6 Kişilik Skeç - Borç

ŞAHISLAR: Zişan, Orhan, Fehiman, Fikret, Güzin, Zühal

Zişan:Orhan bey bu kadar düşünme Allah bir kapı açar

Orhan: (Mustafa abi,önce şöyle bir içinizi çekin) Allah bir kapı açar mı dedin?…Yaa şimdi de kapıcımız mı olacak?

Zişan:Hasbünallah,Orhan bey ne dediğinizin farkında mısınız?

Orhan:Ben farkındayım da acaba siz farkında mısınız Zişan hanım?

Zişan: Ne dedim Orhan? Allah bir kapı açar dedim O da mı suç?

Orhan


uç ya,ben;‘Bu kadar para senetsiz,sepetsiz verilir mi?’ deyince (biraz Zişan’a öykünün) “ Aa olmaz ayıptır” diyen sen değil miydin?

Zişan:Nereden bileyim Orhan? Alnında yazmıyordu ki ‘borç verilmez’ diye

Orhan: (Biraz yüksek sesle)Ama ben sana,Kuran’ı Kerim’de“borçlandığınız zaman yazışın” diye bir kural var demiştim Ne zaman bunu söylesem, “Ayıptır,canım bu çok yakınımız,bu kadarcık para için gerekmez” deyip duruyorsun Hem Allah’ın koyduğu sınırları gözetme,hem de Allah’tan habire yardım bekle

Zişan:Zaten sıkıştın mı hepsini benim üstüme atarsın Hamdi beye verme,o borcuna sadık değil demiştim Ona niye verdin? O da mı benim suçum?

Orhan: (İyice sinirlenir) Hepsi benim suçum,hepsiAllah’ın sözüne değil (TELEFON ÇALAR,bırakın çalsın siz devam edin) senin sözüne uymak işime geldi Hamdi bey de , Ahmet’te, Engin’de, Nurhan’da hepsi farkında bu zaafımın (bakın artık telefona) (AHİZEYİ KALDIRMA SESİ) Aloo,efendim…Haa Aleyküm Selam…Napalım…Akşam sefası yapıyoruz…Tamam olur…Güle güle, görüşürüz…

Zişan: Erhan mıydı? Ne diyor?

Orhan: Bizi çaya çağırıyor Kalk hadi,gidelim

(FON)

Fikret:N’olacak abla?Bu durumda ben hiç kitap alam artık

Güzin:Ben de alamam Güya bu ay bana ayakkabı da alınacaktı

Fehiman:Boşuna heveslenmeyin Unutun artık onları Babam gittikçe batıyor

Güzin:Napacağız? Fikret,ne dedin amcama telefonda?

Fikret: (Endişeli)Babam farkına varmadı değil mi benim aradığımın?

Güzin:Hayır,çok sıkıntılıydı İyi ki aradın amcamı

Fikret:Amcama dedim ki;bizim evde tansiyonlar yükseliyorÇaya davet ederseniz düşer Allah’tan ki müsaitlermiş

(FON) (ZİL SESİ)

Fehiman:Kimoo?

Zühal:Benim Fehiman Açar mısın?

(KAPI AÇMA SESİ)

Zişan:Buyuuur Zühal,hoş geldin

Zühal:Zişan abla sırf yeni elbisemi görmen için geldim Nasıl, yakışmış mı?

Zişan:Bütün giydiklerin gibi bu da yakışmış ZühalGüle güle giyin

Zühal:Eşime de aldık İkimiz çift giyiniyoruz Yarın da bunlara uygun çanta,ayakkabı bakacağız

Zişan:Zühal n’oldu,mirasa mı kondun? Daha yenilerde borçtan yakınıyordun

Zuhal:Amaan Zişan abla,borçtan kurtuluş mu var?

Zişan:Zühal böyle davranırsan nasıl kurtulacaksın?

Zühal:O kadar büyütme canımNasılsa hem taksitle,hem de kredi kartıyla Gözüme kestirdiğim bir kıyafet daha var İndirimi bekliyorum,hiç kaçırmam onu da

Zişan:Zühal inan seni hiç anlamıyorum Borçluyken nasıl böyle rahat olabilirsin?

Zühal:Alıştım Zişan abla Ne var sanki,borçluyum diye her şeyden mahrum mu olayım? Ha sahi sizin alacaklarınız ne oldu? Verdiler mi?

