Europa

Europa



Poseidon'la Libya'nın oğlu, Fenike kralı Agenor'un kızı Europa tanrılar tanrısı Zeus'un sevgisini kazanmakla ölmez bir ün salmış, bütün bir kıtaya adını vermiştir (Tab 11) Io'nun serüvenine benzer bir serüven yaşayan Europa'nın öyküsünü Edith Hamil-ton'un Ülkü Tamer'ce yapılmış çevirisinden okuyalım (Varlık yayınları, s 53)( B u öykü, III yüzyılda yaşamış İskenderiye'n bir şairin, Moskhos'un şiirinde anlatılır)

Zeus'la sevişmesi yüzünden adı coğrafyaya geçen tek kadın İo değildir; Europa'nın ünü daha da yaygındır İo'nun yıllarca acı çekmesine karşılık Europa, bir boğa sırtında denizler aşıvermenin yarattığı birkaç saniyelik şaşkınlık ve korku bir yana bırakılırsa, hiç üzül-merniştir denebilir Europa'nın Zeus'la seviştiği sıralarda Hera nerelerdeydi, bilinmiyor Bilinen bir şey var: Tanrılar tanrısı, gamsız, tasasız, gönlü ne dilerse onu yapıyordu
Zeus bir ilkbahar sabahı gökteki sarayında oturmuş, tembel tembel yeryüzünü gözetliyordu Gözleri, ansızın, kendisi için çok ilgi çekici bir yaratığa ilişti Güzel Europa, uykudan uyanmış, gördüğü düşü yorumlamaya çalışıyordu İ k i kıta, kadın kılığında, kendisini paylaşmak istemişlerdi düşünde Europa'yı doğurduğunu ileri süren Asya, onu kendisi almak istemişti Öteki kıta ise, Zeus'un Euro-pa'yı kendisine verdiğini söylemişti




Gördüğü bu garip düşü yorumlayamadı Europa; kendi yaşındaki kız arkadaşlarını topladı; deniz kıyısındaki çiçek tarlasına gittiler Orada oyunlar oynarlar, sepetlerini çiçeklerle doldururlardı Hepsi de bilirdi ki, en güzel sepet Europa'nın sepetidir Hephaistos yapmıştı o sepeti Üstünde İo'nun öyküsü, inek oluşu, Argos'un öldürülüşü, sonra Zeus'un İo'yu yeniden kadın kılığına sokusu çiziliydi

Yalnız sepetler mi, içlerini dolduran çiçekler de ne kadar güzeldir Nergisler, sümbüller, menekşeler, kırmızı yaban gülleri Aşk tanrıçası, Kharit'lerin arasında nasıl ışıldarsa, Europa da yaşıtları arasında öyle ışıldıyordu
Zeus onu görünce dayanamadı Zaten aşk tanrıçası Aphrodite, oğlu Eros'a söylemiş, o da oklarından birini Zeus'un kalbine sapla-mıştı Hera uzaklardaydı o sırada; ama Zeus yine de ne olur, ne olmaz diye korktu Bir boğa k ı l ı ğ ı n a girdi, K o y u kahverengi, kaşları
yerinde gümüş yaylar çizili, boynuzları yeni ayın görünüşüne benzeyen güzel, çekici bir boğa olup çıktı Çiçek toplayan kızların arasına indi Yaşıtları gibi, Europa da boğayı görünce dayanamayıp yanına geldi Onu sevdi, okşadı

Hemen eğildi boğa Sanki Europa'nın, sırtına binmesini ister gibiydi:
Sırtına bindirip gezdirecek bizi, Öv/e tatlı, öyle güzel bir boğa ki bu, Hiç boğaya benzemiyor, iyi bir insan gibi Yalnız konuşmuyor
Europa, gülümseyerek, boğanın sırtına oturdu Ötekilerin de binmesine fırsat vermedi Zeus fırlattığı yıldırımların hızıyla denize daldı O ilerledikçe dalgalar iki yana açılıyordu Yanlarında, önlerinde, arkalarında garip deniz tanrıları Nereid'ler, borulannı öttürerek Tritonlar ve Zeus'un kardeşi Poseidon gidiyordu

Sulardan, gördüğü yaratıklardan korkan Europa, düşmemek için bir eliyle boğanın kocaman boynuzunu tutarken, öteki eliyle de, ıslanmasın diye mor eteğini topluyordu "Bu boğa olsa olsa bir tanrıdır" diye düşünüyordu Sonunda dayanamadı; kendisini ıssız bir yerde tek başına bırakmaması için boğaya yalvardı Boğa, cevap vererek kendisinin tanrılar tanrısı Zeus olduğunu, ona tutulduğunu, Girit adasına gittiklerini söyledi
Bir süre sonra Girit'e ayak bastılar Orada Mevsim'ler karşıladı kendilerini Seviştiler; çocukları oldu Europa'nın oğullarından ikisi, Minos ve Rhadamanthys, yeryüzünde öyle tarafsız davrandılar ki, ölümlerinden sonra ölüler ülkesine yargıç yapıldılar Ama Europa, mitologya'da oğullarından daha önemli bir yer tutar