Barikat Biyografisi

Bugün Türkiye’nin en çok tartisilan gruplarindan biri olan ve 2002 yilinda yayinladiklari ilk albümleri ‘Günesin Çocuklari’ ile Türkiye Hiphop hareketininin yönünü, tümden degistiren Barikat, 1996 yilinda Jöntürk öncülügünde, sivil bir gençlik hareketi olarak Günesin Çocuklari adiyla Bursa’da kuruldu

Uzun bir süre sonra, 40’i askin kemiklesmis kadrosuyla, 2001 yilina dek, yüzlerce söylesi, konferans, tiyatro ve film gösterileri, müzik ve siir dinletileri düzenleyerek toplumsal dönüsüme katkida bulunmaya çalisti
Bursa Amatör Yazarlar ve Sanatçilar Dernegi’ni kurdu Simurg Yayinevi’ni ve ‘Bursa Gençlik Merkezi’ni açti
Sokak çocuklari, uyusturucu, aids, çevre kirliligi, rütük, parali ögrenimi, savas, terör ve siddete karsi; irk, din, dil, mezhep, sinif, yas, cinsiyet, cinsel yönelim ayrimciliklarina karsi pek çok protesto eylemleri düzenledi
Uzun yillar, Günesin Çocuklari adiyla bir kültür sanat / düsün dergisi yayinladi

1996 yilindan itibaren start verdikleri 1 Günesin Çocuklari Türkiye Dans Yarismasi ile birlikte, tüm alternatif gençlik hareketlerine destek vermek amaciyla, rap, rock, punk, halk müzigi etkinlikleri projelerini hayata geçirmeye basladi
Düzenledikleri yüzlerce organizasyonla, binlerce gencin sahne alarak kendisini ifade etmesine katkida bulundu

1997 yilinda, Jöntürk, Mutlu, Ayhan, Kus, Hasan, Alper kadrosuyla yolarina rap müzik yaparak devam etti
Türkiye’de hiphop kültürünün saglikli gelisimi amaciyla, Türkiye’nin ilk ve tek ‘Hiphop Kültür Merkezi’ni açti
1998 yilinda Radyo Press’te, ‘Kuslara Yem Veriyoruz’ adiyla Türkiye’nin ilk hiphop/rap programi yapti
Bursa’da, Rapor2, Nefret, Umut Ertek, Lewo, Karakalp, Kanun, İzmir Youg Energy Crew, Takım 34, Bursa City B-Boys, Dream Night Breakers’ın gibi pek çok hiphopin pek çok kez konserlerini düzenleyerek sesini duyurmasina katkida bulundu
Yeni rapperlarin seslerini duyurmalarina katkida bulunmak amaciyla ‘Microphone Control Türkiye Rap Yarismasi’ni; Türkiye’nin ilk ‘Hiphop Festivali’ni; ‘Boys Of Sun Türkiye Hiphop Oscarlari’ni; bes yil boyunca geleneksel ‘Günesin Çocuklari Türkiye Dans Yarismasi’ düzenledi

1999 yilinda, kadro degisikligine giden grup, 2000 yilina dek, Jöntürk, Elçi, Çiglik, Kus olarak yoluna devam etti

2000 yilinda, Jöntürk, Murat Pakten, Yargi ve Refleks‘ten olusan yeni kadrosuyla 2002 yilinda Zihni Müzik’ten ‘Günesin Çocuklari’ adli ilk albümlerini yayinlayarak, bu albümleriyle ortaya koyduklari sosyal, kültürel ve politik tavirla, Türkiye’de caka satmak, bögürmek ve küfretmek olarak görülen ‘Underground’ ve ‘hard core’ rap anlayisini yeni bastan yazip, Türkçe rap’in yurt genelinde kökten degisimini sagladi

Egemen kültür karsisinda, toplumun ezilen, dislanan, dudak bükülen kesimin çigligini haykiran Barikat, yazdiklari derin ve anlam yüklü balyoz gibi sert liriklerinde, devleti, hükümeti, basbakani, fasizmi, militarizmi, irkçiligi, milliyetçiligi, savasi, siddeti, terörü, her türlü ayrimciligi, kokusmus egitim ve saglik sitemini, varolan geleneksel aile kurumunu, tüketime ve sömürüye dayali müzik sektörünü korkusuzca topa tuttu
Sinirsiz, özgür, esit evrensel bir dünya için, albümlerinde, Yunus Emre, Hacı Bektas, Jack London, Mevlana, Babailer, Spartaküs, Pir Sultan Abdal, Bruno, Dadaloglu, Mustafa Kemal Atatürk, Sef Seattle, Asik Veysel, Ruhi Su, Galilo, Yasar Kemal, Einstein, Asik Mahsuni Serif’e selam yollayan Barikat, etnik enstrümanlari hiphop rap müzikte kullanmayi küçültücü bulanlara karsin, kimi parçalarinda baglama, bendir, kavala, kanun, darbuka, ney ve zurna’yi cesurca (inatla) kullanarak, ilk kez ‘Anadolu hiphop’ kavramini ortaya atti

Bu arda, grubun beyini olan Jöntürk’ün, ‘Kediler Cumhuriyeti’, Dünyaya Gelmeme Hakki’, ‘Barisa Son Çagri’, ‘Siyah Göldeki Genç Kirmizi Baliklar’ adli kitaplarindan sonra, Türkiye’de hiphop kültürü üzerine yazilan ilk kitap olan ‘Bir Gençlik Çigligi Hiphop Kültürü’ adli kitabini, 2003 yilinda, Akyüz Yayin Grubu’ndan yayinladi
Sosyal, kültürel ve politik muhalif duruslariyla, Türkiye’nin ilk halk konserlerini, yardim ve dayanisma konserlerini veren grup olan Barikat, Kayseri, Sivas, Adana, Gaziantep, Konya, Corlu, Isparta, Mersin, Canakkale, Eskisehir, Denizli, Silivri, Kocaeli, Gökçeada, Yalova, Cınarcik, İstanbul ve Bursa gibi yurdun dört bir yaninda verdikleri yüzlerce halk konserleri, yardim konserleri, dayanisma konserleri, protesto konserleri ile yüz binlerce insana seslenen tek hiphop grubu olmayi basardi

2003 yili sonunda, 120 yillik deneyimiyle, dünyanin en saygin müzik firmalarindan biri olan EMI’den, Erol Büyükburç, Sahsenem, Anima, Turbo, Maho-b, Halil-b, Sentez, Tolga Aksoy, Buldozer featleri bulunan ‘Hava Su Toprak Ve Ates’ adli ikinci albümlerini yayinlayarak, gerek altyapisi, gerek baskaldirici edebi lirikleri, gerekse kullandiklari farkli vokal teknikleriyle tüm yurtta genis ses getirmekle birlikte, alternatif müzik elestirmenleri ve yazarlarinin övgüsünü kazanarak tüm ulusal basinda büyük ses getirdi

