Yüzsüzüm, Ama Yine De Kapına Geldim… |
|
|
#1 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Yüzsüzüm, Ama Yine De Kapına Geldim…Yüzsüzüm, ama yine de kapına geldim… Vurur da geçer gönlüme hep, ezici pişmanlıklar ![]() ![]() Açılır ellerim duâya dururum…! Bir halsizlik, bir ürkeklik, bir mahçupluk içindeyim Susarım, sadece Sana’dır (c c ) bükük boynum…Bakamam semâna, Utanıyorum… Ne büyük bir ateştir ki bu, Hadsiz yanıyorum… Avuçlarımda gül birikmişti Sen’i (c c ) sevince,Şimdi dikenlere döndüler günahlarımla, Kanıyorum… Sızlanırım hep, ağlarım günahlarıma Pişmanım bütün yaptıklarıma Yüzüm yok belki ama Yok ki başka bir yer gideyim Yüzüm olmasa da geldim kapına Ey Rabbim(c c )!Hükmedip cehennemine atarsan, Rab (c c ) Sen’sin, hakkındır…Lütfedip Rahmetine sararsan, Rahman (c c ) Sen’sin şanındır…Ve bu son demde, Yüzsüzüm, ama yine de kapına geldim… Güçsüzüm, ateşin sinede affına geldim… |
|
|
|