Büyük kumlu tepe ![]() ![]() ![]() HAR-VAR f ![]() ![]() HARY Noksan etmek, noksanlaştırmak, eksiltmek ![]() HARZ Dikmek ![]() HAR-ZAR f ![]() ![]() HARZE Yaban şalgamı ![]() HARZEM (HAREZM) Türkistan´da Aral gölünün güneyindeki delta ve çevresindeki ülke ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#10 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAS´ Reddetme ![]() ![]() ![]() HASA´ Saman parçası ![]() ![]() HASA Toprak saçmak ![]() HASA Sığır terslemek ![]() HASA´ Bulamaç aşı ![]() ![]() HASA Saymak ![]() ![]() HASA´ Suya kanmak ve kandırmak ![]() ![]() ![]() ![]() HASAB Odun ![]() HASEBE Hurması çok olan hurma ağacı ![]() HASAD Ekin biçmek ![]() ![]() HASADET Hasedcilik, kıskançlık ![]() ![]() HASAFE (C ![]() ![]() ![]() HASAFET Rey sağlamlığı ![]() ![]() HAS AHUR Tar: Hükümdarın hayvanlarına mahsus ahır ![]() HASAİL (Haslet ![]() ![]() ![]() HASÂİS Bir şeye, birine has olan keyfiyetler ![]() HASÂİS-İ İNSÂNİYYE İnsanlık hassaları ![]() HASAİS (Hasîse ![]() ![]() ![]() HASAK Büyük bir kuşun adı ![]() ![]() HASAL Yüreğin ağrıması ![]() HASAL Ağacın, zeminde yanlara sarkmış uçları ![]() ![]() HAS´AM Yemen diyarında bir kabilenin adı ![]() HASAN Nâmahremden korunur üzere olmak, korunmak ![]() HASAN Güzel ![]() HZ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASAN İyilik ![]() ![]() HASANET Bir yerin çok sağlam ve korunulacak tarzda olması ![]() ![]() HASAN-I BASRİ (Hi: 21-110) En ileri Tâbiînden olup hadis ve fıkıhta büyük âlimlerdendir ![]() ![]() ![]() ![]() HASAR (C ![]() ![]() HASAR Soğuk, berd ![]() HASARAT (Hasâret ![]() ![]() ![]() ![]() HASAR-DİDE f ![]() ![]() HASARET Hasar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASARET Cıvık ve sulu şeyin koyulaşıp katılaşması ![]() ![]() HASAS Başta saçın az olması ![]() HASASA (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASASE(T) Tamahkârlık ![]() ![]() ![]() ![]() HASASET İhtiyaç ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASÂT Küçük taş parçası ![]() ![]() ![]() HASÂT-I BEVLİYYE Tıb: Sidik yollarında ve böbreklerde meydana gelen taş ![]() HASÂT-I MESANE Tıb: Sidik kesesinde meydana gelen taş ![]() HASB (Haseb) Birisinin sülâlesi cihetinden iftihar yolu ile saydığı iyilik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASB-EL BEŞERİYYE İnsanlık hali olarak, insanlık dolayısıyla ![]() HASB-EL KADER (Bak: HASBEL KADER) HASB-EL LÜZUM İcabettiği için ![]() HASB (C ![]() ![]() ![]() HASBA Hafif tahkir yerinde kullanılan bir tabirdir ![]() ![]() HASBA´ (C ![]() ![]() HASBE Kızamık hastalığı ![]() ![]() ![]() HASBE Re´y ![]() ![]() HASBEL HAMİYYE (Hasb-el hamiyye) Hamiyet icabı, hamiyet için ![]() HASBEL İCAB (Hasb-el icâb) Durum icabı olarak, hâl ve durum iktiza ettiği için, durum dolayısıyla ![]() HASBEL İKTİZA (Hasb-el iktizâ) İktiza ettiği için, gerektiğinden dolayı ![]() HASBEL KADER (Hasb-el kader) Kader cihetiyle ![]() HASBEL MEVSİM (Hasb-el mevsim) Mevsime göre ![]() HASBETEN LİLLAH Allah rızası için ![]() ![]() ![]() HASBÎ Karşılıksız ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASB-İ HAL Halleşme ![]() ![]() HASBİYE $ âyetinin kısaca ismidir ![]() HASBÜNA Bize yeter ![]() ![]() HASDA´ Yaprağı çok olan ağaç ![]() HASEB (Bak: Hasb) HASED Başkasının iyi hallerini veya zenginliğini istemeyip, kendisinin o hallere veya zenginliğe kavuşmasını istemek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASEDE (Hâsid ![]() ![]() ![]() HASEK Kin, adavet, hased ![]() ![]() HASEKE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HASEKİ Tar: Vaktiyle sarayda görevli bazı subaylara verilen isim ![]() HASELE Tıb: Karnın göbek ile kasık arasındaki kısmı ![]() HASEM Burnun yassı ve geniş olması ![]() HASEN Güzel ![]() ![]() ![]() ![]() HASEN-ÜL HULK Huyu ve tabiatı güzel ![]() HASEN-ÜS SAVT Güzel sesli ![]() HASENAT Güzellikler ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASENE İyilik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASER Gözün tam görmemesi, göz nurunun zayıf olması ![]() HASF Ay tutulması ![]() ![]() HASFOLMAK Parlaklığı gitmek ![]() HASF Ayakkabı dikmek ![]() ![]() ![]() ![]() HASHAS Zâhir olma, açık ve âşikâr olma, görünme ![]() HASHAS Koparılmış olmak ![]() HASHAS Cömert kimse ![]() HASHAS Toprak ![]() ![]() HASHAS Seri, çabuk, hızlı ![]() HASHASA Açık ve âşikâr olma ![]() ![]() HASHASE Anlaşılmayan ses ![]() ![]() HASHASE Ateş üzerinde eti pişirip kebap yapmak ![]() ![]() HASHASE Kandırmak ![]() ![]() ![]() HASIB Tipi ![]() ![]() HASID Ekin biçen ![]() HASIF Zayıf ![]() HASIK Süngü demiri ![]() HÂSIL Peyda olan ![]() ![]() ![]() HÂSIL-I BİLMASDAR Hakiki müessirden hâsıl olan fiildir ![]() ![]() ![]() ![]() HÂSIL-I CEM´ Mat: Toplam ![]() ![]() HÂSIL-I DARB Mat: Çarpım ![]() ![]() ![]() HÂSILAT Gelirler ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂSILAT-I SÂFİYE Sâfi kazanç ![]() ![]() ![]() HÂSILAT-I SENEVİYYE Senelik kazançlar, yıllık gelirler ![]() HÂSILI KELÂM (Hâsıl-ı kelâm) Sözün kısacası, sözün kısası ![]() HASIM (Bak: Hasm) HASIN(E) (C ![]() ![]() HASIR (Hasr ![]() ![]() HASIRALTI ETMEK Ist: Unutmak, saklamak, gizlemek, terviç etmemek manasında kulanılan bir tâbirdir ![]() ![]() HASÎ (Has´ ![]() ![]() ![]() HASÎ Kuru ![]() HASİB Hesab eden, hesab edici ![]() HASÎB Cömert kimse ![]() ![]() ![]() HASÎB Muhterem, itibarlı, değerli ve soyu temiz kimse ![]() ![]() ![]() HÂSİD Hased eden, kıskanan ![]() HÂSİDANE f ![]() ![]() ![]() HASÎD (C ![]() ![]() HÂSİF (Husuf ![]() ![]() ![]() ![]() HASÎF (C ![]() ![]() ![]() HASÎF Ak ile kara, alaca renkli urgan ![]() ![]() HASÎF Aklı başında, kâmil ve olgun adam ![]() HASÎFANE Aklı başında ve olgun olan bir adama yakışacak suretde ![]() HASÎFE Gizlenen kin, hased ve düşmanlık ![]() HASÎL(E) Sığır buzağısı ![]() HASÎL Ot ![]() HASÎLE İyeği arasında olan et ![]() HASÎLE (C ![]() ![]() HASÎM Hasım olan, husumet eden, düşmanlık eden ![]() HÂSİM Kat´eden, hasmeden, kesip atan ![]() HASÎN Sağlam ![]() ![]() ![]() ![]() HASÎN Küçük balta ![]() HASÎR Bir şey söyler veya okurken dili tutulan kimse ![]() ![]() ![]() HÂSİR Hasarete uğrayan ![]() ![]() HASÎR Feri gitmiş, donuklaşmış göz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASÎR Hüsranda olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂSİREN Ziyana uğrayarak, zarar gördüğü halde ![]() HÂSİRÎN (Hâsir ![]() ![]() ![]() HÂSİRUN Zarar ve ziyana uğrayanlar ![]() ![]() HASİS Çabuk ![]() ![]() ![]() HASİS Gizli ses ![]() ![]() ![]() HASİS(E) (Hisset ![]() ![]() ![]() ![]() HASİSA Bir şeye mahsus hal ![]() ![]() HASİYY Hayası çıkarılmış, hadım edilmiş, burulmuş (insan veya hayvan) ![]() HASİYYET (Hassiyet) Hususi fayda, kuvvet ve menfaat, tesir, keyfiyet ![]() HASL Fena huylu olma ![]() ![]() HASL Zayıflık ![]() HAS LAFIZLAR Bir mânaya mahsus olan lafızdır ![]() ![]() HASLE Göbekle kasık arası ![]() HASLE (C ![]() ![]() HASLET Huy ![]() ![]() ![]() HASLET-İ CEMİLE Güzel ve iyi huy ![]() HASLET-İ HAMİDE Medih ve senâ edilmeğe, övülmeğe lâyık