Mafya|Masal Ve Hikaye Özetleri

MAFYA

Dışarıda İnce ince yağan bir yağmur…Koridorda birkaç çocuk sesi…ta derinden duyulan pazarcıların çığırtkan naraları… on-on beş metrekarelik bir odada hissettiklerim bunlar Bir kaç yıl önce memur olarak atığım bu yer, küçük ama şirin bir İlçe Her tarafını keskin yarların kapladığı bir dağın eteklerine serilmiş, hasretliğini bekleyen yaşlılar gibi sakin… Beş katlı bir binanın dördüncü katında tek bir odadayım Burası benim dünyam Gençliğimi hapsettiğim bu odanın, güzelliğe kafa tutar gibi manzarasız bir cepheye açılan birkaç penceresi…ahşap bir masa…yükümü taşımaktan yorgun, yamulmuş, ayağı kırık döner koltuk…karşı duvarın dibinde yan yana dizilmiş rengi atık birkaç salye…tozlu yapraklı, iri bir saksı içinde odun gövdeli bir süs ağacı…Hele camlarda kir katmer katmer…Kalkıp erkek halimle sileyim diye geçiriyorum aklımdan Ama ben hizmetli miyim diyen iç duygularım beni mıh gibi yere çakıyorDairenin temizliğinden bana ne desem, bu dünya benim dünyam Vazgeçiyorum düşüncemden Daha sabahın dokuzu, aynı yamuk koltuk üzerine oturmuş bu düşünceler beynimi kemirirken, sırtımı döndüğüm kapı çalıyor Bu çalış usulüne uygun bir çalış değil, müşterinin dağdan inme biri olduğu fikri doğuyor bende… Dönüp kapıya ters bir şekilde bakıyorum

Lağım kokulu, kafasında sağlam kalmış birkaç tel saçı keçi kuyruğu gibi dikilmiş, bedenine büyük gelen bir ceket içinde neredeyse kaybolup gitmiş, sakalı karmakarışık, üf desem yıkılacak kadar çelimsiz biri başını eğmiş gel dememi bekler gibi kapının eşiğinde duruyor Üstü başı hadi neyse de, şu lağım kokusu yok mu, zaten aylarca temizlik görmeyen odama doluveriyor Daha içeri davet etmeden

-İyi günler dedi

Ses tonu farklı biri…İyi günler diyerek cevap verdimBuyur otur diyeceğim ama, malum hali…Ne yapsam acaba diye kendimle savaşırken adam kaşla göz arasında kırık koltuğa çöküverdi Önce ses çıkarmadımNe de olsa müşterimdi Döner koltuk üzerinde ona doğru dönüp,

-Buyurun size nasıl yardımcı olabilirim diye söze başladım Adam :

-Size bir şey sormak istiyorum dedi

-Buyurun dedim

-Şey…diye yutkundu

-Hadi söyle diye üsteledim Amacım bu adamı bir an önce odadan çıkarmaktıFakat
Bunu ona nasıl söylerdim Pek gitmeye niyeti de yoktu zaten Lağım kokusu iç organlarıma çoktan ulaşmıştı bile…Pencereyi açmak istedimOysa yağmur yağıyordu Pencereyi açsam yağmur suları içeri girecek, birde onunla uğraşacaktım Boş ver dedim kendi kendime

Adam utana sıkıla da olsa konuşmaya başladı Belediyede çöpçü olarak çalıştığını,halen bekar olduğunu anlatıyor sanki dünyanın bütün yükünü sırtında sadece o taşıyormuş gibi sızlanıyordu Baktım ki uzun sürecek,konuşmasını kestim
-Bana bunları niye anlatıyorsun, Söyle derdin ne dedim Biraz durakladı ve ;

-Sizin köyde dul bir kadın varmış, bir çocuğu olan, bir kaç yıl önce kocası vurulan
-E……dedim
-Bu gece onu istemeye gideceğiz de… Senin o köylü olduğunu söylediler Kadın nasıl biri ? diye sormaya geldim dedi

Mesele anlaşılmış, canım sıkılmıştı Bu adamı kovmak mı gerekirdi, yoksa yardımcı olmak mı diye sorguladım kendimi Belli ki bekarlık adamın canına tak etmişti Belediyeden biri, benim o köylü olduğumu anlatmış o da sabahın köründe bana sormak için devletin kapısına dayanmıştı Düşünüp belki de hayırlı bir iş yaparız buda kamu görevidir diye adamı önce terslemedim Adamın bahsettiği köy benim köyümdü Fakat yıllardır bu köyle irtibatım yoktu Hayal meyal da olsa, kocası vurulan bu kadını tanıyordum Yıllar önce kadının kocasının bir köpek yüzünden tüfekle vurularak öldürüldüğünü duymuştum Demek ki bu adamın bahsettiği kadın buydu

