Suçu Kendimizde Aramak

Sual: Suçsuz yere çeşitli iftira ve hakaretlere uğruyorum Suçum yokken birisi gelip sataşıyor Kimi alacağımı vermiyor, kimi borçlu çıkartıyor Dualarım kabul olmuyor Sıkıntılar, belalar yakamı bırakmıyor Bunların gerçek sebebi ne olabilir?
CEVAP
Önce sıkıntı, bela niye gelir? Bela, insana iki sebepten ileri gelir:
1- Günahsız kimselere, büyük zatlara gelir Bu da onların derecelerinin yükselmelerine sebep olur Başka hikmetleri de olabilir Çünkü hadis-i şerifte,(En şiddetli bela, enbiya, evliya ve benzerlerine gelir) buyuruluyor (Tirmizi)

2- Dertlerin, belaların gelmesine sebep günah işlemek veya lüzumlu sebeplere yapışmakta kusur etmektir Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Size gelen bir musibet, kendi ellerinizle işleyip kazandığınız günahlar yüzündendir Bununla beraber Allah bir çoğunu da affeder, [musibete uğratmaz]) [Şura 30]

Çoluk çocukta, hayvanda, âmirde, memurda bir huysuzluk görülürse, kabahatin kendimizde olduğunu anlamalıyız Salihlerden biri buyuruyor ki:
(Eşim huysuzluk edince, yanlış bir iş yaptığımı anlardım Hemen o işime tevbe edince, eşimin huysuzluğu da giderdi Böylece tevbemin kabul edildiği meydana çıkardı)

Demek ki belalar, kendi hatalarımız sebebiyle geliyor Bizim suçumuz, hatamızı görmemektir

Üstümüze tatlı sürüyoruz, tatlıya gelen sinekleri suçluyoruz Kovana çöp sokuyoruz, suçu bizi saldıran arılarda buluyoruz Salihler, her sıkıntıda, kusuru kendisinde görürdü Büyük bir zat yolda giderken, bir kadın farkında olmadan pencereden üstüne kül döker Daha kadın özür dilemeden, (Bu başa kül değil ateş layıktı, ucuz atlattık) der Kendi ayıplarına bakmayıp, başkalarının ayıplarını araştıran, kusuru hep başkasında bulan kimse, başına daha büyük bela gelmediğine şükretmelidir

Allahü teâlâ hiç kimseye zulmetmez, sebepsiz bela göndermez Başımıza gelen her sıkıntı kendimizden, günahlarımızdan kaynaklanmaktadır Belki o işte, suçsuz görünsek de, başka bir iş sebebiyle bu sıkıntıların geldiğini anlamalıyız
Mevla intikamını kul eli ile alır
İlmihali bilmeyen bunu kul etti sanır

Günahlardan tevbe edip, nefsi aşağılayarak terbiyeye çalışmalı Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Nefsini zelil eden, dinini aziz etmiş, nefsini aziz eden dinini aşağılamış olur) [Ebu Nuaym]
Çünkü nefs Allahü teâlânın düşmanıdır, hep zararlı iş yapmak ister Kur’an-ı kerimde mealen, (Nefs hep kötülüğü emreder) buyuruluyor (Yusuf 53)

Şeytanın aldatması zayıftır Nefsimiz daha tehlikelidir Hadis-i şerifte, (İnsanın en kuvvetli düşmanı nefsidir) buyuruldu Dışarıdaki düşman, bu iç düşmanın yardımı ile bize saldırıp, bizi yaralıyor Nefsin her isteği, Allahü teâlânın yasak ettiği şeylerdir Hep, kendi can düşmanı olan şeytana uyar Nefse uyan kimse de, hep İslamiyet’in dışına çıkar

Dinin bütün emir ve yasakları nefsi ezmek, taşkınca isteklerini önlemek içindir Dine uyuldukça nefsin istekleri azalır Nefs, temizlenmedikçe, üstünlük sevdasından, kendini beğenmekten vazgeçmez Hadis-i şerifte buyuruluyor ki:
(Nefse uymak ve kendini beğenmek felakete sürükler) [Taberani]

