Ay'a Tapınma

AY'A TAPINMA

Ay'a tapınma,Ay'a ,Ay'daki bir tanrıya,Ay'ın kişileştirilmiş bir betimine ya da simgesine tapınma ya da büyük saygı göstermeAy'ın kutsal sayılması,yaşamın ve evrenin temel düzeni ile ilişkilidirÇeşitli çağlarda ve kültürlerde yaygın bir olgu olan Ay'a tapınma zengin bir simge ve söylence kaynağı olmuştur

Bu kültürlerde Ay,evrenin ritmik düzeninin bir parçası sayılırve yaşamla ilgili tüm değişiklikleri onun yönettiğine inanılırAy'ın gökyüzünde kaybolduğu ve yeniden ortaya çıktığı çevrim süreci,Ay ile ölüler ülkesi,ruhların ölümden sonra yükseldiği yer ve yeniden doğuş gücü arasında kurulan yaygın ilişkinin temelini oluştururBu çevrimin düzenliliği de gene Ay ile yazgı arasında bağlantı kurulmasına yol açar

Ay ile ilgili söylenceler ,özellikle Ay'ın gözden kaybolduğu dönemlere: yani çevrimsel hareketi sırasındaki üç karanlık gün ile Ay tutulmalarına ağırlık verirBu iki olgu da çoğunlukla Ay'ı yutan ya da öldüren ,ardından da onu karnından dışarı çıkaran ya da ona yeniden can veren bir ejder ile Ay arasındaki çatışma biçiminde yorumlanırAy'ın görünmediği dönem,yeni bir etkinliğe ya da yaratıcı bir işe ( örnekim ya da cinsel ilişki) girişmeye karşı sıkı yasakları gerektiren bir kötülük dönemi sayılırBazı yerlerde ,Ay'a tapınma ayinlerinde,Ay'a saldırarak yok eden varlığı ürkütmek amacıyla gürültülü sesler çıkarılır

Ay ile ilgili kutsal varlıklara Ay'ı ve çevrimlerini kişileştiren tanrı ve tanrıçalara sık rastlanmazİlkel avcı kültürlerinde,Ay,çoğunlukla erkek sayılır ve özellikle kadınlar için kötü ya da tehlikeli görülürTarım toplumlarında ise,Ay genellikle dişi kabul edilir ve bitki örtüsündeki çevrimsel sürecin iyilik dolu yöneticisidir

Kaynak;AnaBritannica cilt 4 sayfa 34 frmsinsinet için derlenmiştir