Bu arada, Türkiye hiphop hareketinde, yeni yeni rapperlarin ortaya çikmasini ‘wack mc’ söylemiyle engelleyen; farkli seslere, çok seslilige ‘çatlak sesler’ söylemiyle saldiran; hiphopi -bögürme, küfür, bidi bidi edebiyati, ahkam kesme, caka satma, sidik yaristirmalarla- halktan kopararak hafta sonu partilerine ve internet atismalarına mahkum eden; hiphopin evrensel durusuna karsin irk, din, dil, mezhep, sinif, cinsiyet ve cinsel yönelim ayrimciligi yapan çikar gruplarina karşi verdigi siki mücadeleyle de taninan Barikat, bu girisimine karsi, bu çikar gruplarinca ugradigi çirkin hakaret ve karalama kampanyalarina karsin, bu konudaki kararliligini sürdürüyor

İkinci albümlerinde bulunan Özbek sanatçi Şahsenem ile düet yaptiklari ‘Geceler Günlerimi Gömer’ adli parçaya ilk profesyonel kliplerini çeken Barikat, ‘F Tipi Dünya’ parçasina da çektikleri son derece politik klip sansüre ugrayarak yayinlandi

Su an, 6 ekim 2004’te raportajcom katkilariyla, Maho-b, Doga, Deli Mc, Makale Crew, Dirilis, Ghetto, Karamurat, Barıs, Kan-ka, Gri, Canhür / Mc Zehir, Korkut, Kaptan, Sansar, Sektör2 gibi pek çok rapperin seslerini duyurmalarini saglamak amaciyla Zihni Müzik’ten ‘Anadolu Kaplanlari’ adli toplama albümü yayinlamaya hazirlanan Barikat’tan Jöntürk, 2004 yili sonu, ‘Yeraltinda Savas Var’ adli yeni kitabini yayinlamaya hazirlaniyor

Yok Yok - Barikat

Bırakıp elimden mikrofonu Gittim yirmimde askere İçimde
bin bir heves ve Şerefle ha ve son günlerimde kurdum
hayalini Döndüğümde geriye bir işe kapak atıp
çalışacak,
okuyup yazacak, gezip tozacak, Kültür-sanat,spor,sinema,
eğlence dolu dolu yaşayacaktım ben gençliğimi Ama
nerede? Nihayet 550 yedim seni En sonunda döndüm işte
ben Gençliğimden giden 15 yıl sonra Sağanak gibi güçlü,
okyanus gibi büyük Düşler ve hayallerle! Baktım, gördüm,
izledim; ülkem ne hale gelmiş Bizlere vaat edilenler
seraptan ibaretmiş Para uğruna hırsızlar kollanmış
Hortumcular halkın parasını emmiş; yemiş te gitmiş
İnsanlar bir dilim ekmeğe bile muhtaç düşmüş ha Çocuklar
ağlıyor ha, analar ağlıyor Hayaller yok olup kül olup
gidiyor Acılar tüm yurdu sarıp sarmalamış; kara bulutlar
çökmüş Haklı mı Haklı Halk ! Böyle giderse araba duvara
toslar, Hep birden biz batıp gideriz Yaş oldu 22!
Askerden geldiğimde bana değil sadece Düşlediği hayat
bütün gençlere kurşunu indirdi bam, bam Kara para; para,
para, para, para! Batsın bu para!
Çalmak-çırpmak-kara toprağa gömülmek Yakışmaz hiç
kimseye,
hiç yakışmaz Hey siz 550 adam Vurunca ses vermeyen davul
mu Yoksa sifon sesi mi? Yaşam güzel bir tat Alamazsınız
bizden al size tokat! Para uğruna duymaz kulağınız halkın
sesini Parası olanın sesi işte sizin dilinizde? Ama
yürek
bu işte; bu yürek işte bizde Yıkıp sokacağım bir arı gibi
sizi ha İnanmaz kimse size kimse inanmaz Yalanların
tümüne karnımız tok Yok yok ha; af etmek hiç yok Çok şey
değil istenilen sadece Bu sadece temel yaşam hakkı
Kaybedeceğimiz hiç bir şey yok Sizin ise çok! Gün sizin
gününüz bugünüz Gün bugün batıyor; gün sizinle batıyor
Yeni gelen gün güneşli bir gün Yaş oldu 22! Askerden
geldiğimde bana değil sadece Düşlediği hayat bütün
gençlere kurşunu indirdi Bam, bam! Kara para; para,
para,
para, para! Batsın bu para!!!! YOK yok deme; çare çok
Var var; sen de bir bilene sor

Yargı - Barikat

Anlatacaklarım var; kulak verin beyler / iyi misiniz nasıl
moraller 98 de başladı / yolculuk devam ediyor artık popa
doyduk / yer altındayız biz üstünde değil / eğer saygın
varsa önümüzde eğil / selam diyorum ben her şeye /
abilerimden sonra şimdi sıra bende / geçtik biz popu şimdi
yediniz boku / yargıdan çıkan sözler kin dolu / nedeniyse
eskiden beri belli / sokaklarda büyüyenleri hiç / sevdiler
mi rahatlarını bozup da / düşündüler mi hiphop ise
tarzımız / biz açta yatarız eninde sonunda / yargı bizim
adımız dinleyin beni / açılsın ağzınız, diliniz; susmayın
konuşun / çünkü biz genciz
Bir gün oradan çıkıyor bir gün buradan / şarkı sözü
yazıyorlar durmadan / amaçları en iyi kendisinin olması
ama / biz varken yalayacaklar avuçları / yargıya
çarpanları
söylüyorum ben / bunlar gerçekler acı veriyorum / Smith
Wassen'umdan çıkan mermi gibi / sözlerim sizi mahvetti
geçti Yargı / mikrofonda inanmayın onlara / nefret kusarım
ben bu popçulara / neden olduğunu bilmiyorum ama / hani
o 'muck muck' diyenler var ya / hiphopun gücünü daha
anlamadılarsa / ne yapayım artık ben onlara tek kelime /
çıkar benim ağzımdan defol gitsen çık / bu piyasadan
Adamım say 4,3,2,1 yaptıklarımız / sırf sizin içindir
demeyin bize / siz haksızsınız haksız değil / sadece
yalnızız bizi yabancı diye / kenara atmayın küçük
zannedip / vurmaya kalkmayın amacımız Avrupa / hedefimiz
ileri bize yardım edin / kıralım zincirleri tek olmuyor /
biliyorsun yardımın gerek esirgiyorsun / bırak onu bunu
gel
dinle beni / dinle seveceksin zamanla rapi / çünkü adı var
bu müziğin şanı / o kadar çok seviyorum inan dökerim
kanı /
Yargı Türkçe rap'in yeni adısın sen / Yargı Türkçe rap'in
yeni adı

