Tarih Deyimleri Terimleri B

Tarih Deyimleri Terimleri B

BÂB : Kapı
BABIÂLİ : Büyük kapı Osmanlılar'da Sadrazamlık (Başbakanlık), Reis-ül Küttaplık (Dışişleri), Sadaret Kethüdalığı (İçişleri)'nin bulunduğu binalara denirdi Hükümet anlamına da gelirdi Yeniçeri Ocağı'nda bir başçavuş
BAB-US-SAADE AĞASI : Enderun âmirlerinden birine verilen unvan
BAĞA BAHRİYE : Bir unvan Küçük rütbe
BAHRİYE AZABLARI : Deniz Kuvvetleri Bir devletin deniz kuvvetlerinin ve teşkilâtının tümü Savaş gemilerinde görev yapan askerler
BÂLÂ RÜTBESİ : Osmanlı Devleti'nde 1845 yılında ihdas edilen bir mülkî rütbe (Bâlâ, yüksek, yüce anlamlarına da gelir)
BALBAL : (Eski Türkler'de) Öldürülen düşmanın heykeli (Ünlü kumandanların mezarlarına, öldürdükleri düşman sayısınca heykel dikilirdi
BALTACI : Padişah sarayının dış hizmetlerinde kullanılan görevlilere verilen unvan
BALYEMEZ : Savaşta, özellikle kale dövmek için kullanılan orta menzilli top
BARK : (Göktürkler'de) Mezar, türbe, anıt-mezar, ev, bark
BARON : Doğrudan doğruya krala veya büyük bir tımar sahibine bağlı derebeyi Krala 'Yüksek Baron' denirdi Sonraları yalnız asalet unvanı olarak kullanıldı
BAŞÇUHADAR : Osmanlı Sarayı'ndaki hizmetkârların başı Emrinde kırk çuhadar çalışırdı
BAŞDEFTERDAR : Devletin malî işlerinin başında bulunan görevli
BAŞHASEKİ : Hasekilerin en yüksek rütbelisi Yeniçeri Ocağı'nın 14,49, 66 ve 67 ortalarına 'Hasekiler' denirdi Orta, aşağı yukarı bugünkü tabur kadar mevcudu olan bir birlik idi
BAŞIBOZUK : Düzenli ordunun dışında, savaşa katılmak için gönüllü yazılan siviller
BAŞKADIN : Padişahın nikâhlı dört eşinden en yaşlısına verilen unvan
BAŞKAPI KETHÜDASI : Suçluları yakalamak, idam edilmeleri gereken varsa onları idam etmekle görevli kethüdaların başı
BEC : Avusturya'nın başşehri Viyana'yaOsmanlılar'ın verdiği ad
BEKTAŞÎ : Hacı Bektaş-ıVelî'nin kurduğu tarikatın adı Bu tarikate mensup olan
BENGÜ : Sonsuz, ebedî, daimî (Göktürkler'de)
BENGÜTAŞ : (Göktürkler'de) Dikilitaş, anıt, geleceğe*kalsın diye dikilen yazılı taşlar
BEYLİK : Bey tarafından yönetilen bölge (Eskiden Anadolu, beyliklerle yönetiliyordu: Karaman Beyliği, İnallı Beyliği, Mengü-cüklü Beyliği vb)
BEYLERBEYİ : Askerrve idarî yetkilerle donatılmış genel vali
BEYLİKÇİ : Divan-ı Hümayun subayının unvanı
BEYTULLAH : Kabe (Allah'ın evi)
BEYTÜLMAL : Devlet Hazine Dairesi
BİLGE : Bilgin, hâkim, danışman, akıllı, bilici
BÎMÂRHANE : Akıl Hastanesi Tımarhane
BOĞDAN : Osmanlılar'ın bugünkü Moldavya'ya verdikleri ad
BOYLA : (Göktürkler'de) Bir askeri unvan
BÖCEKBAŞI :Osmanlılarca Zabıta Amiri
BÖGÜ : Hâkim, bilge, bilici (Bögü Kağan)
BÖRİ (Börü) : (Eski-Türkler'de) Kurt
BÖRK : Eski Türklerin ve sonra yeniçerilerin kullandıkları başlığın adı
BOSTANCI : Saraylarla kasırların bekçiliğini yapan, zabıta işleriyle de ilgilenen saray mensuplarından bir kısmının unvanı
BURLUTA : Ateş gemisi Düşman savaş gemisini tutuşturmak, yakmak için kullanılan gemi
BUYRULTU : Büyük makam sahipleri tarafından kendi emirlerindeki memurlara emir niteliğinde yazılan bildiri