Beydaba Fabl Örnekleri, Fabl Örnekleri, Fabl Örneği

Beydaba Fabl Örnekleri, Fabl Örnekleri, Fabl Örneği

Beydabanın Fabl Örnekleri

BEYDABA Fabl Örnekleri

Kelile Ve Dimne Günlerin birinde iki arkadaş yaşarmış Bu arkadaşların biri çok dürüst, çok aklıllı ve de çok çalışkanmış Diğer arkadaşı ise yalancı, tembel ve çok kurnaz biriymiş Dürüst olanın ismi Kelile, diğerinin ismi se Dimne’ymiş

Bir gün bu iki arkadaşın yaşadığı ülkenin padişahı, ülkede hiç vezir bulamamış Dimne ile Kelile arasında bir seçim yapacakmış O da Dimne’yi seçmiş Çünkü o çok kurnaz biriymiş Ülkenin kralı onu vezir yapmış Ona çok güveniyormuş

Günün birinde kral odada yalnı başına otururken, bir ses gelmiş Çok derin bir sesmiş Bu sesin kaynağını öğrenmek için araştırmalar yapmış Ama hiç kimseye de söyliyemiyormuş derdini Çünkü koskoca bir kral, bir sesten korkarmıymış hiç! Her nese Dimne, kralın birşeylerden korktuğunu biliyormuş

Bir gün, Dimne yine kralın yanındayken yine o ses gelmiş Ses bir inek sesiymiş Ama kral bunu çözememiş Kral korkuyla orada dururken Dimne neden korktuğunu anlamış Sesin kaynağına doğru yol almış İşte o zaman kral sesin bir inekten geldiğini sezinlemiş (Nihayet!) Kral, bu ineği çok severmiş Her gün onunla oynamaya başlamış Dimne bu olayı kıskanmaya başlamış Ve bir iftira uydurmuş Krala şöyle demiş” Sayın kralım, bu inek sizin tahtınıza göz koyuyor Bunun böyle sürüp gitmesine göz yumamazsınız sanıyorum” demiş Kral da düşünmeye başlamış

O düşüne dursun, Dimne, ineğin yanına gidip şöyle demiş ”Bak inek kardeş, ben kralın yanından geliyorum Kral yakında seni kesip kendine yemek olarak pişirecek Sen buradan kaçamazsında Benden söylemesi” demiş Ama inek bunu pek kafasına takmamış kral kadar Fakat içinde hâlâ içinde bir şüphe varmış doğrusu

Yine günlerden bir gün kral onun yanına gitmiş Bunu gören inek, hemen ona saldırmaya başlamış Kral bunu görünce Dimne’nin sözlerini doğrulamaya başlamış Hemen ineği öldürtmüş

***

Aradan 2 yıl geçmiş (Aradan uzun bir süre geçmiş diyordu Fakat ben 2 yıl dedim) Kral yaptığından pişmanmış Ama bir şey de yapamamış Dimne’ye Çünkü onu suçsuz olarak görüyormuş

Annesi o anda içeri girmiş:

-Bak evladım, demiş Sen, Dimne’nin suçsuz olduğuna inanmaya devam et Ama şunu da bil ki, bugün ineğini öldüren, yarın seni öldürür Eğer canını seviyorsan öldür onu…

Kral bu sözlerden etkilenmiş Ve Dimne’yi öldürmüş

***

Kelile ise, bu durumdan etkilenip, hastalanmış Ve sonunda ÖLMÜŞ…

Bu iki arkadaşın sonu böyle bitmiş Eğer Dimne bunları söylememiş olsaydı, şu anda yaşayabilirdi Hem de vezir olarak…

Ateş Sıcağında Dürüstlük Sınavı Bir zamanlar Basrada ormanla kuşatılmış bir ada vardı Ada değil sanki bir cenneti burası Yemyeşil ağaçlar… Berrak sular… Kuşlar… Çiçekler… Birbirinden güzel canlılar yaşardı, ormanda İçlerinde birisi vardı ki, oldukça değişikti Keskin dişleri vardı Güçlü pençesi…