Solup Giden Çiçekler - Barikat

Ruhunu ve dünyayı silip ezip geçen silahlarla korunan,
sınırlarla dolu bir dünyada yaşıyorum Soruyorum kimin
nesidir neyin fesi? Dört bir yanı saran yine korkunun tek
sesi, tek nefesi Çocuklar ağlıyor, bayılıyor kadınlar!
Yine hep yere düşen neden gençler oluyor? Soruyorum size;
neden üstümüze çöken bu kara bulutlar? Neden düşmanlıklar?
Kırılan bu kalemler, neden bu çiçekler hep solup giden? Bu
mu mutlu, aydın dünya? Yerin dibine batsın! Ne kendimce
fethetmek, ne de kral olup insanlara hükmetmek; tek
isteğim
geri dönmek İnsan gibi yaşamak ve de yardımlaşmak sadece
bu dünyada, içimdeki tek yürek, tek dilek Ruhumu
zehirleyip ellerimizi ayıran, amansız bir kavganın içine
atanlar, kin ve intikam dolu lanet bir dünya kurdular
Vuran vurana, kıran kırana! Oysa, hepimize yetecek kadar
bol su, toprak var bu dünyada Evet! İnsanız insan; hayvan
değil! Medeniyet dedikleri yakıp yıkmak değil İnsan soyu
piyon değil Sevgi asla uzak değil Barış önce içinde!
Bizler ise, doğayı dışlamakla başladık işe! Kendimizi
çirkin ruhsuz evlere, kentin beton yığınına hapsettik
Gökyüzünü, toprağın kokusunu unuttuk Fethe çıkarken koca
dünyayı, insan gibi yaşamayı unuttuk, nefes almayı!
İnsanlık ayıbı iki ayrı dünya bu: aç, sefil insanlar,
gökten bomba atanlar! Yeteri kadar düşünmüyoruz;
hissetmiyoruz esen rüzgarı, açan çiçekleri, yağan
yağmurları, toprak anayı, kuşları, böcekleri ve de
birbirimizi Oysa, bize gereken tek şey değil kaygı: önce
sevgi ve saygı Siyah beyaz, kız erkek Her birimiz
gülen, ağlayan, hayaller kuran Bizler bir bardak su içmek
için, uğruna öldüğümüz toprağımıza gömülmek için bile para
vermek zorunda kalan Yetmez; kandırdılar bizleri ve
sizleri! Çıkar için, para pul için, güç için girdik
birbirimize! Yalanları beynimizde! Vaatleri çöplükte! Hiç
biri özgürlük, mutluluk getirmedi; getirdikleri tek şey
cehennemin kendisi insanların efendisi: kan ve gözyaşı
Savaşa karşı olmak kendine yontmak değil; savaş cephelerde
solan çiçekler değil! Savaş sokaklarda, savaş evimizde,
savaş kendi içimizde Uyan doğan yeni güne! Üstünde esen
bu
vahşi bir egonun sergilenen çirkin bir oyunu Bu vahşi
adamlara kanma, amaçları için piyon olma Sana,
duygularına
hükmetmeye çalışıyorlar Bizleri namlunun ucuna
sürüyorlar
Aldanma; özgürlüğünden asla vazgeçme İzin verme
ahmakların
çıkıp kendilerini kral ilan etmesine Umutsuzluğa kapılma!
Bizler yeni bir dünyayı yaratacak güçteyiz Bitecek;
şiddeti yok ettiğinizde gülecek yüzler!

Sokakların Çatısı Yoktur - Barikat

Maskeler bu hayatın tek geçer yasası Yüreğinde yarası var
olan insan ancak bilir ası pası Bu şehir, hıyanette tek
galip, avına hep musahip Gerçek niyetini gizleyen
parıltılı caddeleri kandırır avını Adım adım izler
korunmasız bedenleri; yakasına yapışır bir çıkmaz sokakta
Gözünü kırpmadan vurur sırtından; satar yine kendini,
satar
ruhunu, eşini ve dostunu üç kuruşluk çıkar için Mazlum
edebiyatı döndürenler nanay! Dönüp bakmaz aldırmaz kimse
sokaklara; sokaklarda dönen o kirli dolaplara Oysa, gece
cehennem gibi çöker üstüne! Çünkü buz kesen sokaklarda
vuran kıran; sokaklarda kapan Sokaklarda gözü dönmüş
sapıklar, sokaklarda evsiz barksız çocuklar; sokaklarda
hayatı alınan bu kadınlar Nabza göre şerbet verenler,
kendi çöplüğünde kendi şarkısını söyleyenler; 'Gökyüzü
mavi' diye ayak çeken tipi tipler masal anlatırlar uyutmak
için beni Oysa yok; benim boş lafa karnım tok Kendi
kaderimi kendi boynuma astım ben Yıldıramazlar beni; ben
güne tanıklık eden gerçeğin peşinde bir duvar yazıcısı
Geceyi süpürür hep, gün doğmadan çöpçüler! Yaşanan bu
izler
silinir karış karış Tarihin çöplüğüne karışır sokaklar!
Bu
amaçlar yalan, yaşananlar yalan, yarınlar yalan dolan,
gerçek olan; evet, bugün var olan Solan giden her zaman
yarım kalan düşler, yaşanmayan aşklar, ertelenen zevkler,
yere düşen umutlar! Kimi zaman gülüp geçtiğin, kimi zaman
batıp gittiğin sokakların çatısı yok (Barikat) Çatısız
sokak Gündüz mavi gece siyah Derinliğin altında oynanan
tiyatro dram Zehir saçtılar gram gram Belki de benim
sıram; belki de senin Kiminin cehennemi, kiminin cenneti
Cinneti yaşatan sokakların illeti, cani! Geçen giden
geceler birbirinden fani Ani kopan gürültü bozar
sükuneti
( Sentez ) Sokakların çatısı yoktur Bazıları için hayat
bolluktur; sokaktaki için yokluktur Kapanmayan yaralar
gözleri aralar, elleri kapar, nasihat neye yarar Adımı
yazdım duvarlarına Karanlık sokaklarda belki hayaldi
yaşamak; belki yalanlara inanmak Ama acılara katlanmak
yaşamaksa bu dünyada, cehennemi tadarak kapıları aralamak,
kırmak, gerçeklere inanmak Nerede kaldı insanca yaşamak?
Soruyorum sana kelimelerde ruhuna istila İntikam vakti
çok
yakında Mesajım sana; hayal dünyasında yaşayan kafa O
zaman aman dileme benden; çıkacak can bedenden: Mezarında
huzur içinde dinlen; mezarında huzur içinde dinlen
( Turbo ) Gel kardeşim gel Çekme kendini geri; bizi anlatan
durumlara kapama gözlerini Çatısız çocuklar ağlar
yağmurlar ıslatırken bedenlerini Elerini kırışıklıklar
sarar; gencecik yaşta ağlar Karalar bağlar gözlerimde
umut
var Sakla sakla samanı; gelir zamanı Görürsün Hanya'yı
Konya'yı İş işten geçmeden, bitmeden; gelecek umutlar
sönmeden, ermeden burada Onlara sıcacık yuvada bir tas
çorba vermeden susmaz Maho-b, susmaz Turbo, susmaz
Barikat
( Maho - b ) Sokak nedir, ne değildir; emin ol iyi bilirim 35
yıldır sokakta insanlarla birlikteyim Örümcek
beyinlilere,
karanlığadır sitemim Arabeske tavır alır; aydınlığa
yönelirim Yan yana gelirsek güzelleşir dünya bilirim Gün
Gelecek elbet gelecek; bugün ekilen tohumlar yeşerecek
Çek
baba başı sen; gün gelecek bütün hayallerimiz
gerçekleşecek
( Halil - B )

