Can Dündar'dan Acının Kanatları

ACININ KANATLARI

Dostoyevski'nin hayatini degistiren olay neydi biliyor musunuz?
Kendi idam sahnesi

Çar'in baski döneminde, arkadaslariyla bir sohbet grubu kurmustu Yakalandi 28 yasinda idam istegiyle yargilandi
Mahkemenin sonucunu bekledigi gece hücresinden alindi Ölüm karari yüzüne karsi okundu Papaz günah çikarttirdi Gözleri kapali olarak bir direge baglanip, müfreze karsisina geçirildi
"Ates" emrini beklerken gerçek karar bildirildi kendisine

Aslinda mahkeme 8 yil hapis vermis, Çar bunu 4 yila indirmisti; ama ona ders olsun diye böyle bir gösteri planlanmisti
Böylece "ölüm"le tanisti; oysa bu sefil oyunda asil kesfettigi sey,"yasam"di
Stefan Zweig'a göre 4 yil sonra yarali parmaklarindan zincirleri çikardiklari zaman sagligi bozulmus, söhreti uçup gitmisti, ama kirik dökük bedeninden her zamankinden daha parlak fiskiran tek bir sey vardi:
YasamA sevinci
Durumu en iyi anlatan cümle Nietzsche'nindir:
"Hayati kaybetmenin kiyisina yaklasanlar, onu daha iyi tanirlar"

* * *

Evet, gemimiz su aliyor!

Daha iki ay evvel, mutluluk diyarina dogru pupa yelken yol aldigini düsündügümüz o emektar vapurun gürültüyle batmakta olduguna inaniyoruz simdi
Halbuki iki ay evvelki sevinç dalgasi kadar bugünkü kasvet tufani da aldatici

Yegane gerçek su:
Bu gemi su aliyor
Batmamak için de yenilenmek durumunda

Bu gerçegi görebilmek, maziyle yüzlesebilmek, sahip olduklarimizin kiymetini anlayabilmek için bugünkü acilari çekmemiz gerekiyordu
Zamanla o sancilar olgunlastiracak bizi acinin bilgeligi, gözümüzdeki mili çekip alacak

Görecegiz ki çare, kafileler halinde suya atlamak degil, gemiyi bastan asagi yenilemektir

Umutsuzluk her yani kusattiginda, umudun vakti gelmis demektir


* * *

Sözü yeniden Nitzsche'ye birakalim:

"Bilginin her türü istiraptan gelir Sefahat, duraklamak ve geriye bakmamak egilimindedir, oysa aci hep nedenleri sorar Insan agrilarda incelir Sürekli kurcalayan, törpüleyen aci, ruhun topragini altüst eder Yeni düsünce meyveleri için gerekli havalandirmayi saglayan da bu altüst olustur"


* * *

Keske kalemim yaralariniza ümidin merhemini sürebilecek kadar güçlü olsa

Keske su 20 - 30 satir, dagitabilse bezginliginizi; sözcüklerim dertlerinizden azat edebilse sizi

Bu yazi, bunlari yapamasa da sunu söyleyebilir:

Artik finali gördük; infaz mangasinin önünden döndük

Simdi hayati daha iyi taniyoruz Ona, yeni dogmus bir bebegin memeye sarildigi andaki kadar tutkuyla sarilabiliriz yeniden

2011 yili geldiginde geriye dönüp söyle diyecegiz:
"Yil 2001'di, hiç unutmam; acilarimiz o yil baslamisti Her seyin bittigini saniyorduk Meger kurtulusun basladigi tarihmis

Acilarimizdan feyz alarak, onlarla kanatlanarak silkindik suskunlugumuzdan Ayakta durmaya mecali kalmamis köhne bir sistemi degistirmeye o yil basladik Yarali parmaklarimizdan zincirleri çikardiklarinda yasama sevincimizi hala kaybetmemistik
O sayede kederimizin üstesinden geldik Ve kaderimizi yendik"


Can DÜNDAR

Bu yazısını okumamışım
çok güzeldi canimcımm
teşekkürler hemde gönülden ;)

mate tafarından gönderildi

Bu yazısını okumamışım
çok güzeldi canimcımm
teşekkürler hemde gönülden ;)

rica ederim hayatımbeğendiğine sevindim

Çok güzel bir yazı, teşekkürler