İlköğretim Okulları İçin Koca Seyit Onbaşı

İlköğretim Okulları İçin Koca Seyit Onbaşı

KOCA SEYİT ONBAŞI (İlköğretim Okulları İçin)

OYNAYANLAR Anlatıcı Niğdeli Ali Koca Seyit Cevat Paşa Emir Subayı Fotoğrafçı(Dekor yoktur Çanakkale Boğazı’ndaki düşman ge*milerini gösteren büyütülmüş bir fotoğraf ya da re*simlenmiş bir pano önünde oynanabilir)

KOCA SEYİT ONBAŞI(Perde açıldığında ya da sahne aydınlan*dığında asıl gövdesi kuliste olduğu varsayılan bir topun namlusu görülür Topun önünde topa mermi koymak için tırmanılması gereken iki üç basamaklı bir merdiven de vardır Aşınmış bir tahta yükselti de denilebilir buna Sahnede sessizlik egemendir)

ANLATICI – Az önce burada büyük bir patlama oldu (Eliyle göstererek) Şuraya bir yere bir bomba düştü 1915 yılının mart ayındayız Çanakkale Boğazı’ndaki düşman gemileri Türkiye topraklarını, kıyıda yerleşmiş Türk askerlerini top ateşine tutuyor işte o top mermilerinden biri de bu yakınlara düştü On iki askerimiz şehit oldu Yirmi dört askerimiz de yaralı Tam şurada patlamayla toprak altında kalan iki yakın ar*kadaş Niğdeli Ali ile Koca Seyit var Şimdi onları iz*leyelim (Kenara çekilir)

NİĞDELİ ALİ – (Yerden kalkmaya çalışır Üstünde kalın kaputu vardır Doğrulur Ayağa kalkar Sağını solunu yoklar, yaralı olup olmadığına bakar Yerde onu ara*maya koyulur Korku içindedir) Seyit… Heey Koca Se*yit Nerdesin? Seeyit… (Arkalardan bir inilti gelir) Kardeş neredesin… (Arkaya koşar, telaş içinde yerdeki yıkıntıların içinden arkadaşını bulmaya çalışır Seyirciye arkası dönüktür Toprak içinden arkadaşını çıkarır gibiyapar) Yaralı mısın kardeş? (İniltiler içinde doğrulmaya çalışır Koca Seyit) Yaşıyorsun çok şükür Kalk hadi kardeş Dayan bana… Bir yerin acıyor mu?

KOCA SEYİT – (Zorlukla kalkarak) Yok Ali, acımıyor Acımıyor da öldüm sandım Ölmedim değil mi?

NİĞDELİ ALİ – Yok ölmedin Koca Seyit Toprağa gömülüp kalmışsın Ben de öyle Cephanelik tümden yok olmuş

KOCA SEYİT- (Kalkar iyice Üstünü başını silkeler Ken*dine çeki düzen vermeye çalışır Ne yapsak Niğdeli Ali? (Topun yanına gider Heyecan içinde) Ali gel hele Be*nim topa bak Sapasağlam duruyor Hey aslanım top Biz bu topla ateş edebiliriz AliNİĞDELİ ALİ – Edemeyiz kardeş, baksana topun vinci kırılmış

KOCA SEYİT – (Sevinç içinde) Mermisi de burada duru*yor işte Kundakta çocuk gibi Yirmi sekizlik mermi… Yaşasın

NİĞDELİ ALİ – İyi de Seyit kardeş o mermi Kundakta çocuk değil Vinç olmadan onu kıpırdatamayız bile

KOCA SEYİT – Vinç gerekmez Ali Sırtıma koyabilirsem Gerisi kolay (Çömelir) Hadi kardeş, yardım et de şunu sırtıma yerleştirelim

NİĞDELİ ALİ – Olacak iş değil Seyit

KOCA SEYİT – Dediğimi yap Ali… Döndür şöyle mermiyi sırtıma

NİĞDELİ ALİ – (Zorlukla mermiyi Seyit’in sırtına doğru döndürür Bu bile çok zor gerçekleştirilir) Ayağa kal*kabilecek misin kardeş? {Mermiyi tutmaya çalışmaktadır)

KOCA SEYİT – Kalkarım Ali… Ha gayret Koca Seyit… Kalktım işte (Bacaklarının üstünde zorlukla durur İki yana salınır Düşmemek için büyük çaba harcar Mer*divene yaklaşır) Hepsi topu topu altı basamak Dayan Koca Seyit (Zorlukla bir basamak çıkar)

NİĞDELİ ALİ – Ha gayret Koca Seyit Kaldı beş basamak (Koca Seyit bir basamak daha çıkar) Yaşa Koca Seyit, yaşa… Kaldı dört… Üç… İki… Bir… Basardın kardeş Ya*man delikanlıymışsın