Ses Biraz Artsın - Barikat

Dün gece o evde yaşananlar acaba neydi? Ne neydi, ne; bir
babayı bu hale getiren sebep neydi? Gece yarısı her yeri
inleten ve yükselen ses neydi? O ses ekonomik zorlukların
yolu tıkanmış yaşamın isyanı! Ama acı; karısını ve
çocuğunu
döven ezen bir baba! Baba ki trafik canavarından beter
Ezilen çocuk; sindirilmiş eş; yaşamdan kopmuş bir aile!
Çare kolay yoldan para kazanarak! Zengin olma, rahat
yaşama
hayalleriyle kuran işsiz insan Kendini bulursa kumar,
içki, para ile sömüren kalpazandan medet uman! O zaman her
şey beklenir ondan; o aciz insandan! bu acizlikler içinde
alın teriyle kazanmadan kumarla kazanamazsın hepsi gelir
geçer biter sana yaramaz bu para birde bunların ardına
hırsını alırsın var ya sana ne desem şebek kılıklı adam ne
var sanki çocuğunu eşini şerefli namuslu mert yaşatsan,
yaşatsan! Çarpık kentleşme; sorunlu aileler ve çocukları
evet çocukları hayat başlar onlar için acı Düğümün ne
başı
belli ne de sonu; kanunu, yasası! Hayat onlar için tam bir
belirsizlik yumağı İş bu haldeyken başlar karanlık
güçlerin kucak açmaları ve başlar kara kanlı katilin
günahları Eğitim desen, eğitim; sorunlar desen, sorunlar!
Kendini yiğit zanneden kahraman Olunur mu insan öldürmekle
kahraman? Baştan dur demeli bu tür insanlara Sonuçlarına
katlanıp; palavralar, ağlamalar olmamalı! Soruna baştan
engel koyup dur demeli! Daha ne kadar devam edeceksin?
Kara
kanlı kirli paralarla insan hayatına son vermekle için
nasıl kaldırır bunları! Sana sözlerimde teklifim;
teklifim:
bırak artık bu ayakları Canına kıydığın insanların
yakınları arkada kalır yetim öksüz yavruları Yok bu
yaptıkların, yok kimseye yararı Çok açık görülür ki senin
gibi insanların sonu ya parmaklık arkası yada cehennemdir
son durağı! Ses biraz, ses biraz artsın! Tepki yerini
bulsun Karşılıksız kalmasın Rüya değil gerçekte Refleks!
Refleks olanları anlatsın

Selam - Barikat

Hiphop olmak kolay mı? Öyle lafla olmaz Yıllardır tırım
tırım tırmaladık hiphop'ı yaygınlaştırmak için Bursa'da
Temenni istek değildi; inanmıştık biz: hiphop'ın dünyası
öyle içi boş değil; bir iki kıyafet; dans figürü, laf
salatası hiç değildi bizim için Bir dünya görüşü; yaşam
tarzı; özgür beyinler, özgür yaşamlar, karşılıklı sevgi
saygı Daha geçen yıllarda Türkçe rap'ı karalamalarına
karşın şimdi aramıza karışarak bizleri karalayan,
arkamızdan konuşan bir sürü soytarıya, yalakaya karşın pes
etmedik, taviz vermedik sözlerimizden; müziğimizden asla;
doğru bildiğimizden hiç şaşmadık, dosdoğru hedefe, yanlışa
yüklendik Biz hiphop'ın barışçıl, özgürlükçü aydın
felsefesi korunursa, hiphop'ın dünyayı değiştireceğine;
acıların sona ereceğine ve hepimizin özlemini duyduğumuz
geleceğin geleceğine inanıyoruz; biz Anadolu hiphopına
inanıyoruz Bu nedenle, bizimle aynı dünyaya inandığını
düşündüğümüz Türkçe rap'ın öncüleri, Erci-e, Rapor 2,
Hedef
12, Tunç Dindaş, Dj Mahmut, Bektaş! Ayrıca Nefret,
Susturucu, Sultana, Sirhot, Kanun, Yener, Silahsız Kuvvet,
Ondaon, Kuvai-İzmir, Kie, Lewo, Ko, Kara Murat, ve diğer
harbi mclere Bursa'ya Break Dance'ı bizlerle taşıyan
Young
Energy, Bursa'dan Dream Nıght Breakers, İnfaz, Arena,
Adana'dan Deprem, Ankara'dan Devil Dogs, İstanbul'dan
Lords
Of İstanbul, Joker, Denizli, Muğla, Marmaris ve tüm
Anadolu
tayfası; şu an ismi aklımıza gelmeyen binlerce b-boys ve b-
girls! Şunu bilin ki dansçıları küçümseyen mc geçinenlere
biz daha en baştan karşı çıktık: biz 'breaks dance'
olmadan
Türkiye'de hiphopın yaygınlaşacağına inanmadık;
inanmıyoruz!
Bursa'da Hiphop'ın gelişmesine özveriyle yıllardır katkıda
bulunarak tarihe geçen tüm Güneşin Çocukları: Mutlu,
Ayhan,
Çığlık, Kuş, Elçi, TNT; ayrıca Tayfa, İlk Atak, Fenni
Sünnetçi, Bu-kan, Getto, Vukuat, Arka Bahçe ve tüm
dostlarımız Bizlere değerli desteklerini esirgemeyen Musa
Polat Müzik, Şakir Aksan, Fehmix; Çokran Müzik, Sevgili
Mesut Ağırcanlı, Euqinox ve Ramessa Ailesi; Bursa hiphop
dinleyicileri;ve tüm basın mensupları! Tüm ailelerimize,
arkadaşlarımıza, eşimize dostumuza, sevgililerimize!
Blue Jean', 'Pazartesi', 'Kaos-
gl', 'Roll', 'Leman', 'Öküz'
ve diğer alternatif kültür-sanat-düşün dergileri! Doğru
doğrudur : doğru sayıyla ölçülmez; pes etmek yok; yılmak
yok! Olacak O Kadar Ekibi, Yılmaz Erdoğan, İlhan Selçuk,
Babailer, Şair Eşref, Neyzen Teyfik, , Chuck D, Şef
Seattle, Prince, Charli Chapline, Sartre, Darwin, Allen
Ginsberg, Manic Street Preachers, Patti Smith, Bulutsuzluk
Özlemi, Erkin Koray, İlhan İrem, Nazan Öncel, Yaşar Kurt,
Fatih Altaylı, Sezen Aksu, Beatles, Bob Dylan, Jack
London,
Fredy Mercury, Murathan Mungan, Yaşar Kemal, Halil Ergün,
Kemal Sunal, Atilla Dorsoy, Arzu Yılmaz, Tarık Akan, Zuhal
Olcay, Can Dündar, Mehmet Y Yılmaz, Ahmet Necdet Sezer!
Puplic Enemy, Rage Against The Machine, Moğollar, Haluk
Levent, Zülfü Livaneli, Barış Manço, Aziz Nesin, Küçük
İskender, Aşık Mahsuni Şerif, Une Bumber, Yavuz Bingöl,
Leman Sam, Arif Sağ, Sabahat Akkiraz,, Eistein, Bruno,
Nesimi, Bedrettin, Yunus Emre, Ruhi Su, Pir Sultan Abdal,
Mevlana, Aşık Veysel, Oscar Wilde, John Lennon, Roza
Luksemburg, Fuges, Can Yücel, Bahriye Üçok, 33 ölümsüz
aydın, () ve Mustafa Kemal Atatürk!
Çevreciler! Sivil Toplum Kurumları! Yazarlar, çizerler;
tüm
sanatçılar! İçeride ve dışarıda, ortak mutlu aydın
geleceğe
inanmış daha ismi aklımıza gelmeyen yüz binlerce isimli ve
isimsiz kahramanın önünde saygıyla eğiliyoruz Ne dedik
biz: sözlerimiz bizim ateş gibi yakar! İçinizdeki sevgi
ateşi hiç sönmesin! Hepinize selam!

