Fransız Tiyatrosu...|Tiyatro Tarihi Ve Skeçler

XVI YY ortalarına kadar Fransız Tiyatrosunda bir atılım gerçekleşmemişti XIV Louis’in baskıcı tutumu Fransa’nın kötüye gitmesine neden olurken, Kardinal Richelio ile arasındaki çatışma tiyatronun gelişmesini sağlamıştır Ortaçağ Fransız Tiyatrosu, İtalya,İspanya ve İngiltere’den çok sonra gelişmiştirBunun iki temel nedeni vardır:
- Rönesans’ın etkisiyle gelişen temeli dine dayalı iç savaşlar ve krallıklarla yapılan savaşlardır
- İkinci neden ise; kralların, soylu kişilerin, belediyelerin yakınlık duydukları kişilere sağladıkları imtiyazlardı,yani tekelcilikti

Confrérie de la Passion amatör bir grup olarak başladığı tiyatroda, 1400’lü yıllardan 1600’lü yıllara kadar mystery oyunları (dinsel oyunlar) oynayarak geldi Dolayısıyla 200 yıllık geçmişiyle Fransız Tiyatrosunu elinde tutan bir kurumdu
Tiyatrodaki tekelciliğe ve Confrérie’ye rağmen hokkabazlar,canbazlar pazarlarda işi oyunculuğa vuruyor, kaşla göz arasında farslar oynuyorlardıBu gezici kumpanyalarla baş edemeyeceğini anlayan Confrérie 15YYdan sonra tenise duyulan ilginin ilginin azalmasını fırsat bilerek , bu üstü kapalı salonları gezici kumpanyalara kiralamaya başladıBir süre sonra Hotel Bourgogne tiyatro salonu haline getirildiBurası da yüksek fiyatla kiralandı Roma İmparatorluğu’nun dağılışından beri yaptırılan ilk tiyatro salonu burasıdır ve böylece saray halka açıldı

İki farklı görüş
Sarayda, akamedisyenler tragedya ve komedya türleriyle ilgili denemeler yaparken okumamış halk kaba çizgili güldürü türünü benimsedi Halkın klasik anlayıştan uzaklaşması romantik anlayışı da tetikledi O dönemde isimlerini duyuran dört yazar vardı

Alexander Hardy: “ AHardy, dehası olsaydı bir Shakespeare olurdu”denir Kuramlara aldırmayıp, 3 birlik kuralına uymamış, kanlı sahneleri seyircinin önüne çıkarmaktan gocunmamıştır Ölçülü bir üslubu olsa da oyunlarında günlük yaşamdan alıntılar yapmıştır Bunlardan bazıları; üç günde yazılıp prova edildi ve oynandı Bu kadar aceleye gelen oyunlar sonuç olarak o dönemde önem kazandı, ileriye taşınamadı

Corneille:A Hardy etkisiyle ilk oyunu 1630’da yazdı O da Klasik kuralları yadsıyarak yazdı oyunlarını, ancak ağır hakaretlere maruz kaldı ve inzivaya çekildi Daha sonra klasik kuralları kabul etmek zorunda kaldı, adını ileriye taşıyamadı
Racine: Corneille’nin etkisinde yazmıştır ilk oyunlarını , ancak Corneille’nin tersine o, klasik kurallara sıkı sıkıya bağlı kalmıştır Tragedya türünde oyunlar yazmış, tragedya kurallarını aşmadan döneme uydurmuştur oyunlarını Corneille erkek karakterleri daha baskın gösterirken Racine, kadın ruhunun karmaşıklığını kullanarak baskın karakterleri kadınlara atfetmiştir Racine, oyun yazarlığında iyi bir dönemdeyken, yazarlığı bırakmıştır Nedeni; XIV Louis’in tarihçi olma teklifidir

