Bir Kere Daha Yanılmış,Yüreği Sahipsizce...

Boynu bükük belli ki yüreğimin

Bir kere daha yanılmış yüreği sahipsizce Belli ki ağzı dili yanmış bir kere

Bir kere daha sevmiş delice

Ve

Bir kere daha yanılmış yüreği sahipsizce


Niye kör oldu diye soramaz hale geldi yüreğim bedenime

Dili hükmetmez oldu geleceğin perdesinde

Ya yarına kandı yandı

Ya bugünü yarın sanıp ölesiye YANDI !

Sıcağı vurmaz oldu gecelerin yüzüne

Aldırmamak gerekti YÜREĞİM

Ağlamamakta gerekti


Arkasından yas tutulası zamanlar geçti gitti bir kere

Ya SEN ne oldun yüreğim ?

Sen kiminle yandın ?

Ya da sen kime böylesine bağlı kaldın ?


Hep ağladın aslında

İçten içe sarsıldı bedenin

Yaz günün en yakıcı zamanlarında SENİN YÜREĞİN buz tuttu keskinden bir yarayla

Sen onuda sevda sanıp aldandın

Sen onuda yakmaz dedin BUZa bağlandın



Neyse YÜREĞİM ;

Yandı dilimin ucundaki sözcükler

Bu kız yine kendi köşesinde ölümü bekler

Belki ´ Seven birgün SENİde SENİNLE SEVER !´




-Karışan bir ruhun saçmalama evresindeki kötü karalaması