Züleyha,Aşk Zorlu Bir Sınav...

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Yusuf,dedi Züleyha, sen benim, evvel düşen şehrimsin, ahir düşen şehrimsin

Ezel düşen şehrimsin, ebed düşen şehrimsin

Yusuf,dedi Züleyha; kalbim sen, benimsin yalnız benimsin,kalbin ben,seninim yalnızca seninim

Yusuf, dedi Züleyha, sen masumsun, sen de bilirsin, ben de bilirim

Şu dört duvar, şu sıkı sıkı kapalı kapı,döşemenin üzerinde ezilen sarı gülün yaprakları tanık ki suçun yok senin

Fakat güzelsin

Güzelliğin yoruyor beni,çünkü mümkünü var,suret kasrında bir suret değilsin

Suçlu değilsen de bana, beni suçlu kılacak kadar güzelsin

Mümkünü olan bir güzelliğin sahibiysen Yusuf, ve bu güzellik yoruyorsa beni, sen dünyanın en masum mücrimisin

Suçlu,suçunu her zaman bilerek işlemez Yusuf ve güzellik bazen suça dönüşür

Yaratılmışların en güzeli karşısında,ruhum kadar bedenim,kalbim kadar kalbimden çıkıp da bütün bedenimi deveran eden kanım ve damarlarım,ve bütün zerrelerim akıyorsa sana, ben de dünyanın en mücrim masumu değil miyim?

Çünkü, dedi Züleyha, güzelliğin bir derin kuyu senin

Bir düşenin kurtuluşu kolay olmaz

Ne mutlu kalbine sen düşene,ve ne mutlu senin kalbine düşene

Tufandan kurtulmak için kendi derinliğine akan bir ırmak gibi; akmasam sana ölürdüm Yusuf, aktım, yine öldüm

Kendi ölümümün şeklini seçmem özgürlüğümse susarak ölmeyi değil,söyleyerek ölmeyi seçtim

Tortulanarak ve bulanarak değil,taşarak ve coşarak ölmeyi istedim

Hükmümün Yusuf olduğu yerde ölümlü olduğumu bildim

Ve yine dirilecek olmamın emniyetiyle ölümlü oluşumu çok sevdim

Yusuf,dedi Züleyha, bütün bir hayat, kınanma, horlanma, yitirme,her şey kalbimin üzerinden geçecek ve ben kalbimin altında kalacağım

Bana dair ve bana rağmen var olan bir dünyada büyüklüğü,yitirdiklerinin çokluğuyla ölçülen bir Züleyha kalbi olacağım

Senin zindan karanlığın benim özgür aydınlığıma denk düşecek, o kadar ki karanlık olacağım Sancıyla elimi attığım fundalıklar mavi çiçeklere dönüşmedi henüz, ama aslolan kalp olacak ve hayatı sonradan bulacağım

Yusuf,dedi Züleyha, aşk zorlu bir sınav,ben bu sınavı en baştan ve gönüllü mü kaybettim? Hayır işte! Yitirmiş görünsem de kazancımsın sen benim

Ve şer gibi görünsem de göreceksin,yitirdiğin ne varsa benim sana açtığım kuyuda,hayrın olacağım sonunda

Yusuf,dedi Züleyha, sana, gel kaderim ol, demem

O kadar ki, güldeki sevda, çöldeki ateş, denizdeki su kadar kadersin bana

Bak alnına, iki kaşının ortasına

Orada benim mührüm var

Alnımın yazısı olduğun kadar, alnına da yazıyım

Dünyanın en iyi kadın yazarından

(Nazan Bekiroğlu)

Âh mine'l-aşk! Aşkın binbir çeşidi ve sözün binbir rengi!

10-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Züleyha,Aşk Zorlu Bir Sınav... Yusuf,dedi Züleyha, sen benim, evvel düşen şehrimsin, ahir düşen şehrimsin Ezel düşen şehrimsin, ebed düşen şehrimsinYusuf,dedi Züleyha; kalbim sen, benimsin yalnız benimsin,kalbin ben,seninim yalnızca seninim Yusuf, dedi Züleyha, sen masumsun, sen de bilirsin, ben de bilirim Şu dört duvar, şu sıkı sıkı kapalı kapı,döşemenin üzerinde ezilen sarı gülün yaprakları tanık ki suçun yok senin Fakat güzelsin Güzelliğin yoruyor beni,çünkü mümkünü var,suret kasrında bir suret değilsin Suçlu değilsen de bana, beni suçlu kılacak kadar güzelsin Mümkünü olan bir güzelliğin sahibiysen Yusuf, ve bu güzellik yoruyorsa beni, sen dünyanın en masum mücrimisin Suçlu,suçunu her zaman bilerek işlemez Yusuf ve güzellik bazen suça dönüşür Yaratılmışların en güzeli karşısında,ruhum kadar bedenim,kalbim kadar kalbimden çıkıp da bütün bedenimi deveran eden kanım ve damarlarım,ve bütün zerrelerim akıyorsa sana, ben de dünyanın en mücrim masumu değil miyim? Çünkü, dedi Züleyha, güzelliğin bir derin kuyu senin Bir düşenin kurtuluşu kolay olmazNe mutlu kalbine sen düşene,ve ne mutlu senin kalbine düşene Tufandan kurtulmak için kendi derinliğine akan bir ırmak gibi; akmasam sana ölürdüm Yusuf, aktım, yine öldüm Kendi ölümümün şeklini seçmem özgürlüğümse susarak ölmeyi değil,söyleyerek ölmeyi seçtim Tortulanarak ve bulanarak değil,taşarak ve coşarak ölmeyi istedim Hükmümün Yusuf olduğu yerde ölümlü olduğumu bildim Ve yine dirilecek olmamın emniyetiyle ölümlü oluşumu çok sevdim Yusuf,dedi Züleyha, bütün bir hayat, kınanma, horlanma, yitirme,her şey kalbimin üzerinden geçecek ve ben kalbimin altında kalacağım Bana dair ve bana rağmen var olan bir dünyada büyüklüğü,yitirdiklerinin çokluğuyla ölçülen bir Züleyha kalbi olacağım Senin zindan karanlığın benim özgür aydınlığıma denk düşecek, o kadar ki karanlık olacağım Sancıyla elimi attığım fundalıklar mavi çiçeklere dönüşmedi henüz, ama aslolan kalp olacak ve hayatı sonradan bulacağım Yusuf,dedi Züleyha, aşk zorlu bir sınav,ben bu sınavı en baştan ve gönüllü mü kaybettim? Hayır işte! Yitirmiş görünsem de kazancımsın sen benim Ve şer gibi görünsem de göreceksin,yitirdiğin ne varsa benim sana açtığım kuyuda,hayrın olacağım sonunda Yusuf,dedi Züleyha, sana, gel kaderim ol, demem O kadar ki, güldeki sevda, çöldeki ateş, denizdeki su kadar kadersin bana Bak alnına, iki kaşının ortasına Orada benim mührüm var Alnımın yazısı olduğun kadar, alnına da yazıyım Dünyanın en iyi kadın yazarından(Nazan Bekiroğlu) Âh mine'l-aşk! Aşkın binbir çeşidi ve sözün binbir rengi!