Efendimiz (S.A.V)'İn Taif Duası

Mekke’de Muhammed Mustafa’nın (sa) hüzün senesi En yakınları irtihal-i dar-ı beka eylemiş Sevgili eşi Hatice, en zor günlerinde sırtını dayadığı amcası göçmüş
Baskılar artmış, Mekke daralmış

Taif Mekke’ye iki günlük mesafede bir yerleşim merkezi Oraya gitse, acaba bir nefes alma imkanı bulabilir mi? Mukaddes emaneti taşıyacağı bir

yürek çıkar mı karşısına?

TaifEşrafın kapısı çalınıyor Bir yürek aranıyor

Yok Üstelik alay var, aşağılama var, hatta öfke var

Sonra ayak takımını örgütleyip O güzeller güzelinin üstüne sürme var

Yollarda taş sağnağı

Nereni savunacaksın Baş, göz, beden

Bir Peygamber kan revan içinde kalıyor “Ayakkabıları kanla dolmuştu” diye yazıyor tarih kitapları

Zulmün, barbarlığın, acımasızlığın uç noktası

ve Allah Rasulu şu duayı yaptı


Allah'ım!
Güçsüz ve çaresiz kaldığımı, halk nazarında hor görüldüğümü ancak sana arz ve şikayet ederim



Ey merhametlilerin merhametlisi!
Her kesin zayıf görüp de dalına bindiği, biçarelerin Rabbi Sensin Sensin Rabbim benim Beni kime bıraktın! Huysuz ve yüzsüz yabancıya mı, yoksa bu işimde bana hakim olacak düşmana mı?



Allahım!
Eğer bana karşı gazaplı değilsen, çektiğim mihnetlere, belalara hiç aldırmam Fakat senin esirgeyiciliğin bunları göstermeyecek kadar geniştir


Allah'ım!
Gazabına uğramaktan, rahmetinden uzak kalmaktan, karanlıkları aydınlatan, dünya ve ahireti salâha kavuşturan ilâhi nuruna sığınırım Rızanı dilerim Sana iltica ederim Bütün kuvet, her kudret ancak Sendendir, Ya Rabbi!”