Ey Örtüsü, Namusumuzun Perdesi Olan Müslüman Kadını!

Ey örtüsü, namusumuzun perdesi olan müslüman kadını!


Senin yüzündeki nur, iman kandilimizin sermayesidir


Yaratılışındaki safvet; Hak'tan bize rahmettir,


dinimizin kuvveti, ümmetimizin varlık esasıdır


Evladımız sütten kesilir kesilmez,ona kelime-i tevhidi ilk öğreten sensin


Senin muhabbetin,bizim halimizi,fikrimizi,sözümüzü,işimizi tanzim eder


Ey dini nimetlerin kendisine emanet edildiği İSLAM kadını!


Hak dinin kor ateşi,senin nefesinden alev almıştır


Bu asır iki yüzlüdür,hilekardır;dışı süslüdür ancak,içi kokuşmuştur


Bu asrın haramileri din yolundaki kervanların yolunu keser


Bu asrın basireti kördür; hakkı tanımaz


Ancak insanlıktan çıkmış kişiler bu asrın nefsani zincirlerine teslim olabilirler


Asrın gözünü,ihtiras ve kan bürümüştür;acımasız bakar


Kirpikleri adeta pençe kesilmiştir eline geçirdiğini kendine ram eder


Bu asrın tuzağına düşen kişi,kendisini hür sanır


Asrın elinden zehir içmiştirde hala kendini diri zanneder


Toplum fidanının Âb-ı hayatı sensin,


Ümmetin emanetini koruyan muhafız sensin


Fıtratındaki ulvi hasletleri aklınla keşfet


Hazret-i Fatıma, senin için bir nümunedir,ondan gözünü ve gönlünü ayırma


Ta ki,senin dalında bir hüsüeyin meyvesi versin; gülistan, eski mevsimi getirsin


Muhammed İKBAL