Sahip Olmadan Kaybettiklerim

sahip olma iç güdüsü - sahiplenme - kişisel gelişim yazıları

Ne kadar güzeldir içinde bir şeylerin kıpırdadığını varolduğunu hissetmek avuçlarının içerindeyken sımsıkı tutarken her ne pahasına olursa olsun koruduğun ve sahip çıktığın şeyin hayatından büyük harflerle sende kapanmayan yaralar açarak gitmesi


Oysa ne kadar sahiplenmiş benimsemiştim benim bana, bize ait şeyler var demiştimbelki ilk defa mutluluğu ve huzuru bu kadar yakından tatmıştım çok kırgınım şimdi hem kendime hem karnım da az da olsa varlığını hissettiğim bebeğime neden ben diye ağladım hep niye biz? doktorumla ilk görüşmem geliyor aklıma yüzüme bakarak her şeyin ne kadar zor olacağı ve sabır gerektirdiğini söylemesi sabır neydi peki ? filizlenen bir şeye o giderken susmak, kabullenmek mi? göz yaşlarımdan daha büyüktü yitirdiğim içimde akan yaş gözyaşlarımdan daha yoğun ve can yakıcıydı ışıkları da söndürmüştün ne yaptım bunları hak edecek bir çok soru ve yıkık bir insan bıraktın arkadandatedaviye devam ediceğim ama her seferinde bu kadar yakınlaşmışken kaybetmeye ne kadar dayanabilrim bilmiyorum artık biraz sessiz ve sakinim


Hayat bu benden aldıklarını benden çaldıklarını ne yapcak bilmiyorum yada neyin dietini ödediğimi bilmiyorum bu kadar belirsizlik içinde gözün aydın hayat benden bir şey daha aldın ama neden canımıda yanında götürdün?