olan güzel ahlâk ve haslet ![]() HASLET-İ HAMRÂ Hamiyet, gayret veya mahcubiyetten gelen ve yüz kızarması suretinde görünen güzel haslet ![]() HASM Kesip atma, kesme, kat´etme ![]() ![]() HASM-I DA´VÂ Dâvânın halledilmesi ![]() HASM (Hasım) Muhâlif ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASM-I BÎAMAN Amansız düşman ![]() ![]() HASM-I CA´LÎ Huk: Hakikatta hasım olmadığı halde, hasım imiş gibi hâkim önünde husumeti kabul eden kimse ![]() HASM-I EKBER En büyük düşman olan şeytan ![]() HASM-I ELEDD İnatçı düşman, muannid hasım ![]() HASM-I MÜTEVARÎ Huk: Mahkemeye gelmekten ve vekil göndermekten çekinen kimse ![]() HASM Atâ etmek, hediye vermek ![]() ![]() HASMANE f ![]() ![]() ![]() ![]() HASME Kırmızı meşe ![]() HASMEN Bir mes´eleyi kesin bir karar ile halledip bitirmek suretiyle ![]() HASMÎ Düşmanlık, husumet, adavet ![]() HASNÂ Çok fazlasıyla kendini haramdan saklayan kadın ![]() ![]() HASNÂ-YI HÜSNÂ Hem güzel ve hem de namuslu olan kadın ![]() HASNA Güzel kadın ![]() ![]() HASPUŞ f ![]() ![]() HASPUŞÎ Hile, riyâ ![]() HASR Bir şeyin içine alma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASR-I FİKİR Bir şeye bütün fikrini vermek ve başka şeyle meşgul olmamak tarzı ve düsturu ile o şeyde veya meslekte mütehassıs ve muvaffak olmaya çalışmak ![]() ![]() HASR-I İŞTİGAL Bütün çalışmaları bir şeye hasretme ![]() HASR-I NAZAR Sadece bir şeye bakıp dikkat etmek ![]() ![]() HASR-I ÖRFÎ Herkesçe bilinen belli bir şey ![]() ![]() HASR Noksan olmak ![]() ![]() HASR Göz kapağında sivilce çıkmak ![]() HASR Keşfetmek ![]() ![]() HASR Böğür ![]() ![]() HASREME Üst dudağın alt dudak üzerine taşması ![]() HASRET Özleyiş ![]() ![]() ![]() HASRET-FİKEN f ![]() ![]() HASRET-KEŞ f ![]() ![]() HASRET-KEŞANE f ![]() ![]() ![]() HASRETMEK Kısaltmak ![]() ![]() ![]() HASRET-NAME Edb: Ayrılık münasebetiyle yazılan mektub ![]() ![]() HASRET-ZEDE (C ![]() ![]() ![]() HASS Tergib ![]() ![]() ![]() HASS Duyan ![]() ![]() ![]() ![]() HASS Alçak, bayağı, âdi ![]() ![]() HÂSS (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂSS-ÜL HÂSS En güzel, en has ![]() HÂSS Ü ÂMM Herkes, bütün herkes ![]() HASS Azlık, kıllet ![]() HASS Zannetmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASSA (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASSA-İ FARİKA Ayırıcı özellik ![]() ![]() ![]() HASSA Saç ve sakalı döken bir hastalık ![]() HASSA´ Hayırsız kadın ![]() HASSA Fil gözü ![]() HASSAD Orakçı, ekin biçen ![]() HASSAS Duygulu, içli ![]() ![]() ![]() ![]() HASSASANE f ![]() ![]() HASSAS BÖLGELER t ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASSASE Hissedici kuvve ![]() ![]() HASSASİYET Hassaslık ![]() ![]() ![]() ![]() HÂSSE Duygu uzvu ![]() ![]() ![]() HÂSSE-İ LEMS Elle dokunma kuvveti ![]() ![]() HÂSSE-İ RÜ´YET Görme kuvveti ![]() HÂSSE-İ SEM´ İşitme kuvveti, duyma duygusu ![]() HÂSSE-İ ŞEMM Koklama duygusu ![]() HASSETEN Hususi olarak, özellikle ![]() ![]() HASSİYET (Bak: Hâsiyyet) HASTE f ![]() ![]() ![]() HASTE f ![]() ![]() HASTE (C ![]() ![]() ![]() HASTE-GÂN (Haste ![]() ![]() ![]() ![]() HASTE-GÎ f ![]() ![]() HÂST-GÂR f ![]() ![]() HÂST-GÂRÎ f ![]() ![]() HASUB Kirişini atan yay ![]() HASUD Çok hased eden ![]() HASUDANE f ![]() ![]() HASUDÎ Kıskançlık, çekememezlik, hasetçilik ![]() HASUN Serçe gibi küçük ve alaca renkli bir kuş ![]() HASUR Mânevi mücahededen dolayı kadınlara yaklaşmaya rağbet etmeyen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HASUS Katı, şedid, şiddetli ![]() HASV Men etmek, engel olmak ![]() HASV Toprak saçmak ![]() ![]() HASVA´ Toprak parçası ![]() HASVE (C ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#11 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAŞ f ![]() ![]() ![]() HAŞ Kalb ![]() HÂŞÂ Aslâ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞÂ´ (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞÂ-İ BATIN Bağırsaklar ![]() HAŞAFET Kin ve düşmanlık, haset ve adavet ![]() HAŞAHİŞ (Haşhâş ![]() ![]() ![]() HAŞAİŞ (Haşiş ![]() ![]() ![]() HAŞAK f ![]() ![]() ![]() HAŞAN Kokmuş tuluk ![]() HAŞARI Yaramaz, rahat durmaz, hırçın ![]() HAŞAS Arz haşereleri ![]() HAŞB Hayırsızlık ![]() ![]() HAŞBA´ Kuru, yâbis ![]() HAŞEB Kereste imâlinde kullanılan kalın ve kuru ağaç ![]() HAŞEBE (C ![]() ![]() ![]() HAŞEBİYET Odunluk, odun niteliği ![]() HAŞEB-PARE f ![]() ![]() ![]() HAŞED İnsan topluluğu, cemaat ![]() HAŞEF Hurmanın yaramazı ![]() ![]() ![]() HAŞEFE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞEFE Hiss ![]() ![]() HAŞEL Bayağılaşma, rezil olma ![]() ![]() ![]() HAŞEM Taraftarlar ve hizmetçiler ![]() ![]() ![]() HAŞEM Burun içinde olan bir illettir ve kokuyu değiştirir ![]() ![]() ![]() HAŞEME (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞEM-NİŞİN f ![]() ![]() HAŞENE (Haşin ![]() ![]() ![]() HAŞERAT (Haşere ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞERE Yabani arı, böcek, akrep ve yılan gibi zararlı mahluk ![]() HAŞHAŞ Kapsüllerinden uyuşturucu bir madde olan afyon; tohumlarından da yağı çıkarılan bir bitki ![]() ![]() ![]() HAŞHAŞA Silah sesi, yüksek ses ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞIR Toplayan, cem´eden, haşreden ![]() HAŞİ Kuru, yâbis ![]() HAŞİ´ Huşu içinde olan, alçak gönüllülük eden ![]() ![]() HÂŞİAN Tevazu ve mahviyetle ![]() ![]() HÂŞİANE f ![]() ![]() HAŞİB Yoğun, kalın ![]() ![]() ![]() HAŞİBE Tabiat, mizaç, huy ![]() HAŞİF Eskimiş ve yıpranmış elbise ![]() HAŞİF Keskin kılıç ![]() ![]() HAŞİFE Adâvet, düşmanlık, kin ![]() HAŞİÎN Huşu´ içinde olanlar ![]() HAŞİM Haşmetli, gösterişli, muhteşem ![]() HAŞİM Kuru ekmek kırıntısı doğruyan ![]() ![]() HAŞİME Kemiği kırılmış olan baş yarığı ![]() HAŞİMÎ Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞİN Kırıcı, kalb kırıcı ![]() ![]() HAŞİN Korkak, korkan ![]() HAŞİN Kokmuş tuluk ![]() HÂŞİR Haşreden, toplayan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞİŞ Esrar adı verilen "Hint keneviri"nin yaprağı ![]() ![]() HAŞİŞE Ot ![]() HAŞİV (Bak: Haşv) HAŞİYE Sahife kenarına veya altına yazılan izah ![]() ![]() ![]() HAŞİYY Kuru, yâbis ![]() HAŞİYYE (C ![]() ![]() ![]() HAŞL Herşeyin âdisi, bayağısı ![]() HAŞM İncitmek ![]() ![]() HAŞMET (Hışmet) Kendisine tabi olanlardan dolayı, "haşem" den olan, büyüklük ve heybet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞMETLİ (Haşmetlü) Tar: Haşmet sâhibi mânâsına gelir ve ecnebi hükümdarlarına verilen bir ünvandır ![]() HAŞMETMEAB Haşmetli, haşmet sahibi mânâlarına gelir ve eskiden padişahlara karşı hürmet bildirmek için kullanılırdı ![]() HAŞNA´ Saliha kadın ![]() HAŞR (Haşir) Toplanmak, bir yere birikmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞR-İ A´ZAM Kıyamet koptuktan sonraki en büyük haşir, içtimâ ![]() HAŞR-İ CİSMANÎ Cisimle, cesedle dirilme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞR-İ EMVÂT Ölenlerin dirilerek bir araya toplanmaları ![]() HAŞR SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 59 ![]() ![]() HAŞRECE Ölüm