KOCA SEYİT – (Soluk soluğadır Şimdi şöyle çevirelim namluyu… Ağzı düşmandan yana olmalı ki… (Namlu seyircilere doğru çevrilir) Şimdi de bir iyice nişan al*malı Oldu Ateş… (İki arkadaş da geriye çekilerek ku*laklarını kaparlar Çok da güçlü olmayan top ateşi sesi duyulur Sonra da Koca Seyitle Niğdeli Ali’nin sevinçli haykırmaları)

NİĞDELİ ALİ – (Sevinç içinde haykırarak) Tam isabet… Koca Seyit vurdun düşman gemisini Bak… Koca gemi yan yatıyor Yangın çıktı gemide… Dumanlara bak…

ANLATICI – (Öne çıkar Olanaklar elveriyorsa ışık An*latıcıya yoğunlaşır Koca Seyit ve Niğdeli Ali kulisten uzaklaşırlar) İzlediğiniz olay inanılmaz ama gerçek Top mermisinin ağırlığı tam tcebine 215 okka Yani 276 kilo Bunu yapan genç erimiz Koca Seyit, dört büyük in*san ağırlığındaki mermiyi sırtlayıp topa yerleştirebildi, koca Seyit, Balıkesir İlinin Edremit İlçesine bağlı Havran Bucağında doğmuştu Yoksul bir aileden geliyordu İri yarı güçlü kuvvetli olduğu için ona herkes Koca Seyit derdi Koca Seyit’in gençliği hep savaşlarda geçti 1912 Balkan Savaşında, 1915 de Birinci Dünya Savaşı’nda da Çanakkale’de savaştı Koca Seyit, o gün tek başına kaldırıp ateşlediği mermiyle İngilizlerin Ocean (Oşın) adlı savaş gemisini batırmıştı Bu inanılmaz bir olaydı O sırada Çanakkale’deki birliğin komutanı Cevat Paşa Koca Seyit’in bataryasına gelip olan biteni yerinde görmek istedi İşte Cevat Paşa…

CEVAP PAŞA – (O devrin üniformasıyla arkasında emir subayı daha arkada da fotoğrafçı olduğu halde gelir Niğdeli Ali ve Koca Seyit selama dururlar Cevat Paşa da onları selamlar) Merhaba asker

KOCA SEYİT – NİĞDELİ ALİ – (İkisi birden) Sağol komu*tanım

CEVAT PAŞA- (Koca Seyit’e yaklaşır) Koca Seyit sen misin?

KOCA SEYİT – Benim komutanım

CEVAT PAŞA – (Elini uzatır sıkmak için Koca Seyit etini öper Cevat Paşa’nın) Seni kutlarım Koca Seyit (Emir subayının uzattığı V biçimindeki kırmızı şeritleri Seyit’in iki koluna da takar Gösterdiğin kahramanlık nedeniyle seni onbaşılığa terfi ettirdik Hayırlı olsun

KOCA SEYİT – Sağol komutanım

CEVAT PAŞA – Bundan böyle Seyit Onbaşısın Seyit Onbaşı, yanımda fotoğrafçı da getirdim Mermiyi sırtında taşırken bir fotoğrafını çekecek Bu fotoğraf da tarihe tanıklık edecek Mermi şurada… Hadi Seyit Onbaşı Arkadaşın da sana yardım etsin

KOCA SEYİT- Başüstüne komutanım(Koca Seyit Niğdeli Ali’nin de yardımıyla mermiyi sırtlanır Ayağa kalkmaya çalışır başaramaz Bir daha dener, beceremez Ali yardım eder, ayağa kalkması için Seyit yine yapamaz Uğraşır Ter içinde kalır, soluk soluğa çabalar) Kaldıramıyorum Paşam Bağışlayın O gün savaşın öfkesi hırsı içinde yaptım besbelli

CEVAT PAŞA – {Bir süre gülerek bakar) Üzülme Seyit Onbaşı O merminin aynını tahtadan yaptırıp resmini öyle çekeriz

ANLATICI – İşte böyle arkadaşlar Ders kitaplarında da gördüğünüz resim Seyit Onbaşı’nın gerçek mermiye benzeyen tahtayı kaldırırken çekilmiş fotoğrafıdır Sahici mermi değildir Zaferden sonra Seyit Onbaşı yine yok*sul bir köylü olarak yaşadı Odunculuk yaptı 1939 yılının aralık ayında soğukta çalışıp terleyen sonra da üşüten Seyit Onbaşı zatürreden öldü Öldüğünde elli yaşındaydı Ölümünden yirmi sekiz yıl sonra 1967′de Seyit Onbaşı’nın doğduğu Havran ilçesine Koca Seyit İlkokulu açıldı Törende Kurtuluş Savaşı kah*ramanlarından biri olan Seyit Onbaşı saygıyla sevgiyle anıldı İşte bugün biz de onu andık Yurdumuzun kur*tarılmasında kahramanlıklar göstermiş pek çok in*sanımızı anmak bize düşen bir borçtur Unutmayalım ki Seyit Onbaşı gibi insanlarımızı anmak, tarihimizi ve on*ları yaşatmaktır