Uzun Uzun Anlatılamıyor..

Geldim,gitmişmiydim acaba?Gittim ama kalmışlıklarım birer ağırlık mı vermişti ayaklarımaHer an,her saniye iki kere bakmak bir yereKendin ve kendinden öte içinBakmak ve görebilmek bu ikisi hep kafa karıştırmıştır ya,işte şimdi sorguluyorum,soruyorumBakıyor muyum,görebiliyor muyum?Görebiliyorum evet ama görebilmem gerçekleri,vazgeçmem anlamını taşımalı mı?Bu kadar kolay vazgeçeçek zayıflıkta mıyım?''Sadece varlığı dursun yanımda kendi olmasada olur''diyemez miyim?Demezsem diğerlerinden ne farkım kalır,beni onlardan ayıran ne kalır elimde avucumdaBen beklentilerle beslemedim ruhumu hiç,ama ya sıkıyorsam diye kafamın içinde dönen kelimelere laf geçiremiyorum kiNerde durmam gerektiğini kestirmeye çalışıyorumBazen hissediyorum yüreğinin üzüntüsünüde alıp ellerime parçalayasım geliyor o üzüntüleri ama elim kolum bağlı işte,bişey yapamıyorumO nun üzüntüleri onlar,ve o üzülmek istiyor bunu engeleyemem ki hakkım yok,sıfatım yok


Uzun uzun anlatılmıyor,kestirmelere gidilmiyor,Öyle rastgele desen hiç olmuyorNedir bu dönence? içinden çıkılmıyorSarmal bulmaca gibi dönüyor,dönüyor,dönüyorumBaşı belirsiz sonu belirsizPişman mıyım?
ASLA
Sadece elim kolum bağlı ya,işte onu yediremiyorum kendimeÜzülmesin istiyorum,kırılmasınHep mutlu olsun ve hep GÜLSÜNNeler yapmazdım ki bir anlık gülüşü içinDuruyorum bu düşüncelerde durmalıyımBeklemek değil sadece durmakUzaktan öylece bakmak

Ellerim hep açık belki bir gün,belki bir gün bırakırsın üzüntülerini ellerimeDost,arkadaş,öylesine biriNe olduğumun, kim olduğumun,yerimin,sıfatımın bi önemi yok,olmayacaktaSen MUTLU ol bu yeter bana