Bir Veda Hikayesi - Asker Hikayeleri

bir veda hikayesi

nisan ayıydıbenım dogum gundumdu okulla istanbula gittik gezıyoruz topkaspı sarayı,ayasofya falan gezıceztopkapı sarayından b ayasofyay kadar yuruduk çunkü yakındı bırbırıneneysebız arkadasımla arkadan muhabbete ede ede gelıyoruz ama sıradan baya bı uzaktıkbunlarda iki arkadas bızım arkamızdalargöya sırayı topluyolar neyse ismimizi falans ordular tanıstık muhabbet ettıko ana denk kısmse için ağlıyacagımı dusunmemesıtım helede bı erkek için sıra vapurla bogazda turu geldıbı sarkı caldı önce bellığimde herkes kendın geçmişsenıne soyluyordugidersen bu gun bu evden bu can bu hayat düşer gözümden belkide bizim sarkımızdı yanımda oturuyodu konusmuyoduk belkı ama kokusu hala burnumdakarsıda mola verıkbizi daha ıyı tanısmak için cagırdılakr gıtmedık pzt gunu okula geldıgımızde arkadası arkadasıma teklıf ettı 2 ay cıktılaroda unutamadı ama ona deger bırıryle bırlıkteoysa teklıf ettıler kızlar benım yerıme haberım olmadan buyusunde gelsın demışhalbıki 2 yaş avrdı aramızda ve oda lise ögrencıydianlamadı hep gözlerim onu aradıher an hardakıka her sanıye onu aradım ve ağladım 2s ene peşinden kostum ve her gelen teklıfi reddettımşimdi son senemız belkı bıarzda olsa anladı beni öyle bır gözlerime bakıyo ki dedım senı ben kadars even bulamazssın bens senı kısmenın sevemeyecegı kadar coks evdımtaptım anlamadışimdi artık bos gerı donemem sana gururum artık aşkımdan öte oldu ama son kez msj cekıcem bekle bırazda sen acı cekağlamak neymiş ögrenbelki ben sana sevmeyi ögretemem ama senden bana unutmayı ögretemezsin