Dul kalan kadının ailesi gözümün önünde canlı bir anAilenin maddi durumu oldukça zayıftı Zor geçinip gidiyorlardı Bu olaydan sonra Babası onu evine getirmiş, koltuğunun altına almıştı İyi bir nasibi çıkarsa verebileceklerini duymuştum Karşımdaki adamı söyle bir süzdüm Bu kadını,bu adama verirler miydi? Adam döküktü Yaşını sormadım Görünüşüne bakılırsa otuz beş-kırk yaşlarında ya vardı ya yoktu Oysa bahsettiği kadın şu sıralar yirmi dört veya yirmi beş yaşlarında olmalıydı Bana göre bu adam, bu kadının dengi olamazdı Olsa da zaten vermezlerdi Gerçi maaşı vardı ama……belki de verebilirlerdi Ben neler saçmalıyorum diye irkildim Bana neydi elin karısından veya adamından Bir an önce bu adamı odamdan atmalıydım Zira lağım kokusu benimle dost olmuştu

- Kadını hatırlıyorum Ama size verip vermeyeceklerini bilemem O sizin bileceğiniz
iş bu konuda size yardımcı olamam diyerek kestirip attım

Adam bu sözüm üzerine hiçbir şey demeden kalktı, çekip gitti Bende oturduğum yerden fırlayıp, koridora attım kendimi Amacım lağım kokusundan bir an önce uzaklaşmaktı Oh be! hayat varmış
………………………………………

Öğle vakti, mesai bitmiş, arkadaşların büyük bir kısmı yemeğe çıkmışlardı Ben halen bilgisayarın başında çalışmaya devam ediyordum Acıkmıştım Bilgisayarı kapatıp, dışarı çıktım Cebimde fazla param yoktu En iyisi bir tost yaptırır yerim diye düşündüm Her zaman önünden geçtiğim tostçu ;

-Abi nereye takılıyorsun ? buyur karnını doyuralım diye seslendi

Uzun yıllar ucuz olması nedeniyle bu tost dükkanının müdavimlerinden biri olmuştum Tostçu çocuk da fena sayılmazdı Güler yüzlü,konuşkan biriydi Ara sıra bana takılır, şaka bile ederdi Uzunca bir süre bu tostçu dükkanına girmemiştim O da bunu fark etmiş olmalı ki, içeri girmemde ısrar ediyordu Ama oraya gitmeme sebebim daha önce burada tost yerken ekmek arasından bir toplu iğnenin çıkmasıydı Gerçi bu adamın suçu değildi ama, ben bir kez gıcık kapmıştım bir daha buraya girmeyecektim böyle söz vermiştim kendime Yinede bu sözü unutup, ısrara dayanamadım girdim içeri

-Öyleyse bana bir pilav üstü yap ta yiyelim diye takıldım Tostçu çok kısa bir sürede
Pilav üstünü hazırlayıp önüme koydu Dikkatli ama, iştahla yemeye başladımBu sırada tostçu;

-Abi duydun mu ? sizin köyden karı kaçırmışlar Dedi

-Kim kaçırmış ? diye sordum

-Mafya ! dedi

-Mafya mı ?

-Evet dedi

-Adamla dalga mı geçiyorsun mafyanın dağ başında ne işi var ? dedim
Tostçu ;
- Vallahi Abi, öyle söylediler, dul bir kadınmış, çocuğuyla birlikte kaçırmışlar, dedi
Pilava daldırdığım çatal havada kalmış, aklım günler öncesi odama gelen adamı aramaya başlamıştı O adam Mafya mıydı ? yok canım, adamın mafya ile ne alakası vardıKendine hayrı yok ki mafya olsun diye düşündüm Bu sırada tostçu, bir tarihte bizim köye gittiğini, köyün güzel bir köy olduğunu anlatıyor, burada bir düğünde çok güzel yemek yaptığını, bu yemeği yiyen herkesin parmağını ısırdığını ballıra ballıra anlatıyordu Arada bir, bende konuşmasına katılıyor, onu destekler gibi başımı sallıyordum Ama aklım fikrim şu karı kaçırma olayına takılmıştı Nedense… Mafyanın işi gücü yoktu da, ta dağ başında dul bir kadınımı kaçırmıştı? Olacak iş mi bu? diye gülüp geçtim