Çok çevikti

Kaplandı bu

Gücü sayesinde ormanın kralı olmuştu Suçluları hemen cezalandırırdı

Haksızlığı önlerdi Yoksullara yardım ederdi

Hayvanlar onu hem seviyorlar hem de korkuyorlardı Kaplanın miniminnacık bir de yavrusu vardı Gözü gibi koruyordu onu Ormanın yönetimini ölünce ona bırakacaktı

Yönetime ilişkin bilgilerle donatmıştı onu

Haklı ile haksızı nasıl ayırd edeceğini öğretmişti Suçlunun nasıl belirleneceğini… Nasıl cezalandırılacağını… Haklıya hakkının ne şekilde verileceğini… Toplum yararın çalışanın hangi biçimde ödüllendirileceğini…

Her ölümlü gibi Kaplan da göçüp gitti bu dünyadan

Yavru henüz büyümemişti Babası sağlığında onu ormanın yönetimine getirmemişti

Bu durum, ormanda karışıklığa yol açtı Vahşi hayvanlar birbirlerine girdiler Herkes liderlik peşindeydi

Büyük kavgalar oldu Birçok hayvan birbirini hırpaladı Bazıları öldü

Sonuçta galip çıkan aslan oldu

Dev pençeleriyle herkese korku verdi Hiç kimse karşısına çıkamadı

Yavru Kaplan çaresizdi Bir süre ortalıkta görünmedi

Kimsenin olmadığı ıssız yerlerde gezindi

Epeyi bir zaman başıboş, serseri gibi dolaştı Sonunda pençesi kuvvetlenmişti Oldukça güçlenmiş, dişleri de keskinleşmişti

Gitti, yaşlı kaplanlara danıştı Arslana karşı bir harekete girişmek istiyordu Yaşlılar deneyimlerini anlattılar… Onu yüreklendirdiler… Fakat herhangi bir eyleme giriştiğinde onu destekleyemeyeceklerini söylediler

Yavru Kaplan, Arslan a bizzat kendisi gitti

Arslan, iyi kalpli biriydi

Kaplanı sarayına aldı Yakınında bir görev verdi Her defasında ona güvendiğini belirtiyordu

Günler böyle geçip giderken…

İlginç bir olay oldu

Hava sıcak mı sıcaktı Bunalmıştı herkes Uzak bir yerde görülmesi gereken bir iş çıktı

Arslan sarayda düşünceli düşünceli geziyordu

“Bu görevi kime verebilirim? Kim bunun üstesinden gelebilir?” diye koşuşturuyordu

Kaplan içeri girdi

- Sizi bu düşünceye düşüren nedir? diye sordu

Arslan,

- Hava çok sıcak olduğu için kimse görev istemiyor, dedi

Kaplan,

- Havanın sıcak olması göreve koşmaya engel değildir, dedi; izniniz olursa bu işe ben gitmek istiyorum

Arslan çok şaşırdı

“Nasıl olur” diye düşündü Kimse gitmek istemezken… Gerçi kaplana güveniyordu Onun bu işi başaracağına da inanıyordu

- Beni çok sevindirdin, dedi

Kaplan hemen davrandı Yanına birkaç asker de alarak yola çıktı

Havada ateş sıcaklığı vardı Güneş yeryüzünü ateş yalımı gibi yakıyordu

Epeyi yol aldılar

Artık yürümek imkansızlaşmıştı

Kaplanın yanındakiler daha fazla dayanamayacaklarını söylediler

Biri atıldı,

- Şurada, serin bir yerde dinlensek dönüp gitsek arslanın ne haberi olacak? diyecek oldu

Kaplan kestirip attı:

- Sizler dayanamıyorsanız geri dönün Ben tek başıma devam ederim Padişahımızın bize güvendiğini biliyoruz Bu güvene layık olmalıyım

Kaplanın bu sözleri Arslanın kulağına gitti Sevincine diyecek yoktu Kaplana o olaydan sonra önemli görevler verdi En yakınına aldı Hayatı boyunca çok güvendi