Parmak Çekek - Barikat

Nice nice çirkin oyunlar; büyük amaçlar; doğrular yalanlar
Dostlar ve düşmanlar dört duvar arasına gömen beni
Elimdeki tek küçük muma bile göz koyan bücürleri silip
Süpürmek hep istiyorum kuyuya her şeye sil baştan yeniden
Başlamak için unutmak istiyorum sifonu bugün çekmeyi
Unuttuğum gibi yine unutmak istiyorum sürü için yaşamayı
Sadece kendimi olmak bu kısacık hayatta kendim için
Uyumak, kendim için uyanmak, kendim için yürümek, kendim
İçin şarkı söylemek bitene dek kendim için dansetmek
Kendim için sevişmek istiyorum sadece bu dünyada yalnız
Kendim için yaşamak mavi, pembe düşlerim şahlanıyor
İçimde bir beyaz martı gibi kanat çırpıyorum şimdi
Gökteki yıldız kadar tek ve hür bir yaşam sınır yok
Durmak yok, geriye dönüp bakmak yok; yarın ama hiç yok
Bugün sadece bugün yaşanmayı bekleyen yeni güzel oyunlar
Yürünmeyi bekleyen bu yeni uzun yolar; dokunmayı bekleyen o
Yanık diri tenler bu ritim, bu müzik, içimdeki bu dans
Alıp götürür beni yasak kayıp cennete! sonsuza dek kavrulan
Bedenim, bu kurşun gibi vuran ritimle sallanır garip ama
Gerçek; içimde bir koca sevinç dert yok, tasa yok, çözmem
Gereken önümde duran bir sorun yok çünkü; istanbul'un buz
Kesen boğazına tüm geçmişimi gömdüm koca bir gün! bugün
Sadece benim dokunmayı bekleyen bu bedenler artık benim
Beynimin kapıları sonuna kadar açık, kaçık bir küçük beyaz
Martı gibi özgür bedenim gözlerim, şahin gibi kollar
Avını, yakalar! bu kışkırtan kokular çeker beni kendine
Doğan yeni güne dek limon gibi sıkılası son damlasına
Kadar ateş gibi yanan tenler çılgın saatlere gebe! hadi
Hep birlikte şimdi parmak çekek gençlerden korkanlara
Parmak çekek; cebimizi soyanlara, parmak çekek; özgürlükten
Kaçanlara, parmak çekek / rap'imize kayanlara, parmak
Çekek

Magazin Maymunları - Barikat

Siyah beyaz kopuk filmin dönen makarası Karası ve yarası
gözlerimde yaklaşan, anlık vuran sahneler Kabusum olur,
yıkar beni dönüp duran yelkovan Yıllar yılı pişirip
önümüze konan o, yine aynı maskeler; gerçeği gizleyen
şatafatlı hayatlar! Yaşadığım bu sokak ve bu köhne
mahalle
Ölümü bekleyen bitik, yitik yüzler! Yükselen beddualar,
aman dilemeler Hep biriken kiralar, ödenmeyen borçlar;
devletin yüzüne çarptığı bu faturalar Oysa, tek
istenilen, önce tok bir karın Ne fayda eder? Oyunları
unutan nice dilsiz çocuklar! Fakirin kuruntusu zenginlik
avuntusu Tek penceresi bu cızırtılı televizyon!
Açıldığında beliren bilindik maymunlar, kapandığında
sırıtan yine aynı mahluklar Erkek çocuğunun gönlünde
İlhan Mansız yaşar Kızlar var ya kızlar, onlar da Hülya
Avşar'a tapar Kurtuluş reçetesi! Ekranları dolduran bizim
Cüni Arkın var ya; kafirlere tokat atan, reklamlarda cirit
atan, kolunda da manita Bir koyan, ama o, üçün birini
alan
benim cici başkanım Özal olma sevdasında! Sene 91;
hatırla o Körfez Savaşı! Yanlış dünyaya doğan yalınayak
bebekler Piyon niyetine öne sürülen yine aynı gençler!
Emir veren yine o pili bitik moruklar Çirkinlik abidesi
kadirist ayaklar; ana haber bülteni, önündeki rotası
Bitmeyen bu oyunun yeni kırım noktası Meclisin tavanında
çiğ köfteyi yoğuran Adam gibi oturup konuşamayan o
Tatlıses'in, Tuncer'in tayyareden filmleri? Satılmış
kalemlerin kucağına doğan bu yeni kayıp bir nesil?
Sahibidir embesil! Nina, Mina fark etmez; daha nice genç
kızlar! Kara toprağın bu tek dinmeyen öfkesi! Şimdi ekmek
tekmesi eli kirli tetikçisi Rüşvetçisi, bekçisi, Ankara
Tiftik Keçisi Kafadan da kontak! Dönmelere lanet eden eli
kirli kazmalar, yontulası hırsızlar Hepsinin ortasında
yitip giden kayıplar, çöküp giden omuzlar, bükülen
bilekler, yarım kalan rüyalar Bir koyup üç alan yeni
dünya düzeni: Büyük koy, büyük oyna! Durma yan; dayan! Sen
ol karşı koyan! Yükselen bu mazlumun bitmeyen cehennemi?
Sarı sarı liralar, magazinde kimler var! Maymun var!
Maymunlar!