Zişan:Ne vermesi,Orhan beyin sinirleri iyice bozuldu Hastalanacak diye endişeleniyorum Kendinin senetleri olmasa neyse Alacaklarına güvendi borçlandı Ne yapacak bilmiyorum

Zühal:Ne yapsın canım Onlar vermezse kendi de ödemeyecek

Zişan:Olur mu hiç Zühal Alacaklıların ne suçu var,nasıl öyle davranalım? Bakalım,bugün yine sıkıştıracaktı Belki bir ikisinden alır,biraz para bulur (İçeriye Seslenir) Fehiman,yemeğin altını kapattın mı?

Fehiman: (Seslenir) Kapattım anneSize kahve pişiriyorum Kalkmayasın Zühal abla

Zühal:Hiç kalkar mıyım? Kahveni ve seni bekliyorum

Fehiman:İşte geldim Bulaşıklar biraz uzun sürdüBuyur anneciğim Nasıl Zühal abla? Köpüğü iyi mi?

Zühal Ne yemek pişirdin? Yemeği de yiyip öyle gideyim

Fehiman:Annem buğlama yaptı Eminim nefistir Kahveni içte biraz sonra getireyim

(ZİL ÇALAR)

Zişan:Güzin’dir,kalkma kızım ben açarım… Gel Güzin Hoş geldin yavrum

Güzin Zühal abla mı bizde? Zühal abla,yine mi bana teşekküre geldin?(Gülüşürler)

Zühal:Evet Güzinciğim Rahatsızlığım sırasında benim poşetlerimi eve taşıdığın için ve sonraki yardımların için teşekkür ederim

Güzin:Ayy ay,burkulmasaydı da ayağın,poşetlerini getiremeseydim evine Yeter teşekkür ettin Hııı seni seni,o elbiseyi caka giyimin vitrininde görmüştüm Gittin aldın değil mi?

Zühal:Evet,nasılım ama?

Güzin: Hıh,ben giyinsem bana da yakışır Nerden buldun sen o kadar parayı Zühal abla? Çok pahalıydı o elbise

Zühal: Karıştırma o tarafını Akşama lokantaya da bununla çıkıyorum,bilmiş ol

(FON)

Fehiman:Babacığım,geciktin Ne kadar merak ettik

Orhan: (Dalgın) Annen biliyor sanıyordum,onun için bir daha aramadım

Fehiman: Annem gecikebileceğini söyledi de bu kadar tahmin etmedik Belki halama da uğrayacakmışsın Gittin mi?

Orhan:Evet oradaydım Allah kabul etsin namazınızı Fikret,özel olarak bana da dua ettin mi?

Fikret:Evet babacığım,nasıl sıkıntınız azaldı mı?

Orhan:Bu gidişle çoğalacağa benziyor

Zişan:Güzin,yemeği getiriyor musun kızım?

Güzin:Evet anne,şimdi getiririm

Zişan:Orhan,Nurhanlara gittin mi?

Orhan:Gittim,kapıda ayakkabılar vardı Bir an geri döneyim dedim ama sonra vazgeçtimBaktım mutfaktan erkek sesleri geliyor Kapıyı çaldım,enişte çıktı Ama beni görünce rahatsız oldu gibi geldi bana Ne yapıyorsunuz mutfakta? dedim, “Şeey buzdolabı takılıyor” dedi

Fikret: (Heyecanlı) yeni buzdolabı mı almışlar?

Orhan: Evet,İlhan keyif içinde, “Dayı,biz no-frostla mikrodalga aldık,gel bakOoo daha babam neler neler alacak” demez mi?

Fikret:Babacığım,biz de alalım o dolaptan Meyveleri kışa taptaze saklıyormuş Halam anlattı, dondurmada yapılıyormuş

Orhan:Koyun can derdinde,kasap et derdinde…

Zişan:Eee, ne yaptın peki? Çok sıkıcı bir durum

Orhan:Önce bir şey demedim Adamlar dolabı yerleştirdi,gitti Bu ara Nurhan’a borcunu ödemesini söyledim Sanki hiç öyle bir şey yokmuş gibi “Öderiz canım” filan diyerek geçiştirmeye çalıştı Halbuki iki gün önce telefonla da hatırlatmış, ‘Zor durumdayım’ demiştim

Zişan


onra ne oldu?

