İştigal
 

İştigal

İŞTİGAL, -li a. (ar. şuğl, iş'ten iştigâl). Esk.

1. Bir şeyle, bir konuyla ya da bir kimseyle meşgul olma, onunla uğraşma; ilgilenme: "Kim nazm ile vardı iştigalim" (Ziya Paşa, XIX. yy.).

2. iştigal etmek, uğraşmak, meşgul olmak, ilgilenmek: ':. akşama kadar, bazan geceye kadar yine onlarla iştigal etmeli..." (H. Z. Uşaklıgil). "insanların mevcud olduğu andan itibaren dünya yüzünde her zaman felsefe ile iştigal edilmiştir" (Ahmet Hidayet).