Koyun Dolly - Barikat

Ev okul dedikleri, sınırları çizilmiş ince kırmızı hat! Ey
hat; gel git tekdüze sıradan bir dünya Yıllar gelip geçer
böyle, gelip geçer gençlik Gören göz kör değil;
sindirilmiş tek tip kabak tarlasına ekilir tohumlar Marş,
marş; haşhaş gibi gençliği öldüren Bu eğitim sistemi beni
seni tanımaz buldozer gibi yıkıp-ezer-geçer esrar suyu
sıkılmış posa, kupkuru beyinler ruh gibi dolaşır genç ölü
bedenler yetiştiren yere göğe sığmaz dedikleri bu okul ne
ki söyle bana klonlama merkezi Koyun Dolly; dolu işte
önümüzde sağımlık Dolly, ne ki çoban için? Yalan atıp
tutar
o; sürüden ayrılanı kurtlar kaparmış! Geç bunları! Kaval
çalan çoban, bugün değilse yarın kurt değil çoban koyun
postu deler, geçer İyi düşün şimdi söyle; başındaki
çoban,
kaval çalar tıngır mıngır; niçin kaval çalar? Uyutmak için
ha! Söylesene bana şimdi ipler kimin elinde? Sürüden
kaçmak
mı? Yemezler koçum; yersin sopayı! Rest çekerek ha; hak,
hukuk deyerek nereye kadar böyle? 'Cak, cak, ciyak'
mezbahada verirsin son nefesini sen Koyun olmadan çoban
olmaz hem! Oscar'ı kapan hep, en iyi koyun boyun eğen
koyundur Ver gazı gitsin; en büyük koyun bizim koyun!
Yürü; anca gidersin! Enerjimizi emen hep, ev, okul,
eğitim! 'Dırdır, mırdır, hırdır, vır-vır'; yüklüyorlar
beynimize beş para etmez bilgi çöpünü hep Kopuk hayattan
bu
yalanlar üst üste; telkinlerin tümü hep gerçekleri gizler
Dışarıda çalıp kaçan vurup giden bağnazlar; içeride börttü
böcek Polyana gözü süsler! Okulda ha yıkanır beyinler;
gencecik beyinler ninniyle uyurlar; yıkanır beyinler;
gencecik beyinler
Şimdi sıra evde! Baskı dolu bu dünya bataklıktan beslenir:
Bu doğru o yanlış, saçım başım, donuma uzanır eller, kirli
kanlı eller; seve seve değil ! Sahibimiz dolu bizim:
tanrı,
devlet, toplum, ana, baba, akraba; uşaklarıyız biz boyun
eğen onlara! Adımları hep aynı: bir ileri iki geri Bu
dünyaya piyon doğurmak ana baba işi!Düşün hele bir; amaç
için piyon gitse kime ne yazar? Bencil yaratıklar
gençlerden korkarlar; kıskanırlar benimkini; yuh be!
Kızlık
zarına bile burnunu sokan yobaz çirit atar ortada; gezmek
tozmak yok, eğlenmek yok, sevişmek hiç yok Boyun eğmek
çok
övgü alır durur; saç baş tek tip ot gibi yaşam Bu umut
öldüren çile biter mi hiç? Gün güne eklenir; beyin yıkama
seansları devam eder gider böyle
Üniversite; 'yaşasın özgür mekan' derken sonsuz bir çöküş
Nerede bilim-özgürlük nerede bağımsızlık? Yıllardır bize
oynanan yine aynı oyun bu, yine aynı sahne: 'Sürü ve
Çoban'
Papağan gibi öten beyinsiz budalar it gibi ürer, durur,
büyür, uyurlar Dünyadan haberi olmayan bu öküzlerle ha
aynı
ahıra doğduk biz aynı ahırda büyüdük; seve seve değil?
Yıllar sonra işlenmiş, törpülenmiş beyinler bizi ezip
geçmek için piyasaya sürülür; Tümünü belki ama beni asla
ha! Benim adım Jöntük;dimdik ayakta! Şimdi savaş zamanı;
doğruya doğru derim ben,yanlışa yanlış! Neşter gibi keskin
sözüm, kabus gibi çöker atar, düzer sayar geçerim;
kuyunuzu
derin kazar, kireç döker yakarım; kürek, kürek toprak
atar,
tek başıma gömerim! Çektirin gidin şimdi cehennemin dibine
dibi dibine! Çalmadan oynar bizim ayılar! Vur davulu, vur,
dibine de vur, vur; önümü de hortumlar bizim ayılar! Vur
davulu vur, Doly'e de vur,vur! Sağa-sola sapma; kafanı
kaldırma; sakın 'hı' bile deme; valla, illa salla Koyun

Kezban - Barikat

Gencecik bir afet kız, mahallenin gülü o /Ona Kezban
derler / Neyi bilir, neyi düşler, / Kendisinden başka hiç
kimsecik bilmez ama / Cümle alem bilir ki ailesi çok
tutucu / topu kurusun o / koca lüküs şehirde mahallesi
gecekondu / İçine kapalı bak bahtı kara Kezban'ı / kabus
dolu yıllar çocukken karşıladı / Büyüyüp serpilince çember
iyice daraldı / Cehennemin ateşi daha büyük büyük yandı /
Bütün gözler üstünde, Kezban göz hapsinde / Sağa gitti,
sola gitti; ona baktı buna baktı / Hele komşu çocuğu /
Mehmet'e yanaşmak düpedüz yosmalıktı / Süslenip
püslenmek,
gezmek tozmak olur mu? / Yok olmaz Kezban, tıpış tıpış eve
Kezban / Pencereden bile bakmak sana yasak Kezban!
Yeter Kezban yeter ha / Koca yıllar gelip geçti / Yeter
deyince kendine / Odasına kapanır hayal kurar Kezban /
Zengin bir ailenin kızı oluverir Kezban / Cici mici annesi-

