Döngel Aşk

eğilip eğilip topladım
denizime attığın taşları
eteğime

içinde bir midye
bir de midyeye göz kırpan balık vardı
gülümsedi yüzüme

düzmece aşklar getirdi dalgalar
yaydı kıyılarımakaç kum tanesiydin ey yar!
ben elledikçe döndün kendine

gözlerim tanımaz ellerimiellerin gezinir gözlerimde
tenim dersen serili kaldı, gecede bıraktığın yerde
yılan oldu üzerine düşürdüğün saç tellerikıvrıldı,kıvrıldı
of aman!boğdu aşkı, beni de!

sus!sus ki, konuşsun Ay
döngel bir aşkın masalını anlatsın bize
gülsün sonra
derinleşsin yüzündeki gamze
ister öp
ister su serp gözlerinden, gözlerine

oysa
gözyaşı yoktur
aşkın tarifinde