anında can çekişmekte olan bir kimsenin çıkardığı hırıltı ![]() HAŞREM Kireç taşı ![]() ![]() ![]() HAŞRÎ Haşre âit ![]() ![]() HAŞR U NEŞR Toplanıp dağılmak, yayılmak ![]() HAŞŞ Kat´etmek, kesmek ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞŞ Girmek, dühul etmek ![]() HAŞŞAB Ağaçtan anlayan ![]() ![]() HAŞŞAK Bir nehir ismi ![]() HAŞŞAŞ Esrar, eroin gibi uyuşturucu maddeler kullanan ![]() ![]() HAŞUR Her malın değerini bilip aldanmayan tâcir ![]() HAŞUŞ Abdesthane, helâ, tuvalet ![]() HAŞV (Haşiv) (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAŞV-İ KABİH Edb: Söze çirkinlik veren kelime fazlalığı ![]() HAŞV-İ MELİH Söz arasında ikinci bir kelime veya cümle ile ikinci derecede bir mâna ifade etmek ![]() HAŞV-İ MÜFSİD Edb: İbarede yalnız kalabalık etmekle kalmayıp mânâyı da anlaşılmaz hale getiren söz ![]() HAŞV Hurmanın kötüsü ![]() HAŞVÎ Mânâsız sözler söyleyen, saçma sapan konuşan ![]() ![]() HAŞVİYYAT Söz arasında, lüzumsuz, fazladan olan sözler ![]() HAŞYET Korku ve dehşet ![]() HAŞYETEN Ürkerek, korku ile ![]() HAŞYETEN LİLLAH Allah için korku ![]() HAŞYETULLAH Allah korkusu ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#12 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAT f ![]() ![]() HATA Yanlışlık ![]() ![]() ![]() ![]() HATA-YI ADLÎ f ![]() ![]() HATA Yarış atlarının sekizincisi ![]() HATA´ Saçak bükmek ![]() HATA Kuzey Çin ![]() HATAB (Hatb) Odun ![]() ![]() HATABAHŞ f ![]() ![]() HATAEN Hatâ olarak, yanlışlıkla ![]() HATA ENDER HATA Kusur içinde kusur ![]() ![]() HATAİ Tezhib ıstılahlarındandır ![]() ![]() ![]() HATAİR (Hatire ![]() ![]() ![]() HATAİYYAT Yanlışlıklar, yanlışlar ![]() HATAKÂR f ![]() ![]() HATAL Boş ve yaramaz söz ![]() HATA-PUŞ f ![]() ![]() HATAR Tehlike ![]() ![]() ![]() HATAR Bir şeyin etrafını çevreleyen çember nev´inden şeyler ![]() ![]() HATARAT Tehlikeler ![]() ![]() HATARE Hürmetli ve izzetli olmak ![]() HAT´ARE Bir hâl üzerine karar etmeyip devamlı değişmek ![]() HATARGÂH f ![]() ![]() HATARİŞ Deprenmek ![]() HATARKÂR f ![]() ![]() HATARNÂK f ![]() ![]() HATA SAVAB CETVELİ Basılmış bir kitabın mürettib yanlışlarını göstermek için sonuna ilâve edilen cetvel ![]() ![]() HATAT Sütün kaymağı ![]() ![]() HATAT Bağırma, çağırma, feryâd etme ![]() HATATİF (Huttâf ![]() ![]() ![]() HATAVAT (Hatvât - Hatuvât - Hutuvât olarak da yazılır) (Hatve ![]() ![]() ![]() HATAYA (Hatâ ![]() ![]() ![]() ![]() HATAYİ (Bak: Hatâi) HATB (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATB Odun toplamak ![]() HATBA´ Arkasında siyah çizgiler olan dişi eşek ![]() HATD Durdurmak ![]() ![]() HATEB (C ![]() ![]() ![]() HATEL Kahretmek ![]() ![]() ![]() HÂTEM Mühür ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂTEM-ÜL ENBİYA Peygamberlerin en sonuncusu Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HÂTEM-ÜL HÂTEM Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HÂTEM-İ MAHSUS Hususi mühür ![]() ![]() HÂTEM-ÜR RÜSÜL Peygamberlerin sonuncusu, son resul, Hazret-i Muhammed (A ![]() ![]() ![]() HÂTEM-İ SADARET Padişahın sadrazamlarda bulunan mührü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATEM Çok cömert ve eli açık adam ![]() HATEM Kırılmış olan şey ![]() ![]() HATEMANE f ![]() ![]() ![]() HATEMAT (Hatme ![]() ![]() ![]() ![]() HATEME "Allah, sona erdirsin ![]() ![]() HATEMİ Mühür kazıyan, mühür yapan ![]() ![]() HATEM-İ TAÎ (Ebu Adi bin Abdullah bin Said) Arab kabile reislerinin büyüklerinden ve şairlerinden olup, cömertliği ile meşhurdur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATEMKÂRÎ Bir sathın "yüzeyin" üzerine süs şekilleri oyarak meydana getirilen boşlukları, o satha benzeyen başka bir madde veya mâdenle doldurmak suretiyle yapılan tezyinât ![]() HATEN (C ![]() ![]() ![]() HATENAT (Hatene ![]() ![]() ![]() HATENE (C ![]() ![]() HAT´ET Vurmak, darb ![]() ![]() ![]() HATF Ölüm ![]() ![]() ![]() HATF Kapmak ![]() ![]() ![]() HATIB (Hatab ![]() ![]() ![]() HATIB-I LEYL Geceleyin odun toplayan kimse ![]() ![]() HATIF Süratli kapıp götürücü ![]() ![]() HATIL Taş duvarı takviye etmek için her bir-iki metrede çekilen tuğla veya kereste tabakası ![]() HATIM Kırıcı, ufalayıcı ![]() HATIM (C ![]() ![]() HATIR Zihin ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATIR-I NÂ-ŞÂD Tasalı ve kederli gönül ![]() HATIR-I NEFSANÎ Tas: Dünya ve nefis muhabbetinin cismanî kuvvete galebesi ![]() HATIR-I RAHMANÎ Tasavvuf ehlinin kalbinde, Allah´ın cemal-i vahdetinin tecellisiyle tam bir sükûnet olması ![]() ![]() HATIR-I ŞEYTANÎ Tas: Nefsin zevklerine muhabbet yüzünden, ma´siyet ve günahlara düşmek ![]() HATIRA Hatıra gelen ![]() ![]() ![]() HATIR-AŞÜFTE f ![]() ![]() HATIRAT (Hâtıra ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATIRAT-I KALB Kalbe gelen hatıralar ve mânâlar ![]() HATIR-AZAR f ![]() ![]() HATIR-AZÜRDE f ![]() ![]() HATIR-NEVAZ f ![]() ![]() HATIR-NİŞAN f ![]() ![]() HATIR-GÜŞA f ![]() ![]() ![]() HATIR-MANDE f ![]() ![]() HATIR-NİŞİN f ![]() ![]() HATIR-SAZ Hatır yapan, gönül alan ![]() HATIR-ŞİKEN f ![]() ![]() HATIR-ŞİNAS f ![]() ![]() HATIR-ZAD f ![]() ![]() HATÎ Şaşırtan, yanıltan, hatâya düşüren ![]() HATÎ Fakir kavutu ![]() HATδ Yaramaz kimse ![]() HATÎA Ok atan kimselerin, baş parmaklarına geçirdikleri deri ![]() HATİB Hitâbeden ![]() ![]() ![]() ![]() HATÎB Mânalı ve fâideli, güzel söz söyleyen ![]() ![]() HATÎB Odunu çok olan kimse ![]() HATİBANE f ![]() ![]() ![]() ![]() HATÎBE Ormanlık, ağaçlık yer ![]() ![]() HATÎCE (Hadîce) Vakitsiz ve erken doğan kız çocuğu ![]() ![]() ![]() HATÎCE-İ KÜBRA Peygamberimizin (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATÎE Hatâ ![]() ![]() ![]() ![]() HATİF Gayıptan haber veren cinnî ![]() ![]() ![]() HATÎFE Unu süt ile yoğurup pişirerek yapılan yemek ![]() HATİL Yorgun ![]() ![]() HATİM Hitâma erdiren ![]() ![]() ![]() HATÎM Kâbe-i Muazzama´nın şimal tarafındaki taş ![]() ![]() HATİM Kadı, hâkim ![]() ![]() HATİME Son ![]() ![]() ![]() HATİME-KEŞ f ![]() ![]() HATİN Sünnet eden ![]() HATİR Muhâtaralı, tehlikeli, korkulacak durum ![]() ![]() HATÎT Hasis kimse ![]() HATİTA Bir malın değerinden indirilen tenzilât, iskonto ![]() HATİTA (C ![]() ![]() HATK (HATKÂN) Yürürken adımların birbirine yakın olması ![]() ![]() HATLA´ Kulakları sarkık olan kadın ![]() HATM Kırmak, ufalamak ![]() HATM Hâlis, saf ![]() ![]() ![]() HATM Hitâma erdirmek, bitirmek ![]() ![]() ![]() ![]() HATM İnsan veya hayvan burnu ![]() ![]() HATME Baştan aşağı (bütün Kur´ân-ı Kerimi) okuyup bitirmek ![]() ![]() HATME-İ ENFÂS Nefesleri tükenmek ![]() ![]() HATME-İ HÂCEGÂN f ![]() ![]() HATME-İ MAHSUSA Hususi hatme ![]() ![]() HATN (HITN) Beraberlik, misil, denk olma, eşitlik ![]() HATN Damat ![]() ![]() HATNE Kaynana ![]() HATR Devenin kuyruğunu kâh yukarı kaldırıp ve kâh aşağı vurması ![]() HATR Ahdini bozmak, sözünde durmamak ![]() HATR Atâ etmek, hediye vermek ![]() ![]() HATRA Nehirlerde işleyen vapurların iskandil direği ![]() HATRE Bir kere emmek ![]() HATREBE (Hatribe) Dar gelirli olmak ![]() ![]() ![]() HATREME Sütlü bulamaç ![]() HATREŞE Çekirgenin bir şeyi yerken çıkardığı ses ![]() HATRİB Daima beyhude ve mânasız konuşan ![]() HATT Sınır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATT-I BÂL f ![]() ![]() ![]() HATT-I BUTLAN İptal etmek gayesiyle bir kaydın veya künyenin üzerine çekilen çizgi ![]() HATT-I DEST f ![]() ![]() HATT-I FÂSIL Ayırıcı çizgi, fasledici çizgi ![]() HATT-I HAREKET Davranış ![]() ![]() ![]() HATT-I HÜMAYUN f ![]() ![]() ![]() HATT-I İCTİMA-İ MİYÂH Suların toplandığı hat ![]() ![]() HATT-I İSTİV f ![]() ![]() ![]() ![]() HATT-I MEVHUM Hayalî çizgi ![]() HATT-I MİSMARÎ Çivi yazısı ![]() HATT-I MUVÂSALA f ![]() ![]() ![]() ![]() HATT-I MÜDÂFAA Savunma hattı, müdafaa hattı ![]() HATT-I MÜNHANÎ f ![]() ![]() ![]() HATT-I MÜNKESİR Geo: Kırık çizgi ![]() HATT-I MÜSTAKİM f ![]() ![]() ![]() ![]() HATT-I NISF-ÜN NEHAR Meridyen ![]() ![]() HATT-I ŞAKUL Çekül doğrultusu ![]() ![]() HATT-I ŞEHRİYARÎ Tar: Padişahın yazısı manâsına gelen bir kelimedir ![]() ![]() ![]() HATT-I UFKÎ f ![]() ![]() ![]() HATT-I VÂSIT Geo: Kenarortay ![]() ![]() HATT-I ZERENDUD Altunla yazılmış celi yazılar ![]() HATT Bir şeyi yukarıdan aşağıya indirmek ![]() ![]() ![]() ![]() HATT Yolmak ![]() ![]() HATTA Harf-i atıftır, gaye bildirir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATTAB Oduncu ![]() ![]() HATTAF Kırlangıç kuşu ![]() ![]() HATTAN Sünnetçi ![]() HATTAR (Hatur) Gaddar ![]() ![]() ![]() HATTAR Süngü vuran ![]() HATTAT Çok güzel yazı yazan san´atkâr ![]() HATT-AVER Sakalları yeni çıkmaya başlayan genç ![]() HATTİYYE (C ![]() ![]() ![]() HATT-ŞİNAS f ![]() ![]() HATUN (C ![]() ![]() ![]() ![]() HÂTUN-U KIYAMET Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HATUT Yeri tırnağıyla kazıyıp çizgiler çizen vahşi sığır ![]() HATUT Tez yürüyüşlü yedek atı ![]() HATV Adım adım yürümek, adım atmak ![]() HATV Saçak bükmek ![]() HATV Rengin değişmesi ![]() ![]() ![]() HATVE (Hutve) Adım ![]() ![]() ![]() HATVE-İ TEKARRÜB Yaklaşma adımı ![]() HATVE-ENDAZ f ![]() ![]() HATVE-ENDAZÎ f ![]() ![]() HATVE-ŞÜMAR f ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#13 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAV Çuha ve buna benzer kumaşların ters yüzlerinde bulunan tüy ![]() ![]() HAVA (Hevâ) Hava ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVA-İ NESİMÎ Sabahki hava ![]() ![]() HAVA´ Hâli olmak, boş olmak ![]() ![]() HAVABAT (Bak: Havbâvât) HAVACİB Hicablar, perdeler, örtüler ![]() HAVADİS (Hâdise ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAFİ Kuş kanadında ebâhir yeleklerinden sonra olan dört kısacık yelekler ![]() HAVAFİR (Hâfir ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAGAZI t ![]() ![]() HAVAÎ (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAİC (Havâyic) İhtiyaçlar ![]() ![]() ![]() HAVAİC-İ ASLİYE Fık: Mesken ile, eve lüzumlu eşyadan ve kışlık, yazlık elbise ile lüzumlu silâhtan, âletten, kitaptan ve binek (hayvan) ile hizmetçi ve bir aylık - sahih görülen diğer bir kavle göre; bir senelik - nafakaya mahsus erzaktan ibârettir ![]() HAVAİC-İ ZARURİYYE Zaruri ihtiyaçlar ![]() ![]() HAVAİYYAT Havâi şeyler ve sözler ![]() HAVAK (HAVKA´) Geniş yer, vâsi ![]() HAVAKÎN (Hâkan ![]() ![]() ![]() HAVALE Bir işi veya bir şeyi başka birine bırakma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVALE-İ MUACCELE Huk: Havale konusunun, behemehal ödenmesi lâzım geldiği şekilde yapılan havale ![]() HAVALE-İ MÜBHEME Huk: Havale konusunun, ta´cil veya te´cili beyan olunmadan yapılan havale ![]() HAVALE-İ MÜECCELE Huk: Havale edilen şeyin vadesi geldiğinde ödenmesi şeklinde yapılan havale ![]() HAVALENAME f ![]() ![]() HAVALETEN Havale suretiyle, havale olarak ![]() HAVALİ Çevre, civar, etraf, yöre ![]() HAVAMİS-İ SÜLEYMANİYE Tar: Süleymaniye Medresesini teşkil eden medreselerden beşinin müderrisine verilen ünvan ![]() ![]() ![]() HAVAN İçinde çeşitli şeylerin dövülüp ufalandığı ağaç, mâden veya taştan yapılmış çukurca kap ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAN Arslan, esed ![]() HAVANIK (Hânkah ![]() ![]() ![]() HAVANİT (Hânut ![]() ![]() ![]() ![]() HAVARE f ![]() ![]() HAVARIK (Hârika ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVARIK-I ÂDE Fevkalâde olaylar, hârika hâdiseler ![]() HAVARİ Yardımcı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVARİC (Hâric ve Hârice ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVARİYYUN Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAS (C ![]() ![]() HAVASIB (Hâsıb ![]() ![]() ![]() HAVASIN (Hâsına ![]() ![]() ![]() HAVÂSS (Hâss - Hâssa ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVÂSS-I HÜMAYUN Tar: Osmanlı İmparatorluğunun fütuhat devirlerinde (yükselme devri) fethedilen araziden devlet hazinesine ayrılan kısım ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVÂSS-I REFİA Tar: Eyüp Kadılığı eskiden Çatalca´ya kadar uzanır ve Çatalca´da kadının bir vekili bulunurdu ![]() ![]() ![]() ![]() HAVÂSS U AVÂM İleri gelen kimseler ve halk ![]() HAVASS (Hasse ![]() ![]() ![]() ![]() HAVASS-I (HAMSE-İ) BÂTINA Kalbe bağlı beş duyğu: Hiss-i müşterek (hayâl kuvveti), müdrike (akıl), vehim (vâhime), hâfıza, mutasarrıfa (meydana getirici hayal kuvveti) ![]() HAVASS-I (HAMSE-İ) ZÂHİRE Zâhirî beş duygu: Tatmak, görmek, işitmek, koklamak, dokunup duymak ![]() HAVAŞİ (Hâşiye ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVAT Tavşancıl kanadının fısıltısı ![]() ![]() HAVATIF Göz kamaştırıcı şeyler ![]() HAVATIR Hâtıralar ![]() ![]() ![]() HAVATIR-I RABBANİYE Rabbanî telkinler ![]() ![]() HAVATIR-I ŞEYTANİYE Şeytanî vesvese ve düşünceler ![]() HAVATÎM (Hatime ![]() ![]() ![]() HAVATİM (Hâtem ![]() ![]() ![]() HAVÂTİM-İ RESMİYYE Resmî mühürler ![]() HAVATİN (Hâtun ![]() ![]() ![]() HAVAYİC (Bak: Havâic) HAVAZ Kalbde olan gam ve tasa ![]() HAVAZE (C ![]() ![]() HAVB (Hub - Havbet) Günah, ma´siyet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVB Fakir ve muhtaç olmak ![]() HAVBA´ Zât, nefs ![]() HAVBAVAT Nefsler ![]() ![]() HAVBET (Havb) Açlık, hâcet, meskenet ![]() ![]() HAVC (Havcâ´) Hâcet, ihtiyaç ![]() HAVCEB (C ![]() ![]() HAVCELE Ağzı büyük, kendisi küçük şişe ![]() HAVCEME (C ![]() ![]() HAVD Güzel ahlâk ![]() ![]() HAV´EB Basra yakınında bir mevkinin adı ![]() ![]() ![]() ![]() HAVEBE Zayıf adam ![]() HAVEL Eğrilik ![]() ![]() ![]() HAVEL Mülk ![]() ![]() HAVELÂN Dönme, dolaşma ![]() ![]() HAVELAN-ÜL HAVL Senenin geçmesi ![]() ![]() HAVEME Büyük, ulu, yüce ![]() HAVENE (Hâin ![]() ![]() ![]() HAVER f ![]() ![]() HAVER Zayıf olmak ![]() ![]() ![]() HAVER Gözün beyazının çok beyaz ve karasının da çok kara olması ![]() HAVERAN f ![]() ![]() ![]() HAVERNAK Irak´ta bulunan Numân-ı Ekber denen biri tarafından binâ edilmiş olan bir köşk ![]() HAVERVER Şey mânasına gelir bir isim ![]() HAVF Korku, korkutmak ![]() HAVF-I ÂR Utanma korkusu ![]() HAVF-I BÂRİ Allah korkusu ![]() HAVF Kavim, kabile ![]() HAVFEN