Orhan:Enişte geldiOna da “Senetlerin süresi doldu,zor durumdayım,sizden parayı almaya geldim” deyince,bana demez mi “Ne parası? Halimiz mi var,görmüyor musun yeni eşyalar aldık?” Çok sinirlendim “Müsait değilseniz almasaydınız yeni eşyaları Ben o parayı size,ev almanız için, kolaylık olsun diye vermiştim Bir yılda öderiz demiştiniz ama,bak neredeyse iki yıl oluyor” deyince Nurhan demez mi; “Abi,insan kardeşine böyle mi davranır? Şu zor günde niye huzursuzluk çıkarıyorsun?” Kocası da “Akrabalar arasında lafı mı olur,büyüğümüzsün dedik kapına geldik Ne var yani, elbet bir gün öderiz,yedik mi sanki paranı?”dedi

Zişan:Ayy anlatma yeter,bu ne biçim iş?

Orhan:Bu biçim iş işte Doğrusu ya bize az bile

Güzin:Yemeğe buyurun,her şey hazır

Orhan:Oturalım hadi (KAŞIKLARI artık biraz TIKIRDAT Melih) Enişte bir ara odadan çıkınca, ‘Nurhan paranız yok da bu fırın,buzdolabı neyin nesi’ diyecek oldum ‘Kampanyayı mı kaçırayım’ dedi

Zişan:Engin’e de gidecektin bugün O ne dedi? Güya o da bugün ödeyecekti

Orhan:Ne gezer Bir yığın laf da ondan işittik Ayıp değil miymiş? Ne anlayışsız insanlarmışız Parmağında sigara,esti yağdı Bir dikkatimi çekti ki sigarası da en pahalılarındandı

Zişan:Biz de onları iyi bilirdik Borcunu ödemeyenlere kızıp dururdu Ne bu çektiğimiz

Orhan Bunlar bu Dünya’da çektiklerimiz,bir de Ahirette ki cezamız var Hiç haddimizi bilmedik Zişan Allah’ın emirlerini hiçe saydık,yaşarken bu kadar sıkıntıya düştük Yarın Ahirette de ceza çekersek hiç şaşma Çok dua edelim de Allah’a,bizi affetsin

Zişan:Anneciğim derdi de anlamazdım,daha doğrusu inanmazdım“Paranı verirken senden iyisi yok, istersen de senden kötüsü yok”diye

Orhan: Büyüklerimizi yeni yeni anlıyoruz Zişan Babam biraz borcu olsa utanırdı,uykuları kaçardı Şimdi kimse utanmıyor da Engin borcundan utansa o sigarayı içer mi? Hadi esiri olmuş diyelim, hiç olmazsa biraz ucuzunu seçer,gizli içer Ne bileyim,ben de anlamıyorum bu işi

Zişan:Aman değirmen sele gitmiş… herkes birbirinden beter Neriman’ın kocası hala bileziklerini almıyormuş “Benim bildiğim bütün kadınlar, bileziklerini eşlerine verirler,onlar da kullanır Geri almak da ne oluyormuş” diyormuş

Orhan:İç üstüne bir bardak su

(FON)

Zühal:Mahvolduk Zişan abla,mahvolduk

Zişan:O kadar üzülme Zühal,bir kolaylık olur inşallah

Zühal:Ne kolaylığı Zişan abla Adam banane dedi,çıktı işin içinden “Elimde olursa ileride ana parayı öderim” diyor Faizi onu ilgilendirmezmiş

Zişan:Bu nasıl iş ki,sizin kredi kartınızın ne işi var onun elinde?

Zühal:Bilmiyorum,eşim sağa sola verip,iyilik yaptığını düşünüyor Adam öyle bir harcamış ki Lokantalar, eğlenceler… Hele market faturaları felaket(Ağlamaklı) Bizim de bir sürü borcumuz vardı Benim kaç mağazada taksidim varNasıl öderim

Zişan:Mecbur ödeyeceksin Yoksa gelir eşyaları icrayla kaldırır götürürler

Zühal:Eşim eşyaları kaçıralım diyor(Ağlamaklı) Biz nereye saklayalım o kadar eşyayıAhh ahh bir daha mı borçlanmak,hele borç vermek

Zişan:Ah Zühal,biz bu musibeti hak ettik,hak ettik

Zühal:Zişan abla öyle deme Bizim suçumuz yok

Zişan:Var var Mağazalar taksit yapıyor diye lazım olanı olmayanı almayı,marketlerde,kredi kartı elimizde her şeyi sepete koymayı biz alışkanlık etmedik mi? Annem,kulağı çınlasın, “Yavrum, musibeti hak etmeyin,nasihat size yetsin Bir kavme benzeyen onlardandır,onların adetlerini kapmayın Müslüman’ca yaşayın, ayağınızı yorganınıza göre uzatın İktisat ibadettir” der dururdu…