bal tatlısı babası / Abisi desen o en yakın arkadaşı /
Tıka
basa gardrolapı-evi dolu kitap, kaset / Hele güzel
kokuları
çarşı marşı dolaşır / Babasıyla alır Kezban / Maşallah! /
Boy friand'i Mehmet hemen yanı başında / sarmaş dolaş
onunla gezip tozar bütün gün / Çok çok arkadaşı daha ne
ister Kezban? / Lüle lüle saçları, inceciktir beli,
kısacık
eteğiyle / Parti parti dolaşır, kıvırır Kezban / kıvır
kıvır dans eden bizim biçare Kezban / Sıçrayarak uyanır /
Kalk kız Kezban!
İşte dünürleri ha / Benim güzel Kezban'ı istemeye
gelmişler / Burunları kalkık belli yeni sahipleri / Damadı
mı? hiç sorma domuz gibi valla / Beterin beteri var dua
etti Kezban / 50 sinde öküz-ayı montofon değildi /
düşmezdi
söz hakkı; hiç düşmedi kendine / Çaresizce Memiş'ini
yüreğine gömdü / Gözü yaşlı, doğduğuna lanet dedi Kezban /
Bir ömrü yandı gitti öbürüde yanacaktı / Bir kafesten
diğerine geç geç Kezban
Düğün işte geldi çattı, çeyizini topladı / Kınaları sürdü
Kezban, beyazdan daha beyaz / tıpkı beyaz kefen gibi bir
gelinlik giydi / Çistak çistak müzik çalan salonların
birinde, / sahneye çıktı Kezban, / Aynen diğerleri gibi
başladı dans etmeye / Kıvır Kezban kıvır / Kıvır da yavrum
kıvır / Sağdan soldan kıvır / Kıvır da Kezban kıvır /
Ananı
babanı geç geç kıvır / Kıvır Kezban kıvır / Kıvır da
yavrum
kıvır / Sağdan soldan kıvır

--->: Barikat biyografisi frmacil sayfa 2iki --->: Barikat biyografisi

Jackie Chan - Barikat

Jackie Chan; geçenlerde geldiydi; Hani İstanbul'da bir
film
çekecekti ya Jackie Chan'i severim Sizi bilemem ama ben
bütün filmlerini izledim Gelelim asıl konumuza;
İstanbul'da
çekilecek olan filmin bir bölümüne Her şey hazırlanmıştı;
sade bir pazardı; Tır gelecekti, arkasından onu kovalayan
bir araba Araba arkasına takılıp patlamalar göğe ulaştı
Her
şey güzeldi aksiyon her şey bu sahnedeydi Ta ki o sahneyi
görünceye kadar Elin adamı gelmiş bir film çekmeye 'Yo
hayır' dedim durun gözlerime inanamadım Erkekler ağlamaz
derlerdi de inanırdım O an göz yaşlarımı tutamadım ve
ağladım Evet, evet bizim insanlarımızdı Ellerine ne
geçtirdilerse poşet kutu kova Pazardan geriye kalanları
topluyorlardı Gece saat ikide bunları böyle görünce
tüylerim diken diken oldu ağladım Çünkü onların arasında
işçi memur olabilirdi de İnsanlarımız bu hale de mi
düşecekti Onları bu hale getiren kimler diye düşündüm
Evrenin sebebi harikası insanı yine bu hale düşüren yine
insandı Ama nasıl insandı namus vicdandan yoksun kalpazan
Sana daha neler söylesem yetmez ifadem O geceden sonra
karar verdim işte buradayım, Hiphop rap müzikle bu tür
insanları hedef aldım Bir iki, bir iki erken işte
buradayım, devam edecek buna inançlıyım Kitleleri sömüren
bu tür insanlara işte karşınızda dimdik, dimdik ayaktayım
Jackie Chan; Kunk Fu O akşam o sahne bizim insanlarımıza
bir yumruktu Çek! Çekeceğiz bizde; Geçmiş, belli geçecek
böyle devam ederse
Yeter yeter; yetti artık olanlar Çok açık görülüyor geride
kalanlar Bunca zaman geçti aradan durmadan İlerliyor
yelkovan yılmadan Gelecek senin neslinin meyvesini verecek
daha iyiye güzele 'Bu kim oluyor da bana akıl veriyor'
diyebilirsin Dersin; düşüncedir tartışılmaz zevkler,
renkler Sözler ağızdan çıkar Biri gider biri kalırsa bu
benim ölsem de, ölsem de Sağda solda her yerde köşe
başında
bir yerde İnsanlar öldürülüyor acaba sebebi ne Öldürülmek
değil sadece silahla Bir çok insan ölüyor açlıktan
yokluktan Hadi koçum sende gerçeklere hazırlan İşte budur
benim kavgam Kavgam yumrukla değildir asla sözlerle Boşa
kürek sallamak yoktur bu müzikle Bunları böyle gördükçe
içim parçalanır Ve dilime aynen şöyle bir nakarat takılır
Soğuk caddeler ve karanlık sokaklarda Geceler ıssızdır
oralarda Her an yerde yatan bir insan görebilirsin
Düşünmelisin acaba sebebi ne? Hemen anlarsın biraz çaba
harcarsan Ne yazık ki onları bu hale getiren bir insan Hiç
mi akıllı insan yok bu ülkede Olmaz olur mu Birçok; ama
biri; birkaçı veya hepsi duygularının esiri olmuştur ama
ne
yazık

Hiphop İsyandır - Barikat

Kulak ver müziğe, kulak ver bana / Hiphopın sesidir bu
gelen sana / Bu sisli gördüğün apaçık ortada / Arka
sokakda
boğaz tokluğuna / Köle gibi yasayan biz gençlerin sesi /
Hiphopın sesi bu dinle! / arka sokak'dan bu gelen sana;
hiphopın sesi bu dinle! / arka sokakdan dinle!
Hiphop isyandır; Hiphop isyan / Hiphop isyandır; Hiphop
isyan hey! / Hiphopız biz, arka sokaktan /
Gerzek mallar anlamazlar; görmezler sömürülen halkın tümü
sefalet içinde / Sefalet içinde kast çakılır; kast
çakılır / Umudunu çaldırma arka sokak; kast çakılır / Bil
bu özü tozu tüm kozlar sende / Aç gözünü, duy, gör,
konuş /
isin olmaz kan kokan ellerle / isin olmaz leş kokan
kafayla / isin olmaz iki ayaklı hayvanla / isin olmaz;
isin
olmaz bu dünyayla!
Lan angut; keriz değiliz biz; yutturamazsın / masal devi
bu, çökecek, bitecek; simdi salan / Hadi sallan, bos kafa
gidecek, / Daha sert sallan; sende sallan / Yasam tarzın
bu; çat kaşını; anlat / Anlat öküze; anlat isyanı / Anlat
düdüğe; anlat hiphopı / Anlat lavuğa arka sokağı / Arka
sokaktan hiphop geliyor / Arka sokaktan isyan geliyor /
Göze göz, dişe diş hiphop geliyor!
Sinik pusuk ve dilsiz olmaya artık paydos, simdi paydos /
Gönül ülküsü bu boşa sayma / Yaz dağa tasa; ve de yere
göğe / Bilmeyende bilecek biz hiphopçıyız; meydan okuyoruz
gözü donen itlere / Bilmeyende bilecek biz hiphopçıyız;
meydan okuyoruz örümcek beyinlere / Bilmeyende bilecek biz
hiphopçıyız; meydan okuyoruz bölücünün tümüne / Bilmeyende
bilecek biz hiphopçıyız; özgür düşünür özgür yasarız

