Ferağ

Ferağ

(ar ferağ) Esk
—1 Hiçbir işle uğraşmama
—2 Vazgeçme, terk etme

—3 Rahatlık: Ferağ-ı hatır (zihin rahatlığı)

—4 Ferağ etmek, ferağ olmak, el çekmek, vazgeçmek: "Fanı dünyadan ferağ olmuş idi"(Ahmedi, XVI yy)

—İsl huk Ferağ an'il cihat, vakıflara ait bir işle görevli kişinin görevini yargıcın (kadının) onayıyla bir başka kişiye devretmesi



||Ferağ b'il-istiglal, miri arazi ya da vakıf malları üzerindeki kullanma hakkını, bu malları tekrar kendisi kiralamak koşuluyla yapılan ferağ

||Ferağ b'il vefa, bir kişinin miri arazi ya da vakıf malı üzerindeki kullanma hakkını, borcunu ödeyince geri almak üzere, borcu karşılığında alacaklısına devretmesi

||Ferağ-ı batıl, hükümsüz ve geçersiz olan ferağ (Çocukların, delilerin ya da bunamış kişilerin yaptıkları ferağ geçersizdir) \\Ferağ-ı fasit, içinde fesat nedenlerinden biri olan ferağ

||Ferağ-ı kati, kullanma hakkının koşulsuz devredilmesi