İştigal

İştigal

İŞTİGAL, -li a (ar şuğl, iş'ten iştigâl) Esk

1 Bir şeyle, bir konuyla ya da bir kimseyle meşgul olma, onunla uğraşma; ilgilenme: "Kim nazm ile vardı iştigalim" (Ziya Paşa, XIX yy)

2 iştigal etmek, uğraşmak, meşgul olmak, ilgilenmek: ': akşama kadar, bazan geceye kadar yine onlarla iştigal etmeli" (H Z Uşaklıgil) "insanların mevcud olduğu andan itibaren dünya yüzünde her zaman felsefe ile iştigal edilmiştir" (Ahmet Hidayet)