……………………………………………

Ekim ayı, hava yavaş yavaş soğumaya yüz tutmuş, kavak yaprakları sararmaya başlamıştı bile Mesai sonrasında bir arkadaşla buluşacak, birlikte biraz dolaşacaktık Hatta o telefon da bana tatlı ısmarlayacağını söylemiştiBu davet nasıl kaçar diyerek eve telefon ettim Arabayı sanayiye götüreceğimi söyleyip geç gelebileceğimi ima ettim Düpe düz yalan söyledim işte…

Arkadaşla eski tarihi çınarın altında buluştukBiraz konuştuktan sonra kalktık Hani tatlı ısmarlayacaktı ya… Pastaneye doğru yürüdük Üç beş dakika sonra pastanedeydik Burası dar ama, mimari yapısı iyi bir yerdi İçeride dört-beş masa vardı Köşede biri kız, diğeri erkek iki genç sohbet ediyordu Buraya genel olarak öğrenciler takılır, gençler arasında burası “ aşk pastanesi” olarak da bilinirdi Arada bir, bizde takılırdık buraya Payımıza bir şey düşer mi ? diye ama nerede? arkadaş hep böyle konuşur bende “ayıp koskoca adamlarız” Diye bastırırdım Önümüze konan baklava dilimlerini iştahla mideye atıyorduk Ben daha birkaç dilim yememiştim ki, birden pastane kapısından içeri giren adam gözüme ilişiverdi Bir zaman benim odama gelip, bana o dul kadını soran O lağım kokulu adam karşımda duruyordu Ama şimdi üstü başı temizdi Tıraş olmuş baya adama benzemişti Dur hele şu yanındaki kadın…Vay be! bizim köydeki dul kadındı bu! Bu lağım kokulu adamın yanında bu kadın ne arıyordu ? Şaşkın bir edayla Arkadaşa dönüp;

- Ya şu adam kim ? diye sordum
Arkadaş;
- O mu ? Belediyede çalışan biri Dedi

- Peki ya yanındaki kadın kim ? diye sordum

- Tabi ki karısı diye cevap verdi

- Ya ! Bana bu karıyı mafyanın kaçırdığını söylediler Der demez arkadaş bastı kahkahayı Ben utancımdan kızarıyor, o ise ha bire gülüyordu Bir ara bana dönerek;

- Demek sana mafya kaçırdı dediler öylemi ? diye alaylı bir şekilde sordu Ben biraz daha utım Arkadaş acaba niye gülüyordu Ortalıkta gülünecek ne vardı ki ? Biraz sonra sakinleşen arkadaş başlattı anlatmaya, Meğerse bizim lağım kokulu adam, Bulgar göçmeni imiş, gelmiş Belediyeye çöpçü olarak girmiş, giriş o giriş Öyle bir hale gelmiş ki; fırıldak gibi biri oluvermiş, girmediği delik yokmuş adamın Ünü Belediye Başkanına kadar uzanmış Bir gün Belediye başkanı onu yanına çağırıp konuşurlarken Adam ;

-Ya ! Başkanım artık canıma tak etti Bana bir karı bul ? diyivermiş, Başkan da;

-Ulan Mafya gibi adamsın, ben şey başı mıyım git tut birini al götür ? diye terslemiş

Bunun üzerine adam, düşmüş bir karının peşine Bizim köyün dul karısına kafayı takmış bir kere onu kaçırmadan uyku tünek yok Birkaç kişi bulup dayanmışlar kadının kapısına, verirsin, vermezsin derken kadın,bakmış ki babasının zaten durumu kötü, adamında maaşı var geçinip gideriz diyerek “beni kaçır” demiş Adam dünden razı Almış karıyı cocuğu ile birlikte kaçırmış Belediye başkanı ona “Mafya” dedi ya, yayılmış her tarafa olmuş adamın adı “ Mafya” anlaşılan bilmeyen bir ben kalmışım

İçeri giren bu adam pastaneciye ;

-Bana yarım kilo sarı burma ver ? diye seslendiBiz tatlılarımızı bitirip dışarı
çıkarken Pastaneci;

-Ulan “Mafya” kaçırdın karıyı, şimdi onu sarı burmayla mı besliyorsun ? diyerek
Takılıyordu Arkadaşa dönerek ;

-Peki ya bu adamın gerçek adı ne ? diye sordum
Arkadaş biraz sırıtarak ;

-Mafya ! dedi