Bir Bayram Sabahı...

Bir bayram sabahı kanlıydı Kudüs sokakları Ağlıyordu
analar,intikam doluydu yüreklerBoynu büküktü yetimlerinCepleri
şeker değil taş doluyduBayram için özel olarak aldıkları
ayakkabıları,elbiseleri de yoktuÇünkü onlar için bayram, yaşadıkları
her bir günden farksızdıHer gün mücadeleyle doluydu onlar için,her
gün şehadetleCihat,bayramdı;düğündü onlar****anlarla sulanmış şehadet
libası en güzel bayramlıktı onlar içinÇünkü onlar zor günde,yokuş
günde doğdularBilmediler çocuklularını,bilmediler
gençliklerini,bayramlarıAma mutluydu onlarMutluydular can
pazarındaMutluydular şehadet güzergahındaOnlar,kendilerine
zorluğu seçenler,rahmeti seçenler,şehadeti
seçenlerdiKan,gözyaşı,kana bulanmıştı
bayramları,oyunları,düşleriDüşleri cenneteydiBayramları
zafereydiYolları Kudüs’e,Mescîdi Aksaya,Mescîdi Harama,mukaddes
beldeleriydiYürüyordu onlar mukaddes günlerde,mukaddes
aylarda,mukaddes olan topraklara yürüyorlardıMukaddes olan her şeye
karşı gereken duyarlılık gösterilsin diyeydi bu yürüyüş,bu
adanışÖyle ya! Böyle mi geçseydi günlerimiz,böyle mi geçsin
Ramazanlarımız, Zilhiccelerimiz, Şevvallerimiz?Böyle mi geçsin
bayramlarımız? ‘Öyleyse değiştirmeliyiz bu yanlış takvimleri
değiştirmeliyiz yanlış olan bütün her şeyiBunun için yürümeliyizBu
bayram sabahı da yürümeliyizHer doğan sabahla beraber ışımayan
güneşimizi bulmak için yürümeliyizYürüyüşümüz güneşe
doğruYürüyüşümüz aydınlığa doğruAydınlık sabahlar için
yürümeli,dövüşmeli gerekirse ölmeliyizÇünkü biz aydınlık
savaşçılarıyız’ diyor ve bileniyorlardı bayram sabahında
İşte bir yerlerde bir bayram sabahı dahaSahte neşe ve
kahkahalarla dolu sokaklarSırıtık maskelerini takarak saklamaktalar
kırıtan bedenleriniZoraki gülüyorlardı birbirlerineAkrabaları
ziyaret edip büyüklerin elini öpmek de tarihe karışıyordu artıkBu
ülkenin çocukları güzel ve temiz giyimliydiler;ayaklarında parlayan
potinleri,üzerlerinde cici elbiseleriHem o vitrinde gördüğü
oyuncağı almak için artık bol parası da var cebindeAma mutlu değil
bu çocuklarOnlar hür değilCici elbiseleri kirlenmesin diye koşup
oynayamıyorlarBüyüklerin ellerini öpüp şeker toplayamıyorlarOnlara
değer vererek başlarını okşayan bir el uzanmıyor;aldıkları
çikolataları rahatça yiyemiyorlardı Modern dünyanın esiri zavallı
çocuklarNe farkı vardı onların Kudüs deki çocuklardan Her ikisi
de esir,her ikisi de çocukluklarını yaşamıyorModern dünyanın esiri
olan çocuklar daha bir çaresizdirEsiri oldukları düşünceye ve hayata
karşı elleri bağlıydıTaşlayamıyorlardı bu yasakçı ve insafsız
sistemiSes bile çıkaramıyorlardıHalbuki Kudüs deki çocuklar daha
bir mutluydu onlara göre,hiç olmazsa mücadele veriyorlardı Hiç
olmazsa beğenmedikleri yaşantıyı taşlayabiliyorlardıZulmü ve bu
zulmü yapan şeytanın dostlarını taşlarıyla
recmediyorlardıKarşılarında susmuyor ve zafere kadar susamaya da and
içiyorlardı
Acaba bizler hangi bayram sabahını yaşamak isterdik?