![]() |
Bir Kere Daha Yanılmış,Yüreği Sahipsizce...
Boynu bükük belli ki yüreğimin
Bir kere daha yanılmış yüreği sahipsizce .. Belli ki ağzı dili yanmış bir kere Bir kere daha sevmiş delice Ve Bir kere daha yanılmış yüreği sahipsizce .. Niye kör oldu diye soramaz hale geldi yüreğim bedenime Dili hükmetmez oldu geleceğin perdesinde Ya yarına kandı yandı Ya bugünü yarın sanıp ölesiye YANDI ! Sıcağı vurmaz oldu gecelerin yüzüne Aldırmamak gerekti YÜREĞİM Ağlamamakta gerekti ... Arkasından yas tutulası zamanlar geçti gitti bir kere Ya SEN ne oldun yüreğim ? Sen kiminle yandın ? Ya da sen kime böylesine bağlı kaldın ? Hep ağladın aslında . İçten içe sarsıldı bedenin Yaz günün en yakıcı zamanlarında SENİN YÜREĞİN buz tuttu keskinden bir yarayla. Sen onuda sevda sanıp aldandın Sen onuda yakmaz dedin BUZa bağlandın. Neyse YÜREĞİM ; Yandı dilimin ucundaki sözcükler Bu kız yine kendi köşesinde ölümü bekler Belki ´ Seven birgün SENİde SENİNLE SEVER !´. -Karışan bir ruhun saçmalama evresindeki kötü karalaması. ... .. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.