Çekinerek, korkarak, havf ederek, korku ile ![]() HAVFEZAN Tarhun otu ![]() HAVFNAK f ![]() ![]() HAVF VE RECA Korku ve ümid ![]() ![]() ![]() HAVIT Deve semeri ![]() ![]() HAVİ İçine alan, ihtiva eden, kaplayan ![]() ![]() ![]() ![]() HAVÎ Çekirge ![]() HAVİL (C ![]() ![]() HAVİYE Şenliksiz olan yer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVİYE (Sukut mânasından) Cehennem´in 7 ![]() ![]() ![]() HAVİYYE Çocuk doğuran kadına loğusa yemeği yedirmek ![]() ![]() HAVİYYE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAVK "Halka" denilen yuvarlak ![]() HAVK Bâdruç otu ![]() ![]() HAVK Ev süpürmek ![]() ![]() HAVKALE (C ![]() ![]() ![]() HAVL Güç ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVL-İ HAVELÂN Zekâtın lüzumu için; bir mal üzerinden, bir sene geçmiş olması ![]() HAVLA´ Gözü şaşı olan kadın ![]() HAVLE (HAVÂL) Çok fazla döndürmek veya dönmek ![]() HAVLEKA "La havle velâ kuvvete illâ billah" demek ![]() HAVLÎ Bir yıllık ![]() HAVM Deve sürüsü ![]() ![]() HAVMANE (C ![]() ![]() HAVME Tasarruf dâiresi ![]() HAVN Hıyanet etmek, hâinlik yapmak ![]() HAVR Rücu etmek, dönmek ![]() ![]() HAVRA Yahudi mâbedi, sinagog ![]() ![]() HAVRA (Ahver´in müennesidir ![]() ![]() ![]() HAVRAN Şam diyarından bir yerin adı ![]() ![]() HAVREM Ayak ovup kir gidermekte kullanılan, kırmızı renkli delikli taş ![]() HAVREME Burun ucu ![]() HAVS Geceleyin istemek ![]() HAVS Ayrılmak ![]() ![]() HAVSA Bağır ![]() ![]() HAVSA´ Bir gözü beyaz, bir gözü siyah olan koyun ![]() HAVSA´ Karnı sarkık olan kadın ![]() HAVSAL Havuzun kenarında suyun durulduğu yer ![]() HAVSALA Zihnin bir şeyi kavrama derecesi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVSALA-SUZ f ![]() ![]() HAVSERE Araptan bir kabile ![]() HAVŞEB Köstek yeri ![]() HAVTA´ Tavşan yavrusu ![]() ![]() ![]() HAVTEK(Î) (C ![]() ![]() HAVTEL Büluğa eren oğlan ![]() ![]() HAVV (HUVV) Bal, asel ![]() HAVVA Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVVAS Hurma yaprağı satan kişi ![]() ![]() HAVVAT Bahadır, çeri, kahraman, öncü ![]() HAVYA Madenlerle yapılan kaynak işlerinde, lehimin eritilmesinde kullanılan âlet ![]() ![]() HAVYAR Balık yumurtası ![]() ![]() HAVYE Tıb: Yaranın etrafındaki kabarık etler ![]() HAVZ Suya girme ![]() ![]() ![]() HAVZ Seri sevk, yeynilik, sür´atli oluş, hızlılık ![]() HAVZ Cem´ etmek ![]() ![]() HAVZ (C ![]() ![]() HAVZ-I HAYAL Hayal havuzu ![]() HAVZ-I KEBİR Fık: Büyüklüğü 45 - 50 metre kare genişliğinde olan akmayan, durgun su bulunan havuzdur ![]() ![]() HAVZ-I KEVSER Kevser havuzu ![]() HAVZA Coğ: Açık ve düz deniz kıyısı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAVZA Bir hükümetin idaresi altında bulunan bütün ülkeler ![]() HAVZAA Kumluktan alınmış bir miktar kum ![]() HAVZAN Sarı çiçekli, güzel kokulu bir çiçek ![]() ![]() ![]() HAVZE Nâhiye ![]() ![]() HAVZERÎ Birbirinden ayrılmayı istemek ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#14 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HAY f ![]() HAYA Hicab, utanma, edeb, ar, namus ![]() ![]() HAYA Yağmur ![]() ![]() HAYADAR f ![]() ![]() HAYADİD (Haydud ![]() ![]() ![]() HAYA-HUY f ![]() ![]() ![]() HAYAL (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAYAL-İ BEŞER İnsan hayali ![]() HAYAL-İ FENER Sihirbaz feneri denilen ve resimli camları olan ve bu resimleri duvara aksettiren fenere benzer bir âlet ![]() ![]() HAYAL-İ HÂİL Korku ve dehşet veren hayal ![]() HAYAL-İ SEFİD f ![]() ![]() HAY´AL Yakasız gömlek ![]() HAYALÂT (Hayal ![]() ![]() ![]() HAYALÂT-I ÂLİYYE Yüksek ve âli hayaller ![]() HAYALEN Hayal olarak ![]() ![]() HAYALET Göze görünen hayal, karaltı ![]() HAYALÎ Hayale âit ![]() ![]() ![]() HAYALİYYUN (Hayalî ![]() ![]() ![]() HAYALİYYUN MEZHEBİ Aslı olmayan ve hayalde tasavvur edilen şeyleri, gerçek olduğunu vehm edenlerin mesleği ![]() HAYAL-PEREST f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYAL-PERESTLİK Kelâmda hakikatı rencide edecek şekilde lüzumsuz hayallere yer vermek ![]() HAYAL-PERVER f ![]() ![]() HAY´AME Yaramaz huylu, kötü mizaçlı ![]() HAYAT Dirilik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYAT-I ALİL Hasta ömür, hastalıklı hayat ![]() HAYAT-I ASKERİYYE Askerlik hayatı ![]() HAYAT-I HUSUSİYYE Hususi hayat, özel hayat ![]() ![]() HAYAT-I İNSANÎ İnsana ait hayat ![]() HAYAT-I TAKDİRİYYE Huk: Ana rahminde bulunan çocuğun hayatı ![]() HAYAT Kasaba ve köy evlerinde üstü kapalı, bir, iki veya üç tarafı açık sofa ![]() ![]() HAYAT-BAHŞ f ![]() ![]() HAYAT-ENGİZ f ![]() ![]() HAYAT-FEZA (EFZA) f ![]() ![]() HAYATÎ Hayata ve yaşamağa ait ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYATİYET Canlılık ![]() ![]() HAYATİYYUN Biyoloji âlimleri ![]() HAYAVİYE Hayatla alâkalı âza ![]() HAYBER Arap Yarımadasında Hicaz bölgesinin doğu sınırında ve Medine-i Münevvere´nin 170 km ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYBET Mahrumiyyet ![]() ![]() ![]() HAYBET-ZEDE f ![]() ![]() HAYD (C ![]() ![]() HAYDA´ Sıcak günlerde uzaktan görenin su sandığı serap ![]() HAYDAR Yiğit, cesur, kahraman ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYDAR-I KERRÂR Hz ![]() ![]() ![]() HAYDARANE f ![]() ![]() ![]() ![]() HAYDARÎ Kahramanlık, cesurluk, yiğitlik ![]() ![]() ![]() HAYDARİYYE Hırkanın altına giyilen kısa ve kolsuz elbise ![]() HAYDE Meyletmek, yönelmek, eğilmek ![]() ![]() HAYDEB Ulu ve yüce yol ![]() HAYDO (Kürdçede ism-i tasgirdir) Haydar demektir ![]() HAYDUD (Haydut) Yol kesici ![]() ![]() ![]() HAYE f ![]() ![]() ![]() HAYED Gölgesinden ürken eşek ![]() HAYENDE f ![]() ![]() HAYESAN Doğru yoldan dönmek, udul etmek ![]() ![]() HAYEVAN (Bak: Hayvan) HAYEVÎ Canlı ![]() HAYF (Hayfâ) Emansızlık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYF Gözün birisi birine muhalif olmak ![]() HAYFANE (C: Hayfân) Alacalı çekirge ![]() ![]() HAYFES Kısa adam ![]() HAYHAY t ![]() ![]() HAYIFLANMAK Acınmak, üzülmek ![]() ![]() HAYIR Hayrette kalan, mütehayyir ![]() ![]() ![]() HAYIRSEVER İyilik ve yardım etmesini seven ![]() HAYİA Şiddetli ses ![]() HAYİC Âşık, hayran ![]() ![]() HAYİDE f ![]() ![]() ![]() HAYİDE-GÛ f ![]() ![]() ![]() HAYİH Lâzım olduğu halde mevcud olmayan nesne ![]() HAYİL Kısır olan hayvan ![]() ![]() ![]() HAYİM Suyu, tahmin ettiği yerlerde arayıp bulamamak ![]() ![]() HAYİR Mütehayyir kimse ![]() ![]() HAYİŞ Sık bitmiş olan hurma ağaçları ![]() HAYİZE Aybaşısı olan kadın ![]() HAYK Kaplamak ![]() HAYK Sallanmak ![]() ![]() ![]() HAYKAN Büyük ve kalın olan ![]() ![]() ![]() HAYKATAN Türraç kuşunun erkeği ![]() HAYL At ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYL-İ ADÜV Düşman sürüsü, düşman güruhu ![]() HAYL Kuvvet ![]() ![]() HAYLA´ Cin taifesinden bir nesne ![]() ![]() ![]() HAYLE Keçi sürüsü ![]() HAYLE Zannetmek, sanmak ![]() HAYLİ f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYLULET Kibir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYLULET Yolu kapamak ![]() ![]() ![]() HAYLULET-İ ARZ Ay tutulması ![]() ![]() HAYM