Yıldızları Kokladım, Gelmediğin Geceler...

Yıldızları kokladım, gelmediğin geceler
Sanki
Ve sanki koptu geceye bağlandığı ipinden, sabah
Çektii, çekti de kör saatler ardındaki şafağı;
Tükenmedi karanlık!

Gün doğmadı
Söküldüğünden beri düğümü benden; umudunun!

Ben, yıldızları kokladım; gelmediğin geceler boyu!
Halbuki, biliyordum; gece, sadece bir kara çarşaf gibiydi başımda, incecik
Biliyordum ki bin deliğinden de karanlığın, ümitti salan bana ışıktan iplerini;
Adını 'yıldız' koyup!
Kara bir çarşaftı gece, başımda Kara bir çarşaftı nefesimi tıkayan ve ben; adına "yıldız" denen her minik deliğin ağzına yapışıp, umut soluyordum!
Ben, yıldızları yokluyordum geceler boyu
Yıldızları kokluyordum; olmadığın geceler!

İçim, sızlıyordu, çünkü "içim" sızıyordu her yaramdan dışıma
Her yaram yâââr kokuyordu!

Bir yıldız dudağıydı aradığım; soluksuz gecelerimde Hangisiydin, bilmeden Bilmeden, ışıktan bakışların hangisi olduğunu!
Yıldızları kokluyordum gelmediğin geceler

Ve ben ümit içiyordum ışık dökülen kurnalardan Turnalar haber uçuruyorken aydınlık kıtalara, ben umuyordum
Umuyordum ki;
Hiç bitmeyecek kadar çok yarınımız var

Ben, yıldızları kokluyordum gelmediğin geceler
Biliyordum ki, kimse bilmez kokusunu ben gibi; yıldızların Kimse bilmez; her biri nasıl da ayrı kokar, her biri bir çiçek gibi
Yıldızları kokluyordum gelmediğin geceler

Yıldızları kokladım, gelmediğin geceler

Sevmeden yaşamak yaşamak değildir Az sevmek ise sürüklenmektir

bana yarının getireceği kişi sen deilsen eğer yarın hiç olmasın bugün bana yeter!

Hergün hasretindeyim bu gece oldugu gibi Uyumadan önce şunları söyleyim sana askim; Keske sabaha kadar uykusuz kalsamda sana bakabilsem Keske benim uzerimde yorgan olmasa donsamda senin yaninda uyuyabilsem Keske gozlerimi kapattigimda ellerim yanimdaki yastiga dokundugunda o yastigi bos bulmasam Yine yalniz bir ruyaya daliyorum Sensizim iyi geceler! Butun bunlari yasiyabilmek icin mutlu yarinlara kadar yalniz uyuyacagim sevgilim