Moliere/ Jean Baptiste Poquelin ( 1622 Paris-1673 Paris): Fransız tiyatro adamı; oyun yazarı,yönetmen,yönetici,klasik Fransız komedyasının kurucusu
Bejart ailesiyle birlikte Illustre Théatre topluluğunu kurdu; ancak iflas ederk,borçlar yüzünden hapse atıldı,Charles Dufrense’nin gezginci topluluğuna katıldı;başta güney olmak üzere,tüm Fransa’yı dolaştı;tiyatroyla Lyon’da kaldı(1650-53);Kral Louis’in kardeşinin koruması altında eski Louvre’da Kral’a oyunlar oynadı,beğenisini kazanması üzerine Théatre’da du Petit Bourbon’a yerleşti,tiyatroyu Fiorelli’nin (Scaramouche)commedia dell’arte topluluğuyla paylaştı,Théatre du Palais Royal’de oyunlar vermeye başladı(1661),Kral tarafından para bağlandı(1665) ve topluluk “Troupe du Roi” adını aldı; Tartuffe ve Don Juan gibi oyunlarıyla tutucu çevrelerin eleştirisini çekti, törensiz gömüldü,yeri belli olmadı

Tiyatro tarihinin en önemli ve etkili komedya yazarı sayıldı, başlıcalıkla, töre komedyaları ve karakter komedyalarıyla klasik komedyanın başlıca temsilcisi oldu; halk tiyatrosukaynaklarından,commedia dell’arte’den yararlanarak , yeni Fransız komedyasını yarattı,ayrıca pastoral komedya, comédia ballet ve tragédia-ballet türlerinde ürünler verdi,”komedyanın görevi,insanın ,başlıcalıkla da çağımız insanının kusurlarını göstermektir” ilkesiyle yazdı; insanın kendi doğası gereğibu kusurlarını ve güçsüzlüklerini ancak güldürmecenin gücüyle düzeltebileceğine, onun için de hiçbir konunun yergisel bakış alanı dışında kalamayacağını vurguladı;bu bağlamda,yarattığı kişilerin güçsüz yanlarını deştikçe,insancıl yanlarını ortaya çıkardığını ;oyunlarını düzçizgili bir eğride aldı; olaylar örgüsünün yavaş yavaş çözülüşü içinde bir öykü öbürünü izledi,yalın bir oyun dili kullandı Alexandriner ölçüsüyle,sonra düzyazıyla yazdı,başlıcalıkla beş perdelik oyun yapısını kurdu,komedyalarıyla tüm batı ve dünya tiyatrosu üzerinde çok geniş bir etki bıraktı,örnek oluşturdu

Başlıca oyunları: La jalousie de Barbouille (1645-50, Soytarının Kıskançlığı),Le médicin volant (1945-50,Hekim Uçtu),L’etourdi,ou Les contre-temps(1653,Şaşkın Yahut Beklenmedik Engeller), Le depit amoureux (1656,Küskün Aşıklar),Les précieuses ridicules (1659,Zerafet Budalaları), Sgarelle,ou Le cocu imaginarie(1660, İşkilli Memo), Don Garcie de Navarre,ou le prince jaloux(1661,Don Garcie de Navarre,yahut Kıskanç Prens),L’ecole de maris(1661, Kocalar Mektebi),Critique de L’ecole des femmes (1663, Kadınlar Mektebi’nin Tenkidi),L’impromptu de Versailles (1663, Versailles Tuluatı), Le mariage forcé (1664, Zorla Evlenme), Don Juan (1665, Don Juan), L’amour médicin(1665,Sevda Hekim), Le misanthrope(1666, Adamcıl), Le médicin malgré lui(1666,Zoraki Hekim), Le sicilien ,ou L’amour peintre(1667,Sicilyalı yahut Resimli Muhabbet),Amphitryon(1668,Amphitryon),Georges Dandin(1668,Cimri),Monsieur de Pourceaugnac (1669, Mösyö de Pourceaugnac), Les amants magnifiques(1670,Kibarlık Budalası), Les fourberies de Scapin (1671, Scarpin’in Dolapları), La comtesse d’Escarbagnas (1671, Kontes d’Escarbagnas),Les femmes savantes(1672,Bilgiç Kadınlar),Le malade imaginaire (1673,Hastalık Hastası)