Yaramazlık yapmak ![]() HAYMANA Başıboş hayvanları haylayıp salıverdikleri çayırlık yer ![]() ![]() HAYME Çadır ![]() HAYME-İ KEBUD Mavi çadır ![]() ![]() HAYME-GÂH (Haymegeh) f ![]() ![]() HAYME-NİŞİN Çadırda oturan ![]() ![]() HAYMÎ Çadır biçiminde olan ![]() HAYMUME Korkaklık, cübün ![]() HAYN Helâk olmak ![]() HAYNUNET Yakın olmak, yaklaşmak ![]() HAYR Meşru iş ![]() ![]() ![]() ![]() HAYR-UL BERİYYE Halkın hayırlısı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYR-UL BEŞER İnsanların en hayırlısı olan Hz ![]() ![]() ![]() ![]() HAYR-UL ENAM (Bak: Hayr-ül Vera) HAYR-UL FÂSİLÎN Âdil olanların, hâkimlerin en hayırlısı ![]() HAYR-UL HALEF Hayırlı evlâd ![]() ![]() HAYR-İ MUKAYYED Bir kimseye hayırlı olduğu halde, diğer bir kimseye göre zararlı ve şer olan şey ![]() HAYR-UL UMUR İşlerin en hayırlısı ![]() HAYR-UL VERA (Hayr-ül Enam) Halkın hayırlısı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYR Sakınmak ![]() ![]() HAYRAN Takdirkârlığından dolayı şaşa kalmış ![]() ![]() ![]() HAYRAT (Hayr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYRE (C ![]() ![]() ![]() HAYR-ENDİŞ f ![]() ![]() HAYRET Hiçbir cihete teveccüh edemeyip kalmak ![]() ![]() ![]() HAYRET-İ SIRFE Tam bir şaşkınlık ![]() HAYRET-BAHŞ f ![]() ![]() HAYRET-BAHŞÂ f ![]() ![]() HAYRET-ENGİZ f ![]() ![]() ![]() HAYRET-FEZÂ f ![]() ![]() HAYRET-NÜMÂ f ![]() ![]() HAYRET-ZEDE f ![]() ![]() HAYR-HAH f ![]() ![]() ![]() ![]() HAYR-HAHÎ f ![]() ![]() HAYRİ (Hayriye) Hayra âit ![]() ![]() HAYRİYET Hayırlılık ![]() ![]() HAYS Saygı, hürmet, itibar ![]() ![]() ![]() HAYS Darlık ![]() ![]() HAYS Hayvan leşinin kokması ![]() ![]() ![]() ![]() HAYS Az, kalil ![]() HAYS Karıştırmak, halt ![]() HAYSAL Patlıcan ![]() HAYSE Hurmayı yağla ve keşle karıştırmak ![]() HAYSE-BEYSE İleri gidip geri gelmek, bir halde durmak ![]() ![]() ![]() HAYSEFUCE Gemi dümeni ![]() HAYSİYET İtibar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYSİYET-ŞİKEN f ![]() ![]() HAYSÜ İtibariyle, bakımından ![]() HAYSÜ LÂYEŞ´UR Hissedilmeksizin ![]() ![]() HAYŞ Nefret etmek ![]() HAYŞE (C ![]() ![]() HAYŞUM Geniz (burun) kovuğu ![]() ![]() ![]() HAYŞUMÎ Genizden gelen ![]() HAYT İp ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYT-UL EBYAZ Fecir zuhurunda ufukta ip şeklinde görülen beyazlık ![]() HAYT-UL ESVED Güneş battıktan sonra ufakta görülen siyahlık ![]() HAYT-I NURANÎ Nurlu bağlantı ![]() ![]() HAYTA Serseri, serkeş kimse ![]() ![]() ![]() ![]() HAYTA şefkat ![]() HAYTA´ Deve kuşlarının uzun boyunlu olanı ![]() HAYTA Kazık ![]() HAYTEL Kedi ![]() HAYTEUR Bir vaziyette durmayan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYTÎ Tel şeklinde olan ![]() HAYU f ![]() ![]() HAYUNET Vakit yaklaşma ![]() HAYVAN Canlı şey, insanla beraber her canlı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYVAN-I BERRÎ Karada yaşayan hayvan ![]() HAYVAN-I NÂTIK Konuşan hayvan ![]() HAYVANAT (Hayvan ![]() ![]() ![]() HAYVANAT-I BAHRİYYE Deniz hayvanları, denizde yaşayan hayvanlar ![]() HAYVANAT-I BERRİYYE Kara hayvanları, karada yaşıyan hayvanlar ![]() HAYVANAT-I EHLİYYE İnsanlara alışık olan hayvanlar, evcil hayvanlar ![]() HAYVANAT-I VAHŞİYYE Vahşi hayvanlar, yabani hayvanlar ![]() HAYVANÎ Hayvana, diriye âit ve ona müteallik ![]() HAYVANİYYET Hayvanlık, canlılık, zihayat olmak ![]() ![]() HAYY Diri, canlı, sağ ![]() ![]() HAYY-ÜL KAYYUM Varlığı, diriliği her an için olup, gökleri, yerleri her an için tutan, daimî her şeye her hususta iktidarı yeten Allah (C ![]() ![]() HAYY-I MEYYİT Ölü halinde canlı ![]() ![]() HAYYÂKALLAH Allah seni yaşatsın ![]() ![]() HAYYAL (Hayl ![]() ![]() HAYYAL Dalavereci, hileci, hilekâr ![]() HAYYALE Fikir sahipleri ![]() HAYYAM Çadırcı ![]() HAYYAT Terzi ![]() ![]() HAYYAT-I MÂHİR Usta terzi ![]() ![]() HAYYAT (Hayye ![]() ![]() ![]() HAYYATÎN (Hayyat ![]() ![]() ![]() HAYYE Gel ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYYE (C ![]() ![]() HAYYE-ALEL-FELAH Felaha gelin ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYYEHELE Acele et (mânasınadır) ![]() HAYYEN Diri olarak ![]() ![]() HAYYEN MEYYİTEN Ölü ve diri olarak ![]() HAYYİR (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAYYİZ Yer ![]() ![]() ![]() ![]() HAYYUT Erkek yılan ![]() HAYZ (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAYZA Tıb: Kolera denilen hastalık ![]() HAYZERAN Halk dilinde hezâren denilen bir cins sıcak iklim kamışı ki, sandalye vs ![]() ![]() HAYZERANE Gemi durak yeri, iskele, liman ![]() HAYZERÎ (HAYZELÎ) Dura dura yürümek ![]() HAYZEYUN Yaşlı, acûz, ihtiyar ![]() HAYZUM (C ![]() ![]() HAZ´ Muhalefet etmek ![]() ![]() HAZA Bu ![]() ![]() ![]() ![]() HAZA´ Asmacık denilen otun tohumu ![]() ![]() HAZA´ Kesme, yarma, ameliyat ![]() HAZAB Odun ![]() ![]() HAZABÎ (Hizbâ ![]() ![]() ![]() HAZAD Yaş ağaçtan kesilmiş budak ve diken ![]() HAZAFİR (Hizfâr - Hazfur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZAİN (Hazine ![]() ![]() ![]() HAZAİN-İ MEDFUNE Gömülü hazineler ![]() HAZAİR (Hazire ![]() ![]() ![]() ![]() HAZAKAT İhtisas ![]() ![]() ![]() ![]() HAZAL Selem ağacının kökünden çıkan bir nesne ki, suda ıslatıp yerler ![]() HAZALAN (Bak: Hizlân) HAZAM Sür´atle yürümek, hızla yürümek ![]() HAZAMA´ Kulağı enine yarılmış keçi ![]() HAZAMİ Güzel kokulu bir ot ![]() HAZAN Güz ![]() ![]() ![]() HAZANDİDE f ![]() ![]() HAZANE Mc: Gönül, kalb, yürek ![]() HAZANGÂH f ![]() ![]() ![]() ![]() HAZANÎ f ![]() ![]() HAZANİSTAN f ![]() ![]() HAZANLİKA f ![]() ![]() ![]() HAZANNÜMA f ![]() ![]() ![]() HAZANRESİDE f ![]() ![]() HAZAR Bir şeyi bir kimseye vermeyip men ve hacr etmek ![]() HAZAR Tahta ve kereste kesmeğe mahsus su ile işler büyük bıçkı ![]() HAZAR Sulh zamanı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZAR VE SEFER Barış ve muharebe zamanı ![]() ![]() HAZARET (Bak: Hadâret) HAZARÎ Köyde ve kasabalarda yaşayanların yaşayış şekli ve tarzlarına ait ![]() ![]() ![]() ![]() HAZAZ Yosun ![]() HAZAZE Tıb: Bulaşıcı, müzmin bir cilt hastalığı olup sonradan bağırsaklara geçerse öldürücü olur ![]() HAZB Hayvanın memesi şişip emziğinin deliklerinin dar olması ![]() ![]() HAZB Boyamak ![]() HAZB Yetişmek ![]() HAZBAZ Sinek ![]() ![]() HAZD Ağaçtan diken koparmak ![]() ![]() ![]() HAZEF Çamurdan yapılmış olup ateşte pişirilen şeyler ![]() ![]() HAZEF Eski yazıda hepsi noktasız harflerden müteşekkil olarak yazılan şiirler ve nesirler ![]() ![]() HAZEFE (C ![]() ![]() HAZEFÎ Çanak çömlek ile alâkalı ![]() HAZEFİYYE Çanak çömlek gibi topraktan yapılan şeyler ve bunları yapma san´atı ![]() HAZEF-PARE f ![]() ![]() HAZEF-RÎZE f ![]() ![]() HAZEL Gayret ![]() ![]() HAZEL Göz kapaklarında olan kabarcıklar ![]() HAZELAN Kızgın kimsenin yürümesi ![]() HAZELAT (Hazele ![]() ![]() ![]() HAZELE (Hâzil ![]() ![]() ![]() HAZEM Göğüs kemiği ![]() ![]() HAZEM Dizme, sıralama ![]() ![]() HAZEME Kısa boylu kadın ![]() HAZEME (C ![]() ![]() HAZEN (Hüzn) Keder ![]() ![]() ![]() HAZEN f ![]() ![]() HAZEN (C: Hızân) Etin kokması ![]() ![]() ![]() HAZER Çekinme ![]() ![]() ![]() HAZER Vahşi hayvanların yediği et ![]() HAZER Gözün dar ve küçük olması ![]() ![]() ![]() HAZERAT (Hazret ![]() ![]() HAZEVAN Eti birbiri üstüne yığılıp cem´olmuş olan etli nesne ![]() HAZEVVER Kısa boylu kimse ![]() HAZF Aradan çıkarma, çıkarılma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZF Parmağıyla taş atma ![]() HAZHAZ Seri, sür´atli, hızlı ![]() HAZHAZ Kavi, sağlam ![]() HAZHAZ Sütü çoğaltır nesne ![]() ![]() HAZHAZA Sallama, el ile harekete getirme ![]() HÂZI´ (Huzu ![]() ![]() HÂZIÂNE Mütevâzi olarak, alçak gönüllülükle ![]() HÂZIK Mehâretli, işinin ehli, mütehassıs ![]() HÂZIK-I MÜTEDEYYİN Dindar ve iyi mütehassıs ![]() ![]() HAZIK Süngü demiri ![]() HAZIK (C: Havâzik) Mesti dar olan ![]() ![]() HAZIKANE Mâhirâne, mâhir ve usta olan bir kimseye yakışacak şekil ve surette ![]() HAZIKIYYET Mâhirlik, ehillik, ustalık, hâzıklık ![]() HAZIM Hazmettirici, sindirici ![]() HAZIM Kesici, kesen ![]() HÂZIM İhtiyatlı, akıllı, işinde gözü açık olan ![]() HÂZIMÂNE İhtiyatlı davranan adama yakışır şekilde ![]() HAZIMLI Mc: Tahammüllü, müsamahalı, tolerans sahibi ![]() HAZINA Emzirici, emziren ![]() ![]() HAZIR Huzurda olan, göz önünde olan ![]() ![]() ![]() ![]() HAZIR Hazer eden ![]() ![]() HAZIRA şehirli, medeni ![]() ![]() HAZIRBAHŞ f ![]() ![]() ![]() HAZIR Bİ-L-MECLİS Mecliste hazır olan adam ![]() HAZIRCEVAP Her söze derhal ve düşünmeden münasib cevap veren kimse ![]() HAZİRÎN (Hâzır ![]() ![]() ![]() HAZIRLÖP Kabuğu içinde suda pişip katılaşmış yumurta ![]() ![]() HAZIRÛN Meydanda olanlar, gözönünde olanlar ![]() ![]() HAZIR U NAZIR Her yerde hazır olup, bilen ve gören, yardım eden veya herkese lâyık cezasını veren Allah (C ![]() ![]() HAZÎ Kâhin, keşiş, papaz ![]() HAZÎ Sarkıklık ![]() HAZÎ Ateş yakmak ![]() HAZÎK Kesilmiş olan ![]() HAZİL Yüzsüz, alçak, âdi, dönek, kalleş ![]() HAZİLE Kenarlarında kirpik bulunmayan kırmızımsı gözkapağı ![]() HAZİM Basiretli, tedbirli ![]() ![]() ![]() HAZÎM Sarhoş ![]() ![]() HAZİM Sür´atle kesen ![]() ![]() ![]() HAZÎM Keskin kılıç ![]() HAZİMANE f ![]() ![]() HAZÎN Hüzünlü ![]() ![]() ![]() HAZİN (Hızane ![]() ![]() ![]() HAZİNE Define ![]() ![]() HAZİNE-İ ÂMİRE Tar: Para işlerini yönetmek üzere kurulmuş olan müesseselerden birinin adı ![]() ![]() ![]() HAZİNE-İ DEVLET Devlet hazinesi ![]() ![]() HAZİNE-İ EMİRİYE Maliye dairesi ![]() HAZİNE-İ EVRAK Evrak hazinesi ![]() ![]() HAZİNE-İ HÂSSA Osmanlı İmparatorluğu zamanında devlet bütçesinden padişaha maaş sağlayan ve saraya ait gelirlerin toplandığı malî bir müessese ![]() HAZİNE-İ HÜMAYUN Hazine-i Hümayun´da bulunan savaş eşyasından bir kısmının manevî değeri büyüktü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZİNE-İ MİLLET Millet hazinesi ![]() ![]() HAZİNE-İ TECEDDÜD Yenilik hazinesi ![]() ![]() HAZİNEDAR f ![]() ![]() HAZİNEDARÎ f ![]() ![]() HAZİNE KETHUDASI Tar: Yavuz Sultan Selim Han zamanında kurulan hazine kethudâlığı, saraya girip çıkan demirbaş eşyanın korunup saklanmasıyla mes´ul idi ![]() ![]() HAZİNE-MÂNDE f ![]() ![]() HAZÎR Su sesi, su şırıltısı ![]() HAZİR Korkan, korkak, HAZİR Takdir eden ![]() ![]() HAZÎRE Etrafında duvar veya çit bulunan ağıl, bahçe ![]() ![]() HAZÎRET-ÜL KUDS Cennet bahçesi ![]() ![]() HAZÎRE Az cemaat ![]() ![]() ![]() HAZÎRE Eti ufak ufak doğrayıp, çok su ile çömlek içinde pişirip erimeye yakın olduğu anda üzerine un koyup karıştırarak yapılan yemek ![]() ![]() HAZİYY Mertebeli, değerli kişi ![]() ![]() HAZÎZ Bahtiyar ![]() ![]() ![]() ![]() HAZİZ (Bak: Hadıyd) HAZK Hapsetme ![]() ![]() ![]() HAZK Nişan vurmak ![]() ![]() HAZK Bağlamak ![]() HAZKA Mahâret, ustalık, mâhirlik ![]() HAZL Badruç adı verilen ot ![]() HAZL Kat´etmek, kesmek ![]() HAZL Terk etmek ![]() ![]() HAZM Midedeki yenen şeyleri eritmek, sindirmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZM-I NEFS f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZM Cem´etmek, toplamak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZM Kat etmek, kesmek ![]() ![]() ![]() HAZN Sağlam yer ![]() ![]() ![]() HAZNE Hazine ![]() ![]() HAZR Bir şeyi takdir ve tahmin etmek, nazar ile tahmin etmek ![]() ![]() HAZRA´ Küçük ve dar gözlü kadın ![]() HAZREC Sert rüzgâr ![]() ![]() HAZREKA Darlık ![]() HAZRET (Huzur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZRET-İ RİSALET Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZREVAT (Hadravat, Hadrâ) Yeşillik ![]() ![]() ![]() HAZUF Sür´atle yürüdüğünden ayağı altından taşlar atılan eşek ![]() HAZUL Kimsesiz ![]() ![]() HAZUME Sığır, bakar ![]() HAZUN Yaramaz huylu kimse ![]() HAZUR (Hazer ![]() ![]() HAZV Sarkık olmak ![]() HAZV Kat´etmek, kesmek ![]() ![]() HAZVA´ Sarkık kulaklı eşek ![]() HAZVE (C: Hazavât-Hızâ) Küçük ok ![]() HAZY Kat´etmek, kesmek ![]() HAZY Birbiri üzerine yığılıp toplanmak ![]() HAZZ Sevinç duyma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZZ Kesme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HAZZ Hafif gövdeli ![]() ![]() HAZZ (C ![]() ![]() ![]() ![]() HAZZ Kandırmak ![]() HAZZ Yün ![]() HAZZA´ Nâlin yapıcı, nalcı ![]() HAZZAF Çanak çömlek yapan veya satan ![]() HAZZAL Ehline ve ailesine sarfedecek birşey bulamayan fakir ![]() HAZZETMEK Hoşlanmak, zevk ve lezzet almak ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat H Harfi |
![]() |
![]() |
#15 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat H HarfiH Harfi HEB (Vehb ![]() HEBA İnce toz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEBAEN MENSURA Boşuna olarak ![]() ![]() HEBAL Avcı, sayyad ![]() HEBB Uykudan uyanmak ![]() ![]() HEBBAR Çok fazla kılı olan sırtlan veya maymun ![]() HEBBE Vak´a ![]() ![]() HEBBİHÎ Sallana sallana yürüyen kişi ![]() HEBBUR Ufak inci ![]() HEBC Vurmak ![]() ![]() HEBEC Devenin memesinde olan verem ![]() HEBENKA Ayak parmaklarını dikip ökçesi üzerine oturmak ![]() HEBENNEKA Ahmaklığı darb-ı mesel olmuş bir kimsedir ![]() ![]() HEBETA Çukur yer ![]() HEBH Sallanmak ![]() HEBHAB Serap ![]() HEBHEBE Dâvet ![]() HEBHEBÎ Çoban ![]() ![]() HEBÎB Rüzgâr, yel ![]() HEBİD Hanzal otu tohumu ![]() HEBİHA Yürürken sallanan kadın ![]() HEBİR Çukur yer ![]() HEBİT Zayıf, ince deve ![]() HEBİT Korkak kimse ![]() HEBL Ölüm, mevt ![]() ![]() HEB-LENÂ Bize lutfet ![]() ![]() HEBR (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEBRA Şişman kadın ![]() HEBRAKÎ Demirci ![]() ![]() HEBRE (C ![]() ![]() HEBREME Obur ![]() ![]() ![]() HEBS Şâdlık, sürür, neşe, neşat ![]() ![]() HEBS Hareket ![]() HEBŞ Cem´etmek, toplamak ![]() ![]() HEBT (Hübut) İniş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEBT Birbiri ardınca vurmak ![]() HEBUL Yavrusu kalmayan deve ![]() HEBUT İniş yer ![]() HEBV Ateşin sönmesi ![]() HEBVE Toz ![]() ![]() HEBY (HEBYE) Küçük câriye ![]() HEBZ Sür´at yapmak, hız yapmak ![]() HECA (Hece) Dilin ve ağzın bir hareketi ile çıkan bir veya birkaç harf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HECACE (C ![]() ![]() HECAGÛ f ![]() ![]() ![]() HECCAV Çok hicveden ![]() ![]() HECE (Hecâ) Bir defada söylenebilen, bir veya birkaç harfden meydana gelen sözcük ![]() ![]() HECEF Yaşlı devekuşu ![]() ![]() HECEMAT Hamleler, taarruzlar, hücumlar ![]() HECENNA´ Uzun ve şişman gövdeli kimse ![]() ![]() ![]() HECES Gönüle düşen hatıralar ![]() HECE VEZNİ Türklerin eskiden kullandıkları nazım âhengi ölçüsüdür ki, buna "parmak hesabı" da denir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HECHECE Çağırmak ![]() HECİ´ Yer yarığı ![]() ![]() HECİL İki dağ arasındaki çukurca kısım ![]() ![]() HECİME Tulukta biriktirilip ekşitildikten sonra içilen ve köremez denilen süt ![]() ![]() HECİN Pek hızlı yürüyen bir cins deve ![]() ![]() HECİR Yaz mevsiminde öğle vaktindeki sıcaklık ![]() ![]() ![]() HECL İki dağ arasındaki çukur ve düz yer ![]() ![]() HECM Hamle etmek ![]() ![]() ![]() HECME şiddet, sertlik ![]() HECMET-ÜŞ-ŞİTÂ Kışın şiddeti ![]() ![]() HECMEC Koç ![]() HECR Ayrılık, firak ![]() ![]() ![]() ![]() HECR-İ CEMİL Kalben ve fikren onlardan uzak durup fiillerinde onlara uymamakla beraber, kötülüklerine karşılık vermeğe kalkışmayıp müsamaha, idare ve güzel ahlâk ile hüsn-i muhalefet etmek ![]() ![]() ![]() HECS Gönüle düşen hâtıralar ![]() HECV (Hicv) Medh ü senânın zıddı ![]() ![]() ![]() HEDA Sakin olmak ![]() HEDAD Yemen´de bir kabile ![]() HEDAHÎD (Hüdhüd ![]() ![]() ![]() HEDAYA (Hediye ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEDB Meyve toplamak ![]() ![]() HEDBE Ufak tesbih böceği ![]() HEDCAN Yavaş yürüyüş ![]() HEDD Binayı gürültüyle yıkıp göçürmek ![]() ![]() ![]() HEDDAM Çok keskin kılıç ![]() HEDDE Duvarın yıkılmasından çıkan gürültü ![]() HEDEB Ensiz, uzun ve ince yaprak ![]() ![]() HEDEF Nişan noktası ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEDEF-İ ÂMÂL Gaye-i hayâl ![]() ![]() HEDEL Devenin dudağının sarkık olması ![]() ![]() HEDEM Binadan yıkılan taş ve kerpiç ![]() HEDER Boşa gitme ![]() ![]() ![]() HEDHED Suâl etmek, sormak ![]() ![]() ![]() HEDHEDE Bağırma, ötme ![]() ![]() HEDÎ (C ![]() ![]() ![]() HEDÎL Erkek güvercin ![]() ![]() HEDÎR Güvercin kuşlarının ötmesi ![]() ![]() HEDİYE Parasız verilen, bağışlanan şey ![]() ![]() HEDİYE-İ DENDÂN Diş kirası ![]() HEDİYETEN Armağan olarak, hediye olarak ![]() HEDİYY (Hediye ![]() ![]() ![]() HEDK Kırmak ![]() HEDLAK Dudakları sarkık olan ![]() HEDM Yıkmak, harab etmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HEDM (HİDM) (C ![]() ![]() HEDMELE (C ![]() ![]() HEDN Vakar, ciddiyet ![]() HEDNE Sükun, sessizlik, durgunluk ![]() HEDR Galeyan etmek ![]() ![]() ![]() HEDS Sürmek ![]() ![]() ![]() HEDUC Eserken gümleyen rüzgâr ![]() HEDY Cenab-ı Hakk´ın rızası için veya ihramda iken yapılması yasak olan herhangi bir fiili işlemekten dolayı kusurunu affettirmek ricasiyle, keffaret olarak Harem-i Şerif´e götürülen veya kendisi veya parası gönderilen kurban ![]() HEFAF Hafif berrak nesne ![]() HEFAFE Parlamak ![]() HEFEVAT (Hefve ![]() ![]() ![]() ![]() HEFFAT Ahmak ![]() HEFHAF Yeynicek, hafif mizaçlı kimse ![]() HEFHEFE İnce belli olmak ![]() HEFÎF Sür´atli seyir ![]() HEFT Hafiflik sebebiyle uçup dağılmak ![]() ![]() ![]() HEFT f ![]() ![]() HEFTÂD f ![]() ![]() HEFT-AHTER f ![]() ![]() ![]() HEFTAN Zırhın altına giyilen pamuklu elbise ![]() ![]() ![]() ![]() HEFT-ASMAN Yedi kat gök ![]() HEFT-DANE Aşure adı verilen bir cins tatlıyı yapmakta kullanılan yedi çeşit tahıl ![]() HEFT-DERYA Yedi deniz ![]() ![]() HEFTE Yedi günlük müddet olan hafta ![]() HEFT-ELVAN Yedi renk ![]() ![]() HEFT-ENDAM Vücudumuzda yedi organ ![]() HEFT-GÂNE f ![]() ![]() ![]() HEFT-HUN f ![]() ![]() HEFT-KALEM Yedi çeşit yazı ![]() ![]() HEFT-KÂR f ![]() ![]() HEFT-MERD f ![]() ![]() HEFT-RENG f ![]() ![]() HEFTÜM f ![]() ![]() HEFV Açlık ![]() HEFVAN Yanılma, yanlışlık ![]() ![]() ![]() HEFVE (C ![]() ![]() ![]() ![]() HEGEMONYA yun ![]() ![]() ![]() HEHCA´ Kerim, cömert kimse ![]() HE´HE´ Deveyi yulafa çağırmak ![]() ![]() HE´HEE Deveyi yulafına çağırıp hey hey demek ![]() HEJDEH f ![]() ![]() HEK´A Menazil-i Kamer´den bir yıldız ![]() ![]() HEKHEKA Az birşey verme ![]() ![]() HEKİM (Bak: Hakîm) HEKİR Taaccüp eden, şaşıran ![]() HEKK şiddetli yağmur ![]() ![]() HEKM Halka şerle taarruz etmek ![]() HEKR Taaccüp etmek, şaşırmak ![]() HEKTAR Fr ![]() ![]() HEKTOMETRE Fr ![]() ![]() HEKUR Uzun, tavil ![]() HEL Arapçada soru cümlesinin başına gelen bir harf olup; $ em bel kad edatları yerinde ve ceza mânasına emri ve bazan isbat, bazan da nehiy için kullanılır ![]() HEL´ (HİL´) Oğlak ![]() HELA´ Korku ![]() ![]() ![]() HELAHİL (Hülhül ![]() ![]() ![]() ![]() HELAHİL-RİZ f ![]() ![]() HELAK Yıkılma, bitme, mahvolma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HELAKET Yıkılma ![]() ![]() ![]() HELAL Allah´ın müsaade ettiği şey ![]() ![]() ![]() ![]() HELALÎ Bürüncük ve pamuk karışımından yapılan bir cins yeli bez ![]() ![]() ![]() HELALLI Zevce, karı, menkuha ![]() ![]() HELAL-ZADE Helâl doğmuş, meşru ve nikâhlı ana-babadan dünyaya gelmiş çocuk ![]() ![]() ![]() HELC İtimat etmeyecek söz söylemek ![]() HE´LE (HÂLE) (C ![]() ![]() HELECAN (Bak: Halecan) HELEK İki dağın arası ![]() HELEKE Helâk ![]() ![]() HELEL Örümcek ağı ![]() ![]() ![]() HELESAYA ÇIKMAK Eskiden ramazanlarda iftardan sonra para toplamak için çocuklar tarafından teşkil edilen çalgılı heyetlere katılanlar tarafından nakarat makamında söylenen bir tabirdir ![]() ![]() HELEZON Saat zenbereği gibi gittikçe daralan daire şekli ![]() ![]() HELEZONÎ Helezon şeklinde olan ![]() ![]() HELHEL Seyrek, ince, dakik şey ![]() ![]() HELHELE Okuyucunun tesirli nağmeyi tekrar etmesi ![]() ![]() ![]() ![]() HELÎCE Saçaklı seccade ![]() HELİKOPTER Fr ![]() ![]() HELÎLE Tıb: Tohumları tıbda müshil olarak kullanılan bir bitki ![]() HELÎME Buğday ve pirinç gibi bazı hububatın kaynamasıyla hâsıl olan koyu ve yapışkanlı su ![]() HELKAM Yaşlı kadın, acuze ![]() HELKES Alçak adam ![]() HELLAB (HELLÂBE) Yağmurlu soğuk rüzgâr ![]() HELLE (C ![]() ![]() HELLÜM Beri gel (mânasına gelir ![]() HEL MİN MEZİD Daha yok mu Daha olmayacak mı mânâlarında kullanılır ![]() HELS Cemaat, topluluk ![]() HELS Çok hayır ![]() ![]() HELSAS Cemaat, topluluk ![]() HELTAT Cemaat, topluluk ![]() HELTÎ Bir ot cinsi ![]() HELU´ Sabrı az, hırsı çok olan ![]() ![]() HELUK Helâk olucu, helâk olan ![]() ![]() ![]() HELÜMM "Tez getir" mânasına gelir ![]() HELÜMME CERRA (Helümme cerren) "Var kıyas eyle ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HELVA´ Hızlı yürüyüşlü davar ![]() HELVA-GER f ![]() ![]() HELVA-HANE f ![]() ![]() ![]() HELVA SOHBETLERİ Eskiden kış mevsiminin başlıca eğlencelerinden biriydi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() HELVAYÎ Helva satan ![]() ![]() HELYOSTAT Yansıyan güneş ışınlarını, belli bir doğrultuya yöneltmeğe ve bu doğrultuda tutmaya yarayan bir ayna ile bir ayar sisteminden meydana gelen tertibat ![]() HELYOTERAPİ Fr ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|