Hedeften Çık - Barikat

Beynim dolu bugün; kafam almıyor; sarmıyor! Düşünemiyorum!
İnanamıyorum buna! Rüzgara kapılan dümensiz gemi gibi
beyni
kütükler Dünya masa başında paylaşan düdükler! Sana
çizdikleri yol sıradanlık tarlası; kurtlar sofrası! Maymun
pazarı! Zincirleri elimde! Boynunda ölüm saçan yalanlar,
yasalar İkiyüzlü ahlak, adetlerin kestiği doğmamış
çiçekler Boyun eğen köleler, piyon olmaya koşan sanal
kahramanlar Yeri ve zamanı belli olmayan kimliksiz
nasırlı eler gezer, geceleri tepeler Kurulu bu düzen saat
gibi işler: tiki tiki tak tak! Tiki tak tak! Ucuz dilleri,
apış arama uzatılan elleri çürütür sesimi, yerimi ve
yurdumu Resmimi, yıldızımı geçmişime gömen ben tanıksız
bir suçun eli Ben, kaosun yenik savaşçısı! Yalanlar
yükseliyor, kapılar kapanıyor! Dönüş yok, çıkış yok: yok
ya
benze bize, ya da hedefe meze! Yalan rüzgarı! İçindekileri
kus Boyun eğme sınırlara! Sıradanlık ölümdür! Düğümdür,
boynundaki iptir! Sniper tetiktir; sana çevrilen kimi
zaman
bu kötektir! Durma; eskisinden nefret ettiğin kadar, yeni
dünya düzeninden sende nefret et! Terk et hedefi; zikzak
çizerek çık git! Ayaklarının altında can çekişen otorite
olsun sade! Kan ve gözyaşı Barikat'la gömülsün Kimin gücü
yeter beynimdeki kaosa! Varsa yoksa yeraltı! Yer altı bu
hayatın gerçek kokusu! Dokusu yaşamı haykıran pis bir
böcek
ol! Bakireden uzak, dur yosmayı dost edin! Labunyayı
kutsa!
Kadınlarla tost, ayyaşlarla cost ol! Önce koru beynini!
Gerçeklere set çeken hocalara parmak çek! Adı Paris
sürgünü, şarabı dik içine! Çıkar tüm kayıp yollar gerçeğin
evine! Diline hakim olan kolu altın kaplama saray
kapısında
bekçisi hazır nazır! Kimin adaleti? Hınzırca yazılmış
masal
gibi uyuturmuş bakkalın terazisi! Gazetesi boyalı
sayfalardan korkma! Bakma; kurttan korkup sürüye dost
olma!
Yaşamak için tek, diş ve tırnaklarınla çelikten mevzi
kazı
Başını kaldırdığında durma, zikzak çizerek hareket et!
Demir attığın bu limanı terk et! Evet! Karanlık kimi zaman
yatakta, kimi zaman ise boş sokaklarda Okyanusta ara,
bul;
doğan yeni günü Geceleri keşfet! Gecelerde hayat,
gecelerde cerahat! Karanlıkta dolaş; adım adım yaklaş;
hedefi üstten aş Benim bu saf arkadaş! Yerinde sayma;
dönüp bakma Sen yine sen ol; hedef olma

Hava Su Toprak Ve Ateş - Barikat

Düşünürüm bazen, kendi kendime; 'Neredeyim?' diye
ayıplarım! 21 Mart koptu! Hızır ile İlyas! Yıl 2003
Beynimde bir şimşek! Hava, su, toprak ve ateş Tarihin
elinden arta kalan yaşam; bu yer, bu gök, bu deniz; özü,
tözü; günün cingözü! Aşık Veysel'den kalan insana tek eş
doğa Doğanın celladı siz biz! Ey vatan perver savur
sözlerini! Söyle nerede o doğanın parçası bu yapraktaki
Şaman; kamil insan? İlkel olan kim söyle; ya medeni olan?
Şüpheli ölümleri masa başında silen oyunbozan tarihçinin
öten borusu Nerede sayfası yırtılan Panter Emel'i, Orhan
Kural'ı, Haluk Levet'i, Yaşar Kemal'i? İstanbul'un
gözcüsü,
çöpçüsü, Bergama'nın köylüsü yürümeye devam! Hava, su,
toprak ve ateşle yazılan, kazılan Köstebek gibi didik
didik, virüs gibi sarılan cennetin yok oluşu Doğanın
kurtuluşu! İşte çare bu: İstanbul'un kabusu, vazgeçmek
anlamsızca oburca tüketimden; bumerang düzenden; bir de bu
milleti öpenlerden Daha fazlası, başkasının lokması
mideye
indirilen! Yükselen fabrikanın saçtığı zehirler; salyası
akan siyanürlü ganimetçiler; parmağında dünyayı eviren
çeviren hep ahtapot şirketler! Küresel güçlere karşı diren
Barikat! Umut var hep yarına; ama korku kapıda Sinen
alışkanlıklar, çorak ufuklar Bana sadece bana; hep bana
Rab bana! Barbar istilası bu cennet Anadolu'da Ölü
sevici
toplum; sokak başı dar ağacı kuran gençlerine! Ve sonra
oturup Yusuf'a ağıtlar yakan; Denize ve Mahir'e; bugün
doğan çocuğa! Beleş kesilen ağaçlar Yıkılan hayvanlar!
Karış karış tarihi, doğası yağmalanan cennet Anadolu'ya
ağıtlar yakan; kutsayan, yedi göğe çıkaran Şimdi yeni
cennetler arayan kemirmek için İçemediğim suyunu,
yüzemediğim denizini, çekemediğim havasını yeni vatandır
yüreğime hep batan Siyanürlü tilki avcısı; kamçısı
kimliksiz piyonlar, aç gözlü barbarlar! İntikam tohumları
üstümüze esen; bu sağanak yağmurlar, vurucu depremler,
kavuran ve buz kesen can çekişen dünya Akıl vermeyi
bilen,
ama kullanmayı beceremeyen Kahramanı oynayan; iyilik
meleğini Kanlı ellerini Hacı Şakir'le yıkasan da ne fayda
getirir! El attığın her şey hemen kurur gider! Midas
serer!
Hava, su, toprak ve ateş! Karış karış yerleş! Geri gelmez
gelecek! Düşünürsen dönecek ancak sana acı gerçek
Sokrates'in şarabında yaşamın erdemi! Egonun görkemi yatar
cehennemin gölgesinde Kör Şeytan! Kazıdığında altından
çıkacak olan insan, insan! Gözü dönmüş 'töre' diye
beynimize sokulan! Toprağın kokusunu, kentin betonuna
gömen
ucube bir nesil! Döngüsel zinciri hayatı düşünmemek ve de
yaşamamak olmuş temel prensibi! Hepsi gibi, her şey gibi!
Hava su toprak, ve ateş; düzeninin ortasında insan