Ben Haklıyım Diyenler

Ben Haklıyım diyenler


Kendini bilmezin biri geliyor İmam-ı âzam hazretlerinin yakasını tutuyor


Hem ağıza alınmayacak şeyler söylüyor, hem de hırpalıyor


Çarşı bir anda duruluyor, ortalıkta buz gibi bir hava esiyor


Olacak şey değil Yüce velinin sevenleri donup kalıyorlar


Neden sonra içlerinden biri kıpırdıyor "Bakın hele şu edepsize " deyiverince kalabalık dalgalanıyor


Adam telâşla kaçmaya başlıyor ama önde İmam arkada talebeleri peşine takılıyorlar


Düşünün Bağdat çarşısında yüce velinin kovaladığı bir adam


Ardında kasaplar, çobanlar, arabacılar


Adam önceleri arayı açıyor ama çıkmaz bir sokağa girince duruyor ve ellerini kaldırıp teslim oluyor


Nefesi ciğerine sığmıyor, gözlerine dolu dolu bir korku oturuyor



Titrek bir sesle "Aman efendim" diyor, "ben ettim siz etmeyin"


İmam-ı âzam hiddetli görünmüyor


Yumuşak bir sesle "Sana kimsenin bir şey edeceği yok evladım" diyor,


"yalnız şunu bil ki hakkımı helal ettim"


-Peki beni bunun için mi kovaladınız?


-Evet


-İyi ama niye?


-Bu basit bir hesap, mahşere kalmasın


-Anlayamadım?


Mübarek acı acı gülüyor "Bak yavrum" diyor, "o meydanın dehşetini bilseydin, davacı olarak bile çıkmak istemezdin tamam mı?"


İmam yoluna, kalabalık işine dönüyor


Adam bir başına kala kalıyor

Hızır Aleyhimesselâm


Mevlânâ Celaleddin Rumi hazretleri bir gün câmide vâz ederken, mevzû; Hızır ile Mûsâ aleyhimesselâmın kıssasına gelmişti


Bu kıssayı, öyle fesâhat ve belâgat ile anlatıyordu ki, herkes nefesini kesip, can kulağı ile dinliyordu


Benim yanımda bir şahıs başını önüne eğmiş bir şeyler mırıldanıyordu


Kulak verdim, dediklerini anladım "Sanki yanımızda idin, sanki üçüncümüz sen idin" diyordu


Bunun Hızır olduğunu anladım Yanına sokuldum


"Anladım


Sen Hızır'sın, ne olur, bana ihsân eyle!" dedim


Cevâben; "Burada hazret-i Mevlânâ varken, benim sana ihsânda bulunmam deniz yanında teyemmüm gibi olur


Senin bütün müşkillerini hocan Mevlânâ Celaleddin Rumi hazretleri halleder'' dedi ve gözümden kayboldu


Ben bu hâli Mevlânâ hazretlerine anlatmak için yanına gittiğimde, ben daha söze başlamadan; "Ey Attâr! Hızır aleyhisselâmın sözleri doğrudur" diyerek benim sözümü kesti

İbret almıyorsan


Birgün Emir Süleyman Pervane, Mevlana'dan kendisine nasihat vermesi için ricada bulumuştu


Mevlana, bir zaman düşündükten sonra:


- Emir Pervane, Kur'anı Kerimi ezberlediğini duyuyorum, doğru mu? Dedi


Pervane:


- Evet


- Ayrıca, Şeyh Sadreddin'den hadis ilmi okuduğunu da duydum


- Evet doğrudur


Bunun üzerine Mevlana şöyle buyurmuştu:


- Mademki Allahü tealanın ve O'nun Peygamberinin "aleyhisselam"sözlerini okuyorsun


O sözlerden ibret alamıyorsan, hiçbir ayet ve hadis'in emrine uyamıyorsan, benim nasihatimi nasıl dinler ve ona uyarsın


Pervane, bu sözler üzerine ağlıyarak dışarı çıkar