Mevlâna'dan Altın Öğütler

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

MEVLÂNA'DAN ALTIN ÖĞÜTLER

*Edeb bir tac imiş nur-i hûdadan, giy başına emin ol her belâdan

*Zümrüd-ü Anka bilir ancak güzelim Kaf Dağı'nı

*Hamdım, piştim, yandım

*ALLAH ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur

*Dostların ziyaretine eli boş gelmek, değirmene buğdaysız gitmektir

*Sevgili her acıya lezzet verir

*Kimin aşka meyli yoksa o kanatsız kuş gibidir, vah ona!
*Testide ne varsa dışına o sızar

*Bir sofranın çevresine yüz adam oturur, yer

Fakat baş olmak isteyen iki adam, dünyaya sığamaz

*İnsan herşeyi göremez; Sevdiğin şeyler, seni kör ve sağır eder

*Çarpık ayakkabı çarpık ayağa uyar

*İşle öğüt veren, sözle öğüt verenden iyidir

*Keskin kılıç, yumuşak ipeği kesmez

*Demirci zenci olursa, duman onun yüzünde bir iz bırakmaz

*Öfke ile istek insanı şaşı eder

*Yürek yanmadıkça göz yaşarmaz

*İyilik aradın mı insanda kötülük kalmaz

*Bu dünya bir ağaca benzer; biz de bu ağaçta yarı ham, yarı olmuş meyveye benzeriz

*Ayakkabım yok diye üzülüyordum, yoldan karşımdan gelen ayaksız bir adam gördüm

*Maşrabamız küçük ise deryayı suçlamaya hakkımız olmaz

*Kitaplardan önce, kendimizi okumaya çalışalım

*İnsan dünyayı zapteder, ama ağızını zaptedemez

*Eli görmeyen kişi, yazıyı kalem yazdı sanır!
*Gece neye gebeyse onu doğurur

*Hiç el gönülden gizli bir iş yapabilir mi?
*Kargalar ötmeye başlayınca, bülbüller susar

*Kimde bir güzellik varsa, bilsin ki ödünçtür

*Ancak fikirdir varlığın, gerisi et ve kemiktir bir yığın

*Muhabbet ve merhamet, insanlığın; hiddet ve şehvet de hayvanların sıfatlarıdır

*Güneşin varlığına delil yine güneştir

Delil ararsan güneşten yüz çevirme

*Kötü huyu adet edinme; kökleşir, yerleşir

*Körler karşısında ayna satma; sağırlar çarşısında gazel atma

*Dert, daima insana yol gösterir

*Dinin aslını anlamaya imkân yoktur; ona ancak hayran olunur

*Irmak kenarında suyu sakınan, suyu görmeyen kişidir

*İnsan akılla pir olur; saçı sakalı ağarmakla değil

*Ne kadar bilirsen bil; söylediklerin karşısındakinin anlayabildiği kadardır

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mevlâna'dan Altın Öğütler MEVLÂNA'DAN ALTIN ÖĞÜTLER Edeb bir tac imiş nur-i hûdadan, giy başına emin ol her belâdan Zümrüd-ü Anka bilir ancak güzelim Kaf Dağı'nı Hamdım, piştim, yandım ALLAH ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur Dostların ziyaretine eli boş gelmek, değirmene buğdaysız gitmektir Sevgili her acıya lezzet verir Kimin aşka meyli yoksa o kanatsız kuş gibidir, vah ona! Testide ne varsa dışına o sızar Bir sofranın çevresine yüz adam oturur, yer Fakat baş olmak isteyen iki adam, dünyaya sığamaz İnsan herşeyi göremez; Sevdiğin şeyler, seni kör ve sağır eder Çarpık ayakkabı çarpık ayağa uyar İşle öğüt veren, sözle öğüt verenden iyidir Keskin kılıç, yumuşak ipeği kesmez Demirci zenci olursa, duman onun yüzünde bir iz bırakmaz Öfke ile istek insanı şaşı eder Yürek yanmadıkça göz yaşarmaz İyilik aradın mı insanda kötülük kalmaz Bu dünya bir ağaca benzer; biz de bu ağaçta yarı ham, yarı olmuş meyveye benzeriz Ayakkabım yok diye üzülüyordum, yoldan karşımdan gelen ayaksız bir adam gördüm Maşrabamız küçük ise deryayı suçlamaya hakkımız olmaz Kitaplardan önce, kendimizi okumaya çalışalım İnsan dünyayı zapteder, ama ağızını zaptedemez Eli görmeyen kişi, yazıyı kalem yazdı sanır! Gece neye gebeyse onu doğurur Hiç el gönülden gizli bir iş yapabilir mi? Kargalar ötmeye başlayınca, bülbüller susar Kimde bir güzellik varsa, bilsin ki ödünçtür Ancak fikirdir varlığın, gerisi et ve kemiktir bir yığın Muhabbet ve merhamet, insanlığın; hiddet ve şehvet de hayvanların sıfatlarıdır Güneşin varlığına delil yine güneştir Delil ararsan güneşten yüz çevirme Kötü huyu adet edinme; kökleşir, yerleşir Körler karşısında ayna satma; sağırlar çarşısında gazel atma Dert, daima insana yol gösterir Dinin aslını anlamaya imkân yoktur; ona ancak hayran olunur Irmak kenarında suyu sakınan, suyu görmeyen kişidir İnsan akılla pir olur; saçı sakalı ağarmakla değil *Ne kadar bilirsen bil; söylediklerin karşısındakinin anlayabildiği kadardır