Kendini beğenmek felakettir
Yukarıdaki yazımızda, kabahati her zaman kendimizde bulmak gerektiğini bildirmiştik Suçu hep başkalarına yüklersek, kendimizi beğenirsek, başkalarını küçümsersek bunlar bizim felaketimiz olur Kendimiz övülmeye takdir edilmeye layık birisi olsak bile, kendimizi övmemiz çok yanlış olur Çünkü, (Çirkin olan doğru, kişinin kendini övmesidir) buyurmuşlardır Övünmek, kibirden gelir Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allah, kendini beğenip övüneni sevmez) [Lokman18]
(Allah, büyüklük taslayanları sevmez) [Nahl 23]

Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki:
(Kendini beğenen helak olur) [Buhari]
(Arkadaşını hakir görmek, kötülük olarak yeter) [Müslim]

Kendini beğenen nasihat kabul etmez Hep itiraz eder, öyle değil diyerek kendini haklı, karşısındakini haksız çıkarmaya çalışır Allah’tan kork şunu yapma dense, hemen itiraz eder Bir hadis-i şerif meali:
(Allah’tan kork diyene, sen önce kendine bak diyeni Allahü teâlâ sevmez) [Beyheki]

İtiraz etmeyi âdet haline getirmek, “Hayır öyle değildir” demek, çok çirkindir Çünkü böyle söylemek, (Sen bilmiyorsun, bu işten sen anlamazsın, sen ahmaksın, ben akıllı ve bilgiliyim) demektir Bu ise, kendini büyük görüp, başkalarına hücum etmektir Lüzum yokken, karşımızdaki şahsın kusurlarını bulup kendisine göstermek günahtır Çünkü onun hatasını söylemekle üzmüş ve kalbini kırmış oluruz Zaruretsiz incitmek haramdır Böyle şeylerde başkasının hatasını söylemek gerekmez Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Din kardeşine itiraz etme) [Tirmizi]
(İtiraz etmeyene, haklı iken, münakaşayı terk edene, Cennette bir köşk verilir) [Taberani]
(Haklı da olsa, münakaşayı terk etmeyen, hakiki imana kavuşamaz) [İbni Ebiddünya]

Hakkı, düşman da söylese kabul etmeli Hakkı kabul edememek kibirdendir Kibir ise büyük günahtır Doğruyu kabul etmemeye inat denir İnat, karşısındakini aşağı görmekten ileri gelir

Fazilettir hatayı hep kabul etmek gerek
Hakkı kabul için inat etmemek gerek

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Allahü teâlânın en sevmediği kimse, hakkı kabul etmekte inat edendir) [Buhari]
(Küçük, büyük, iyi kötü veya hoşlanmadığın biri, hakkı söylerse, kabul et) [Deylemi]

(Bilmediği şeyde inat edene, inadından vazgeçene kadar Allahü teâlâ gazap eder) [İEbiddünya]
(Kibirli, hakkı küçük görür, inkâr eder, insanlara hakaret gözü ile bakar) [İGazali]
(Müslümanı hakir görmek, kişiye kötülük olarak yeter) [Müslim]

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Bekara suresinin (Kalblerinde hastalık vardır) mealindeki onuncu âyet-i kerimesi ile bildirilen hastalık, tedavi edilmedikçe, hakiki iman ele geçmez Kalbi hasta olanın imanı, imanın suretidir Nefsini temizleyen hakiki imana kavuşur Yunus suresinin, (Allah’ın evliyası için korku ve üzüntü yoktur) mealindeki 62 âyet-i kerimesindeki müjde, hakiki imana kavuşanlar içindir (1/46)

Demek ki Allahü teâlânın dostu olmak ve hakiki imana kavuşmak için kalbdeki hastalıkları yani kötü huyları temizlemek, kendini beğenmemek, suçu kendinde bulmak, itirazcı olmamak, hakkı kim söylerse kabul etmek gerekir